Α μπα καλησπέρα! Είμαι στα mid twenties και απόφοιτος φιλολογίας. Από μικρή μου άρεσε να γράφω και να διαβάζω. Θεωρώ ότι αυτά που γράφω δεν είναι ακόμη πιασαρικο υλικό, δεν γράφω λογοτεχνία ή πρόζα ας πούμε. Θέλει πολλή δουλειά και ζύμωση για να καταφέρεις να γράψεις κάτι άρτιο ωστε να εκδοθεί και να εδραιωθείς στον χώρο. Τι θα πρότεινες σε μια βιβλιοφάγο με βλέψεις συγγραφέα που θέλει να κάνει την πένα /το πληκτρολόγιο να κελαηδήσει;
– Η bookworm της γειτονιάς σας
Να συνεχίσει να διαβάζει, να γράφει, και να εκτίθεται σε αναγνώστες. Με αυτή τη σειρά. Μόνη σου λες ότι θέλει πολλή δουλειά, άρα αυτό πρέπει να κάνεις, την πολλή, πολλή δουλειά.
Προσοχή στην έπαρση, επίσης. Το «δεν είναι πιασάρικο» δείχνει μια υπεροψία. Υπάρχουν πολλά πιασάρικα που έγιναν πιασάρικα επειδή είναι πάρα πολύ καλά. Το «πιασάρικο» δεν είναι το αντίθετο του «κουλτουριάρικου».
Μπορεί να γράψεις κάτι άρτιο και να μην εκδοθεί ποτέ, μπορεί να μην γράψεις κάτι άρτιο αλλά να εκδοθεί, και μπορεί να γράψεις κάτι άρτιο και να εκδοθεί και να μην εδραιωθείς. Οι συγγραφείς δεν γράφουν επειδή θέλουν να εδραιωθούν στο χώρο, αυτά τα σκέφτονται μόνοι τους στο κρεβάτι τους πριν κοιμηθούν και δεν τα λένε πουθενά. Οι συγγραφείς γράφουν επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Αν μπορείς να κάνεις αλλιώς, δεν είσαι συγγραφέας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Somebody asked me: “What do you do? How do you write, create?” You don’t, I told them. You don’t try. That’s very important: not to try, either for Cadillacs, creation or immortality. You wait, and if nothing happens, you wait some more. It’s like a bug high on the wall. You wait for it to come to you. When it gets close enough you reach out, slap out and kill it. Or if you like its looks, you make a pet out of it.”
– Charles Bukowski
“Ποιες συμβουλές θα δίνατε σε επίδοξους συγγραφείς;
Το έχω σαν αρχή να μην δίνω τέτοιου είδους συμβουλές, ίσως γιατί δεν τις ζήτησα ποτέ όταν ξεκινούσα. Η θεωρία μου λέει, ότι η συγγραφή είναι ένας έρωτας… Δυνατός και σαρωτικός! Γράφεις γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Όταν είσαι ερωτευμένος, δεν υπακούς στην λογική, δεν ακούς τι λένε οι γύρω σου, δεν λαμβάνεις υπόψιν σου υπέρ και κατά, δεν κουράζεσαι, δεν παραιτείσαι!”
-Λένα Μαντά
Πηγή
Ακόμα χειρότερα, εμένα μου φαίνονται αφόρητες κοινοτοπίες – αυτό ήθελα να τονίσω με την κάπως ειρωνική αντιπαραβολή των δύο ονομάτων.
Ο Χανκ πάντως μετά από αυτή τη σύγκριση του με Λένα Μαντά λογικά θα γυρίζει μέσα στον τάφο.
Ναι, ωραίο ως ποίημα και ως ρομαντική ιδέα αυτό που λέει η Μπουκόφσκι, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη.
