Facebook, youtube, instagram. Διάβασα για τους κινδύνους του internet, τι μπορεί να προκαλέσει στην ψυχοσύνθεση των παιδιών αλλά νομίζω ότι υπερβάλλω όταν τελικά καταλήγω ότι δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται από παιδιά. Επειδή μία στις χίλιες μπορεί να συμβεί μια στραβή(π.χ. εκφοβισμός, απολάνηση, εθισμός, κτλ) -που μάλλον* είναι δύσκολο αν είναι οι γονείς κοντά-, πρέπει να αποκλείονται τα παιδιά από τα social media; Καλά, δεν αποκλείονται ακριβώς θα μου πεις. Απλώς τυπικά, όταν κάνεις λογαριασμό στα social media, σε ρωτάει η κάθε σελίδα αν είσαι 18 και πολύ απλά απαντάς ναι ακόμη κι αν είσαι 10. Θα ήθελες να μοιραστείς τη γνώμη σου μαζί μου; Εσύ έχεις κιόλας followers, στα social media, πολλοί μπορεί να είναι ανήλικοι. * λέω μάλλον γιατί εγώ δεν έχω παιδιά και δεν έχω ιδέα πώς παρακολουθείς συνέχεια τις κινήσεις ενός άλλου ανθρώπου, δηλ πρέπει να είσαι από πάνω του όταν μπαίνει στο ίντερνετ, αυτά τα αγνοώ
– Παράλογη ιντερνετοφοβία;
Η τεχνοφοβία έχει ένα εγγενές πρόβλημα μέσα της. Αυτοί που την έχουν νομίζουν ότι ο κόσμος της τεχνολογίας είναι ένας διαφορετικό μέρος από αυτό που λένε ‘κανονική ζωή’. Ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, νομίζουν ότι η «κανονική ζωή» είναι κάτι άλλο από το ίντερνετ.
Τα σόσιαλ μίντια είναι η κανονική ζωή, πλέον. Μέρος της. Το παιδί που κινδυνεύει από εκφοβισμό, αποπλάνηση, εθισμό στο ίντερνετ, κινδυνεύει ακριβώς το ίδιο και όταν πηγαίνει στο σχολείο, όταν πηγαίνει μπάσκετ, όταν πηγαίνει φροντιστήριο. Όταν μεγαλώνεις παιδιά που ξέρουν να φυλάγονται, που ξέρουν να περιφρουρούν τα όρια τους, που μπορούν να ψυλλιαστούν τον κίνδυνο, που δεν φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια από μεγάλους γιατί ξέρουν ότι έχουν δυνατούς μεγάλους που θα τα προστατέψουν, δεν τα μεγαλώνεις για να μην πέφτουν σε στραβές στο ίντερνετ ή στο σχολείο, αλλά για να μην πέφτουν σε στραβές πουθενά. Η ίδια άμυνα χρειάζεται, ονλάιν και οφλάιν.
Όπως δεν επιτρέπεις στα παιδιά σου να πηγαίνουν σε μπαρ όταν είναι δέκα χρονών, έτσι δεν επιτρέπεις και το Facebook. Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να σου πει ψέματα, και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να κάνει κάτι παραβατικό. Δεν μπορείς να εξασφαλίσεις ότι δεν θα κάνουν κάτι, εκτός κι αν τα φυλακίσεις μέσα στο σπίτι και κόψεις το ρεύμα, άρα πρέπει να δεχτείς ότι δεν θα καταφέρεις κάτι μέσω της απαγόρευσης. Η δουλειά δεν γίνεται όταν αποκτήσει το παιδί το πρώτο κινητό, γίνεται πολύ πιο πριν, και δεν σταματάει εκεί, συνεχίζεται μέχρι να ενηλικιωθεί. Η παρακολούθηση πρέπει να είναι μόνιμη, διακριτική, παρεμβατική όταν χρειάζεται, σε όλες τις πτυχές, στο ίντερνετ, στους φίλους, ακόμα και στη διατροφή, στη συμπεριφορά γενικώς.
