Αγαπητη αμπα παρεα! Πρεπει να παιρνουμε το μερος των φιλων μας παντα, ακομα και αν διαφωνουμε; Φιλη μου προσφατα αλλαξε δουλεια. Εχει πολυ καλο βιογραφικο, πτυχια και προυπηρεσια. Στη νεα δουλεια ειναι μια αλλη κοπελα με ιδιο πτυχιο, αλλα 10χρονια νεοτερη, αρα χωρις ιδιο βιογραφικο. Η φιλη μου ισχυριζεται πως της κανει πολεμο και θελει να την εκθεσει στην διευθυντρια. Της εξηγησα ευγενικα πως φοβαται για τη δουλεια της και τη ρωτησα μηπως ειχε και αυτη υφακι. Την ξερω τη φιλη μου και απο περιστατικα που μου ανεφερε, ναι η αλλη την πολεμα. Αλλα και η φιλη μου την κοντραρει και το παιζει εξυπνη, προβαλει συνεχεια το βιογραφικο της και το παιζει καλη με τη διευθυντρια. Μολις ειπα στην παρεα μας αυτη τη γνωμη, εγινα αυτοματα η κακια. Οι υπολοιπες 3 κοπελες της παρεας μου πηρανε το μερος της φιλης μας. Εγω δεν τα βλεπω ολα ασπρο μαυρο και επειδη ξερω τη φιλη μου, δεν της δινω δικιο 100%. Αλλα επρεπε να παρω το μερος της, επειδη με αυτη ειμαι φιλη, και να βριζω την αλλη οπως οι αλλες της παρεας; Αφου διαφωνω. Εχει μεριδιο ευθυνης και η φιλη μου και δεν μου αρεσει οπως μιλαει για τη συναδελφο.
–Κακια φιλεναδα?
Ας μην προσπαθούμε να περιορίσουμε τόσο απόλυτα τις ανθρώπινες σχέσεις με το «καλή φιλενάδα» «καλή μητέρα» «κακή μητέρα» και τα λοιπά, μέσα από μια συναναστροφή και ένα μεμονωμένο παράδειγμα. Υπάρχουν γενικές παραδοχές για το πώς πρέπει να είναι κάποιος για να είναι φίλος, αλλά δεν είναι ακριβώς οι ίδιες για όλους. Το πόσο «καλή» φίλη είσαι για την φίλη σου εξαρτάται και πολύ από την ίδια. Αν δέχεται κριτική, ας πούμε, αν την ζητάει, και εσύ εδώ εντόπισες μια προβληματική συμπεριφορά, είσαι καλή. Αν όμως εσύ κάνεις μόνιμα κριτική, και η αντίδραση της βασίζεται στο ότι δεν παίρνεις ποτέ το μέρος της και πάντα ψάχνεις να εντοπίσεις το λάθος της, τότε μπορεί να αισθάνεται ότι δεν είσαι υποστηρικτική.
Η απάντηση είναι «εξαρτάται», όπως είναι συνήθως, όταν πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις. Είσαι καλή φίλη αν εσύ φέρεσαι όπως αισθάνεσαι, χωρίς να αυτολογοκρίνεσαι σε κάθε βήμα, και η φίλη σου θεωρεί ότι είσαι καλή φίλη. Αυτό δεν είναι και κάτι μόνιμο, είναι ρευστό, και με εντάσεις και υφέσεις. Τώρα, πώς κατάφερε να βρεθεί σε τόσο ανταγωνιστική θέση με κάποια που περνάει δέκα χρόνια, και γιατί να φοβάται η άλλη για τη θέση της μόνο και μόνο επειδή ήρθε κάποια καινούρια στο γραφείο, αυτά είναι επίσης καίρια ερωτήματα, που δεν μπορώ να απαντήσω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συνήθιζα κι εγώ να το κάνω αυτό, περισσότερο ως μια προσπάθεια να δώσω άλλη οπτική στους φίλους μου, ώστε να ανακουφιστούν από την αίσθηση αδικίας ή θυμού που μπορεί να ένιωθαν. Μέχρι που μια φίλη μου μου είπε εσύ με ποιανού το μέρος είσαι και στενοχωρήθηκα. Από τότε έκανα αυτοκριτική και σκέφτηκα ότι μάλλον έτσι τους ακυρώνω και ότι υπάρχει μια υποβόσκουσα επίκριση στα λόγια μου. Οπότε πλέον αυτό που κάνω είναι ότι καταρχάς συμπάσχω, λέγοντας π.χ. κι εγώ θα θύμωνα ή λογικό να στεναχωρηθείς κτλ και μετά αφού ο άλλος καταλάβει ότι τον καταλαβαίνω και είμαι με το μέρος… Διαβάστε περισσότερα »
“εσύ με ποιανού το μέρος είσαι”. Εμένα πάντως μου φαίνεται ασφυκτικός αυτός ο εξαναγκασμός. Γιατί να είναι αυτονόητο ότι πρέπει να είσαι με το μέρος του φίλου εκ των προτέρων, χωρίς να γνωρίζεις την κατάσταση;; Επίσης σε τι θα σε βοηθήσει ένας φίλος που σου χαιδεύει τα αφτιά όταν είσαι φάουλ;; Σε τίποτα είναι η απάντηση.
