Α,μπα έχω ένα πρόβλημα φιλοσοφικό. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι αν είναι να κάνεις το καλό πρέπει και να το θες. Το να το κάνεις καταναγκαστικά, ενώ υποφέρεις, δε λέει τίποτα και δεν σε πάει παραπέρα. Ομολογώ ότι έχω και λίγο μια θρησκευτική ενοχικότητα, τύπου ότι θα καώ στην κόλαση ή ότι θα με εκδικηθεί το κάρμα. Καταλαβαίνω ότι είναι αντανακλαστικό και βλακεία, αλλά, τελοσπάντων φοβάμαι ότι άμα κάνω κάτι κακό, θα τη φάω κι εγώ. Αυτή η φοβία δεν έχει λογική βάση, αλλά επειδή μου φαίνεται δίκαιο το να πάθει κακό κάποιος που έκανε κακό, αμέσως το ενδεχόμενο παίρνει υπόσταση στο μυαλό μου και μου φαίνεται πιθανό. Όμως, δεν θέλω να ‘μια καλή επειδή φοβάμαι. Και για να πω τα θέματα. Παράδειγμα 1: Ο αδερφός μου είναι πολύ κακός χαρακτήρας και δεν έχει δουλέψει ποτέ του. Επειδή έχω μια πολιτική γνωριμία με την οποία κάνει όνειρα να τον βάλω στο δημόσιο, μου το ζήτησε ευθέως και έκτοτε ξαφνικά μου κάνει τον (αγνώριστα) καλό, μπας και του κάνω το χατίρι. Ναι, μιλάμε για τόσο γελοία προσωπικότητα. Εγώ από τη μία θέλω να τον βοηθήσω γιατί τον λυπάμαι, όπως και τους γονείς μου, που θα χαρούν αν βρει δουλειά. Από την άλλη σκέφτομαι, γιατί να κάνω κάτι που δεν θέλω, αφού δεν θεωρώ ότι του αξίζει βοήθεια, δεν έχει κάποιο θέμα (και υγιής είναι και πτυχιάρες και μεταπτυχιακά έχει) που να τον εμποδίζει να αναζητήσει δουλειά, όπως ψάχνουμε όλοι (απλά δεν θέλει) και παράλληλα να κάνω κάτι παράτυπο, να υποχρεωθώ και να γίνω ρεζίλι στον άνθρωπο από τον οποίο θα ζητήσω ρουσφέτι; Το χειρότερο είναι ότι αν δεν βοηθήσω τελικά, δεν θέλω να του το πω, γιατί είναι και βίαιος και φοβάμαι τι έκταση μπορεί να πάρει ο καυγάς και ακόμα και να περάσουν τα νεύρα, πιθανόν να μου κόψει μόνιμα την καλημέρα εκδικητικά. Και προσπαθώ να μη φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, γιατί και εγώ και οι γονείς θα στενοχωρηθούν. Αλλά να μην βοηθήσω και να του πω ότι βοηθάω, δεν το αντέχω ακόμα χειρότερα. Τι κάνω; Παράδειγμα 2: Για κανα χρόνο τραβιόμουν με έναν παιδί που ερωτευτηκα(με) πολύ, ενώ αργότερα αποδείχτηκε ότι έχει κοπέλα (στο εξωτερικό). Το έμαθα και αποχώρησα. Με ταλαιπώρησε πολύ το θέμα, είχα ερωτευτεί και τον είχα πιστέψει και γενικά έκανε πράγματα ανεκδιήγητα (τύπου να με φέρνει στο κοινό τους σπίτι και κρεβάτι, όπως έμαθα μετά..). Αυτός δήλωνε φοβερά ερωτευμένος και μαθαίνω τώρα ότι ενώ κάνει ζωάρα και ταξιδάρες σε τροπικά μέρη με το αμόρε, κατά τ’ άλλα κλαίγεται σε φίλους πως δεν με ξεχνά ποτέ. Από τη μία δεν θέλω να κάνω το θεό κι από την άλλη μου έχει γυρίσει το μάτι να τα μάθει όλα η κοπέλα. Έχεις ξανααπαντήσει σε κοπέλα που υπήρξε το τρίτο πρόσωπο ότι δεν έχει νόημα να ξεμπροστιάσει τίποτα και να κοιτάει τη δουλειά της. Καταλαβαίνω ότι το να τα φέρω στη φόρα, είναι none of my business. Κι όπως κατάλαβες, με τρώει να προσπαθώ να βρω το καλό, για να το κάνω, αν μπορώ. Αλλά ρε α,μπα, έχω σκάσει, θέλω να φάει μούτζα ο τύπος και δεν μπορώ να περιμένω την ανύπαρκτη μετά θάνατο κόλαση και το κάρμα, για να του ανταποδώσει το θράσος και την κοροϊδία. Δεν χρειάζεται καν να τον χωρίσει, μόνο που θα του πάει το σκατό στην κάλτσα έτσι και του τα χώσει αυτή, μου φτάνει. Από το 1 ως το 10 πόσο ανήθικο θα ‘ναι να το κάνω; Μήπως όταν το παλεύουμε να μη φερθούμε σκάρτα, με το να καλύπτουμε τις μαλακίες των άλλων (σε οικογενειακό, γκομενικό κλπ επίπεδο) για να μην πάρουμε το κρίμα στο λαιμό μας ότι τους ξεβολέψαμε κι ότι το παίζουμε δικαστές, απλά τους καλύπτουμε κατά κάποιο τρόπο στα σκατά που κάνουν; (Και τα ξανακάνουν…)
–Up to eleven
Δε νομίζω ότι αυτά τα δυο παραδείγματα που λες συγκρίνονται μεταξύ τους, ότι είναι παρόμοια δηλαδή. Βασικά, πιστεύω ότι είναι παντελώς άσχετες περιπτώσεις.
