Αμπά μου!!!! Σχολιαστές μου!!!Κλαψ και πάλι κλαψ! Προσπαθώ να κόψω το τσιγάρο και είναο ΤΟΣΟ δύσκολο, αλήθεια είναι! Ας δώσω ενα συντομο βιογραφικό. Είμαι καπνιστρια απο τα 20, καπνίστρια των 10-12 τσιγαρων ανα μέρα. Τώρα είμαι 40 χρονών. Δουλεύω σε γραφείο, σε μια δημιουργική δουλεια όπου το καπνισμα επιτρεπεται και αυτο το κάνει χειρότερο. Το ευχαριστιόμουν πολύ με καφέ το πρωί αλλά δεν θέλω να εξαρτάμαι απο αυτο πια και είναι κάτι που το σκεφτομαι καιρό. Τον τελευταιο καιρό δεν έχω αγοράσει πακέτο της μαρκας μου και προσπάθησα να κανω το άλλο συστημα (δεν ξερω αν πρέπει να το γράψω) το οποίο λένε δεν καιει κάπνο και χαρτί αλλα μόνο ζεσταίνει. Επειδή δεν μου αρέσει καθόλου κανώ 3-4 την ήμέρα. Δεν θέλω όμως να κολλησω και με αυτό. Επειδή καπνίζω τόσο λίγα βλέπω ήδη τεράστια διαφορα στο δέρμα μου , στα δόντια μου και αυτό μου αρέσει πολύ και με κάνει να συνεχίζω. Οταν όμως έρχεται η ώρα του πρωινού καφέ……κιτρινίζω. Το ξέρω οτι είναι δική μου απόφαση και βασίζεται στο πόση πειθαρχια έχει ο καθένας σαν ατομο αλλα θα με βοηθούσαν πολύ success stories των σχολιαστών και η δική σου οπτική.
– μήπως έχετε αναπτήρα;
Θα διαβάσεις success stories γιατί αυτό ζήτησες, αλλά τα στατιστικά είναι άλλα. Πολύ λίγοι από όσους επιχειρούν να κόψουν το κάπνισμα τα καταφέρνουν, όποια μελέτη και αν διαβάσεις, εκεί καταλήγει. Δεν είναι δική σου απόφαση όπως η απόφαση να πας βόλτα μέχρι το πάρκο, ούτε βασίζεται στο πόση πειθαρχία έχει καθένας ως άτομο. Η εξάρτηση είναι κάτι αρκετά πιο σύνθετο και δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί ακόμα εκατό τοις εκατό. Δεν είναι κάτι που γίνεται μέσα σε μια μέρα, ούτε ολοκληρώνεται ποτέ. Θα ζεις με την εξάρτηση ακόμα και όταν το κόψεις.
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι ανάλογα με την προσωπικότητα του καθένα. Μπορείς να ενημερωθείς εύκολα από το google, και αν νιώσεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια μην διστάσεις να ζητήσεις. Είναι ό,τι καλύτερο, από το να προσπαθείς μόνη σου, αντικαθιστώντας τη μια εξάρτηση με μια άλλη.
Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι μπορείς να το κόψεις χωρίς να το ρίξεις στο φαγητό, και χωρίς να το ρίξεις στο αλκοόλ. Δεν είναι αυτονόητο ούτε υποχρεωτικό να προσθέσεις άλλο πρόβλημα στη ζωή σου. Για βοήθεια, δες εδώ κι εδώ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
πφφ σιγά το δύσκολο! Εγώ το κόβω κάθε χρόνο (κλαίει σιγανά…)
Εγώ κάθε μέρα! (Πάμε στη γωνία να κλάψουμε παρέα)
Ήμουνα φανατική καπνίστρια και μπόρεσα να το κόψω μόνο με τη βοήθεια μίας εξαιρετικής πνευμονολόγου και χαπιών. Ήθελα όμως πάρα μα πάρα πολύ να το κόψω. Σιχαινόμουν κάθε μέρα τον εαυτό μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου για να παρηγορηθεί πως κάποια στιγμή θα ξανακάπνιζα κι ετσι όντως παρηγορήθηκα. Τα πρώτα πέντε χρόνια ήταν δύσκολα. Αλλά τώρα όχι πια. Θα ήθελα να μπορούσα να κανω ένα τσιγάρο που και που αλλά ξερω πως δεν ανήκω σ’αυτήν την κατηγορία των ανθρώπων οπότε λέω άστο. Θα σου πω όμως κάτι που μου είχε πει τότε η πνευμονολόγος μου. Η σκέψη πάνω σε κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
Κάνε δέκα πουσάπς. Θα σου κοπεί η όρεξη.
luckystrike τα θερμά μου συγχαρητήρια! Πραγματικά θαυμάζω τους ανθρώπους που τα καταφέρνουν. Θα ήθελα κι εγώ να μπω στο club, όταν το πάρω απόφαση.
