Αγαπημένη μου Α, μπα κι αγαπημένοι μου σχολιαστές και… αναγνώστες, η ερώτησή μου είναι ολίγον χαζοβιόλικη, μα θα την θέσω. Όταν ακούμε κάτι λάθος π.χ. “έχω σαρκώδης χείλη”, “με το νι και με το σι”, πότε μπορούμε να διορθώσουμε; Κι εγώ κάνω πολλά λάθη κι ένα εκατομμύριο σαρδάμ το λεπτό εννοείται – άλλο κεφάλαιο αυτό κι άλλη ερώτηση μάλλον. Έχω ωστόσο την απορία πότε και ποιους μπορούμε να διορθώσουμε. Έχει σχέση η ηλικία; Δηλαδή διορθώνεις ένα μεγαλύτερο σου άτομο; Διορθώνεις ένα άτομο που ναι μεν μιλάει ελληνικά, αλλά διάλεκτο, π.χ. την κυπριακή; Δεν λέω να διορθώσεις λέξεις της διαλέκτου που εμφανίζονται ελαφρώς διαφοροποιημένες π.χ. το σκόρδο στη νεοελληνική – ο σκόρδος/σκόρτος στην κυπριακή, αλλά παραδείγματα όπως τα δύο πιο πάνω ή το “θα σε δω στις μια”, πώς τα αντιμετωπίζουμε; Ευχαριστώ, είσαι/είστε υπέροχη διαδικτυακή παρέα, να χαίρεσαι την κορούλα σου και όλοι μας μαζί το νέο αμπόσπιτο, κι ας με βαφτίσω για την ερώτηση “Αροδαφνούσα”
Εξαρτάται, είναι η απάντηση, ναι. Όσο πιο μικρός σε ηλικία ο συνομιλητής, τόσο καλύτερα για το μέλλον του. Όσο πιο στενή η σχέση, τόσο πιο πολλά τα δικαιώματα και το περιθώριο να γίνεις κάπως ξινή διορθώνοντας. Χρειάζεται λεπτότητα και προσοχή και βέβαια σιγουριά για το τι είναι το σωστό. Δεν χρειάζεται να πεις «χα χα τι κοτσάνα πέταξες», ένα ήπιο «νομίζω ότι το σωστό είναι…», χωρίς να περιμένεις να γίνει κουβέντα ή περισσότερη ανάλυση, αν αλλάξεις και κουβέντα αμέσως, το δύσκολο πέρασε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εξαρτάται από την άνεση που έχεις κι από την ελπίδα να το διορθώσει. Εγώ μέχρι τα 25 μου έλεγα στις μία. Μου το είπε κάποιος και το διόρθωσα. Και τον ευχαριστώ. Σε πολύ φίλη μου που σκότωνε τα τριτόκλιτα της το έλεγα και μου ‘λεγε μπράβο να μου τα λες αυτά χαίρομαι. Κι άμα πήγαινε να πει κάτι με κοιτούσε τσαχπίνικα να δείξει ότι το έμαθε. Εδώ πάλι έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου με άλλη φίλη και το στις μία αλλά αυτή δε χαμπαριάζει οπότε πλέον δεν τη διορθώνω. Γελάμε. Σε μεγάλο άνθρωπο δε θα το έκανα. Ούτε στη μαμά… Διαβάστε περισσότερα »
Κι έχει και θηριοτηλέφωνο 😂😂😂😂😂
Συμφωνώ luckystrike, κι εγώ της ίδιας τακτικής είμαι. Εχω και φίλες φιλολόγους και πάντοτε τις λέω πως αν ακούσουν να λέω καμιά πατάτα να με διορθώνουν. Είμαι και παιδί των θετικών επιστημών! Κι εγώ πέρασα απο τη φάση του “στις μία”. Είναι πόσο θάρρος έχεις με τον άλλον, ώστε ούτε ο “διορθωτής” να φαίνεται σπασικλάκι, ούτε ο “λάθος” να φαίνεται αστοιχείωτος. Και σε μεγάλους ανθρώπους ούτε λόγος…Δε θα ένιωθα άνετα να κάνω συστάσεις!
Απλα
Επαναλαμβάνεις το σωστό σε ερώτηση….ετσι θεωρώ μαθαίνουν και τα παιδιά οταν λένε κατι λάθος.
Να προσθέσω κι εγώ μερικά που μου τρυπάνε τον εγκέφαλο:
ο στυλός, ο κολιές, ο σκαμπός, τα προστίματα, αυτήνανε κ.α
Προσωπικά διορθώνω, χωρίς δεύτερη σκέψη, συνομήλικους και μικρότερους λέγοντας π.χ. ΤΟ στυλό.
