Αγαπητη Λενα και παρεα γεια σας!! Η δικη μου ερωτηση ειναι αν πρεπει παντα να εξηγουμαστε για να φυγουμε απο μια σχεση. Απο την προηγουμενη δουλεια μου ειχα κρατησει μια τυπικη επαφη με μια κοπελα. Βγηκαμε 2-3 φορες μετα απο δικη της επιμονη και με καποιους αλλους συναδελφους αλλα καμια φορα δεν περασα καλα, η κοπελα συνεχως μιλαει για τον εαυτο της και τα προβληματα της και ζηταει τη γνωμη μου, ομως οταν της λεω τι μπορει να κανει για να αλλαξει τις καταστασεις που βιωνει παντα πιστευει οτι δε φταιει εκεινη σε τιποτα. Δε φταιει που οι σχεσεις της δεν πανε καλα, δε φταιει που την απολυουν απο ολες τις δουλειες κλπ. Κουτσομπολευει τους παντες και λεει πολυ μεγαλες κακιες που με φερνουν σε δυσκολη θεση, μου λεει ακομα και για ανθρωπους που δεν γνωριζω. Της εχω πει οτι δεν θελω να σχολιαζω κανεναν γιατι δεν με αφορα αλλα συνεχιζει. Εχει τεραστιο μισογυνισμο μεσα της,ομοφοβια, ρατσισμο μιλαει απαισια για τις γυναικες, τη λοατκι+ κοινοτητα και φυσικα καθε ανθρωπο απο αλλη χωρα εκτος της Ελλαδας. Και παντα της λεω οτι δεν μπορει να μιλαει ετσι για κανεναν ανθρωπο και παλι δεν το κατανοει. Τωρα τελευταια ειδικα ανεβαζει ενα σωρο ρατσιστικα ξερατα σε σημειο που την εχω κανει αποκρυψη γιατι δεν αντεχω να τα βλεπω. Το θεμα ειναι οτι πολυ συχνα στελνει μηνυματα για να βγουμε και παντα την αποφευγω. Το θεμα μου ειναι οτι δεν θελω να γυρισω απλα να της πω στεγνα “δεν εισαι και πολυ καλος ανθρωπος και δε θελω να σε κανω παρεα” ουτε να ανοιξω ολοκληρη συζητηση, αλλα ουτε και να την αποφευγω αιωνια μπορω. Υπαρχει καποιος αγραφος κανονας που λεει οτι πρεπει να δινουμε εξηγησεις σε ολους για να τους βγαλουμε απ τη ζωη μας? Θα ηταν πολυ ασχημο απλα να μην της απαντησω ξανα ποτε σε τιποτα? Γιατι ειλικρινα αυτο θελω να κανω..
Πες ότι υπάρχει αυτός ο άγραφος κανόνας. Αν τον παραβείς σε αυτή την περίπτωση, τι θα γίνει; Θα έρθει η αστυνομία των άγραφων κανόνων να σου κόψει κλήση;
Η υπακοή στους κανόνες, άγραφους ή μη, πρέπει να συνοδεύεται και από μια λογική που ταυτίζεται με την δική σου, εσωτερική ηθική. Δε σε συνδέει τίποτα απολύτως με αυτή τη γυναίκα, βασικά έχεις βγει τρεις φορές μαζί της παρά τη θέλησή σου, επειδή φοβήθηκες να γίνεις δυσάρεστη, και τώρα έχεις δημιουργήσει κακό προηγούμενο, και σκέφτεσαι να μπλέξεις ακόμη χειρότερα, κάνοντας μια κουβέντα που δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να κάνεις. Αυτό είναι το άσχημο.
Μεταξύ της απόλυτης αλήθειας (της δικής σου αλήθειας) και του ατελείωτου ghosting, υπάρχουν και ενδιάμεσα στάδια τύπου «δεν μπορώ αυτή την περίοδο, μην στέλνεις καλύτερα, θα σου στείλω εγώ αν μπορέσω». Ή κάτι τέτοιο. Αν της πεις «μη μου στείλεις μέχρι να σου στείλω» και σου στείλει, τότε πραγματικά δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι αν είναι κακό να μην απαντήσεις ποτέ ξανά τίποτα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγώ πάντως, μεγαλύτερη χαρά δεν έχω πάρει σε αυτή τη ζωή από τις φορές που ένιωσα αρκετά δυνατή για να πω, “ξέρεις τι, δεν είσαι και τόσο καλός άνθρωπος, συνεπώς δεν σε θέλω στη ζωή μου”. Λύτρωση, αλήθεια.