Αλλά την πενταετία, τι την ήθελες; Μου χάλασες το παραμύθι.
Μωρέ δε γίνεται να το χρυσώσω. Ήταν δύσκολο. Μετά το πρώτο διάστημα που, δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει, αλλα η μυρωδιά μ’ενοχλούσε τρομερά, μου έλειπε πολύ. Μου πήρε πάααααρα πολύ καιρό να βγω για τσίπουρα και να μην το νοσταλγήσω χαχαχα. Όχι ο καφές. Το τσιπουράκι με χάλαγε εμένα. Και το κρασάκι.
Επιτρέπεται το κάπνισμα στο γραφείο;; Λυπάμαι τους μη καπνιστές (αν υπάρχουν) τεκέ θα το χετε κάνει.
Πρέπει να είναι ο ίδιος επαγγελματικος χώρος, που αναφέρεται σε προηγούμενη ερώτηση, που τα φτιάχνουν μεταξύ τους. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Μην το ρίξεις στο φαγητό ή το ποτό, ρίξε το στον αθλητισμό! Δες πόση περισσότερη αντοχή θα αποκτήσεις όταν τελικά το κόψεις, και πόσο πιο δυνατό και όμορφο θα γίνει το σώμα σου με τον καιρό. Βάλε τα αθλητικά σου και τρέχα. Το τσιγάρο σε καθηλώνει σε έναν κάπως τεμπέλικο τρόπο ζωής. Καφέδες, ποτά και τσιγάρα, άραγμα στην παραλία όλη μέρα και πάλι φραπέδες, μπύρες, τσιγάρα. Και χωρίς τσιγάρο μπορείς να αράξεις, όπως μπορείς να κάνεις και άλλα πράγματα, πιο δυναμικά. Πεζοπορία στο βουνό, water sports, ποδήλατο, σκι, …
Αν αρχίσεις να αθλείσαι σοβαρά θα σου κοπεί η όρεξη για τσιγαράκια. Σε δύο μέρες κόβεται η έντονη σωματική εξάρτηση. Σε μία βδομάδα αρχίζει και αλλάζει η γεύση και η όσφρησή σου. Σε ένα μήνα, το τσιγάρο αρχίζει και σου φαίνεται παράξενο. Το θέμα είναι να το πάρεις απόφαση, ότι δεν θέλεις να καπνίζεις γιατί σου κάνει τη ζωή μαύρη (και τα πνευμόνια) και την κάνει και λιγότερη. Αν το πάρεις απόφαση και ξεκινήσεις και γυμναστική θα αλλάξεις τρόπο ζωής και θα είναι πιο εύκολο. Πισωγυρίσματα πάντα υπάρχουν αλλά θα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Ωραίες οι συμβουλές σας. Τις έχω ακούσει πολλές φορές. Αλλά εδώ μιλάμε για εθισμό. Τίποτα δεν είναι τόσο απλό. Όσες φορές το έχω κόψει, με τη βοήθεια τσιχλών, εμπλάστρων κλπ, τις πρώτες μέρες είχα μαλώσει με όλο τον κόσμο και με τον εαυτό μου. Όσο για το φαγητό…κάθε φορά σήμαινε 8-10 κιλά. Και δεν έχω τέτοια περιθώρια. Θέλω να πω ότι θεωρητικά όλα όσα λέτε είναι εύκολα και απλά. Αλλά δεν είναι . Δεν είναι στο μυαλό μας, ή μάλλον είναι στο μυαλό μας, είναι στη λειτουργία του εγκεφάλου μας, έχουμε πολλούς παραπάνω υποδοχείς νικοτίνης σε σχέση με έναν μη… Διαβάστε περισσότερα »
Ως πρώην φανατική καπνίστρια μιλάω, όχι στη θεωρία. Καθόλου απλό και εύκολο δεν είναι, κάθε άλλο. Νομίζω πως έπεισα τον εαυτό μου ότι είμαι καλύτερα χωρίς τσιγάρο. Δεν ήθελα πλέον τίποτα να με ορίζει, ήθελα να είμαι εγώ κυρίαρχος του εαυτού μου. Μια φορά ξανακύλησα, την πρώτη φορά που το έκοψα, και τότε κατάλαβα ότι πράγματι once a smoker always a smoker. Οπότε και αποφάσισα να μην το ξανακουμπήσω.
