Αγαπητή α, μπα, πρόσφατα χάσαμε τον πατέρα μου από καρκίνο. Οι 4 (πανεπιστημιακοί ή αλλοι διακεκριμένοι) γιατροί που συμβουλευτήκαμε μας απέκλεισαν από την αρχή οποιαδήποτε πιθανότητα επέμβασης, ούτε καν όταν μετά τις πρώτες θεραπείες ο όγκος είχε εξαφανιστεί από πολλά σημεία. Ταυτόχρονα με τον θάνατο του πατέρα μου, μια φίλη μου μαθαίνει ότι και εκείνη έχει καρκίνο. Ρωτησε παντού στην Ελλάδα και της απέκλεισαν κάθε ενδεχόμενο επέμβασης γενικά ή έστω χωρίς να απειλείται άμεσα η ζωή της. Ρωτώντας κι αλλού έφτασε σημερα να χειρουργείται στη Γαλλία. Και φυσικά εγώ αναρωτιέμαι. Μήπως δεν το ψάξαμε αρκετά; Με τη λογική μου ορθώς δε χειρουργηθηκε γιατι μπορει να μην κέρδιζε κάτι και να είχε και όλη την ταλαιπωρία της επέμβασης και τελικα να ζουσε χάλια, αλλά και πάλι αυτό δεν αναιρει ότι μπορεί να κάποιος να μας έλεγε “τον χειρουργούμε” και να αποφασίζε ο πατέρας μου μετά για την πορεία της υπόλοιπής ζωής του. Πότε λοιπόν πρέπει να σταματάει κανείς το ψάξιμο και να εμπιστεύεται τους γιατρούς;
Μακάρι να υπήρχε μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό, θα είχε γλιτώσει πολύς κόσμος από έξοδα, αγωνία, πόνο και κλάμα.
Να μην αναρωτιέσαι. Κυρίως επειδή τα δυο περιστατικά δεν συγκρίνονται μεταξύ τους, όσο κι αν μοιάζουν μεταξύ τους. Κι επειδή χειρουργήθηκε η φίλη σου, τι σημαίνει; Δεν είναι απαραίτητα καλό ότι κάποιος την ανέλαβε. Είναι ιατρικό το θέμα, δεν είναι δυνατόν να το απλοποιήσουμε στο ‘χειρουργείο καλό, όχι χειρουργείο, κακό’.
Νομίζω ότι σταματάς όταν νιώθεις ότι οι απαντήσεις των γιατρών σε καλύπτουν γιατί είναι άνθρωποι που σου μιλάνε ξεκάθαρα, κάνουν την προσπάθεια να σε ενημερώσουν με κατανοητό τρόπο, γιατί έχουν την υπομονή να σε ακούσουν και να απαντήσουν σε όλες τις ερωτήσεις, γιατί οι απαντήσεις σου φαίνονται λογικές, γιατί δεν έχουν πρόβλημα να συμβουλευτείς άλλους, επειδή οι ίδιοι σπεύδουν να συμβουλευτούν συναδέλφους τους, και γενικά όταν φαίνεται (και φαίνεται εύκολα) ότι τους απασχολεί στα αλήθεια το περιστατικό και έχουν κι αυτοί την αγωνία να κάνουν αυτό που είναι σωστό για την συγκεκριμένη περίπτωση με τις συγκεκριμένες παραμέτρους, και όχι καταφεύγοντας στο πρωτόκολλο για να αποφύγουν το ρίσκο.
Τι να το κάνω αν κάποιος πει «εγώ θα σε χειρουργήσω» γιατί yolo;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πρέπει να ήρθα σε επαφή με πάνω από 20 γιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων την περασμένη χρονιά, και αυτό που κατάλαβα είναι ότι πρέπει να πας συστημένος. Από τους 20, το πολύ 3 έσκυψαν στο πρόβλημα, το μελέτησαν και ανέλαβαν την ευθύνη της γνώμης τους. Πραγματικά, είναι θέμα τύχης να βρεις ένα γιατρό που θα σκύψει στο πρόβλημά σου.
Αυτό ακριβώς μου είπε πρόσφατα γιατρός, όταν τον ρώτησα ” πώς γίνεται κανένας από τους τόσους γυναικολόγους που έχω πάει τόσα χρόνια να μη σκεφτεί, να μην ξέρει, να μην ψάξει”. Ήσουν άτυχη σ’αυτό. Χωρίς δράμα και χωρίς αναισθησία. Πραγματικότητα. Ποτέ δε μου έχουν μιλήσει πιο ανθρώπινα και πιο ισότιμα, πώς να το πω. Δεν με χάιδεψε, δε με χτύπησε. Το ίδιο, με άλλα λόγια, μου είπε ένας παθολόγος, σε κάζουαλ συζήτηση όταν τον ρώτησα αν η μαμά της φίλης μου που είχε το τάδε θέμα, θα μπορούσε να είχε σωθεί. Και μου είπε “ναι, αλλά θα έπρεπε να το… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως όταν βρίσκει κανείς τον γιατρό του, τον θεραποντα ιατρό του, που θα κάνει τη σωστη διάγνωση και θα σώσει έγκαιρα, ειναι συγκλονιστικό. Αμα γνωρίσεις δυο τρεις τετοιους, μετα τους ξεχωριζεις σαν τη μυγα μες το γάλα.
