Για να προχωρήσει μια σχέση πρέπει ο άλλος να νιώσει ξεχωριστός, σημαντικός και διαλεγμένος από κάποια που έχει προσωπικά κριτήρια. Όπως έχεις πει πολλές φορές. Η ερώτηση είναι πως το πετυχαίνουμε αυτό; με το να του λέμε είσαι πολύ σημαντικός για μένα η με κάποιον άλλο τροπο; Δηλαδή με ποιον τρόπο του δίνουμε να καταλάβει το ότι είναι σημαντικός για μας πως το εφαρμόζουμε
-Μυτογκα
Αν με αυτό που λέω κατάλαβες ότι έδωσα συμβουλή τύπου «πώς να τον κάνεις να ξετρελαθεί μαζί σου», κατάλαβες πολύ λάθος.
Το σημαντικό κομμάτι δεν είναι «να τον κάνεις να αισθανθεί», αλλά τα προσωπικά κριτήρια. Αν έχεις προσωπικά κριτήρια γενικώς – όχι στους άντρες, για όνομα της Ιπτάμενης Τσαγέρας – εννοώ αν έχεις συγκεκριμένη, διακριτή, σχηματισμένη προσωπικότητα, προσωπικό γούστο, προσωπικές ασχολίες, προσωπικά ενδιαφέροντα, που δεν εξαρτώνται από την κάθε παρέα και τον κάθε άντρα, αυτό φαίνεται. Τότε οι άλλοι – όχι μόνο οι άντρες, μα τη Σιδερένια Ταβανόπροκα – νιώθουν ότι τους έχεις προσεγγίσει γιατί τους έχεις διαλέξει για αυτό που είναι, και όχι επειδή φοβάσαι να μείνεις μόνη σου, ή επειδή σου φαίνεται απίθανο να σε διαλέξει κάποιος μόνο και μόνο για αυτό που είσαι.
Και πάλι, αυτό δεν είναι προϋπόθεση, ούτε εγγύηση για να «προχωρήσει μια σχέση». Δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας για να προχωρήσει μια σχέση. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για σένα.
Οπότε, αυτό που λέω, είναι να εξελίσσεις τον εαυτό σου καθημερινά με όλους τους διαθέσιμους τρόπους, και στο τέλος αυτό ίσως φέρει γύρω σου τους ανθρώπους που σου ταιριάζουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Α εγώ έχω φουλ προσωπικά κριτήρια και τα πάντα όλα και λέω στο φίλο μου πόσο σημαντικός και έξυπνος και παίδαρος και γαμάτος είναι αλλά αυτός μου απαντάει “σε ευχαριστώ αλλά είσαι λίγο υπερβολική”.
Βρε άμα του άλλου του είναι η αυτοπεποίθηση στα τάρταρα,ούτε η αποθέωση που γνώρισαν οι New kids in the blockστις αρχές του 1990 δεν αρκεί.
Θα πνιγώ πρωί, πρωί με τον καφέ! Μα τη Σιδερένια Ταβανόπροκα και τα χίλια κρουασάν, σ’ αγαπώ!
Αχ δεκαετία του 80 και Μπλεκ. Μα τον τρελό πλανήτη, μα το κουτσό ελάφι, και Αστερίξ ΜΑ ΤΟΝ ΤΟΥΤΑΤΗ, ΜΑ ΤΟΝ ΜΠΕΛΕΝΟ. Να κάνουμε μερικά δικά μας; Α-μπαδίστηκα;
Μα την κολημένη τσιχλόφουσκα
Μα το πλαστικό παπακι (βλεπω το avatar του/ης Mirka Janic)
Μα τα χιλια κεφαλοτύρια (κάπου το έχω διαβασει αυτό)
Μα το τρισμεγιστο Μακαρονοτέρας (θα σέβεστε)
Μα τα εκατό τυφλά ποντίκια
Μα τα χίλια μανταλάκια
Μα τον Μανιτού (και αυτό το έχω διαβασει)
Συμπληρώστε?
Μα τα κέρατα του Τσουν Λι! (άμα θέλουμε το κάνουμε και τσου-λί)
Μα τον Άμμωνα Ντουλ τον ΙΙ
(για τους kraut rock fans, το ξέρω ότι κάπου εκεί υπάρχετε και εσείς)
Μα τον Αχούρα Μάζδα
(για τους fans του Ζωροαστρισμού και ουχί μόνον)
Μα τις ιπτάμενες σερβιέτες!
