Αγαπητή «Α, μπα»: Πρέπει πρώτα να ζήσουμε μαζί και μετά να κάνουμε οικογένεια

Είμαι η κοπέλα αυτή . Αφού διασταύρωσα πως δεν πρόκειτε για τον δικό μου λιμενικό που διεκδικεί η νησιώτισσα και ανακουφίστηκα, είπα να ξανά στείλω για την πορεία των πραγμάτων. Για γνώμες δικές σου και των σχολιαστών που εκτιμώ πολύ. Ο δικός μου δεν πήρε τη μετάθεση. Παραμένει σε κοντινό νησί με εμάς να βρισκόμαστε όσο συχνά μπορούμε και να κυλά η σχέση μας όμορφα και ομαλά. Είμαι πλέον 33 και εκείνος 30.Η μετάθεση θα έρθει λογικά φέτος ή σε ένα χρόνο το αργότερο. Νοιώθω τον χρόνο να κυλά και εμείς να μένουμε στάσιμοι. Σε συζήτηση για γάμο και για παιδιά που ξανά ήρθε στο προσκήνιο, μου έκανε ξεκάθαρο πως πρώτα θα πρέπει να μείνουμε μαζί και ύστερα να ακολουθήσουν όλα τα υπόλοιπα. Δηλαδή εαν πάει σε μεγάλο νησί να τον ακολουθήσω, να πάω εκεί να ανοίξω πάλι τη δουλειά μου και ύστερα απο 5-7 χρόνια καλώς εχόντων των πραγμάτων πάλι πίσω στον τόπο καταγωγής και των δύο ( επαρχία, οπού εγώ βρίσκομαι τώρα) να ξανά μεταφέρω την επιχείρηση μου εδώ. Δεν θεωρώ πως το λέει για να αποφύγει γάμους, παιδια κτλπ Θεωρώ πως έχει δίκιο πως πρέπει να ζήσουμε μαζί πρώτα. Αλλά τα χρόνια κυλάνε, βάρεσα κρίση ηλικίας για 1η φορά στη ζωή μου γιατί νοιώθω πως τα χρονικά πλαίσια για ένα παιδί αρχίζουν να στενεύουν. Νοιώθω πως για την ηλικία μου έχω πετύχει να είμαι εκεί που θέλω επαγγελματικά και για μένα είναι απόλυτα σημαντικό αν δημιουργήσω οικογένεια να έχω λεφτά και να μπορώ να συνεισφέρω τόσο για το σπιτικό όσο για το παιδί εάν προκύψει.Για μένα είναι ρίσκο να κάνω το μπαλάκι του πινγκ πονγκ τα επαγγελματικά μου.(κλείνω από δω- πάω σε άλλη αγορά εργασίας- ξανά επανέρχομαι στον τόπο μου) και όλα αυτά θα πετύχουν; σχέση, δουλειά;τα παιδιά που θέλω;ή έστω η προσπάθεια για να γίνω μαμά. Ή θα περάσω ένα πατατράκ που θα είναι όλο δικό μου; Νοιώθω απογοητευμένη από τον εαυτό μου που δεν προέβλεψα όλα αυτά όταν μπήκα σε μια τέτοια σχέση.Να χωρίσω με κίνδυνο το χάος; δεν ξέρω τι να πρωτοβάλω ιεραρχικά στην ζυγαριά. Λογικά το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να επισκεφτώ Ψυχολόγο για να με βοηθήσει να τα βάλω σε μια σειρά; Και εσύ και κάποιοι σχολιαστές ενθουσιάστηκαν που το αγόρι είπε πως θέλει να το ακολουθήσω σε μεγάλο νησί και ωω τι ωραία ζωή που θα είναι.Μήπως είμαι αχάριστη και τα πράγματα είναι τόσο απλά τελικά και τζάμπα κλαίω τη μοίρα μου από χτες;

Με αυτόν που θα αποφασίσεις να κάνεις γάμο και παιδιά, θα πρέπει να λειτουργείτε ως ομάδα. ΟΜΑΔΑ. Δεν υπάρχει εγώ κι εσύ και κυρίως δεν υπάρχει «εγώ εγώ εγώ» γιατί όλο «εγώ» κι «εγώ» διαβάζω. Θα κάνετε ό,τι είναι καλύτερο και για τους δυο σας, συνολικά, ως ομάδα. Ομάδα. Με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και για τους δυο, αλλά αν κάποιος χάσει κάτι (εσύ; ) τότε θα γίνει γιατί αυτό είναι σωστό για την ομάδα, γιατί συνολικά η ομάδα μακροπρόθεσμα θα κερδίσει.

Αν δε νιώθεις ομάδα με αυτόν τον άνθρωπο, αν αυτός ο άνθρωπος δεν σε κάνει να νιώθεις ομάδα, αν νιώθεις ότι πρέπει να εξασφαλιστείς από μόνη σου πρώτα, αν δεν καταλαβαίνει τι λέει όταν προτείνει να αλλάξεις εργασιακή βάση δυο φορές σε πέντε χρόνια, και τι σημαίνει αυτό για το εισόδημα της ομάδας, και ποιος θα αναλάβει τη χασούρα, αν υπάρξει χασούρα (που θα υπάρξει), τότε να μην κάνεις ομάδα με αυτόν τον άνθρωπο, και κυρίως όχι επειδή έβαλες μέσα σου το όριο που θα έπρεπε να είχες κάνει παιδιά.

Ναι μεν καλά λέει αυτός όταν έχει την συγκατοίκηση ως προϋπόθεση, αλλά αν ακούγεται σαν «έλα εδώ και θα δούμε», αυτός δεν θα χάσει τίποτα. Αν ακούγεται σαν «έλα εδώ γιατί δεν γίνεται κάτι άλλο, εγώ δεν μπορώ να φύγω», είναι πολύ διαφορετικό. Εσύ τι από τα δυο ακούς; Γιατί νομίζω ότι το μόνο που ακούς αυτή τη στιγμή είναι «τα περιθώρια που στενεύουν να γίνω μαμά» και «αν χωρίσω τώρα το χάος». Ενώ αν χωρίσεις μετά από τρία χρόνια;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News