Επίσης, πιστεύεις ή δεν πιστεύεις στο κάρμα; Αν πιστεύεις, θα έπρεπε να περιμένεις το κάρμα να αναλάβει τον λεγάμενο. Εσύ λες ότι δεν μπορείς να πιστεύεις στην ανύπαρκτη κόλαση. Πρέπει να αποφασίσεις τι πιστεύεις λοιπόν.
Δεν είμαι σίγουρη ότι είπα ότι το τρίτο πρόσωπο δεν έχει νόημα να ξεμπροστιάσει την απάτη και να κοιτάει τη δουλειά της, αλλά δεν αποκλείεται να το είπα, μπορώ να φανταστώ τη λογική, και μάλλον πρέπει να σου την εξηγήσω, γιατί δεν το πιστεύω λόγω κάρμα. Φαντάζεσαι ότι θα τον ξεμπροστιάσεις, η κοπέλα θα γίνει έξαλλη, αυτός θα τα χάσει όλα. Ωραία σκέψη, ανακουφιστική. Τώρα άκου τι είναι πιο πιθανό να συμβεί: η κοπέλα ξέρει ότι αυτός κάνει τέτοια, ή το υποψιάζεται. Κάθεται μαζί του για ποιος ξέρει ποιους λάθος λόγους. Αν της το πεις με το ζόρι, όταν δεν είναι έτοιμη να το αντιμετωπίσει, μπορεί να σε πιστέψει και να μην κάνει τίποτα, ή να μην σε πιστέψει και να μην κάνει τίποτα, και όταν λέω «τίποτα», εννοώ έναν τσακωμό μιας εβδομάδας, όπου αυτός θα σε βγάζει τρελή, και αυτή θα αναρωτιέται αν είναι έτοιμη να χωρίσει. Στο τέλος μπορεί να βγει και διπλά ενισχυμένος αυτός, έχοντας και την πίτα ολόκληρη, και τον σκύλο χορτάτο, γιατί αν η κοπέλα κάνει τώρα τα στραβά μάτια, χάνει κάθε διαπραγματευτικό χαρτί για το μέλλον. Θα τα ξανακάνει και θα τα ξανακάνει – αν είσαι εσύ η πρώτη του περίπτωση, που πιθανότατα δεν είσαι.
Γι’αυτό, η προτροπή μου είναι, φύγε, και άσε τους να τα βρουν μόνοι τους. Έχεις ήδη μπλέξει, μην μπλέκεις κι άλλο.
Τώρα, για τον αδερφό. Αν δεν κάνεις αυτό που σου ζητάει, δεν θα του κάνεις κάτι κακό. Δεν του απαγορεύεις να βρει δουλειά, δεν τον εμποδίζεις να βρει δουλειά. Αυτό θα ήταν κακό. Δεν τον διευκολύνεις να μπει σε ένα μονοπατάκι να βρει μια δουλειά που θεωρεί ιδανική, αλλά δεν είναι εξασφαλισμένο ότι αν εσύ ζητήσεις ρουσφέτι, θα το πάρεις. Υπάρχουν τέτοιες πελατειακές σχέσεις, αλλά για τέτοιο πράγμα μιλάμε; Τόσο μεγάλη υποχρέωση σου έχει αυτή η γνωριμία, για να κάνει κάτι τέτοιο; Μήπως είσαστε όλοι λίγο αφελείς για το πώς λειτουργούν τα πράγματα; Για αυτό το θέμα, σου προτείνω να βρεις μια νόμιμη οδό για να βρει δουλειά στο δημόσιο, και αν κάνει όσα πρέπει να κάνει, πες του ότι θα βάλεις κι εσύ το χεράκι σου. Αν είναι τόσο τεμπέλης όσο φαίνεται, θα παραιτηθεί από την πρόκληση του βιογραφικού.
