Ρε συ αμπα και αναγνωστες, επειδή το έχω απορία και μεγα πρόβλημα: Πού/πώς απλώνω τα πιο ενδιαφέροντα εσωρουχα εφόσον μένω με γονείς?? Τι κάνετε εσείς οι υπόλοιπες? Εγώ στα κρυφά μόνο όταν λείπουν για ώρες!
-Το τελευταίο τάνγκα στο Μαρούσι
Η ερώτηση μου άρεσε κυρίως για την επιλογή της λέξης «ενδιαφέροντα». Αν είναι πολύ ενδιαφέροντα, πόση ώρα να θέλουν να στεγνώσουν; Τρία σχοινιά είναι. Με το πιστολάκι;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν καταλαβαίνω αυτη τη νοοτροπία των παιδιών (όλων των παιδιών όλων των εποχών) να βλέπουν τους γονείς τους σαν κάτι εξωτικά άφυλα πλάσματα που κάποια στιγμή διαιρέθηκαν με μίτωση και απέκτησαν παιδί. Νομίζεις ότι οι γονείς σου δεν ξέρουν τι είναι τα εσώρουχα; Με τι πιστεύουν ότι κυκλοφορείς, με ζώνη αγνότητας; Νομίζεις ότι η μαμα σου φοράει καμιζόλες και βράκες με λάστιχο στο γόνατο και ο μπαμπάς σου σκελεες ; Άπλωσε τα κανονικά στο σχοινί με τα ρούχα κοπέλα μου δεν ζεις με Κουακερους του 1600 ούτε με Άμις (ελπίζω). Μια χαρά θα είναι οι γονείς σου.
Δεν νομίζω ότι είναι νοοτροπία των παιδιών αυτή. Είναι γονείς και γονείς. Υπάρχουν πατέρες πχ που μια χαρα θέλουν την γκομενα να φοράει τα εξωτικά εσώρουχα αλλά δε θα το δεχόντουσαν ούτε καν στην γυναίκα τους, ποσό μάλλον στην κόρη. Από την στιγμή που φοβάται; Ντρέπεται έστω; Καλά κάνει και κρύβεται. Φύλαγε τα εσώρουχά σου να έχεις τα μισά
Συμφωνώ αλλά έχω Origami ένα πονηρό συρτάρι, που έχει και εσώρουχα και καλούδια άλλα. Δεν είναι μόνο οι γονείς που δεν θέλω να τα δουν. Είναι κάπως προσωπικό. Και κάτι τέτοια εσώρουχα μπορεί να τα φοράω σε ειδικές περιστάσεις, πιο intimate. Νιώθω άβολα. Επίσης οι δικοί μου είναι τύποι που τα κοροϊδεύουν. Η μαμά μου τα Χριστούγεννα μας παίρνει κόκκινα εσώρουχα και τα δίνει σε μένα και την αδερφή και λέει “Της Shelby είναι πιο παράξενο, που είναι πιο μπουρδελιάρα”. Μια φορά για πλάκα, είχα πάει στο πατρικό μου πάλι Χριστούγεννα, είχα ένα περίεργο με στρας και τρέλες πάνω, εορταστικό.… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλω τη μαμά σου για φίλη μου Shelby (και εσένα που είσαι πιο μπουρδελιάρα)
Συμφωνώ με τον seagull, αλλά το Origami σχόλιο μου θύμισε δυο σκηνικά: Η πρώην πεθερά μου ήταν οριακά υποχόνδρια, φοβική δε θα την έλεγα γιατί τα κλειδιά της π.χ. δεν τα έπλενε κάθε μέρα αλλά συχνά πυκνά. Φορούσε λοιπόν αυτά τα βρακιά με το λάστιχο στο γόνατο, στα οποία ορκιζόταν γιατί τα έβρισκε άνετα. Παράλληλα βέβαια ήταν μια γυναίκα που ανάθεμα με κι αν ποτέ ένιωσε οτιδήποτε ερωτικό/ρομαντικό/χαριτωμένο στη ζωή της. Δεν παντρεύτηκε μεν με προξενιό αλλά τη γοήτευσε ο μαθηματικός της και τον παντρεύτηκε. Αν μου έλεγε κάποιος ότι όντως μπορεί μια γυναίκα να μείνει έγκυος μυρίζοντας λουλούδι, θα… Διαβάστε περισσότερα »
Διάβασα “έπλενε τα κλειδιά”; Εννοούσες αυτό ή έχεις κανέναν μυστήριο κορρέκτορα;
Μάλλον αυτό εννοεί. Είχα γνωστή που έπλενε τα κλειδιά και τα κέρματα και πατούσε τα χαρτονομισματα με το σιδερο για να σκοτωνει τα μικρόβια. Δεν ξέρω τι κάνει τώρα με τα ευρώ που δεν αντέχουν, έχουμε χαθεί εδω και χρόνια.