Για να κάνεις σωστή επιτήρηση και παρακολούθηση, πρέπει να ξέρεις για τι μιλάς. Γονιός που δεν ξέρει τι είναι τα σόσιαλ μίντια και δεν ξέρει τους κινδύνους χειροπιαστά, όχι από τα σκανδαλοθηρικά σάιτ, είναι δεινόσαυρος που προειδοποιεί για τον μετεωρίτη. Το ίδιο συμβαίνει και για τους υπόλοιπους κινδύνους. Σκέψου τους δικούς σου γονείς. Πόσο στα σοβαρά έπαιρνες τις προειδοποιήσεις τους όταν μιλούσαν για θέματα που φανερά δεν ήξεραν;
Έχω σόσιαλ μίντια, να πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει ότι έχω ανήλικους followers, αν έχω δεν μου έχουν συστηθεί, αλλά μπορώ να σου πω ότι ένας από τους λόγους που προσπαθώ να είμαι μέσα στην τεχνολογία πλέον είναι γιατί θέλω να ξέρω για τι μιλάω, όταν έρθει η ώρα να προστατέψω το παιδί μου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θυμάμαι που κάποτε στον οικογενειακό υπολογιστή είχαμε γονικό έλεγχο.Για κάποιο λόγο όμως δεν λειτουργούσε σωστά κάθε πέμπτη απόγευμα.Εκείνες τις ώρες τύχαινε να λείπουν από το σπίτι όλοι οπότε του έδινα να καταλάβει.Είχα βρει μία λίστα στο internet με τις σελίδες που απαγόρευε και παίζει να είχα μπει σε όλες.Πιο πολύ εντύπωση μου είχε προκαλέσει η τότε ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής.Τότε έδειχναν το πραγματικό τους πρόσωπο.Σε κάθε άρθρο αναφορά στον Χίτλερ ή στον Γκέμπελς.Και πολλεεες σβάστικες.
Εμάς ο υπολογιστής ήταν σε χώρο του σπιτιού που κλείδωνε με εκείνα τα χοντρά κλειδιά που έχουν οι εσωτερικές πόρτες. Αλλά οι κλειδαράδες δεν σου φτιάχνουν αντικλείδι για τέτοια κλειδιά (ή τουλάχιστον δεν το έκανε ο κλειδαράς της γειτονιάς μας). Οπότε πήρα μία παρόμοια κλειδαριά και λιμάρισα μόνος μου ένα αντικλείδι, και όταν έλειπαν οι γονείς για ΣΚ του έδινα κι εγώ να καταλάβει.
Νομίζω ότι αν απαγορεύσω κάτι στο παιδί μου και αυτό δεν βρει τρόπο να καταστρατηγήσει την απαγόρευση, μπορεί και να απογοητευτώ κι όλας.
Η απαγόρευση δεν είναι η λύση αλλά είναι αναβολή . Εάν θες να προστατέψεις ένα ανήλικο πρέπει να του μιλάς από νωρίς, να του δώσεις παραδείγματα και να του προσφέρεις ασφάλεια πως ότι συμβεί θα είσαι εκεί για να το προστατέψεις ,να το βοηθήσεις κ δεν θα το κρίνεις . Το ίδιο ισχύει για το σεξ, ναρκωτικά , αλκοόλ κλπ . Σύγκρινε χώρες με αυστηρές νομοθεσίες σε σχέση με τις χαλαρές και θα δεις τρομακτικά ποσοστά εθισμού σε χώρες με αυστηρες νομοθεσίες .
Με εμπειρία μόνο ανηψιών που είναι τώρα εφηβάκια και παίζουμε μαζί Overwatch για να έχουμε μια επαφή, θα πω το εξής: Το ένα είναι απαραίτητα αυτό που λέει η Λένα, η γνώση. Αν δεν γνωρίζεις, πραγματικά να είσαι εξοικειωμένος/η, σε φέρνει εκατό στροφές το 15άχρονο με τις γνώσεις για διαδίκτυο. Και το δεύτερο, χτίσε σχέσεις εμπιστοσύνης. Κι αν δεν μπορείς να είσαι εσύ, να είναι έστω ένας άνθρωπος που βασίζεσαι (καλή ώρα, η θΧεια τους). Προσωπικά, ξέρω πολλά απ’αυτά που κάνει ο μικρός – έχω λοιπόν την εμπιστοσύνη του, κι έτσι πιο εύκολα μπορώ έμμεσα ή άμεσα να τον “προστατέψω”.… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως ο καλύτερος και ίσως μοναδικός τρόπος να προστατεύονται τα παιδιά από τους κινδύνους είναι να έχουν γονείς που ξέρουν. Ξέρω γονείς που αγόρασε συγγενής στο 9χρονο τους ένα ταμπλετ και έβαλαν το παιδί τους να φτιάξει μέιλ και να τους στέλνει μέσω μέιλ τι εφαρμογή θέλει να κατεβάσει, για ποιο λόγο κλπ. Αυτό έγινε με σκοπό να μάθει το παιδί να χειρίζεται γενικότερα το ταμπλετ και όχι μόνο για να παίζει παιχνίδια. Πολύ καλή πρακτική θεωρώ πως είναι καθώς και οι ίδιοι είναι πολύ εξοικειωμένοι με social media κλπ (και λόγω καθημερινότητας και λόγω δουλειάς τους) και θέλουν… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω 2 γιούς εκ των οποίων ο ένας ειναι στα 15 -κάργα εφηβεία και τα μυαλά στα κάγκελα- και με πολλή καλή σχέση με το κινητό του όπου εκτός από τα βλέπει βιντεάκια στο youtube αρέσκεται να ανεβάζει φωτογραφίες στο instagram. Του έχουμε μιλήσει κι εγώ και ο σύζυγος πολλές φορές για τους κινδύνους του διαδικτύου (δεν απαντάς σε μηνύματα αγνώστων, δεν παίρνεις μέρος σε παιχνίδια τύπου blue whale, μας ενημερώνεις για το ο,τιδήποτε κλπ) και απαραίτητη προϋπόθεση για να ανοίξει λογαριασμό ήταν οτι δεν μας κάνει block. ΠΟΤΕ. Εννοείται πως γνωρίζουμε τους κωδικούς του σε περίπτωση που θελήσουμε να… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει έλεγχος σε κάποιον που έχει όντως καλή σχέση με το κινητό του.
Δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω πως ακριβώς το εννοείς αυτό. Προσωπικά εχω πλήρη πρόσβαση στο κινητό του και μπορώ οπότε θελήσω να το κοιτάξω και να δω το παίζει. Και για δεύτερα και τρίτα προφίλ μπορώ να ελέγξω κι απ’ όλα.
Ναι φυσικά όσο είσαι από πάνω του μπορείς να ελέγξεις ό,τι θες, αλλά πόσο δύσκολο είναι πια να μπεις στο pornhub από καρτέλα ανώνυμης περιήγησης; Δεν μιλάμε για second space και τέτοια. Αν φτιάξει ένα 2o email/fb account και μπαίνει σε αυτό μόνο μέσω ανώνυμης περιήγησης, πού θα βρείτε ότι έχει 2ο προφίλ για να το ελέγξετε;
Τσοντοsite τα “κόβεις” απευθείας από τον router, δεν έχει σημασία αν είναι με καρτέλα ανώνυμης περιήγησης ή όχι.
Αναφορικά με τα προφίλ, μέχρι ένα σημείο μπορείς να τσεκάρεις τα μειλ καθώς χρειάζεται ένα αρχικό σαν back-up.
Από ‘κει πέρα, τι να σου πω… Έχει να κάνει πλέον με τη γενικότερη σχέση που έχεις με το παιδί σου, κατά πόσο αισθάνεται άνετα να συζητάει μαζί σου ό,τι του τύχει κλπ. Αν είναι να κάνει την τσαχπινιά του, θα την κάνει, κι αυτό έχει εφαρμογή στα πάντα όχι μόνο στα ιντερνετικά.
Πλέον με τα VPN τα router δεν παίρνουν χαμπάρι τι γίνεται 🙂 Όπως αναφέρεις όλα είναι σχετικα με τον πως έχεις μεγαλώσει το παιδί σου, και πόσο θέλει να κάνει την “στραβή”
Ο εθισμός είναι πάρα πολύ ισχυρό πράγμα. Η κόρη μου είναι 2μιση, την άφησα να βλέπει τραγουδάκια και παραμύθια στο youtube γιατί μάθαινε πράγματα, απασχολιόταν και το απολάμβανε πάρα πολύ. Αυτά τα τραγούδια και τα παραμύθια έγιναν ο κόσμος της που της άνοιξε δρόμους να αισθανθεί και να εκφράσει συναισθήματα, σκέψεις, νέες ιδέες. Εθίστηκε όμως!!! Τι να την κάνω? Έβλεπε τα ίδια και τα ίδια ξανά και ξανά για ώρες αν την άφηνες! Πως μπορείς να ρεγουλάρεις τη χρήση? Είναι 2 χρονών δεν είναι 6 ή 8 να πεις θα επιβάλλω κανόνες! Είναι μωρό και αν της το πάρεις απλά… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω το “για λίγο” είναι το κλειδί. Αν ξέρει ότι θα μπορεί π.χ. να δει μισή ώρα το πρωί και μισή το απόγευμα, θα είναι πιο εύκολο να το δεχτεί.