Λένα Φουτσιτζή
Α, μπα, ερώτηση για φιλίες έρχεται. Έχω προβληματιστεί τελευταία με το ζήτημα συμφωνία απόψεων και φιλίας. Έστω ότι σε γενικές γραμμές ταιριάζεις με κάποιο φίλο σου, μοιράζεσαι πράγματα/ εμπειρίες, συμπαραστέκεστε ο ένας τον άλλο και ακούει κλπ. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποια ζητήματα κοινωνικού προβληματισμού που διαφωνείτε κάθετα. Αντιλαμβάνομαι δηλαδή πως ρέπει προς υιοθέτηση ρατσιστικών απόψεων σε σημείο που οι συζητήσεις να γίνονται δυσάρεστες και να αποφεύγονται εν τέλει. Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε και κόβεται η συζήτηση. Αρκεί αυτό για να βάζω όρια ή εκ των πραγμάτων η σχέση αλλοιώνεται και φθίνει? Κρατάς κάποιον στη ζωή σου για όσα μπορεί και μπορείς να του δώσεις και κάνεις τα στραβά μάτια για τα λοιπά; Ή μένεις με όσους συμφωνείτε;
-Geo
Το έχω ξαναγράψει, αλλά θα το ξαναγράψω, μέχρι να βγει το μάντρα από μόνο του: δεν μπορεί – δεν γίνεται να σου πει άλλος με ποιον θα είσαι φίλος και γιατί. Πρέπει να έχεις εσωτερική πυξίδα, μια προσωπική ιδεολογία, και να ξέρεις τι μπορείς να παραβλέψεις και τι όχι.
Δηλαδή, αν σου πει άλλος να κάνεις τα στραβά μάτια, θα τα κάνεις επειδή σου το είπε κάποιος άλλος; Εσύ δεν ξέρεις αν μπορείς, αν γίνεται για σένα κάτι τέτοιο; Πρέπει να ξέρεις.
Θα ήθελα μόνο να πω ότι δεν υπάρχουν μόνο τα στραβά μάτια. Οι σχέσεις δεν είναι 0-1, δεν είμαστε ρομπότ. Υπάρχουν όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις, που σημαίνει ότι αν θέλεις έναν άνθρωπο στη ζωή σου για τους δικούς σου λόγους ενώ ξέρεις ότι είναι ρατσιστής (τώρα το «ρέπει προς την υιοθέτηση ρατσιστικών αντιλήψεων», μεταξύ μας, δεν χρειάζεται, ρατσιστής είναι) τότε μπορείς να προσδιορίσεις την απόσταση που σε κάνει να νιώθεις οκ με τον εαυτό σου, χωρίς να κάνεις τα στραβά μάτια. Τα στραβά μάτια είναι που κάνουν την σχέση να φθίνει, όταν βγάζεις τα άπλυτα στη φόρα και είναι όλοι ενήμεροι, τότε μόνο υπάρχει τρόπος να υπάρξει μια κάποια σχέση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ω ρε προνομιάρα , να κάνεις παρέα με ρατσιστές χωρίς να φοβάσαι ότι κάποια στιγμή θα στραφούν εναντίον σου. Να ξες, σας ζηλεύω εσάς.
Ή χωρίς να συνειδητοποιείς οτι κάποια στιγμή θα στραφούν εναντίον σου. Έχω δει πολύ κόσμο να πέφτει από τα σύνννεφα που ο ΧΨΖ δεν ήταν μόνο ομοφοβικός αλλά τελικά ήταν και μισογύνης, ραστιστής, κτλ.
Εξαιρετική απάντηση! Και αυτή ακριβώς είναι και η απάντηση στην κοπέλα της ερώτησης. Είναι ο φίλος/φίλη σου διατεθειμένος να σεβαστεί τις απόψεις σου και την διαφορετικότητα σου? Γιατί διαφορετικότητα μεταξύ σας θα υπάρχει σίγουρα. Δεν μπορεί να διαφωνείτε κάθετα όπως λες, και αυτό να μην εκφράζεται σε πτυχές της ζωής σας. Θα σε σεβαστεί ώστε να μην στραφεί εναντίων σου όπως λέει εύστοχα το Μαύρο Γατί? Η προσωπική μου εμπειρία, παρόμοια με τη δική σου (θα μπορούσα να είχα στείλει εγώ την ερώτηση), μου λέει πως όχι. Φαντάσου ότι ενώ εμένα με λες άνετα προνομιούχα (cis straight γυναίκα και άλλα… Διαβάστε περισσότερα »
Εδώ πριν λίγο καιρό είχε σκάσει ερώτηση που η γράφουσα είχε μια φίλη οπαδό του Χίτλερ και ρωτούσε τι βιβλία να της συστήσει τι να λέμε τώρα.