Σοβαρά τώρα; Πιο απλό είναι να πλένεις τα χέρια σου!
Πάω να πλύνω την cash card…
Ναι τα έπλενε η γλυκιά μου. Και τα βρακιά τα φορούσε επειδή ένιωθε πιο καθαρή καθώς καλύπτουν μεγαλύτερη επιφάνεια και πολύ λυπόταν που δεν τα έβρισκε πια εύκολα (προ15ετίας αυτό). Όσο κι αν ακούγεται κάπως ανυπόφορη, δεν ήταν καθόλου καταπιεστική προς τους άλλους σε κανένα θέμα.
Πόντια, θυμήθηκα σκηνικό με το “βρακί είναι μωρέ αυτό;” από επίσκεψη σε κατάστημα εσωρούχων με τη μάνα μου. Το κατάστημα μεγάλο, διόροφο και με πολύ κόσμο, κάτι είχαμε ζητήσει από κάποιον υπάλληλο και μέχρι να μας το βρει, εμείς χάζευα με γύρο γύρο. Φυσικά και ξέραμε από στρινγκ, δεν είχαμε όμως, ούτε εγώ, ούτε η μάνα μου. Και Φτανουμε σε έναν πάγκο που είχε επάνω μια στιβα από κάτι άσπρα βαμβακολίκρα εσώρουχα, τα οποία όπως ήταν τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο, με τα κορδονάκια σε πάχος τιράντας σουτιέν και την πολύ μικρή υφασμάτινη επιφάνεια, τα περάσαμε για μουστάκια και… Διαβάστε περισσότερα »
αυτό που θα πω είναι 100% αληθινή ιστορία: πριν καμια δεκαετία οι ξαδέλφες μου στο χωριο, πειραχτήρια ολκής, είχαν πάρει από τη λαικη κάτι στριγκακια δαντελένια. Επεισαν τη μάνα τους ότι είναι σεμεδάκια και ότι το κορδονάκι είναι για να στερεωνονται και να μη φευγουν από τη θέση τους.
ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ! Και η ερώτηση και το ψευδώνυμο! Το λοιπόν, μιλάμε ολόσωμα με τρύπες και δίχτυ ή string με πέρλες? εγώ όταν έρχονται για επίσκεψη οι γονείς μου αποφεύγω γενικώς και τα βάζω στον πάτο των απλύτων. Αλλά εντάξει έχει συμβεί να μαζεύει η μαμά τα απλωμένα και να φωνάζει “Γιααααάννη έλα να δεις τι φοράει η κοράκλα σου. Καλέ πως περπατάς αναρωτιέμαι μ αυτό μέσα στον κ*^%$” και πάει κάπως έτσι.. Δεν βοήθησα με την κατάστασή σου αλλά αυτό που πρότεινε η Λένα. Πιστεύω είναι μονόδρομος!
χαχα ναι και μένα κατι τέτοια μου λέγανε! Η μάνα μου πιο συντηρητική από τον πατέρα μου σε κάτι τέτοια κιόλας
Η “Θεία Καραμέλα” από τα “υπέροχα πλάσματα” ξαναχτυπά!!!
Ο πιο αγαπημένος μου χαρακτήρας σε ελληνική σειρά EVER!
Ξεπερνάει και τη Ντένη Μαρκορά…
Θεούλα η μαμά του! Ο ορισμός του δεν βλέπω πίσω από τη μύτη μου, ή κάνω πως δεν βλέπω.
Αχ, να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές, τώρα πια το μόνο που μπορώ είναι το σωστό ολόκληρο βαμβακερό βρακί, ακόμα καλύτερα και ψηλοκάβαλο. Τότε ή δεν είχα τόσο ενδιαφέροντα εσώρουχα ή δεν ασχολούνταν οι δικοί μου, με προβλημάτισε η ερώτηση και δεν είμαι σίγουρη πια τι από τα δύο συνέβαινε.
Δε μετανιωσα ποτέ για 2 πραγματα στη ζωή μιυ: την κατάργηση του στρινγκ και των νταγκουνιώνε.
Και άντε, πες ότι το νταγκούνι δημιουργεί ασυγκριτο αισθητικό αποτέλεσμα(γάμπα λεπτή κ πωπος στο Θεό). Το στρινγκ σε τι χρησιμεύει ακριβώς; άβολο κι εντελώς κακόγουστο κ ακαλαισθητο. Μη μιλησω κ για το πόσο ανθυγιεινό είναι, παει ααλλού η κουβέντα.
Εμένα μ άρεσε κ το ψευδώνυμο της ερωτωσας πάντως.