Enenalda συγγραφέας δεν είμαι αλλά αυτά που λέει ο Μπουκόφσκι περιγράφουν ακριβώς την πραγματικότητα που ζω εγώ, το πώς νιώθω εγώ. Όχι ρομαντικά, πραγματικά. Πραγματικά είναι σα να καίγονται τα σπλάχνα σου. Κι αν ακούγεται ρομαντικό αυτό, τότε ας το περιγράψουμε απλά: Θες να γράψεις αυτό που σκέφτηκες και εκείνη την ώρα πλένεις πιάτα, περπατάς, είσαι με φίλους, ψωνίζεις, πάντως ΔΕΝ μπορείς να το γράψεις. Βάλε εδώ τη στιγμή που έχεις νιώσει τη μεγαλύτερη καταπίεση στη ζωή σου, πραγματική, όχι του μυαλού. Να θέλεις αλλά να μην μπορείς. Σκέψου τη δυσκοιλιότητα αν θες κάτι πραγματικά πραγματικό. Από την ήπια που… Διαβάστε περισσότερα »
κι εγώ ευχαριστώ όσους αντέξατε και το διαβάσατε όλο. 🙂
Το έγραψα λίγο βιαστικά το σχόλιο, έχετε δίκιο. Δεν διαφωνώ στο ότι οι μεγάλοι συγγραφείς έχουν την ανάγκη να γράφουν. Απλά ο Μπουκόφσκι εδώ σε έναν βαθμό αναπαράγει τον μύθο ότι η έμπνευση θα έρθει ως σίφουνας και θα τα σαρώσει όλα και θα κάτσεις μια ωραία πρωία και θα γράψεις ένα αριστούργημα. Ξέρουμε με βεβαιότητα ότι δεν ισχύει. Ναι, μπορεί να σε πνίξει η ανάγκη έκφρασης και να κάτσεις να γράψεις ένα κατέβατο, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα πρόκειται για ένα εξαιρετικά μέτριο κείμενο. Η μεγάλη λογοτεχνία είναι αποτέλεσμα πάρα πολλής δουλειάς. Από τον Αισχύλο μέχρι τον Ντίλαν όσοι… Διαβάστε περισσότερα »
Μα δεν πρόκειται για μύθο ούτε και νομίζω πως ο Μπουκόφσκι μιλάει για το πώς να γίνεις μεγάλος λογοτέχνης. Λέει πώς αν θέλεις να γίνεις συγγραφέας, θα γίνει από μόνο του. Γιατί αν είσαι συγγραφέας, δε θα μπορείς να το συγκρατήσεις. Αυτό που θες να πεις, που θα σε κάνει συγγραφέα. Το αν θα το χτενίσεις και το ξαναχτενίσεις ή αν θα το περιποιηθείς τεχνικά ώστε να μην κουράζει τον αναγνώστη, είναι τόσο δευτερεύον για τον συγγραφέα και τόσο αυτονόητο που είναι τόσο αδιάφορο να το αναφέρει, όσο αδιάφορο είναι να πει πόσο ξενύχτησε ή πόσες ώρες έμεινε νηστικός γράφοντας.… Διαβάστε περισσότερα »
H Λένα Μαντά γράφει πιασάρικα. Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί της να σου πει πώς το κάνει.
Ίσως κάνω λάθος, αλλά εμένα μου φάνηκε ότι θέλει να γράψει “πιασάρικα”, δηλαδή για best seller lists. (λέει ότι δεν είναι “ακομη πιασάρικο υλικό). Προτείνω να παρακολουθήσει κάποιο κύκλο μαθημάτων creative writing, ακομα κι ένα σχετικό μεταπτυχιακό, αν έχει τη δυνατότητα. Σε κάθε περίπτωση, η συμβουλή της Αμπα για συνεχή δουλειά είναι το βασικό.
