Αμπα μου καλή εσυ που ξερεις τα πολλά… όταν συναντώ παιδάκια προκειμένου να χαριτολογήσω πιάνω τον εαυτό μου να τα προσφωνεί «ομορφούλα», «μαγκάκο» και άλλες τέτοιας σεξιστικές ανοησίες. Με τι θα μπορουσα να αντικαταστήσω τέτοιες προσφωνήσεις; Ειδικά άμα δεν ξέρω πως τα λένε και δε με νοιάζει κιολας. Κυριως όταν έρχονται στο χωρο δουλειάς με τους γονείς τους. Είναι αμήχανο το εξυπνουλα ή κάτι άλλο που υποδηλώνει στοιχείο χαρακτήρα. Με τι τρώγομαι κι εγω θα μου πεις…
=Κουβεντα να γινεται
Υπάρχουν πολλοί που δεν πολυνοιάζονται για το όνομά σου αλλά παρόλ’ αυτά δεν σε αποκαλούν εξυπνοπούλι ή γοργονίτσα. Ρώτα τους πώς τα λένε και μίλα τους σα να είναι άνθρωποι, απλώς μικροί άνθρωποι. Δεν χρειάζεται να χαριτολογείς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν δεν θέλεις να ρωτήσεις όνομα, μπορείς απλά να τα προσφωνείς “μικρέ άνθρωπε” ή “μικρέ κύριε”/”μικρή κυρία”.
“Περάστε από εδώ μικρή κυρία” ή
“κάτω τα χέρια σου από το κινητό μου, μικρέ άνθρωπε”.
Έχει ένα ζενεσεκουά.
αχαχαχαχαχαχαχαχα αυτό το μικρέ άνθρωπε μου ακούγεται σαν κάτι που θα έλεγα εγώ που δεν το’χω καθόλου με τα παιδιά… εξαιρετικά αστείο πάντως
Βγήκε απευθείας από βιβλίο της Λουίζα Μέι Άλκοτ 😉 Το ζενεσεκουά είναι από το “je ne sais quoi” που σημαίνει “δεν ξέρω τι”, στα ελληνικά “έχει ένα κάτι”, όχι “αυτό το κάτι που θέλω”, κάτι άλλο. Κι εγώ που μεγάλωσα με γαλλικά και πιάνο, τελικά μου αρέσουν πιο πολύ άλλες γλώσσες κι άλλα όργανα, τι να τα κάνεις.
Τα γαλλικά είναι η πιο ωραία γλώσσα του κόσμου. Και η Γαλλία η πιο ωραία χώρα του κόσμου. Ας μην πω για τους Γάλλους και τις Γαλλίδες.
Και το φαγητό και τα μουσεία τους και τα κρασιά τους και τα βρεγμένα πλακόστρωτά τους το φθινόπωρο και τα μικρά εστιατόρια με τις μισές κουρτινούλες και το ψωμί και τα μικρά σχέδια στους τοίχους κοντά στα ταβάνια και μου τέλειωσε η ανάσα, οπότε σταματάω 😊
Anna, ναι ναι ναι σε ολα!!!
Μην γενικεύεις. δυστυχώς μερικοί φέρουν τα καλά χαρακτηριστικά της χώρας τους σαν σημαία στα μούτρα σου και έχουν την απαίτηση να τα παραδεχτείς γιατί προφανώς δεν τα έχουν. γαλλοκαμμένη
…για να μη μιλήσουμε για τα άλλα όργανα.
… Παλιοσατανάδες…
Χα! Ωραίο το μικρέ κύριε / μικρή κυρία law, έχει κάτι γαλαζοαίματο 😀 .
Μερικές φορές επίσης τους μιλάω ολόιδια όπως θα μιλούσα σε έναν άγνωστο μου ενήλικα, για παράδειγμα, “συγνώμη κυρία μου, μου κάνετε λίγο χώρο να περάσω;” ή “αν σας αρέσει αυτό το σκουφί κύριε, έχουμε και σε γαλάζιο”. Τις περισσότερες φορές λίγο σαστίζουν αλλά μετά κρυφοχασκογελάνε και χασκογελάω κι εγώ και γενικά μ’αρέσει αυτό το παιχνίδι.