Και, όπως πάντα, το θέμα δεν είναι τι λες, αλλά πώς το λες
Εν τω μεταξύ οι φράσεις “το παιζει εξυπνη” και ” το παιζει καλη με τη διευθυντρια” μου χτύπησαν άσχημα. Δεν ξέρω αλλά νομίζω το θέμα της γράφουσας στην προκειμένη περίπτωση κρύβει πολλά περισσότερα από μια διαφωνία με τη γνώμη της φίλης της (που φυσικά κατ’ εμέ δεν είναι υποχρεωμένη να στηρίζει αν δεν το πιστεύει/νιώθει).
Καλά, story of my life. Αμέτρητες φορές έχω ακούσει ιστορίες από φίλους για κάποιον/κάποια που τους φέρθηκε απαίσια χωρίς κανένα προφανή λόγο, απλά επειδή ο κάποιος/κάποια είναι ένα φρικτό τέρας που τους ζηλεύει. Σαν φίλη, είναι χρέος μου να συμφωνήσω ότι “πω πω, τι φρικτό τέρας”, κι αν τολμήσω να πω ότι ίσως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, για παράδειγμα “ρε συ, χοντράδα αυτό που σου είπε, μήπως όμως κι εσύ δε μίλησες τόσο ευγενικά όσο το μεταφέρεις τώρα; δηλαδή έτσι σε έβρισε στα καλά καθούμενα;” τότε δεν είμαι αρκετά υποστηρικτική, και αφού μου είπαν ότι είναι φρικτό τέρας… Διαβάστε περισσότερα »
Δε μου φαίνεται να αμφιβάλλεις για τη γνώμη σου, οπότε νομίζω ότι ρωτάς για να σου επιβεβαιώσουμε ότι όχι, δεν είσαι “κακιά” φίλη (λίγο παιδική λέξη), κι ότι οι φίλες σου έχουν άδικο που στάθηκαν απέναντί σου, και δεν είναι τόσο αντικειμενικές και δίκαιες με την άλλη φίλη σου, όπως εσύ. Πληγώθηκες από τη στάση τους και θέλεις μια δικαίωση. Αλλά τι νόημα έχει να σου πούμε εμείς τι θεωρούμε “καλή” φίλη πχ; Αυτό που μετράει είναι το πόσο μπορείς να επικοινωνήσεις εσύ με τις κοπέλες αυτές το πώς νιώθεις, και το αν θέλεις/θέλετε να καλλιεργήσετε τη σχέση που έχετε,… Διαβάστε περισσότερα »
Κανεις προσωπική προβολή στην υπόθεση νομίζω . Επειδή εσυ δεν θα απαντούσες, ή δεν θα πρόβαλλες το βιογραφικό σου και γενικά φαίνεται να διαφωνείς συνολικά με τους χειρισμούς της φίλης σου, δεν σημαίνει ότι ο δικός σου τρόπος είναι ο σωστός. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει μια κρίση. Ο καλός φίλος αρχικά προσπαθεί να καταλάβει πως νοιωθει ο φίλος του και να τον υποστηρίξει να αντιμετωπισει αυτό που αισθάνεται. Γνώμες για τον χειρισμό μιας υπόθεσης δίνουμε όταν ο φίλος μας τις ζητάει συγκεκριμένα αλλιώς περισσεύουν. Δεν είμαστε δικαστές και δεν είναι απαραίτητο να μοιράσουμε το… Διαβάστε περισσότερα »