Κυκλοφορούν σε τόμους τα πρακτικά της δίκης της Νυρεμβέργης;
Δεν είναι βέβαιο ότι θα στραφούν εναντίον της. Είναι σαν τους μισογύνηδες που λένε “η κόρη μου είναι αλλιώς”. Είναι πιθανόν να την έχουν την κόρη τους στα ώπα ώπα. Είχα μια γνωστή ισλαμοφοβική, που όμως βοηθούσε ενεργά κάποιους γνωστούς της μουσουλμάνους με τη λογική ότι “αυτοί είναι αλλιώς”. Αλλά συμφωνώ ότι είναι προνόμιο να μη φοβάσαι τους ρατσιστές γιατί δεν είσαι στο στόχαστρό τους.
Εγώ σε αυτό το θέμα είναι κάθετη. Δεν μπορώ να παραμείνω φίλη, όχι μόνο γιατί δεν αντέχω , αλλά κυρίως γιατί πιστεύω ότι μόνο όταν οι ρατσιστικές ,ομοφοβικές και μισογυνιστικες απόψεις περιθωριοποιηθουν, μόνο τότε υπάρχει ελπίδα για αλλαγή. Έστω και αν είναι για τα μάτια του κόσμου. Το να αναγκαστούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό πάλι κέρδος είναι, και τους δίνει το μήνυμα ότι η κοινωνία πλέον δεν τους αποδέχεται. Θα μου πεις εσύ θαβκανειςντη διαφορα; Ενας κούκος δε φέρνει την άνοιξη αλλά αν κάνουμε όλοι τα στραβά μάτια η αλλαγή δε θα έρθει ποτέ.
Διάβασα “ένας κούκΛος δεν φέρνει την άνοιξη” κ σκέφτηκα χμμμ σχετικό είναι αυτό, κατά τα άλλα συμφώνησα 100% με το σχόλιο από την πρώτη ανάγνωση
Ένας κούκλος όχι μόνο φέρνει την άνοιξη αλλά δε αφήνει να φωνάζεις ΘΑ ‘ΝΑΙ, ΣΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ, ΘΑ ‘ΝΑΙ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΤΑΝΟΙΞΗ ΣΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑΑΑΑΑΑΑΑ
😹😹😹😹😹
Χαχαχα πολύ γέλασα Mitsi με τον κούκλο.
Κατα τ’ άλλα συμφωνώ.
Mitsi, συμφωνώ απόλυτα με όσα είπες. Πάντα περιμένουμε από κάποιον άλλο να κάνει την διαφορά, αντί να την κάνουμε εμείς οι ίδιοι.
Δυστυχώς, πολλά άτομα που γνωρίζω δεν περιθωριοποιουνται για τέτοιες απόψεις τους. Αντίθετα, τους κάνουν παρέα για αυτό. Για παράδειγμα στο σχολείο (και στο φροντιστήριο) εμένα δείχνουν με το δάχτυλο και όχι τους μισογυνιδες, ρατσιστές, ομοφοβικους, αλλά τι να κάνουμε;
Αργότερα, πιθανότατα στο πανεπιστήμιο εάν αυτός είναι ο στόχος σου, θα έχεις μεγαλύτερη δυνατότητα επιλογών όσον αφορά τον περίγυρό σου και, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, δεν θα είσαι τόσο πολύ αναγκασμένη να συνυπάρχεις με μαλάκες.
Βέβαια, σε κάθε περίπτωση πρέπει να μην ξεχνάς ότι, στο άμεσο μέλλον, θα αποτελείς μειοψηφία καθώς αυτή τη στιγμή υπερισχύουν αριθμητικά οι θρησκόληπτοι/εθνικιστές/σεξιστές/ρατσιστές/ομοφοβικοί κλπ. Ίσως η δική σας γενιά κατορθώσει να αλλάξει τα δεδομένα.