χαχαχα! νταγκουνιώνε! Απίστευτο!
Τα τακούνια όχι τελείως αλλά πραγματικά, η κατάργηση των στρινγκ ήταν απελευθέρωση. Πρακτικά και αισθητικά. Τα μπραζίλιαν πάντως μου φαίνονται πολύ πιο σέξι και κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Άσε που άμα πάρει κλίση ο κωλαράκος προς τα κάτω τα στρινγκ δεν κολακεύουν τόσο πολύ. Γνώμη μου 🙂
Τα τακούνια, λόγω ορθοστασίας στη δουλειά από φοιτήτρια, δεν τα δούλεψα ποτέ, έβγαινα πάντα με τα αθλητικά, που λέει και η μαμά μου. Έχω δύο πολύ βολικά ζευγάρια , ένα χειμωνιάτικο και ένα καλοκαιρινό, για τους γάμους, φροντίζω να παίρνω φορέματα να τα συνδυάζω γιατί αρνούμαι πια να πάρω άβολο παπούτσι για 2 φορές το χρόνο έκαστο. Τα εσώρουχα είναι άλλη ιστορία. Τα θυμάμαι και συνειδητοποιώ ότι φορούσα κορδόνια αντί για κανονικό σλιπ, όχι για σεξ, αλλά στην κανονική ζωή, στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά, συνέχεια. Είχα μέχρι πρόσφατα συναδέλφους 10-12 χρόνια πιο μικρές που φοράνε τέτοια στρινγκ και πηγαίνουν γυμναστήριο… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα η μαμά μου την ίδια απορια είχε “μα πως τα φοράτε αυτά και σας μπαίνουν στον κ….” (δε μιλάμε για κάτι εξωτικο, κάτι απλα τανγκα). Τότε γελούσα, τώρα, με τον κ… να έχει μεγαλώσει αισθητά, κοιταω τα τανγκα στο συρτάρι, αναστεναζω, και φοράω τα μεγάλα και άνετα.
Ψιλοάσχετο, αλλά μου θύμισε η ερώτηση την γειτόνισσα μου, πενηντάρα με δύο μεγάλα σε ηλικία παιδιά, που της πέφτουν τα στρινγκ όταν τα απλώνει και τα μαζεύει όλη η πολυκατοικία (μαζί με ότι άλλο απλώνει). Μια φορά μάζεψε κάνα δύο από το μπαλκόνι της μια άλλη γειτόνισσα μαζί με κάτι χαλάκια που της είχαν πέσει και όταν πήγε να της τα δώσει (ευγενέστατα και χωρίς κριτική, τα είχε βάλει όλα σε μία σακούλα), εκείνη πήρε τα χαλάκια μόνο και της είπε ότι τα στρινγκ δεν ήταν δικά της, και μάλλον ήταν δικά μου… Εγώ είμαι γύρω στο 1.70 και 80… Διαβάστε περισσότερα »
ωχ η λιλα στενη συνεχιζει την παραδοση!
ρε με πήρε ντροπιαστικά αρκετά δευτερόλεπτα να συνειδητοποιήσω ότι ο νίκος δεν ήταν θαυμαστής του βελουχιώτη.
Μόνο η δική μου η μάνα πήγαινε και μου αγόραζε “ενδιαφέροντα” εσώρουχα επειδή τα δικά μου δεν της φαίνονταν αρκετά σέξι;
Τι να πω, εγώ θα τα άπλωνα κανονικά μαζί με τα υπόλοιπα ρούχα.
Η πεθερά μου, πολύ πριν γίνει πεθερά μου, πήγε και μου πήρε δώρο δαντελωτά στρινγκ σε κόκκινο, μαύρο, ασορτί σουτιέν και κόκκινες ζαρτιέρες, ακόμα απορούμε πώς της ήρθε! Και σε 3 νούμερα μεγαλύτερα από μένα 😀
Ρωτήστε κι εμάς τα παιδιά όμως πώς νιώθουμε απλώνοντας τα ενδιαφέροντα -μερικές φορές υπερβολικά ενδιαφέροντα- εσώρουχα της μαμάς μας. Εγώ ποτέ δεν το είχα μ’ αυτά τα εσώρουχα κι όταν απέκτησα μερικά είχα ήδη φύγει από τους γονείς μου. Όμως, ο πατέρας μου συνηθίζει να αγοράζει τέτοια δώρα στη μάνα μου και ακόμα και τώρα που είμαι 31 όταν χρειαστεί ν’ απλώσω τα ρούχα τους, βρίσκομαι κάθε φορά αντιμέτωπη με τη στιγμή της αλήθειας.
Ρισπεκτ στους γονείς σου, έτσι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω!
Να είσαι σίγουρη ότι η μαμά σου τα έχει δει ήδη!!