Πώς γίνεται να εμπιστευτώ ξανά κάποιον που μου έχει πει ψέματα; Το ψέμα ήταν ότι δε μιλάει με άλλες ενώ μιλούσε και ενώ του είχα πει ότι δεν το ζηλεύω αυτό αν οι προθέσεις δεν είναι ερωτικές. Γενικά δε ζηλεύω πολύ. Η φορά που ζήλευα πολύ ήταν με ένα άτομο που ήμουν σίγουρη ότι μου έλεγε ψέματα και με έβγαζε και τρελή από πάνω. Με εκείνο το άτομο σταμάτησα όταν κατάφερα να αποδείξω ότι μου λέει ψέματα και ότι δεν είμαι τρελή. Οπότε δεν έχω ξαναπροσπαθήσει να εμπιστευτώ άτομο από το μηδέν (ήταν απ’ το μηδέν δηλαδή τώρα είναι από το μείον). Και προσπαθώ να μη με νοιάζει τι κάνει και αν μιλάει με άλλες γιατί ακόμα και να μου πει ότι δεν το κάνει δεν μπορώ να τον πιστέψω. Γενικα πλέον δεν πιστεύω τιποτα απ’ όσα λέει. Απ’ τη μια υπάρχει η πλευρά του εαυτού μου που μου λέει ότι ειμαι ηλίθια αν δεν εμπιστευτώ για ακόμα μια φορά το ένστικτό μου απ’την άλλη προσπαθώ να εκλογικευσω το ψέμα ότι το το ειπε επειδή πίστευε ότι θα ένιωθα εγώ άσχημα χωρις λόγο και επειδή αυτή είναι η μέθοδος που ήξερα από πριν ότι ακολουθεί για τη δική του ζήλια (ότι δλδ αν κάτι μπορεί να τον κάνει να ζηλέψει αλλά δεν υπάρχει λόγος να το ζηλέψει προτιμάει να μην το ξέρει). Υπάρχει ελπίδα να το ξεπεράσω ή ακόμα και αν δεν το τελειώσω είναι δεδομένο ότι θα τελειώσει από μόνο του με την πικρια που μου βγαίνει αρκετά συχνά; Δεν είμαστε πολύ καιρό μαζί αν και τον γνωρίζω μερικά χρόνια. Και αν μπορώ να ξεπεράσω την έλλειψη εμπιστοσύνης με ποιον τρόπο να προσπαθήσω να το κάνω;
– Εμπιστοσύνη που δε δημιουργήθηκε ποτέ
Το έχω διαβάσει πολλές φορές στο Α μπα, αλλά τελικά, δεν είμαι σίγουρη ότι το καταλαβαίνω.
Τι θα πει «μιλάει με άλλες;» Ένα πράγμα μπορώ να καταλάβω μόνο. Ότι χαριεντίζεται. Αν είναι αυτό, πώς γίνεται να «μην είναι ερωτικό;» Υπάρχει περίπτωση να εννοείς κυριολεκτικά ότι μιλάει με άλλες γυναίκες; Στην περιπτερού; Στις φίλες του; Σε άγνωστες που γνωρίζει σε πάρτι;
Γι’αυτό δυσκολεύομαι να απαντήσω. Αν χαριεντίζεται, δεν γίνεται να μην υπάρχει κάτι ερωτικό. Δεν σημαίνει απαραίτητα σεξ, αλλά το χαριέντισμα εξ’ ορισμού δεν είναι φιλικό. Δεν ξέρω τι να πω για τη ζήλια, ξέρω ότι ο καθένας μας έχει ένα προσωπικό όριο στο χαριέντισμα που ανέχεται. Αν ξέρεις ποιο είναι το δικό σου, όλα είναι λυμένα. Αν επιπλέον σου λέει ψέματα, τότε υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ σας. Δεν σε αντιμετωπίζει ως αυτή που είσαι, αλλά ως μια γενική κατηγορία γυναίκας που θα έπρεπε να την πειράζει το χαριέντισμα το οποίο σχεδόν οφείλει να το κάνει ως άντρας.
Ξέρεις ότι δεν είναι όλοι οι άντρες έτσι; Δεν έχουν όλοι αυτή την εμμονή ή τον ψυχαναγκασμό να δείχνουν συνέχεια ότι είναι διαθέσιμοι. Είναι μια μάτσο συμπεριφορά που έχουν μάθει οι περισσότεροι, αλλά υπάρχουν και άντρες που το έχουν ξεπεράσει, και δεν αγχώνονται να περιφέρουν το πέος τους δημόσια για χειροκρότημα. Αν δεν έχεις γνωρίσει ακόμα κανέναν τέτοιον, δύο πιθανότητες βλέπω: να τους έχεις συναντήσει αλλά να τους έχεις απορρίψει ως μαλακούς, ή να κινείσαι σε πολύ συγκεκριμένους κύκλους.