Μέχρι τότε, η πλέον ενδεδειγμένη στάση κατά τη γνώμη μου είναι εκείνη που περιγράφει η Μίτσι παραπάνω
Μαυρε γάτε, πραγματικά με αυτή την ελπίδα ζω. Να φύγω από εδώ με όλους τους κλειστομυαλους και να βρω ανθρώπους με τους οποίους θα συμφωνώ σε τέτοια θέματα. Να ξεφυγω από την μικρότητα της Ελλάδας.
Να κάνω κάτι δικό μου, κάπου αλλού. Τι στο καλό, λίγα χρόνια έμειναν, θα περάσουν.
Αγαπητή everybody should be a feminist. Στο σχολείο ένιωθα πάντα κάπως παράταιρη, δεν ήμουν σαν τα κουλ παιδιά, αυτά που φοράνε κουλ ρούχα και όλοι τους κάνουν παρέα. Δεν ήξερα από φεμινισμό, ήξερα όμως από ισότητα. Και ένιωθα στο πετσί μου την αδικία γενικά. Και μιλούσα. Οπότε θεωρούσα κάτι άδικο μιλούσα, και γενικά αντιδρούσα στο κατεστημένο και συζητουσα για την αδικία στον κόσμο, για τον πολεμο, για την ειρήνη, για τα δικαιώματα των μαύρων στην Αμερική, για το απαρτχάιντ στην Νότιο Αφρική. Με ρωτούσαν αν είμαι κομμουνιστρια, μου φαινόταν αστείο γιατί δεν είχα πολιτικό λόγο τότε ούτε θεωρούσα ότι αυτά… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ βρε Mitsi σχολείο είσαι. Σ’ έχω αγαπήσει μέσα από το Α,μπα.
Mitsi, τα είπες υπέροχα! Να ακούω συμβουλές από σένα σημαίνει πολλά! Πάντως και εμένα όταν εκφράζω για απόψεις μου σε τέτοια θέματα ΠΆΝΤΑ με ρωτάνε που έχω μπλέξει. Πολλά παιδιά με αντιπαθούν για την ιδεολογία μου, αλλά έχω λιγους και καλούς. Για την ακρίβεια, μόνο την κολλητή μου, που ευτυχώς συμφωνούμε απόλυτα σε τέτοια θέματα. Να σου πω την αλήθεια, δεν βλέπω την ώρα να τελειώσω το σχολείο, γιατί στο λέω ειλικρινά, κουράστηκα. Θα μου πεις είσαι πολύ μικρή για να έχεις κουραστεί ήδη, αλλά I can’t help it. Οι ίδιοι μου οι γονείς είναι ρατσιστές, ομοφοβικοί, σεξιστες και εθνικιστές.… Διαβάστε περισσότερα »
Κανε λιγη υπομονή! Εγώ ευτυχώς είχα την τύχη να έχω γονείς αρκετά ανοιχτομυαλους. Δεν άκουσα ποτέ κάτι ρατσιστικό στο σπίτι μου, οι ανθρωποι είναι όλοι ίσοι, έτσι μεγάλωσα εγώ και η αδικία που έβλεπα μου φαινόταν κατάφωρη. Οι γονείς μου νοιάζονταν να σπουδάσω και να γίνω οικονομικά ανεξάρτητη και αυτό ήταν το μεγαλύτερο δώρο που μου έκαναν. Γιατί όταν πήγα στο πανεπιστήμιο έγινα πραγματικά άλλος άνθρωπος. Και ένιωσα αποδεκτή. Έχεις δυστυχώς πια εναντίον σου, την οικογένεια σου, το περιβάλλον όλο. Όμως θα τελειώσει το σχολείο, θα φύγεις από εκεί και θα νιώσεις πραγματικά ελεύθερη.