Οι γονείς σου, τέλος, δεν είναι τα παιδιά σου. Αν στενοχωρηθούν που ο γιος τους δεν θέλει να δουλέψει, ας στενοχωρηθούν. Δεν είναι δική σου δουλειά να τους προστατέψεις από την πραγματικότητα. Αυτή είναι η ενοχικότητα που πρέπει να δουλέψεις, όχι τα παραθρησκευτικά, στα οποία δεν έχω καν καταλάβει αν πιστεύεις ή όχι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η αχρηστία του αδερφού με σύγχισε πιο πολύ από την απάτη του γκόμενου.
Όμως φίλη μου μπράβο, με μια εισαγωγή περί ενοχικότητας για να τις ενώνει, τσέπωσες 2 απαντησούλες.
I see what you did there.
Εγώ σκάλωσα λίγο στο θέμα του αδερφού. Θες να τον βοηθήσεις ενώ φοβάσαι ότι μπορεί να γίνει “βίαιος” αν μάθει ότι δεν τον βοήθησες? Είμαστε με τα καλά μας? Ασ’ τον να κάνει ό,τι θέλει και μην ανακατευτείς καθόλου! Και εννοείται ότι δεν θα του πεις ποτέ ότι δεν τον βοήθησες!
Και τώρα απαντώντας με την μακαρονική μου ιδιότητα, θα ήθελα να σε ενημερώσω, ότι δεν μου καίγεται καρφάκι να αποδώσω συμπαντική δικαιοσύνη για “καλές” και “κακές” πράξεις! Έχω καλύτερες δουλειές να κάνω ( όπως το να μετατρέψω το νερό σε σάλτσα πουτανέσκα! )
Δεν αφήνουμε στην άκρη το κάρμα και τα ρέστα;Αυτό που θέλεις είναι να εκδικηθείς,γιατί νιώθεις αδικημένη.Τον αδερφό σου,γιατί δεν του συγχωρείς,που είναι βολεψάκιας και συμφεροντολόγος.Μπορεί κι άλλα πράγματα που δεν του στερούν όμως την αγάπη των γονιών σας.Κι ακόμα χειρότερα θα νιώσεις κορόιδο,άμα βολευτεί ίσως και καλύτερα κι από σένα με τη δική σου βοήθεια μάλιστα.Πώς να το αντέξεις;Θέλεις να εκδικηθείς και τον άλλο,γιατί σε κορόιδεψε.Έχεις τρόπο να τους βλάψεις και θα το ήθελες.Κρατάς στο χέρι σου μια πιθανή επαγγελματική ευκαιρία για τον ένα κι έναν πιθανό χοντρό καυγά με τη σχέση του για τον άλλο.Και δεν είναι,για να απονεμηθεί… Διαβάστε περισσότερα »
Ήμουν έτοιμη να γράψω αυτό ακριβώς, αλλά τα λέει καλύτερα η Acantholimon. Δεν θα νιώσεις καλύτερα, χειρότερα θα νιώσεις.
Όσο για τον αδελφό θα έλεγα στα ίσια ότι δεν πρόκειται να ζητήσω ρουσφέτι γιατί είναι ενάντια στις αρχές μου. Μπορεί να ζητήσει ο ίδιος αν θέλει, αλλά χωρίς να χρησιμοποιήσει το δικό σου όνομα. Ακόμη καλύτερα, ας σου φέρει το βιογραφικό του να τον βοηθήσεις έμπρακτα με το σωστό τρόπο και να κατευθύνεις πού να το αναρτήσει/προωθήσει για καλύτερα αποτελέσματα.
Έλεος κάπου.
Παιδιά , με όλη τη συμπάθεια, δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει χειριστικός, επίμονος και εν τέλει βίαιος τύπος. Αν μπορούσε να το πει ευθέως, δε θα έστελνε ερώτηση. Αν μπορούσε , ο αδερφός να σεβαστεί, δε θα τίθετο ζήτημα.
Για το χαρακτήρα του αδερφού δε μπορούμε να ξέρουμε, όμως πόσο τεμπέλης να είναι πια με “πτυχιάρες και μεταπτυχιακά”; Το δε “παιδί” που ερωτεύθηκες μπορεί να είχε μια -σιωπηρή ή όχι- συμφωνία με την κοπέλα του ότι για όσο είναι σε απόσταση έχουν μια πιο ανοιχτή/ελεύθερη σχέση και μπορεί όντως τώρα που είναι μαζί να σε σκέφτεται (πόσω μάλλον που τον άφησες εσύ). Γενικά, νομίζω ότι έχεις θέματα με τις ζωές των άλλων (πτυχιάρες, ταξιδάρες κλπ.) και όχι μόνο με την ηθική και τη φιλοσοφία. Βοήθησε τον αδερφό σου αν μπορείς και νομίζεις ότι έχει τα τυπικά προσόντα για να… Διαβάστε περισσότερα »
Μια χαρά έκανες, κι εγώ το ίδιο θα έκανα.
