Αγαπητή Α μπα, Ελπίζω να είσαι καλά και να συνεχίσεις να μας δίνεις την όμορφη οπτική σου γωνία στα πράγματα. Σε διαβάζω χρόνια και συχνά μπόρεσα να βρω ένα κομμάτι των σκέψεων μου στη σελίδα σου ενώ ακόμα πιο συχνά μπόρεσα να δω τα πράγματα από μια άλλη ματιά. Χρόνια θέλω να σου γράψω και δεν τολμώ. Είναι σχεδόν αστείο αλλά τώρα που γράφω είμαι σίγουρη ότι το μήνυμα θα ήταν το ίδιο ακόμα και χρόνια πριν. Και αυτό γιατί όσα και αν αλλάζουν στην ζωή μου τελικά η ουσία μου και οι σκέψεις μου είναι ίδιες. Ζω 4 χρόνια στο εξωτερικό (είμαι 28 ) και εργάζομαι στο αντικείμενο των σπουδών μου. Τα χρόνια μου εδώ με έχουν κάνει να νιώσω δυνατή και ανεξάρτητη, ειδικά ύστερα από ένα πρόβλημα υγείας, ένα χειρουργείο και μια αποκατάσταση που με ταλαιπώρησε πολύ. Έχω μια οικογένεια που αγαπώ και έμαθα να εκτιμώ πάρα τα προβλήματα που πάντα θα υπάρχουν από γονείς που δεν γεννήθηκαν θεοί, ούτε με εγχειρίδιο σωστών γονέων. Τρια χρόνια έβλεπα έναν σύμβουλο ψυχικής υγείας που με βοήθησε όσο κανείς να δω μια άλλη οπτική σε ο,τι με έπνιγε και μου δημιουργούσε πανικούς. Και όμως ποτέ δεν μπόρεσα να βοηθήσω τον εαυτό μου από την κακοποίηση και την περιφρόνηση. Τόση δουλειά, τόσος κόπος και ακόμα και σήμερα περιβάλλομαι από σχέσεις σίγουρα κακοποιητικες. Επιλέγω ανθρώπους που κυνηγάω για μια επιβεβαίωση. Πάντα. Όπως και σήμερα. Ένα χρόνο τώρα και ειμαι ΠΆΛΙ σε μια σχέση που με περιφρονει. Εγώ πάντα εκεί. Στα υπέροχα, στα άσχημα, στα καθημερινά. Πάντα εκεί. Κ αυτός στην ουσία του απων. Η σχέση βασίζεται πάντα στις διαθέσεις του. Είναι χαρούμενος, είναι εδώ. Ειναι πιεσμένος, είναι απων. Είναι εκνευρισμενος, είναι προσβλητικός, εκρηκτικός, άλλος άνθρωπος. Και εγώ εκεί. Με την πρώτη συγγνώμη, με την πρώτη αγκαλιά. Και πάλι μόνη σήμερα. Θύμωσε στη δουλειά. Και αποφάσισε να εξαφανίστει, να θυμώσει να με αγνοήσει, να μη σηκώνει τα τηλέφωνα, εγώ πάλι στην απέξω. Και να μαι πάλι να χω δυσπνοια και να νομίζω ότι θα πάθω κρίση πανικού. Αλλά δεν θα πάθω, γιατί τώρα ξέρω. Αυτό που δεν ξέρω όμως είναι πως και πότε θα μάθω να φεύγω. Μα πως το μαθαίνει κάποιος αυτό? Τόσες συνεδρίες και ξέρω καλά πόσο φοβάμαι την απόρριψη, ξέρω καλά πόσο κυνηγάω για λίγο ενδιαφέρον. Πώς αλλάζω όμως? Πώς σταματάω να ειμαι ενοχικη? Πώς υπερασπιζομαι τον εαυτό μου?? Πότε δεν θα τα καταφέρω. Γιατί έτσι έμαθα. Να λέω ευχαριστώ με το λίγο, να είμαι χαρούμενη με ψίχουλα προσοχής. Και όμως το πιστεύω ότι με αγαπάει. Απλά είναι προβληματικός. Και εγώ εκεί. Πάντα στα ιδια.θα καταλάβω εαν δεν απαντήσεις-ανάθεμα και αν υπάρχει ερώτηση. Μακάρι όμως να μπορέσεις να μου δώσεις την δική σου οπτική γωνία στο πως και πότε λέμε μέσα μας “Φτάνει ΑΞΊΖΩ” και κάνουμε το βήμα μπροστά. Σε φιλώ και σε εκτιμώ,
– Κωνσταντίνα
Πρέπει να συνεχίσεις τη θεραπεία. Δεν γίνεται να πεις οτιδήποτε από μέσα σου και να κάνεις ένα βήμα μπροστά. Ειδικά αν δεν έχεις ιδέα γιατί κάνεις ό,τι κάνεις. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Μόνο θεραπεία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση το σχόλιο αυτό. Είναι δυνατόν να πάρεις ως θετικό κάποιον που έχει πρόβλημα στην δουλειά και δεν απαντάει τηλέφωνα, θυμώνει μαζί σου και εξαφανίζεται;; Ε όχι δεν θα σκεφτόμουν να τον αφήσω ήσυχο να ηρεμήσει και να μην τον ενοχλώ, θα σκεφτόμουν πόσο προβληματικός είναι, αν δεν μπορεί να χειριστεί ένα πρόβλημα δουλειάς και συμπεριφερέται έτσι στον άνθρωπο του. Επίσης θα αναρωτιώμουν τι θα έκανε σε περίπτωση που είχε να αντιμετωπίσει πραγματικά πολύ σοβαρά προβλήματα (π.χ. υγείας) και πως θα ήταν οι σχέσεις μας τότε. Εγώ καταλαβαίνω οτι η φίλη έχει εντοπίσει πολύ σωστά το πρόβλημα… Διαβάστε περισσότερα »