Κάποιων ανθρώπων οι σκέψεις τους (ή ο τρόπος σκέψης τους) είναι τόσο σημαντικές που όταν τις αποτυπώνουν με έναν απλό τρόπο στο χαρτί δημιουργούν αναγνώσματα σημαντικά για την ανθρωπότητα. Κάποιοι άλλοι ξέρουν να λένε ιστορίες. Είναι storytellers. Ξέρουν πώς να δημιουργήσουν εκείνον τον κόσμο που θα μπεις μέσα του από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία χωρίς να πάρεις ανάσα. Κάποιοι άλλοι έχουν και τα δύο ταλέντα (πχ. ντοστογιέβσκι). Το storytelling μέχρι κάποιο ικανοποιητικό σημείο μπορεί να διδαχθεί (σε όλες τις τέχνες). Είναι πολύ συγκεκριμένη η δομή που χρησιμοποιείται σε μια αφήγηση. Από τότε που οι άνθρωποι λέγανε ιστορίες γύρω… Διαβάστε περισσότερα »
Βοηθούν πολύ τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής, προσοχή όμως γιατί έχει γεμίσει ο τόπος. Κάνε μια έρευνα, ψάξε κάτι που θα σε ενδιέφερε, ψάξε και κανένα μεταπτυχιακό, έχει ενδιαφέρονται πράγματα, που προσφέρουν, όμως, ερεθίσματα και τεχνικές, όχι έτοιμες συνταγές και τρόπους. Δεν ξέρω σε ποια πόλη βρίσκεσαι, Ελλάδα ή εξωτερικό, για να προτείνω κάτι πιο συγκεκριμένο, αλλά μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο θα βοηθήσει πολύ. Πολύ σημαντικό είναι να διαβάζεις, οι συγγραφείς είναι βιβλιοφάγοι και βιβλιολάτρες. Μπορείς, επίσης, να ξεκινήσεις με μίμηση αγαπημένου ύφους και στυλ και στη συνέχεια να βρεις το δικό σου, είναι κι αυτό ένα βήμα.
Έχουμε μια μικρή στοίβα στο σπίτι από βιβλία που αγόρασε η μαμά μου από γνωστούς/ες και συναδέλφους που τελείωσαν σεμινάρια δημιουργικής γραφής και θέλησαν να εκδόσουν τα πονήματα τους…
Δ-Ε-Ν διαβάζονται. Ούτε καν με χιουμοριστική διάθεση. Αλλά λυπόμαστε και να τα πετάξουμε…
Προσαναναμμα;
εγω θα σου λεγα ν αρχισεις τα ιδιαιτερα γενικως ν αρχισεις να δουλευεις και να ζεις γιατι οι δεκα γραμμες που διαβασα μου βγαλαν αποστειρωμενο φοιτητουδι ή κατι τετοιο.
ενα φεγγαρι μ επιασε ετσι ξαφνικα μια λυσσα να γραψω φιξιον. Τρομερη λυσσα. μερα νυχτα το σκεφτομουνα το ελεγα και σ ενα συναδελφο που γυρναγαμε μαζι. Νικο πρεπει να γραψω μ εχει πιασει εμμονη. Περασε το transit και δεν το ξανασκεφτηκα. οπότε, ο συγγραφεας ο καλος που αφηνει το κοινο με ενα Α! πρεπει να ειναι σ αυτη τη φαση μονιμα.
Είναι τέχνη που ΘΑ μπορούσε να γίνει δουλειά. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ. Αλλά είναι τέχνη και άρα συμφωνώ με Βukowski. Το ίδιο ακριβως ισχύει για όλες τις τέχνες.
Φυσικα θέλει πολλη δουλειά! Και φυσικά πολλοί συγγραφείς έγραψαν και ξαναέγραψαν έργα τους. Εσβησαν, μουτζουρωσαν, εσκισαν, άφησαν στο συρτάρι. Όμως πέρα απο τη πολλή δουλειά στο γράψικο, κατ εμέ τα μαθήματα δημιουργικής γραφής βοηθούν ΠΟΛΥ. Δεν ξέρω τί ακριβώς κυκλοφορεί, γιατί βλέπω στις απόψεις των σχολίων όχι και τόσο καλή γνώμη. Εγώ πηγαίνω 2 χρόνια σε έναν χώρο στη Ν. Φιλαδέλφια και είμαι πολύ ευχαριστημένη. Με βοήθησε πολύ η επαφή και μέσω της θεωρίας -το πώς να δομώ τη σκέψη μου, να ετοιμάζω τον “χάρτη” της ιστορίας μου και πολλά άλλα. Για παράδειγμα, το να φτιάχνεις το βιογραφικό των ηρώων… Διαβάστε περισσότερα »
προτεινε μας το βιβλιο βρε!