Ο στυλός….. μόλις έτριξα τα δόντια μου. Και το λένε σχεδόν όλοι, πας σε δημόσια υπηρεσία ρωτάει ο υπάλληλος στο διπλανό “που είναι ο στυλός μου” και καταπίνω τέσσερις φορές για να μην τον διορθώσω. Ακόμα πιο ανατριχιαστικό που κάνουν και πληθυντικό “οι στυλοί” “τους στυλούς”…. Πάω να πάρω ενα xanax και έρχομαι.
Τα τσαγια
Το σωστό είναι “τα τέϊα” ¨-) (τα διαλυτικά δεν χρειάζονται αλλά είπα να τα βάλω)
Και τα, μπαρμπριζ και μπουρμπουαρ
Μπαρμπρίζ μπουρμπουάρ πήγαιναν στους αποκάτω! Σετ με μπαοκ και μπιστολάκι! Μπαρδόν :Ρ
επειδής το μιλάτε το γαλλικό φαρσί, βλέπω, au bord de l’ eau, να υποθέσω και παλέτο και πιάνο; ; – P
στο shopping star πάντως no_roots το είχα ακούσει και “ο γκολιές”. Oh yes!
και οι κολιέδες βεβαίως βεβαίως!
Αχ είναι σαν το «μπιστολάκι»!
μπεναλντι, μπαοκ, λατρεύω
Τα ντακούνια επίσης.
Εξου και το μου εφυγε ο ντακος απο το δωδεκαποντο, καισαριωνα
μιτσινίωτη, αν τα μηνύματα βρίθουν από πέρλες που δεν δικαιολογούνται από βαριά δυσλεξία/δυσγραφία, λόγου χάρη, δεν αποτελεί αυτό αιτία για πλοκ και ”μη μας καλέσετε, θα σας καλέσουμε εμείς”;
Ουφ, άσε, είχα καταστεναχωρεθεί όταν είδα ότι ο αγαπημένος μου έγραφε λάθος το πιο και το ποιο. Και την περίοδο, στην ονομαστική. Η ιστορική περίοδο. Αχ δεν ξέρω δεν ξέρω, νομίζω δεν έχω κάνει μεγαλύτερο συμβιβασμό στη σχέση μου, ειλικρινά. Με εμπιστεύεται όμως να του διορθώνω κείμενα (καρδούλες). Έχω σώσει επιχείρηση πάντως από ορθογραφικό. τι θυμήθηκα! Θα έπιανε δουλειά ένας συμμαθητής μας στο καφενείο του θείου του και ήμασταν εκεί όλοι η παρέα εκεί για να βοηθήσουμε στο άνοιγμα (επιχειρηματίας, όχι αστεία). Και βγάζει ο θείος την ταμπέλα την ξύλινη τη χειροποίητη και μας τη δείχνει όλο περηφάνια. ΤΟ ΡΑΝΤΕΥΟΥ.… Διαβάστε περισσότερα »
Πεινακειδες κιε επιγραφε
Αχ! Πινακίδες λατρεμένες!!
1. ΜΗ ΠΑΡΚΑΡΕΤΑΙ
2. ΠΩΛΙΤΕ
3. ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Δυσκολεύομαι να διαλέξω πιο ινε το ποιο αγαπιμενο μου
ωωωλα τα παραπανο, σερσει λα φαμ/σερσει λα φαμ, για να μην εχουμε παραπονα
(επισης ψαξε και το οντολογικες πινακιδες στο φιμπι)
Συμφωνω mitsi/νιοτη, το χιουμορ ειναι το pun!
Μελλοντικη συνομιλια μεταξυ σας:
Εσυ: που θα παμε διακοπες;
Εκεινος: ειται ελλαδα ειται εξωτερικο, κοκλα μου, μαζι σου ναμαι κι οπου ναναι 😎😎😎
Ούσα για χρόοονια η ξινή που διορθώνει, σκέφτηκα πότε διόρθωνα: Δε διόρθωνα ανθρώπους που δε γνώριζα και δε με γνώριζαν καλά, εκτός αν ήταν κάτι σημαντικό να διορθωθεί γιατί θα τους οδηγούσε σε παρανοήσεις ξέρω ‘γω, εξηγώντας ότι γι’αυτό διορθώνω. Στους άλλους, πήγαινα με το ένστικτο και διόρθωνα εκείνους που ήξερα ότι δεν παίρνουν κατάκαρδα τα λάθη τους, που δεν φοβούνται την κριτική, που δεν είναι εύθικτοι γενικά, που δεν είναι κομπλεξικοί (το πήγα κλιμακωτά χιχι), και αυτούς που τους αρέσει να μαθαίνουν, γενικώς. Μιλάω στον αόριστο γιατί πλέον μπαίνω στη διαδικασία να ψάξω τρόπο να διορθώσω χωρίς να προσβάλω,… Διαβάστε περισσότερα »
Στο στρατό έλεγε η λοχίας (από θεωρητική): “Στη στάση της προσοχής επικρατεί η πλήρη ακινησία”. Ακόμα το θυμάμαι και γελάω.