Χωρίς καμία διάθεση ειρωνίας, θα ήθελα να γυρίσω στην εποχή που έκανα παρέες γιατί ήθελα και δεν υπήρχαν κοινωνικές νόρμες που έπρεπε να υποστώ και να με αναγκάσουν να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που δεν ταιριάζω. Στην πορεία της ενηλικίωσης κάπου βγάζεις το κόσκινο και σου μένουν ελάχιστοι φίλοι αδερφικοι, παρέες για ποτό, συνάδελφοι που πρέπει να κανετε και socializing, μακρινοι γνωστοί και παει λέγοντας. Στην ηλικία μου κυνηγάω με την απόχη τους μετρημένους στα δάχτυλα γονιούς που δεν είναι ψεκασμένοι, κάποιους άλλους τους ανέχομαι γιατί είναι τα παιδιά μας φίλοι, ο καθένας έχει τα δικά του όρια για να ανεχτεί,… Διαβάστε περισσότερα »
μια φίλη που έχει 5χρονο παιδί μου είπε ότι το πιο δύσκολο πράγμα στη γονεϊκότητα είναι η συναναστροφή με τους άλλους γονείς
το ιδιο λεω κι εγω !
Θέτεις ένα πολύ καυτό ζήτημα. Τι γίνεται με τους φίλους και ποιοι είναι αυτοί; Κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ βασικό κριτήριο είναι η σύμπνοια αρχών. Όχι ακριβώς απόψεων. Η διαφορά της άποψης από την αρχή είναι μεγάλη. Ο ρατσισμός δεν είναι απλά μια γνώμη, μια άποψη, είναι στάση ζωής. Ψευτοεπιχειρηματολογεί, πάνω στο μίσος που έχει κάποιος για άλλους ανθρώπους, που δεν του μοιάζουν. Το ίδιο και ο φασισμός αφού είναι διδυμα ομοζυγωτικά. Ένας τέτοιος άνθρωπος, εφ όσον εσύ έχεις άλλη οπτική, θα σε τοξινώνει διαρκώς με το μίσος που αναβλύζει. Δεν μπορείς να έχεις φίλους ανθρώπους που δεν εκιτιμάς… Διαβάστε περισσότερα »
Εμείς οι δύο πιστεύω θα γινόμασταν πολύ φίλες. Συνολικά για τα σχόλια σου αλλά και ειδικά για αυτό σήμερα.
Σ ευχαριστώ, ψάχνω και γω για καινούριες φιλίες
Μωρέ αν έμενα Αθήνα θα σε είχα κεράσει ποτό από το παλιό site ακόμα.
Σύμπνοια αρχών και αξιών, σίγουρα. Μερικές φορές και τρόπου ζωής και προτεραιοτήτων, γιατί αν ο ένας θέλει να συζητάει δέκα ώρες συνταγές και ο άλλος να πηγαίνει ράφτινγκ μερικές φορές δε γίνεται!
Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για τη μάστιγα των ψιλοκομμένων λαχανικών και γενικά των συνταγών που καταναλώνουν μέρος της ζωής σου ενώ θα μπορούσες να πας για ραφτινγκ
Συμφωνώ άπειρα με την επέκτασή σου στο θέμα των αξιών γιατί οι απόψεις είναι έως και θεμιτό καμιά φορά να διαφέρουν ώστε να ανοίγει και το μυαλό μας. Οι αξίες όμως είναι ουσιαστικές. Μάλιστα, δεν ξέρω αν έχει τύχει και σε άλλους, αλλά μία παιδική μου φίλη με την οποία έχουμε αλληλουποστηρισθεί σε πολλά, τον τελευταίο ένα χρόνο με έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση όντας ανεύθυνη κατ’εμέ στο θέμα των μέτρων με καθημερινές συναθροίσεις έως και παρτάκια γενεθλίων από το Μάρτιο ήδη, και έχοντας όλο αυτό το διάστημα τη στάση «αυτοί που φοβούνται να κάτσουν σπίτι τους, εγώ δε… Διαβάστε περισσότερα »