Από τον τρόπο που τα περιγράφεις, δεν είναι σαφές αν εξέφρασες τη διαφωνία σου μόνο στις κοινές σας φίλες ή και στην ίδια. Στην πρώτη περίπτωση, πρόκειται για κουτσομπολιό και αυτά καλό είναι να μη γίνονται. Στη δεύτερη περίπτωση, εάν η φίλη σου δε ζήτησε τη γνώμη σου, πρόκειται για κριτική και ξερολίαση και αυτά επίσης καλό είναι να μη γίνονται. Αν βέβαια ζήτησε τη γνώμη σου κι εσύ την εξέφρασες, με τακτ και αγάπη, με κίνητρο να βοηθήσεις τη φίλη σου να σκεφτεί (και να απορρίψει στο τέλος, δεν έχει σημασία) μια άλλη οπτική, θα σε ήθελα για φίλη… Διαβάστε περισσότερα »
όπως το κατάλαβα εγώ, η κακιά φιλενάδα εννοούσε πως η 10 χρόνια νεότερη φοβάται για τη δουλειά της..
στο κυρίως θέμα. εγώ έχω φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ζεν μάστερ, που μπορώ σε λίγα δευτερόλεπτα να διακρίνω (από το χρώμα της φωνής και τις χειρονομίες) αν το ζητούμενο είναι το πατ-πατ ή το ουσιαστικό problem solving, και πράττω (ή δεν, βαριέμαι το πολύ πατ-πατ πια) αναλόγως.
Το ίδιο ακριβώς κάνει κι η μητέρα μου…Με τους πάντες, όχι μόνο μαζί μου. Εκείνη υποστηρίζει ότι θέλει να είναι δίκαιη, αντικειμενική, ότι δεν είναι υποχρεωμένη να λέει στον άλλον μονίμως “ναι έχεις δίκιο” αν δεν το πιστεύει πραγματικά, ότι λες εσύ πάνω κάτω. Στην πράξη το βρίσκω πάρα πολύ ενοχλητικό χαρακτηριστικό, είναι αιτία τσακωμών μας και πολλές φορές θεωρώ ότι δεν με υποστηρίζει. Καλό είναι να σκεφτείς μήπως αυτό που συνέβη δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό κι έχεις γενικότερα αυτή την αντίδραση αμφισβήτησης απέναντι σε κάθε της εμπειρία. Τις περισσότερες φορές όταν λέμε τα προβλήματα μας σε κάποιο αγαπημένο μας… Διαβάστε περισσότερα »
Προσωπική εκτίμηση: Η φίλη σου νιώθει ανασφάλεια γιατί πρέπει να μοιραστεί ευθύνες και αρμοδιότητες που είχε προηγουμένως μόνη της. Όταν νιώθουμε ανασφαλεια περιμενουμε υποστήριξη από τους οικείους και όχι κριτική.Δε λέω πως ήταν λάθος η στάση σου, λέω απλά τι πιστεύω ότι νιώθει η ίδια.
Μπορεί να έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που υποστηρίζεις για τη φίλη σου. Ωστόσο, δεν είσαι μέσα στο γραφείο που εργάζεται, οπότε για τη σχέση με τη συνάδελφό της μόνο υποθέσεις μπορείς να κάνεις. Θα σου πρότεινα να συζητάς μαζί της, όταν σε ενοχλεί μια συμπεριφορά απέναντί σου ή στην οποία είσαι παρούσα. Δηλαδή αν έχει στυλάκι και υφάκι μπροστά σου, μπορείς να το θίξεις. Αλλά για μια κατάσταση, στην οποία δεν είσαι παρούσα καλύτερα να είσαι επιφυλακτική.