Για το θέμα του αδερφού σε καταλαβαίνω, γιατί μοιάζει στην αδερφή μου. Αλίμονο αν δεν της κάνουμε τις χάρες. Ό,τι χάρη. Από βλακείες μέχρι σοβαρά. Γίνεται βίαιη, κατηγορεί με βαριά λόγια, ωρύεται και στο τέλος, αφού έχεις γίνει κουρέλι σου κόβει και την καλημέρα για κανα δυο τρια χρόνια, όπου αν κάνεις μια προσπάθεια να μιλήσετε (εννοείται εσύ) πάλι θα θυμηθεί ¨τα γεγονότα¨ και θα καταλήξετε πάλι ή σε χαμό ή τώρα που μεγάλωσα , σε έξαρση κατάθλιψης (επειδή καταπίνω το θυμό μου). Οι γονείς πάλι στην κοσμάρα τους, δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της κατάσταση, διότι εγκρίνουν ουσιαστικά… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί το να “κάνουμε το σωστό” ή να “είμαστε καλοί”, θεωρείς πως μεταφράζεται για σένα “βοηθάω με πολιτικό ρουσφέτι (έλεος!) τον αδερφό μου που δεν τον εκτιμώ και χωρίς να το αξίζει, εκθέτοντας προφανώς τον εαυτό μου, και αν δεν το κάνω φοβάμαι πώς μπορεί να αντιδράσει, αλλά δεν μπορώ να του πω και ψέμματα”? Πραγματικά με ξεπερνάει! Δεν λέω πως έχεις κάποιο ηθικό καθήκον να του πεις όλα όσα σκέφτεσαι για αυτόν και την κατάσταση, κυρίως αν φοβάσαι την αντίδρασή του, αλλά πραγματικά, γιατί δεν μπορείς να πεις πως απλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα? Που μάλλον είναι και… Διαβάστε περισσότερα »
Κασσάνδρα και εγω αυτό σκέφτηκα!Σκέψου οτι στερεί τη θέση που θα καταλάμβανε ο αδερφος απο εναν δουλευταρα αξιο ανθρωπο.Επισης ο διορισμός στο δημοσιο δεν ειναι και το πιο ευκολο πράγμα πλεον και μετα θα εχει οχι υποχρέωση ,μεγάλη υποχρέωση για ενα ατομο που ουτε καν συμπαθεις.Ψηφίζω να προσποιηθείς οτι τρεχεις το θεμα με χιλια μπροστα στον αδερφο,ει δυνατον να συννενοηθεος και με το πολιτικο προσωπο να του πει κατι σε “αχ η αδερφη σας εκανε τα αδυνατα δυνατα ,αλλα,οχι δεν γίνεται δεν κάνω ρουσφετια”.Ολα στη θεση τους.Εσύ κάνεις την καλη στον αδερφο ,το πολιτικο προσωπο δεχνει οτι ειναι κατα του… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά έκανες, αλλά δεν καταλαβαίνω το γιατί περίμενες διαφορετική αντίδραση. Επειδή “της άνοιξες τα μάτια”; Επειδή την έκανες να δει μια δυσάρεστη αλήθεια; Διαβάζοντας το μήνυμά σου, αν έβλεπα κάτι διαφορετικό, τότε είναι που θα εκπλησσόμουν. Εκτός μόνο αν είχε ήδη φιτιλιές, οπότε εκεί ίσως και έβλεπες ένα ευχαριστώ, πριν το μπλοκ.
Ακριβώς για αυτό το λόγο, και τίποτα να μην έκανες, πάλι καλά θα έκανες.
Αγαπώ Mitsιστορίες!
Mitsi θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια. Μπράβο που το έκανες και μακάρι να έρθει η εποχή που οι περισσότεροι θα συμπεριφέρονται έτσι. Διότι τώρα ζούμε την εποχή που οι περισσότεροι «δεν ανακατεύονται εκεί που δεν τους σπέρνουν», τηρώντας κάποια ακατανόητα «όρια», που το μόνο αποτέλεσμα έχουν να βασιλεύει η υποκρισία και το δήθεν.
Δε γίνεται να το παίζεις ουδέτερος και να είσαι απαθής, όταν βρίσκεσαι μπροστά σε μια αδικία ή σε μια απατεωνιά και συγχρόνως να θες να θεωρείσαι σωστός άνθρωπος ή πολίτης.