Γοργονίτσα!!!!! Θα τρελαθώ σ’ αυτό το σάιτ!
Ρωτάς απλά: “Και για πες μου το όνομα σου να ξέρω πως να σε φωνάζω, εγώ είμαι η Μαρία”.
Επίσης εγώ πολλές φορές κάνω πως προσπαθώ να μαντέψω το όνομα. Δημιουργεί μια κάποια οικειότητα και έχουν συνήθως πλάκα οι αντιδράσεις των παιδιών.
Υ.Γ. ιου για το “μαγκάκο”.
ίου γενικά για τα υποκοριστικούλια, ειδικά αν συνοδεύονται από τσιριχτή φωνή που χτυπάει κατευθείαν στον κροταφικό λοβό.
δεν είναι χαζά τα παιδιά, μικρά είναι.
επίσης έχει φοβερό ενδιαφέρον το πως ανταποκρίνονται όταν τους μιλάς όπως μιλάς στους ενήλικες.
χαχαχα mardi! Εμένα μου αρέσουν τα υποκοριστικά και σε μικρούς και σε μεγάλους 😳 (χωρίς τσιριχτή φωνή όμως).
Το “μαγκάκο” παρ’ όλα αυτά δεν το δέχομαι καθόλου ούτε σε παιδιά ούτε σε ενήλικες.
Τι ωραίο αυτό βρε law! γοργονίτσος 😆😆
(Οταν είμασταν μικρές με μια φίλη μου βρίσκαμε υποκοριστικά, τύπου φραουλίτσος, για να συζητάμε για τα αγόρια της παρέας χωρίς να μας καταλαβαίνουν, αυτό θύμηθηκα με όλα αυτά).
I am a merman! A merman!
Εγώ πάντως χρησιμοποιώ το “ζουζούνι” και ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει! Είναι gender free, κανείς δεν παρεξηγείται (δεν έχω ρωτήσει θαμώνες μύγες και κουνούπια) και στα παιδιά αρέσει και problem solved με τον βέλτιστο γνωστικό κόπο😁
Kρίνοντας από το nickname βρίσκω απόλυτα λογική αυτή την προσφώνηση 😂❤️
Δεν ξέρω, βρες κάτι άλλο αλλά σίγουρα όχι “ομορφούλα” και οπωσδήποτε όχι, με την καμία όμως ΟΧΙ “μαγκάκο”!
Μα πραγματικά λες και είναι καμιά θχιά 87 χρονών!
Κι όμως, νεότατοι άνθρωποι και νεότατοι γονείς στο στενό οικογενειακό μου κύκλο αποκαλούν τον τριών χρονών γιο τους “παίχτη” και την ενός έτους κόρη τους με διάφορα “χαϊδευτικά” που θεωρούνται “γυναικεία χαρακτηριστικά”. Υποφέρω κάθε φορά αλλά έχω και γω τα προβλήματά μου, πόσο να τσακωθώ πια. Έτσι κι αλλιώς, δικά τους παιδιά είναι.
How about “μικρέ μου φίλε/μικρή μου φίλη”;
Καλύτερο το “είσαι τσίφτης και καραμπουζουκλής”.
😀
Μορτης
Sorry αλλα cringαρα άσχημα με τις προσφωνήσεις. Που τα σκεφτηκες; Εχεις ακούσει κανεναν να μιλάει έτσι σε παιδακια; Δεν χρειάζεται να τα προσφωνήσεις καν. Ένα “γεια σου, τι κάνεις;” όπως θα έλεγες και σε έναν μεγάλο αρκεί.
ολοι σχεδον ολοι ετσι μιλανε στα παιδακια δυστυχως
Μα ποιος τα λέει μαγκακο και εξυπνοπουλι;
Εχω ακούσει και το υπεροχο “πουτανίτσα”, σε μωρό ενος έτους. Ειναι να τραβάς τα μαλλιά σου.