Νομίζω προσφέρει και πολλά στο πόσο πολύ θα εκτιμάς τον εαυτό σου εάν καταφέρεις να τον προστατεύσεις από τέτοιες συναναστροφές.
Πολύ σκληρο ομως γιατί να το πεις ετσι; Δεν προσφέρει τίποτα σε κανέναν αυτή η διαπίστωση
Συμφωνώ @Lama. Έχουν δύναμη οι λέξεις.
Ίσως όχι πολύ σχετικό αλλά μου θυμίζει ένα πολύ μικρό διήγημα που λεγόταν “On making someone a good man by calling him a good man”.
… το οποίο και βρήκα! https://www.theguardian.com/books/2004/may/01/shortshortstories.fiction
“Προτιμώ να κάνω παρέα με άτομα που δεν μισούνε τους συνανθρώπους μας εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού, του φύλου ή του χρώματος του δέρματός τους.”
Τι θα έλεγες για αυτή την εξήγηση;
Βάρεσε κόκκινο αυτη σου η ερώτηση. Θεωρώ πως οι άνθρωποι με τους οποίους ποτέ δεν είχαμε στενές σχέσεις αλλα μας μαρκάρουν στενά παρά την τυπική στάση μας, ειτε φέρονται εκβιαστικά (σε θέλω για φίλο και αφου θέλω απλα θα φέρομαι σαν φιλος και θα σε κάνω να νιώθεις υποχρεωμένος απο την καλοσύνη μου) είτε έχουν κάποιο θέμα (που έχει σαν συμπτωμα την απουσία ενσυναίσθησης/κοινωνικών δεξιοτήτων). Αν ησασταν φίλες παλιά και ήθελες να απομακρυνθείς θα απαντούσα αλλιώς αλλα τώρα έχω την εξης γνωμη: Κατ’ εμε, δεν εξηγείσαι ανοιχτά στον άλλον γιατι ειναι αγένεια. Ακολουθείς κάποια στάδια. Απαντάς μονολεκτικά στα μηνύματά του,… Διαβάστε περισσότερα »
@Σουσουράδα αυτό που αναφέρεις σε σχέση με τον παλιό σου συμφοιτητή είναι σοβαρό. Εάν η συχνότητα και το ύφος της επικοινωνίας σε κάνουν να αισθάνεσαι άβολα (αναφέρεις πχ ότι νιώθεις πίεση η θυμό), δεν αποκλείεται να εχεις να κανεις και με περίπτωση stalking. Δυστυχώς το φαινόμενο είναι πολύ συχνό και συνήθως ο “stalker” ανήκει στα άτομα του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος του “stalked”, δεν είναι δηλαδή απαραίτητα κάποιος άσχετος. Σε κάθε περίπτωση, το να σου στέλνει άρθρα και τραγούδια κάθε τρεις και λίγο δείχνει ότι ο συμφοιτητής σου έχει αναπτύξει μια εμμονή μαζί σου. Η συμβουλή μου είναι (1) να πεις… Διαβάστε περισσότερα »
Σαν χαρακτήρας μου ήταν πάντα δύσκολο να πω κάτι να στενοχωρήσω κάποιον και μέχρι πριν κάποια χρόνια δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσω να πω στον άλλον κατάμουτρα ότι ‘ξέρεις, δεν μου κάνεις’. Αλλά είμαι πλέον σε μια ηλικία (43), που και η μαλακία έχει τα όριά της και δεν έχω υπομονή για ανθρώπους με τέτοιες συμπεριφορές και χαρακτήρες, ειδικά όταν ακούω μισογύνικες και ρατσιστικές/ομοφοβικές απόψεις είτε από άντρες είτε από γυναίκες. Ξαναβρέθηκα μετά από πολλά χρόνια με έναν παιδικό μου φίλο τον οποίο και ξέκοψα στην ψύχρα όταν η συζήτηση ήρθε στο πώς βλέπει τους γκει και τον ρόλο της… Διαβάστε περισσότερα »
Εννοείται πως μπορείς να ξεκόψεις χωρίς να δικαιολογηθείς/απολογηθείς. Αν είσαι ενοχικός τύπος, μπορείς πάντα να επικαλεστείς ότι πλέον δε βλέπεις κανέναν λόγω πανδημίας. Θεωρώ σχεδόν απίθανο οι απόψεις της να είναι μόνο μισογύνικες, ρατσιστικές και ομοφοβικές, θα έχει πιθανότατα και κουλές απόψεις για την πανδημία και τα εμβόλια και και… και κάπου εκεί θα ξεκινήσει ο καυγάς!