Μπράβο , μακάρι κι εγώ να το δω έτσι
Πάντως αυτό με την άθληση δεν ισχύει πάντα. Φίλη που αθλούνταν σχεδόν καθημερινά (γυμναστήριο και τρέξιμο) κάπνιζε. Οχι τόσο βέβαια αλλά δυο τρια τσιγάρα την μέρα τα έκανε, κι όταν έπινε αρκετά περισσότερα. Ενας γνωστός μου το έκοψε με τσίχλες νικοτίνης κι ένας συνάδελφος με το vaping. Δοκίμασε και βρες αυτό που σου ταιριάζει, ο καθένας το κόβει με τον δικο του τρόπο
Κι εγώ γυμναζόμουν πάντα, αλλά αφού το έκοψα ανέβηκαν κατά πολύ οι επιδόσεις μου. Τα πάντα είναι σχετικά βέβαια, σε κάθε άνθρωπο άλλα πράγματα λειτουργούν.
θα σας πω και το δικο μου success story που δεν είναι και τόσο happy για να το μοιραστώ… Καπνίστρια για 10 χρόνια, χαλαρή θα έλεγα.. το Νοέμβριο του 2016 η μητέρα μου διαγνώστηκε με καρκίνο στον πνεύμονα ( από εκείνο το είδος που οφείλεται 100% στο κάπνισμα), βαριά καπνίστρια βέβαια που έφτανε τα 3 πακέτα την ημέρα. Το Φεβρουάριο του 2017 το έκοψα και πιστεύω δεν θα το αγγίξω ποτέ ξανά. Το να ακούς πως το τσιγάρο ευθύνεται για το καρκίνο είναι διαφορετικό από τα το βιώνεις στο ίδιο σου το σπίτι για 1 χρόνο, την μαμά την χάσαμε… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ δυνατή βιωματική ιστορία…. Εγώ καπνίζω 3 και είμαι 47….. έκανα εξετάσεις πρόσφατα και μου είπαν ότι είμαι οκ αλλά πρέπει να κόψω το κάπνισμα γιατί το πνευμόνι μου είναι …. του καπνιστή… Έχω στο οικογενειακό περιβάλλον από τη μεριά του πατέρα, παππού και θείο που έφυγαν από υστερικό κάπνισμα , όπως εγώ δηλαδή ….. σε ηλικίες 62 ο παππούς και 72 ο θείος…. Επειδή δε θέλω να πεθάνω από αυτό , θέλω πολύ να το κόψω ή έστω να το μειώσω θεαματικά…. πάντως σε ευχαριστώ που έδωσες αυτή τη διήγηση , την έλαβα υπ όψη
Στην δίκη μου περίπτωση λειτούργησε το μαχαίρι. Κάπνιζα από τα 20 περίπου ένα πακέτο αλλά νόμιζα χαλαρά. Δηλαδή τύπου αν θέλω δεν καπνίζω. Ώσπου ένα βράδυ είπα να κάνω ένα τσιγάρο και είδα ότι είχα ξεμείνει. Πήρα το αυτοκίνητο για να ψάξω ένα περίπτερο ανοιχτό. Καθώς οδηγούσα με βροχή περίπου 02:30 τα ξημερώματα συνειδητοποίησα ότι ήμουν εξαρτημένη. Και τότε είπα μέσα μου ότι θα κάνω αυτό το πακέτο και μετά τέρμα. Έτσι και έκανα. Το έκοψα μαχαίρι. Δεν μπορούσα να δεχθώ ότι θα με νικούσε ένα τσιγάρο. Ίσως φταίει ότι είμαι υπερβολικά εγωίστρια και έστω και μια φορά λειτούργησε θετικά… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα ξέρεις τι μου έκανε εντύπωση; πως συνειδητοποίησα ότι αν είχα 3 ευρω στην τσάντα και είχα να διαλέξω ανάμεσα σε φαγητό και τσιγάρα θα διάλεγα τα τσιγάρα. Είχα βγει ραντεβού με γκόμενο και θέλησα να πάρω τσιγάρα και τον άφησα στο μαγαζί να περιμένει μέχρι να βρω. Δώδεκα η ώρα τη νύχτα. Πρέπει να έκανα κανα σαραντάλεπτο να γυρίσω. Εθισμός όχι αστεία