Έλα τώρα, ο τύπος φανερά την έχει σαν σάκο του μποξ. Αν ήθελε να την προστατεύσει, θα της έλεγε “αγάπη μου, είμαι σε κακή διάθεση σήμερα λόγω δουλειάς, ας μιλήσουμε καλύτερα βράδυ/αύριο/ όταν ηρεμήσω σε μια βδομάδα”. Αλλά αυτός θέλει να βγάλει κάπου την τσαντίλα του και την βγάζει πάνω της, γιατί έχει μάθει ότι μπορεί να το κάνει χωρίς συνέπειες. Νιώθει καλά όταν την “τιμωρεί”, νιώθει πιο ισχυρός, πιο σημαντικός. Και, by the way, αν δεν του ταίριαζε το στυλ της, θα της το είχε κόψει γενικώς ή θα είχε φύγει από τη σχέση. Αλλά αυτός τη συντηρεί, καρότο… Διαβάστε περισσότερα »
Τα φτιαχνεις λες με ανθρωπους προβληματικούς. Και απο οτι φαινεται θεωρεις και τον εαυτο σου προβληματικη. Αρα ταιριαζετε στο μυαλο σου. Γιατι αν διεκδικουσες εναν άνθρωπο επιτυχημένο(με την πνευματικη σημασια της λεξης) και ισορροπημένο φοβασαι οτι θα εβλεπε τα δικά σου ελλείμματα και θα σε απέρριπτε. Βλέπεις όμως πως μια χαρά μπορεί να σε απορρίψει και ο προβληματικός. Δεν ξερω αν υπαρχει αποτελεσματικη μεθοδος για να καλλιεργησεις αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση, κι εγω την ψάχνω. Θα έλεγα όμως πως ενας καλός δρόμος είναι να καταπιάνεσαι με διάφορες δραστηριότητες που σου αρέσουν και να νιώθεις δημιουργική, να νιωθεις ικανή στη δουλειά σου… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι καλή ιδέα να σταματάς τις συνεδρίες όταν καταλάβεις τι συμβαίνει και γιατί λειτουργείς έτσι, αλλά όταν έχεις κάνει τις αλλαγές που θέλεις!
Εγώ νομίζω ότι όλο αυτό λειτουργεί σαν σκωτσεζικο ντους. Δεν ξέρεις πώς διαολο ξύπνησε πάλι σήμερα ο άλλος και τι σε περιμένει. Οπότε το θεωρώ μορφή κακοποιησης, γτ ενώ ο άλλος θα έπρεπε να μπορει να επικοινωνήσει τα προβλήματα του και τα συναισθήματα του (δεν είναι 5χρονο), δεν το κάνει (εξαφανίζεται, την αγνοεί). Επίσης, η γραφουσα αναφέρει ότι γίνεται προσβλητικός και “εκρηκτικος” οπότε γνώμη μου είναι ότι η γραφουσα είναι σαν συναισθηματικος σακος του μποξ μέσα σε αυτήν την σχέση.
Αγαπητή Κωνσταντίνα, νομίζω έχεις ήδη κάνει πάρα πολύ δουλειά μέσα από την θεραπεία σου. Από το κείμενο που γράφεις καταλαβαίνω ότι έχεις ήδη μάθει να εντοπίζεις πράγματα για τον εαυτό σου που προφανώς πιο πριν πιθανώς να μην τα έβλεπες καν. Μπράβο σου που έφτασες ως εδώ! Δεν είναι εύκολο αυτό, καθόλου εύκολο. Συνέχισε την προσπάθεια για να εντοπίσεις και άλλα πράγματα για τον εαυτό σου. Ολα αυτά χρειάζονται για να καταφέρεις να φτάσεις στο σημείο να μπορείς να διαχειριστείς τις καταστάσεις που σου έρχονται με τέτοιο τρόπο που να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Συνέχισε έτσι! Συνέχισε την… Διαβάστε περισσότερα »
Ψυχολόγο επειγόντως! Είναι δυνατόν να λες οτι αυτός ο άνθρωπος σε αγαπάει?Όχι αγάπη μου δεν σε αγαπάει. Τον εαυτούλη του αγαπάει .παρτάρρααααα είναι ο τύπος .Ξύπνα ! Βέβαια μένεις και στο εξωτερικό και η ανάγκη να είσαι με κάποιον πιστεύω είναι αυτή που σε κρατάει .Καλύτερα μόνη και ψάξου για κάτι αλλό .
Αυτά που λες/ρωτάς πρέπει να τα συζητήσεις και με τον σύμβουλό σου. Αν και δεν ξέρω κατά πόσο ένας σύμβουλος μπορεί να κάνει θεραπεία. Μπορείς να δοκιμάσεις να βρεις ψυχοθεραπεύτρια αν πρέπει να μπεις πιο βαθιά. Ισως η συμβουλευτική να έδωσε ό,τι ήταν να δώσει.
Πρέπει να αποφασίσεις αν τον αντέχεις συνολικά. Αν ναι, μένεις. Αν όχι, φεύγεις, όπως φεύγουμε από ο,τιδήποτε ξέρουμε συνειδητά ότι μπορεί να μας βλάψει. Τέλος πάντων, εγώ στη θέση σου θα του έλεγα να χωρίσουμε και θα το ξανά σκεφτομουνα μετά από 3 μήνες, να δω αν άλλαξε κάτι.