Θα την πώ την κακία μου , δεν είμαι υπέρ του ghosting αλλά σε μια κοπέλα που είναι τόσο σεξίστρια , ρατσίστρια και γενικά κακεντρεχής δεν θα με απασχολούσε καθόλου να τις εξηγήσω τα αυτονόητα. Να της πω τι άλλωστε? Η κοσμοθεωρία της δεν θα αλλάξει. Η τελευταία παράγραφος της απάντησης είναι ότι πρέπει για εσένα αφού δεν θες να μπεις στην διαδικασία μεγάλων δηλώσεων.
Εγώ πάντως το έχω κάνει. Πιο μικρή προβληματιζόμουν περισσότερο. Μετά όμως κι αφού πέρασα διάφορα κι άρχισα να προσέχω πιο πολύ τον εαυτό μου, αποφάσισα πως καθόλου καλό δε μου κάνει να κρατάω τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου , ούτε και να προβληματίζομαι. Ή λέω ξεκάθαρα πως δε θέλω να μου ξαναστείλουν μηνύματα, πράγμα που έκανα δυο τρεις φορές σε αρνητές του κορονοϊού που μου προωθούσαν διάφορα, ή απλά σιγά σιγα δεν ανταποκρίνομαι πια στην επικοινωνία και στις προσκλήσεις.
Ναι, βρε Σουβλίτσα, σε “τρώει” από μέσα αυτό που θες να πεις & δεν το λες. Ενώ, το ξεστομίζεις, λες ενδόμυχα μπράβο στον εαυτό σου που το κατάφερες, ξεφορτώνεσαι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και την αιτία που νιώθεις βάρος. 2 σε 1.
Δεν της χρωστάς εξηγήσεις, δεν είναι καν φίλη σου. Θα το πάρει το μήνυμα αργά ή γρήγορα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι όταν απομακρυνόμαστε από άτομα λόγω ακραίων απόψεων, ίσως είναι καλό να τους λέμε το λόγο (αν φυσικά έχουμε όρεξη και αντοχές). Σε μια κάπως παρόμοια περίπτωση απλώς έκοψα επικοινωνία και εκ των υστέρων μετάνιωσα που δεν εκφράστηκα. Με θυμήθηκε μετά από χρόνια (6-7 χρόνια μετά την αποφοίτηση) παλιός συμφοιτητής και άρχισε να μου στέλνει στα σόσιαλ. Στην αρχή του απαντούσα, μιλούσαμε λίγο για τα επαγγελματικά μας, όλα οκ. Μετά όμως είδα κάτι σεξιστικά σχόλια που έκανε κάτω από αναρτήσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι λίγο ή πολύ, όλοι έχουμε βρεθεί σε αντίστοιχη θέση στην ζωή μας. και εγώ πάντα τον ίδιο “ηθικό” δισταγμό είχα για να μην γίνω δυσάρεστη, αλλά δυστυχώς κάποια άτομα δεν καταλαβαίνουν αλλιώς. Αν παρόλα αυτά, δεν αισθάνεσαι έτοιμη για κάτι τέτοιο, απλώς πες “δεν έχω χρόνο, θα σε πάρω αν κάποια στιγμή χαλαρώσω”. Αν δεν πάρει το μήνυμα (κάτι μου λέει πως δεν θα το πάρει!!!) όπως λέει και η Λένα, εξαφανίσου με ελαφρά πηδηματάκια…
Μη δυσκολεύεις τη ζωούλα σου, πες της οτι δεν ταιριάζεται και δεν θέλεις πια να κάνετε παρέα απλά λιτά και απέριτα.