Για μένα το πιο σημαντικό είναι ο άλλος να ξέρεις να ακούει. Μου έχει τύχει με παλιούς, παιδικούς φίλους που γνωριζόμαστε άπειρα χρόνια να έχουν πει αδιανόητα σεξιστικές βλακείες και όταν κάτσεις να τους εξηγήσεις ότι αυτό δεν είναι οκ το κατανοούν και το σέβονται. Για μένα αυτό είναι το κλειδί, όλοι έχουμε πει βλακείες κάποτε, και πιθανότατα σε αρκετά θέματα να συνεχίζουμε να λέμε. Είμαστε ανοιχτοί στο να μας πουν ότι κάνουμε λάθος? Αν ναι, για μένα μπορείς να συνεχίσεις να είσαι φίλος/η μου, αν όχι δυσκολεύει πολύ το πράγμα
Geo μου, εξαρτάται από το τι επιθυμεί και τι αντέχει κάθε άτομο. Για εμένα είναι πολύ σημαντικά πράγματα όπως η αλληλεγγύη μεταξύ ατόμων, τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ο φεμινισμός, οπότε απομακρύνθηκα με συνοπτικές διαδικασίες από άτομα που είτε εξέφραζαν ρατσιστικές/ομοφοβικές/σεξιστικές απόψεις, είτε από άτομα που “ναι μεν υποστηρίζω το φεμινισμό ΑΛΛΑ”, καθώς και απ’ όσα άτομα ξέπλεναν τη ΧΑ. Έχω βρει την υγειά μου. Αλλά, that’s just me, και δεν λειτουργούμε όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. 🙂
Τα όρια που θέτεις στις διαπροσωπικές σχέσεις σου και εν προκειμένω στις φιλικές είναι ένα ζήτημα καθαρά υποκειμενικό και εξαιρετικά προσωπικό. Κανένας δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να σου υπαγορεύσει τα άτομα με τα οποία μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις παρέα. Αυτή η επιλογή είναι ΜΌΝΟ δική σου. Καλό είναι όμως να έχεις μία ιδέα σχετικά με τις συμπεριφορές και απόψεις που είσαι διατεθειμένη να ανεχθεις, να φροντίζεις δηλαδή να μην έρχεσαι σε δύσκολη θέση ή να αισθάνεσαι πως παρεκκλίνεις από την κοσμοθεωρία σου. Έχοντας πει αυτά να προσθέσω πως ήμουν σε μία τέτοια φιλική σχέση και… Διαβάστε περισσότερα »
omg
Νινακι127 τα είπες πολύ ωραία. Τώρα αυτός ο άνθρωπος που σου έστειλε κάτι τέτοιο είναι άθλιος μισογύνης. Πάλι καλά που σταμάτησες να του μιλάς.
Γενικά, εγώ με τις/τους φίλες/ους μου θέλω να συμφωνώ απόλυτα σε τέτοια θέματα. Έχω τους περισσότερους γνωστούς μου με τους οποίους δεν μπορώ να ανταλλάξω μια κουβέντα της προκοπής και καταλήγουμε σε small talk (πχ θείοι, θείες, ξαδέλφια κλπ). Και δεν μπορώ να κόψω και επαφή ρε γαμωτο, τουλάχιστον όχι ακόμα, αφού είμαι ανήλικη. Οπότε, αν δεν μπορώ να εκφράσω τις απόψεις μου σε τέτοια θέματα με τους ανθρώπους που χαρακτηρίζω φίλους μου, τότε με ποιον;
Πρέπει να έχεις τις δικές σου κόκκινες γραμμές. Οι οποίες μπορεί να αλλάξουν καθώς αλλάζεις, οκ. Ο ρατσισμός για μένα είναι γεια σας.
Πλέον με προβληματίζει το θέμα ‘φιλία και κόβιντ’. Τι γίνεται όταν έχετε διαφορετικές απόψεις σχετικά με το τι θα πει προσωπική και συλλογική ευθύνη ως προς την καταπολέμηση της πανδημίας, ειδικά σε φιλίες ετών. Τι γίνεται όταν αυτές εκφράζονται και σε διαφορετικές συμπεριφορές και θυσίες. Νέα δεδομένα, νέοι προβληματισμοί.
Αχ αυτο με τον κοβιντ για μενα ειναι ο καινουργιος τροπος που βρισκω τους βλαμμενους. Δεν πιστευεις στον κοβιντ? Αντε γεια. Δεν θες να βαλεις μασκα? Αντε γεια. Δεν θες να κανεις το εμβολιο? ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΛΕΜΕ. Δεν πα να σε ξερω και δεκα χρονια.