Μα τώρα συγγνώμη, αλλά μαγκάκο; Αλήθεια όμως; Σιγά μη βγάλεις και μπεγλέρι. Τόσες χαριτωμένες προσφωνήσεις υπάρχουν. Από ζώα, από παραμύθια, από λουλούδια κλπ.
Άσχετο ή όχι πάντως, εμένα μου ήρθε αυτό. Η βλάβη είναι πια ανήκεστος και το παραδέχομαι.
Έχεις μπει σε δύσκολο σπιράλ. Προχώρα γρήγορα προς το φως.
😁😁😁
Μερικές ερωτήσεις και κυρίως μερικές απαντήσεις για μένα λειτουργούν ως αγχολυτικό. Κυρίως κάποιες δύσκολες μέρες. Πένα μου σ’ ευχαριστώ.
Βρε este μου τι γλυκύτατο πλάσμα είσαι! Χαίρομαι πολύ αν οι βλακείες μου σε κάνουν να χαμογελάς. 🙂<3
Μερικές φορές γελάω και δυνατά 😀😀
Ποιος σε πείραξε, να ‘ρθουμε να δείρουμε;
@Anna Να ρθειτε για αλλους λογους πιο ευχαριστους. Τον γαμο της πενας μας για παραδειγμα, ο οποιος βεβαια ισως λογω πολλων και πολυπλοκων ετοιμασιων θα καθυστερησει λιγο…
Μπορεί και Η πιο αγαπημένη φιγούρα, μαζί με την Κορίνα σε καλτ σειρά.
(Η εποχή που ο Αντώνης με την φόρμα ήταν ακαταμάχητος, τι να πεις….)
Εμ έτσι είναι Anna μου. Τιμημένη εργατιά.
Πένα, έκλαψα, να ‘σαι καλά! <3
Ευχαρίστησίς μου βρε lioness. <3
v
Κι ένα ακόμα για σήμερα, έτσι για το σωστό το closure. Και φυσικά σχετικό με τα προλεχθέντα γιατί δεν είμεθα και ερασιτέχνες.
Εγώ συνηθίζω να τα λέω αστέρια! Μου αρέσει πολύ, φωτεινά και λαμπερά, αγόρια και κορίτσια!
και σε παρακαλω οχι ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ
ποτέ ποτέ
Λοιπόν, αυτό το “άντρα μου” το ακούω κάποιες φορές. Νομίζω είναι διαδεδομένο σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας. Και δεν μπορώ καθόλου να το πω πάντα μου προκαλεί ένα περίεργο συναίσθημα.
Κι εμενα εστε, αυτό κι οταν φωνάζουν τα κοριτσάκια γυναικάρα μου…
Νομίζω “γυναικάρα μου” δεν έχω ακούσει ακόμα, ευτυχώς. Τώρα που το σκέφτομαι έχω ακούσει το κοριτσάρα μου που είναι κάπως πιο cute.
Στην περιοχή μου πάντως κάποτε ήταν διαδεμένο και το πτσαραμ (όλο μαζί). Για τα κορίτσια χρησιμοποιείται φυσικά το πτσαρίναμ.
Alexandra… ΔΕΝ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ…
Ναι ναι από την τιμημένη Αιτωλοακαρνανία
Θέλεις να το εξηγήσεις; Αυτό που νομίζω είναι; Αν όχι, είναι τουλάχιστον παρεξηγησιμο. Αν ναι, το πτσαρίναμ, τι ακριβώς είναι;;;
Είναι αυτό ακριβώς που νομίζεις και έχω ακούσει να φωνάζουν παιδάκια έτσι στο χαλαρό. Το πτσαρίνα βέβαια μπορεί να το ακούσεις και για μια γυναίκα όταν θέλουν να πουν ότι είναι δυναμική.
Oh mon dieu…
Ελα law με τα γαλλικα βραδιατικα
Επιβεβαιώνω. Χρησιμοποιείται ακόμα στο Μεσολόγγι και τα περίχωρα της Ναυπάκτου.