Πρέπει να προσέχεις αν είναι ιδιώματα, αν είναι γραπτός ή προφορικός ο λόγος και τη σχέση σου με τον άλλον. Αν π.χ. είσαι φίλη της λοχία, ένα: “ρε συ, η πλήρης είναι” θα αρκούσε, αλλά καλύτερα όχι μπροστά σε κόσμο. Ένας τόνος πλάκας θα βοηθούσε. Τα αποτελέσματα ποικίλουν. Εγώ που της το είπα στο γραφείο, το δέχτηκε, το άλλαξε δυο-τρεις μέρες, και μετά πίσω στα ίδια (thumbs down)…
Στο γραφείο που δου΄λευω ερχεται μια : ”Moλις πλήρωσα τις ΔΕές” .Μαιστα λέω αστην τη γυναίκα ,αγρότισσα ειναι ,οχι ο Παπανούτσος .Επόμενη μέρα στο τοπικό κανάλι ”Τι θα κάνουμε με τις ΔΕές?”.Ααααα επιδημία…
Είναι τόσο δύσκολο να συγκρατηθείς όταν αγαπάς τις λέξεις και γίνεσαι μάρτυρας γλωσσικών εγκλημάτων, πόσο σε καταλαβαίνω! Άργησα πολύ να καταλάβω πόσο κουραστική γινόμουν και πόσο ξερόλα φαινόμουν διορθώνοντας διαρκώς και ανεξαιρέτως, ωστόσο εντελώς μηχανικά, τα όποια ατοπήματα. Ήταν λες και δεν μπορούσα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό, πεταγόταν η σωστή λέξη διακόπτοντας αγενέστατα τον συνομιλητή μου και εκνευρίζοντας τους πάντες. Τώρα έχω αρχίσει σιγά σιγά να υποφέρω σιωπηλά, να διορθώνω από μέσα μου ή τέλος πάντων να φιλτράρω λίγο την κατάσταση – και παίρνω τη μικρή μου εκδίκηση βλέποντας τους υπόλοιπους να με κοιτάζουν σαστισμένοι περιμένοντας να πεταχτώ… Διαβάστε περισσότερα »
Ομοιοπαθής…
Ομοιοπαθής! Περιγράφεις ακριβώς ό,τι πάθαινα επί χρόνια, ακούγοντας θεσπέσια “μαργαριτάρια” και τα διόρθωνα επί τόπου, θεωρώντας το απολύτως φυσιολογικό. Παρόλο που το ύφος μου δεν ήταν (θέλω τουλάχιστον να πιστεύω) καθόλου “δασκαλίστικο” , ήταν απλά “by the way, αυτό είναι το σωστό” με σκοπό να κερδίσει κάποιος έστω και κάτι ελάχιστο από μία οποιαδήποτε συζήτηση, τις περισσότερες φορές η αντίδραση ήταν ” βγαινει η 3τοδεσμίτισσα από μέσα σου”. Όταν λοιπόν μια φίλη μου είπε ότι θεωρεί ένδειξη ωριμότητας το να μην σε ενοχλούν αυτού του είδους τα λάθη και να μην νιώθεις την ανάγκη να τα διορθώνεις επι τόπου, με… Διαβάστε περισσότερα »
εξ από ανέκαθεν
εξ απ’ ανέκαθεν είναι το σωστό
Μια λύση επίσης είναι να επαναλάβεις σωστά αυτό που ο συνομιλητής σου έκανε λάθος. Π.χ: “-Τα λέμε στις μία; – Ραντεβού στη μία, λοιπόν” ή “-Έχω σαρκώδης χείλη. -Μπορείς να τονίσεις τα σαρκώδη χείλη σου με κερασί τσιμπητό κραγιόν”. Για τους μεγαλύτερους δεν ξέρω, στα παιδιά μου πάντως έχει αποτέλεσμα.
Νομίζω ότι εξαρτάται από το ύφος σου. Το να πεις “έκανες λαθος” μπορεί να τον βάλει σε άμυνα και να στο γυρίσει σε επίθεση. Θα πρότεινα να επαναλαμβάνεις τη λάθος φράση διορθωμενη π.χ. “θα τα πούμε στις μια” – “εεε στη μια να τα πούμε, ναι” 😁
Κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε συγκαταβατικά ψώνια. Θα πρέπει να γίνει σε ανύποπτο χρόνο. Ινσέψιο.
Ποτές
Τότες
Τότενες
Εγώ συνηθως λεω «με το νι και με το σι; Νομιζα οτι ειναι με το νι και με το σιγμα! Α να το κοιταξω με προβληματισες τωρα!»