Κι ένα αγαπημένο από Χάρι Πότερ: Μα το σώβρακο του Μέρλιν!
Μα τον Όσιρη και μα τον Άπη! (Αστερίξ κι αυτό, το λέω συχνά πυκνά). XD
Μα το Κουτσό Μαμούνι
Μα τα Εκατόν Είκοσι Ενωμένα Εργοστάσια
Μα την Τρυπητη Κουτάλα
😀
παίρνω πάσα από felis:
Mα τους 29 κατασκευαστές πλυντηρίων (που συνιστούν “skip”)!
Δεν έχει πάντα να κάνει με λόγια, έχει να κάνει με πράξεις.
Προσωπικά νιώθω πολύ σημαντική (σε φιλικές ή ερωτικές σχέσεις) όταν κάποιος με σέβεται, με εκτιμά, μου δείνει χρόνο, καταλαβαίνει τις ανάγκες μου και προσπαθεί να προσαρμοστεί σε αυτές (αβίαστα, όχι πιεστικά) και εννοείται ότι όταν όλα αυτά είναι αμοιβαία είναι που εκτοξεύεται η σχέση!
Βασικά όταν κάποιοι λένε πολλά λόγια και λίγα κάνουν πράξεις, ξενερώνω πολύ και δε νιώθω σημαντική.
Για αρχή μην κάνεις τις παρακάτω δηλώσεις όταν πρωτογνωρίζεις κάποιον:
Ψάχνω για σχέση.
Θέλω να κάνω κάποτε παιδιά.
Γιατί και οι δύο περνάνε το μήνυμα ότι όποιος προθυμοποιηθεί να δεχτεί τους όρους μας μας κάνει και προσλαμβάνεται.
Κάραβαν, εξαρτάται που απευθύνεσαι…. Μπορείς να λες τα πάντα στους “σωστούς ” πάντες. Εγώ που πάντα πρόσεχα το ένα και το άλλο, δεν έχω σύντροφο αυτή τη στιγμή και φίλες , που τα έχουν πει και κάνει όλα λάθος έχουν. Βέβαια, ο καθένας με τα γούστα του. Προσωπικά δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση , τους άντρες των φίλων μου , αλλά το ρεζουμέ είναι πως δεν υπάρχει συνταγή…. ή μάλλον υπάρχει ; Να είσαι ο εαυτός σου. Αλλά ποιος είναι ο ευατός σου τελικά ;
Για να νιώσει κάποιος σημαντικός από την προσοχή μας πρέπει πρώτα εμείς να έχουμε κάποια αξία στα ματια του (που αποκτάται συνήθως όπως λέει η Λένα ή αν είσαι φοβερά χειριστική) και έπειτα να δίνουμε ειλικρινές και ουσιαστικό ενδιαφέρον για αυτό που είναι και όσα κάνε, ενώ τον υποστηρίζουμε σε αυτά ή στα γενικότερα όνειρά του, σε ένα πλαίσιο αποδοχής και ελευθερίας. Αυτό που μου αρέσει να λέω σε συντρόφους μου είναι ότι θέλω να τους δω να λάμπουν, να κάνουν όλα όσα ονειρεύονται και τόσο αξίζουν και ότι θα είμαι δίπλα τους σε αυτό (ότι κι αν σημαίνει). Είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν χρειάζεται ειδική συνταγή συμπεριφοράς. Σκέψου τους σημαντικούς ανθρώπους που έχεις ήδη στη ζωή σου και πώς εκφράζεις σε αυτούς την σημασία που έχουν για σένα. Δεν νομίζω ότι στους καλούς σου φίλους, ή στα αδέρφια σου (αν έχεις) λες “Είσαι πολύ σημαντικός για ‘μένα”, ή αν το λες δεν το λες και πολύ συχνά με λέξεις. Συνήθως ο πιο εύκολος τρόπος για να δείξουμε σε έναν άνθρωπο ότι είναι σημαντικός για εμάς είναι να τον κάνουμε μέρος της ζωής μας.