Πράγματα που με βοήθησαν να το κόψω μετά από 20 χρόνια: 1. Όξινες τροφές: πορτοκάλια, μανταρίνια, χυμός πορτοκαλιού/λεμονιού, παστίλιες με άρωμα λεμόνι… Όταν θες τσιγάρο δοκίμασε ένα από αυτά για να σου αλλάξει τη γεύση. Θα δεις ότι δεν ταιριάζει το όξινο με το τσιγάρο. 2. Ηλεκτρονικό τσιγάρο με λίγη νικοτίνη (0,3 είναι το λιγότερο νομίζω) με γεύση που δε σου αρέσει. Απλά για να τραβήξεις μια δυο τζούρες όταν δεν αντέχεις άλλο και να το αφήσεις κάτω αμέσως μετά. Λογικά με τον καιρό θα το κατεβάσεις σε νικοτίνη 0% και/ή θα το πετάξεις και αυτό. 3. Όχι παρέες με… Διαβάστε περισσότερα »
πρώην καπνίστρια εδώ. Το έχω κόψει εδώ και 9 χρόνια, όχι ντε και καλά “για την υγεία ρε γαμωτο” αλλά επειδή κάποια στιγμή μπούχτησα ρε παιδί μου, φτάνει πια και δεν ήθελα άλλο. Αυτό ήταν, that’s it, fin, the end. Νομίζω ότι όσοι δυσκολεύονται συνήθως είναι αυτοί που το κόβουν από ανάγκη ή επειδή “πρέπει”. Εκεί πέφτει ζόρι. Προσπάθησε να μην βρεις εναλλακτική τύπου iqos κλπ γιατί την πάτησες. θα το έχεις μόνιμα στο μυαλό σαν υποκατάστατο. Επίσης προσπάθησε να μην συνδέεις συνήθειες όπως καφέ και ποτό με το κάπνισμα. Κι όπως θα έλεγε ο σοφός Μιγιάγκι: smoking is here… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως κι εγώ θα το κόψω επειδή το μπούχτισα. Οι Ινδιάνοι λένε πως οι μεγάλες αλλαγές έρχονται αβίαστα. Σκέφτομαι εδώ και 3 χρόνια να κόψω το τσιγάρο, κάθε βράδυ λέω, αύριο δε θα ξανακαπνίσω…. αλλά την άλλη μέρα πάλι καπνίζω…Προς το παρόν έκοψα τον καφέ και είδα μεγάλη διαφορά
Το έκοψα ίσως για λάθος λόγο, αλλά πέτυχε. Είχα ερωτευτεί έναν τύπο πολύ σφόδρα, ήμουν 30λίγο χρονών και είχα κάποια χρόνια να κάνω σχέση. Έτσι τον είδα σαν το απόλυτο κπινωνικό μου σωσίβιο, συν ότι για κάποιο λόγο τον θεωρούσα απίστευτο κελεπούρι που πρέπει πάση θυσία να “καταφέρω”. Αυτός λοιπόν ο ανεκδιήγητος όπως αποδείχτηκε τύπος, το έπαιζε χαρντ του γκετ, δεν με γούσταρε όσο εγώ, ήταν και λίγο κουκου και όλα αυτά μαζί τον έκαναν να μη θέλει να φιλιόμαστε στο στόμα. Μιας που ήταν φανατικός αντικαπνιστής, εγώ η ταμένη συνέδεσα τα 2 και είπα μέσα μου: ήρθε η ώρα… Διαβάστε περισσότερα »
είναι δύσκολο και όπως λέει η αμπα είναι διαφορετική μέθοδος για κάθε άνθρωπο, αλλά εγώ αυτό που παρατήρησα στον εαυτό μου είναι ότι είχα συνδιάσει γευσεις ή το είχα σαν ιεροτελεστία (κλασικό παραδειγμα είναι ο καφές που λες ή διάλειμμα στη δουλειά να ξελαμπικάρεις). Αυτό που βοήθησε ήταν να λειτουργώ στην αρχή με υποκατάστατα.
πχ. στο γραφείο έβγαινα έξω τις ώρες που κανονικά θα κάπνιζα για μια μικρή βόλτα γύρω από το κτήριο ξέρω γω. ήταν χαλαρωτικό να ξεφεύγεις από τη δουλειά και αντικαθιστούσε μια παρόμοια χαλαρωτική συνήθεια.