Α ανεξαρτητως ηλικιας τους προσφωνουν ετσι; Μαλλον ελπιδοφορο το λες αυτο…
Ωχ, βραδιάτικα, πολύ γέλασα… “Ρε φύγε από δω ρε Πεμη Ζουνη, ρε μπρο”
@alexandra Και στο χωριό του πατέρα μου, Θεσσαλία μεριά, λένε το ίδιο ακριβώς! 😀 Ήθελα να το γράψω κι εγώ! Ειδικά το “πο*τσαρίνα” είναι αμίμητο! Να ακούς τώρα γιαγιά 90 χρονών να λέει “καλώς την πο*τσαρίνα μ”!
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά στην ποντιακή μου καταγωγή όλοι “λελέβουνε” διάφορα μέλη του σώματος που το να τα ακούς στα στόματα γιαγιάδων και θειάδων μπορεί να φέρει μόνο συναισθήματα αποστροφής και το κάνουν και για χαιρετισμό. Αντι για καλώς την λοιπόν εκεί γύρω στα 13 που αποκτάς στήθος ακούς “πούλι μ’ λελέβω τα τσιτσία σ’, λελέβω” ακολουθούμενο συνήθως από τσιμπιά ή χούφτωμα.
Εγώ κάπως δεν έχω θέμα από ανθρώπους που συμπαθώ γιατί μου είναι άνετη η σωματική επαφή γενικά, αλλά αν δεν ήθελα μόνο μπουνιές δεν παίζαμε μέχρι να τα δουν οι γονείς μου και να επέμβουν.
Αχ, εγώ εδώ στην Κρήτη, όταν ακούω αυτό το “αντράκι μου”/ “άντρα μου”, ανατριχιάζω και αναγουλιάζω ταυτόχρονα.
Οπως καταλαβαινεις lioness μου το “αντρακι μου” / “αντρα μου” ειναι μια χαρα σε συγκριση με κατι αλλα. Ειστε ερασιτεχνες φοβαμαι..😁
“‘Έι, ψιτ, παιδί” + αυτό που θες.
Ρε law θα πνιγω με το κριτσινι με ηλιοσπορο αι παρατα με 😂😂😂😂😂😂😂
Μα τόσες ωραίες λέξεις υπάρχουν! Λουλουδάκια, αστεράκια, ζουζουνάκια, καρδούλες, ό,τι σου βγαινει εσένα. Αν εχεις και χρονο με τα παιδια αυτα – ειναι πχ παιδια φιλων και οχι συναντηση 5 λεπτων στο σουπερμαρκετ- ρώτα τα τι παιδικά και τι βιβλία τους αρέσουν και πάρτο από εκει…
εγώ τα προσφωνώ “κούκλε” και “κούκλα”. Είναι λάθος λες;
Κοιτα, από αυτο που ξερω από τα σχόλιά σου και το λίγο απο κοντά που σε εχω γνωρίσει, ξερω οτι εχεις 100% καλή και μη-πατριαρχική διάθεση. Παρ’ ολα αυτα, εγω τα σχόλια που εχουν να κανουν με εμφανιση τα αποφευγω όπως ο διαολος το λιβάνι. Ιδίως σε κορίτσια γιατί από μωρά ήδη τα βάζουμε στη γνωστη διαδικασία αξιολόγησης της εικόνας τους κλπ κλπ. Ασε που σε προσχολικο-σχολικο περιβάλλον αρχίζει τρελός ανταγωνισμός ποια εχει τα πιο ωραια κοτσιδάκια και ποια το πιο ωραιο φόρεμα. Οπότε, ναι, προσπαθώ να βρω άλλα πραγματα να λεω.
Είναι λάθος, “ΚΟΚΛΑ” και “ΚΟΚΛΕ” είναι το σωστό.
Τσιτσίγκεια Πένα, για σένα. ΙΑΣΟ
Αλεκάραααας! Να στον περάσω δυο φορές;
“Α-με-λέ-τη-τα”
ΙΑΣΟ και σένα law τσίφτη.
v