Αγαπητή «Α, μπα»: Πώς να μάθω στο γιο μου να μην είναι βίαιος;

Αγαπητή α, μπα, με αφορμή τη δίκη για το έγκλημα κατά της Ελένης Τοπαλουδη και ούσα 7+ μηνών έγκυος σε αγόρι, διάβασα κάπου το εξής και με άγγιξε πάρα πολύ: «Να μαθαίνετε τα αγόρια σας να μην είναι επιθετικά, όχι τα κορίτσια σας να προσέχουν» Το θέμα είναι πως.. πως μαθαίνεις ένα αγόρι να μην είναι επιθετικό ; Σίγουρα τεραστιο ρόλο παίζει η ηρεμία στο σπίτι κ την επιθετικότητα τα παιδιά την υιοθετούν σε μεγάλο βαθμό όταν κ αν τη βλέπουν.. αρκεί όμως μια ήρεμη οικογένεια ; Τι γίνεται με τα video games π.χ. ; Κ αν υποθέσουμε ότι απαγορεύουμε τα video games που προάγουν τη βία τότε ακριβώς αυτή η απαγόρευση δε μπορεί να φέρει αντίδραση και αντίθετα αποτελέσματα ; Με λίγα λόγια και για να μη μακρηγορώ.. Υπάρχει τρόπος να είμαι σίγουρη σα γονιός ότι θα μεγαλώσω έναν άνθρωπο που θα σέβεται τους άλλους ανθρώπους

-Αναστασία

Και βέβαια δεν γίνεται να απαγορέψεις τα video games. Θα τα δουν κρυφά, αργότερα, και αυτό θα είναι χειρότερο γιατί δεν θα έχουν φίλτρο. Αυτά που διαβρώνουν όμως είναι τα μικρά και καθημερινά που δεν συνειδητοποιούμε, μέχρι να τα συνειδητοποιήσουμε. Το μήνυμα των video games δεν διαφέρει από το μήνυμα των blockbuster του Χόλιγουντ.

Δεν αρκεί η ήρεμη οικογένεια, γιατί η ηρεμία μπορεί να σημαίνει ότι ο καθένας έχει δεχτεί τον ρόλο του, με τον πατέρα δυνάστη και την μητέρα υποτακτική (δεν λέω για την δική σου οικογένεια, γενικά μιλάω). Θα γίνει φυσικά και αβίαστα αν εσύ μέσα σου έχεις ξεκαθαρίσει όλους τους λόγους για τους οποίους χρειάζεται ο φεμινισμός, και πώς εκφράζεται η κουλτούρα του βιασμού στην καθημερινότητα. Εσύ είσαι αυτή που πρέπει να ξέρει με ποιους τρόπους μαθαίνει η κοινωνία στα αγόρια ότι τα κορίτσια υπάρχουν για να τους ικανοποιούν οπτικά και αργότερα σεξουαλικά. Ότι τους χρωστάνε την προσοχή τους, ότι χωρίζονται σε «καλά» κορίτσια και «κακά» κορίτσια, και ότι οι δυο κατηγορίες έχουν διαφορετική χρήση. Ότι οι γυναίκες δεν είναι ακριβώς άνθρωποι, αλλά ένα μυστήριο είδος που πρέπει να εξημερώσουν πρώτα. Ότι δεν υπάρχει αντρική και γυναικεία φιλία, ούτε και γυναικεία φιλία, γενικώς. Αυτά, ή τα πιστεύεις, ή δεν τα πιστεύεις. Αν τα πιστεύεις, αν τα πιστεύεις στο βάθος, ενώ στην επιφάνεια λες άλλα, θα περάσουν αυτά που πιστεύεις στο βάθος, άρα αν ποτέ σκεφτείς ότι ο γιος σου τράβηξε τα μαλλιά της φίλης του επειδή έτσι δείχνει την αγάπη του, έβαλες τον ακρογωνιαίο λίθο για τα υπόλοιπα.

Θα μάθεις στο αγόρι σου ότι η βία δεν είναι επιτρεπτή όπως το μαθαίνουν όλοι οι γονείς στα κορίτσια τους. Θα του το μάθεις επειδή είναι το αυτονόητο. Θα του το μάθεις γιατί δεν θα το δικαιολογήσεις ποτέ . Η βία δεν επιτρέπεται, απλά καθαρά και ξάστερα. Δεν εκλογικεύεται, δεν δείχνει αγάπη ή κάτι άλλο από πίσω, παρά μόνο επικίνδυνα και σκοτεινά συναισθήματα, είναι κοινωνικά απαράδεκτη και τιμωρείται, και αν δεν τιμωρείται, πολύ κακώς, θα έπρεπε. Αυτό, μπορείς να το περάσεις μόνο αν το πιστεύεις, και δεν μπεις ποτέ στον πειρασμό να αποφύγεις να δεις το Τέρας κατάματα με την εξήγηση «έτσι κάνουν τα αγόρια από τη φύση τους».

Θα ξεκινήσω από το απλό: τα αγόρια δεν παίζουν με αυτοκίνητα επειδή είναι αγόρια. Έχω ακούσει υπερβολικά πολλές μανάδες αγοριών να το λένε με θαυμασμό «μα τι σου είναι τα αγόρια, λατρεύει τα φορτηγά, ορκίζομαι ότι εγώ δεν έκανα τίποτα, είναι στη φύση τους». Το έχω ακούσει από γυναίκες ενημερωμένες πλήρως για τον φεμινισμό. Κάθε φορά με πιάνει απελπισία. Όλα τα παιδιά προτιμούν τα παιχνίδια με κίνηση όταν είναι μικρά. Όταν είναι κουδουνίστρες, σβούρες και άλλα “unisex”των νεογέννητων κανείς δεν εκπλήσσεται, αλλά μόλις μεγαλώσουν λίγο και κοπούν τα “unisex”, δηλαδή κάτω από το έτος, στα κορίτσια σύντομα σταματάνε να τα αγοράζουν. Τότε διαχωρίζονται σε αγορίστικα και κοριτσίστικα παιχνίδια, και μάντεψε, δεν υπάρχουν φορτηγά για κορίτσια. Κι έτσι τα κορίτσια χάνουν την εξοικείωση με αυτά τα παιχνίδια (που παρεμπιπτόντως μαθαίνουν πολλά περισσότερα στο παιδί από τα στατικά), και αργότερα τα κορίτσια σταματάνε να τα ζητάνε. Τόσο «φυσικά» γίνεται. Και τόσο νωρίς ξεκινάει η διαδικασία.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News