Κι εμενα μου χει σωσει τη ζωη γιατρός και οταν πηρα να τον ευχαριστήσω μου ειπε ακριβώς αυτο: “Σας παρακαλω, τη δουλεια μου εκανα”. Τί να σου πω, μπορω να γραψω βιβλιο για αυτον τον άνθρωπο.
Συλληπητηρια για τον πατέρα σου. Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί βασανίζεσαι και ότι υπάρχει ένα Αν να πλανάται. Μη συγκρίνεις τα δυο περιστατικά. Μπορεί να συντρέχουν χίλιοι δυο λόγοι που η κατάσταση της φίλης σου να είχε αυτή την έκβαση και του πατέρα σου όχι. Καλώς ή κακώς δεν μπορούμε να τους αξιολογήσουμε ακόμα και να ξέραμε το πλήρες ιστορικό των δυο περιπτώσεων. Το ότι κάποιος σου λέει ‘έλα να σε βάλω χειρουργείο’ δεν είναι απαραίτητα καλό. Δε φέρνει εγγυημένα αποτελέσματα. Ισα ίσα μπορεί να βλάψει και κάποιες φορές αντί να ωφελήσει. Κάνατε ό,τι καλύτερο μπορούσατε με τα μέσα που είχατε. Πήγατε… Διαβάστε περισσότερα »
Με όποιον τρόπο κι αν χάσουμε αγαπημένο πρόσωπο πιστεύω, πάντα αναρωτιόμαστε αν θα μπορούσε να είχε σωθεί. Ρώτησα καρδιολόγο αν ο πατέρας μου θα μπορούσε να είχε σωθεί, αν το έμφραγμα τον έβρισκε κάπου αλλού και όχι στη θάλασσα. Και μου είπε ναι, αν ήταν στην εντατική. Κι εγώ, είπε, από έμφραγμα έχασα τον πατέρα μου. Στην ερώτηση που κάνεις, τι να πω. Για να είναι κανείς σε θέση να κρίνει πότε να σταματήσει, πρέπει να έχει καθαρό μυαλό.Δεν έχεις καθαρό μυαλό εσύ, ο κοντινός συγγενής. Δεν έχεις καν καθαρό μυαλό για να ακούσεις κάποιον που έχει. Δεν ξέρω. Είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Συλλυπητήρια.
Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο αλλά προσπάθησε να μη βασανίζεις τον εαυτό σου με δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Ψάξατε, ξαναψάξατε, ρωτήσατε τόσους επιστήμονες, κάνατε ό,τι μπορούσατε. Μη σκεφτείς ποτέ ότι δεν προσπάθησες/δεν προσπαθήσατε αρκετά για τον μπαμπά σου. Ο άνθρωπος είχε εσάς να τον αγαπάτε και να σας αγαπάει, να φροντίζετε ο ένας τον άλλον. Μη σκεφτείς ποτέ πως όσα κάνατε δεν ήταν αρκετά.
Ακόμα και οι γιατροί δε μπορούσαν να εγγυηθούν το επιθυμητό αποτέλεσμα μετά από ένα πιθανό χειρουργείο. Επεμβάσεις ρουτίνας μπορεί να αποβούν μοιραίες. Μη βασανίζεσαι με “αν”.
Συλληπητηρια για τον πατερα σου, να θυμασαι κανατε ο,τι καλύτερο μπορούσατε. Είναι πραγματικά δυσκολο να βρεις γιατρο που νοιάζεται ειλικρινα αλλά ναι, σταματας να αγωνιας (πολύ) για τη αποφαση σου οταν νιωσεις εμπιστοσυνη. Καλός γιατρος ειναι αυτος που φέρεται οπως περιγραφει η Λενα. Απο την προσωπικη (πικρή) μου πειρα έχω μάθει το εξης: στα ιατρικα ζητήματα ρωτάμε πάντα 2-3-10 γιατρους, ρωταμε κυριολεκτικά οποιονδηποτε αν ξέρει κάποιον γιατρο για το ταδε(θα εκπλαγεις ποσοι ξέρουν γιατρους για διαφορα απιθανα πραγματα) και γιατι όχι ρωταμε σε ομάδες στο φβ για ανθρωπους με παρομοιες εμπειριες. Ξερω οτι το ιντερνετ ειναι κακως συμβουλος, αλλα με… Διαβάστε περισσότερα »
Συλληπητήρια για τον πατέρα σου.Εμείς χάσαμε πριν τέσσερα χρόνια συγγενή με καρκίνο.Εξαιτίας ιατρικού λάθους σε διαγνωστικό κέντρο στην επαρχία (η ακτινογραφία το έδειχνε καθαρά αλλά στο συμπέρασμα γράφτηκε ότι δέν υπήρχε τίποτα στον πνεύμονα)δεν διαγνώστηκε έγκαιρα καί έγινε μετάστάση που ίσως θα μπορούσε να καθυστερήσει.Μετά όταν μας είπε ο γιατρός ότι δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα άρχισε θεραπείες και έζησε τρία χρόνια.Τα δυόμισι με πάρα πολύ καλή ποιότητα ζωής.Ενδιάμεσα τών θεραπειών,μας είπε κάποιος άλλος γιατρός να κάνει επέμβαση για παράταση.Κρίναμε ότι ήταν επικίνδυνο και θα έχανε την ποιότητα ζωής πού είχε καί δέν θα έλυνε ουσιαστικά το πρόβλημα.Πιστεύω ότι… Διαβάστε περισσότερα »