@μιμόζα μου, σκεφτόμουν τον προβληματισμό σου. Το μόνο που μου έχει τύχει είναι γυναίκα φίλου μου, να είναι διστακτική με την ασφάλεια του εμβολίου. Το οποίο οκ το ακούω απο πολύ κόσμο, μπορώ να το δεχτώ, να το συζητήσω. Είναι μια ανησυχία συζητήσιμη τελοσπάντων. Νομίζω όμως οτι αν φίλοι πραγματικοί, μου λέγανε τρέλες σχετικά με το θέμα, θα μου έκανε φοβερή εντύπωση. Κυρίως γιατί, απ’ ότι καταλαβαίνω, αυτοί που κυρίως είναι παράλογοι δεν είναι μόνο στο συγκεκριμένο θέμα. Είναι παράλογοι σε πολλά, θα τους είχες “πιάσει” λοιπόν απο καιρό. Χωρίς δηλαδή να θέλω να είμαι απόλυτη, νομίζω οτι δεν θα… Διαβάστε περισσότερα »
este ευτυχώς στα κραυγαλέα θέματα, όπως το αρνείται κάποιος την ύπαρξη του ιού ή να μη θέλει να κάνει εμβόλιο, δεν έχω αντιμετωπίσει δυσάρεστες εκπλήξεις από τους κοντινούς μου ανθρώπους. Όπως λες και ‘συ είναι αρκετά παράλογα πράγματα, οπότε θα είχαν πιαστεί από καιρό. Μιλάω πιο πολύ για τις γκρίζες ζώνες, πχ να πας διακοπές ή οικογενειακή επίσκεψη ενώ υπάρχουν πολλά κρούσματα. Για μένα δεν τίθεται συζήτηση, δεν το κάνω, αλλά έχω ακούσει και ιστορίες στις οποίες λίγο δυσκολεύτηκα να μην κρίνω.
@μιμόζα, ναι έχεις δίκιο. Το μυαλό μου πήγε σε πιο ακραία σενάρια που η απάντηση είναι προφανής.
Ο κόβιντ είναι φανταστικό ξεβράκωμα. Τόσα πλοκ, ντιλίτ σε ένα χρόνο, πιάστηκε το χέρι μου.
μιμόζα ακριβώς αυτο. φίλη μου από τα 5 περίπου που γνωριζόμαστε και είχαμε αραιές επαφες, έπρεπε να φτάσει στα 26 για να μου εκφράσει την άποψη ότι η επιστήμη είναι ένα παρακλάδι των ιλουμινάτι (ναι, το είπε) και “κοίτα τόσο καιρό δε φοράω ευλαβικά τη μάσκα στη δουλειά, αλλά δεν έπαθα και τίποτα”. Άτομο με ευπαθείς γονείς και παππούδες! Η νουθεσία για εμένα σε αυτό το σημείο είναι αέρας κοπανιστός και αφού εξήγησα ότι με τη μάσκα προστατεύεις τους γύρω σου πρώτα και μετά προστατεύεσαι (τα αυτονόητα δηλαδή), έκοψα και κόβω επαφές διακριτικά. Γιατί με αφορμή αυτή την άποψη, θυμήθηκα… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω με κανέναν δεν είναι δυνατόν να συμφωνείς στα πάντα, και δεν χρειάζεται κιόλας. Υπάρχουν όμως κάποιες κόκκινες γραμμές για τον καθέναν απο μας. Πρέπει να βρεις τις δικές σου. Μου κάνει εντύπωση όμως που αναρωτιέσαι, ο ρατσισμός δεν έιναι dark red;
σε μένα έχει τύχει να διαφωνώ με την ίδια μου την εαυτή μέσα σε μια μέρα, αλλά οι προσωπικές κόκκινες γραμμές είναι και για μένα απαραβίαστες. Άσε που δεν μπορώ να το βουλώσω
Εδώ εμείς που τους έχουμε στους οικογενειακούς μας κύκλους κ δεν μπορούμε να τους κάνουμε πέρα κ απλά ανεχόμαστε κ άλλοι πάνε κ τους κάνουν παρέα από επιλογή 🤷♀️