Αγαπητή «Α, μπα»: Πώς αντιμετωπίζεις δυσάρεστες ερωτήσεις σε μια συνέντευξη για δουλειά;

Α,μπα μου καλορίζικο το site,εύχομαι τα καλύτερα 🙂 Το Α,μπα όταν ήταν στήλη της lifoland είχα διαβάσει αρκετές φορές να λένε ότι οι απαντήσεις σου στις ερωτήσεις μας ερχόταν περίπου στον ένα με ενάμιση μήνα και δεν ξέρω τι γίνεται εδώ,αλλά ευελπιστώ να έρθει λίγο νωρίτερα. Πριν από μια βδομάδα περίπου “ελευθερωθηκα”από μια εταιρία στην οποία ήμουν εργαζόμενη και σήμερα μου έλαχε μία εκνευριστικη θα την χαρακτήριζα συνέντεξη για δουλειά. Ακολουθεί η εξήγηση του “ελευθερώθηκα” : Ήμουν κι εγώ ανάμεσα στους άτυχους ανθρώπους όπου η εταιρία στην οποία εργαζόμουν έκλεισε και μείναμε στον αέρα χωρίς αποζημιώσεις,χωρίς ταμείο ανεργίας και χωρίς να έχουμε μια ληγμένη σύμβαση ώστε να μπορέσουμε να είμαστε ελεύθεροι για να ψάξουμε κάτι άλλο.Στην ουσία αν ψάχναμε κάτι άλλο ενώ ήμασταν ακόμα εκεί,όχι μόνο θα μπλέκαμε άσχημα αλλά θα ζημιωνόμασταν και πολύ περισσότερο. Και πάμε στο ζήτημα Έτσι λοιπόν μόλις αποζημιώθηκα και ελευθερώθηκα πλήρως άρχισα να στέλνω βιογραφικά σε παρόμοιες εταιρίες και όπου αλλού λάχει και να που μόλις σε δυο ημέρες όπου έστειλα τα βιογραφικά,έκλεισα 3 συνεντεύξεις για δουλειά.Οι άλλες δύο συνεντεύξεις είναι για τις 20 του μηνός και για τις 25,όμως η σημερινή που στην ουσία ήταν και η πρώτη μου μετά από μια ολόκληρη 8ετία με εκνεύρισε αφάνταστα. Πάω που λες,κάνω χειραψία,καθίστε μου λένε,κάθομαι κι εγώ και αρχίζουν οι ερωτήσεις του για ποιον τομέα ενδιαφέρομαι,τι πιστεύω ότι είχα προσφέρει στην προηγούμενη εταιρία,μετά μου εξηγούν λίγο πολύ τις διαδικασίες,με ρωτούν αν πιστεύω ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω και μετά πηγαίνουμε λίγο στα προσωπικά από την άποψη του αν θα μπορούσα να δουλεύω πρωί,απόγευμα,αν έχω κάποιο ιατρικό πρόβλημα που θα επιβάρυνε την δουλειά μου(ότι και να είχα,τόσο πολύ που θέλω την δουλειά,νομίζανε ότι θα τους το’λεγα;)και η συνέντευξη κυλούσε ομαλά μέχρι που ήρθε η ερώτηση ή και συζήτηση την λες όπου με εκνέυρισε όπως σου έγραψα και στην αρχή και νομίζω πως πάει η θεση την έχασα. Σε μορφη διαλόγου λοιπόν(όπου Ε = εγώ ,όπου Α = αυτοί) Α:Όλα καλά με αυτά που μου είπατε,όμως το ότι η εταιρία στην οποία ήσασταν έκλεισε δεν θεωρείται ότι έχετε και εσείς οι εργαζόμενοι της ευθύνη γι’αυτό; Ε:Πως ακριβώς εννοείτε ότι είχαμε κι εμείς ευθύνη; Α:Απλώς λέω ότι αν μια εταιρία δεν πηγαίνει καλά σε σημείο του να κλείσει,αυτό σημαίνει πως κάτι δεν κάνατε καλά κι εσείς ως προσωπικό. Ε:Και γιατί να σημαίνει ότι δεν κάναμε κάτι καλά εμείς ως προσωπικό και να μην σημαίνει ότι η εταιρία έκανε άστοχες κινήσεις; Α:Ναι θα μπορούσε να έπαιξε και αυτό τον ρόλο του αλλά γιατί βγάζετε τον εαυτό σας απ’έξω σχετικά με την πτώση της; Ε:Γιατί έχω εν γνώση μου πως παρά τις μειώσεις μισθών που είχαμε αποδεχτεί όλοι οι συνάδελφοι μου και εγώ,δεν ελλατώσαμε την απόδοση μας,συνεχίζαμε να είμαστε ευγενικοί προς τους πελάτες και εργατικοί σε ότι αφορούσε όλες τις δουλειές στην εταιρία. Α:Μάλιστα….Ευχαριστούμε πολύ,θα σας ειδοποιήσουμε εντός μίας εβδομάδας αν θα σας προσλάβουμε ή όχι. Ε:Κι εγώ ευχαριστώ,καλή σας συνέχεια. Εντάξει θα στοιχημάτιζα κιόλας ότι αυτό το έκαναν ίσως για να κόψουν την αντίδραση μου ή και την ψυχολογία μου που με κάποιον τρόπο κάτι βγάλανε πικάροντας με,όμως αναρωτιέμαι ήταν σωστός ο χειρισμός μου;Δηλαδή αν προκύψει και στις επόμενες συνεντεύξεις μου να με πικάρουν κατά αυτόν τον τρόπο,υπήρχε άλλος τρόπος να το χειριστώ;Και ναι εντάξει δεν ακυρώνω κιόλας ότι ακόμα και αυτοί μπορεί και να με προσλάβουνε,αλλά όπως και να’χει μετά από τόσο χρόνια που’χω να βγω στο κουρμπέτι έχω άγχος για το πως πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τις διάφορες ερωτήσεις στον τομέα συνέντευξη για δουλειά. Υ.Γ.1 Χίλια συγνώμη για το υπέρδιπλο σεντόνι Υ.Γ.2 Και μου βγαίνει και το captcha επιλέξτε βιτρίνες καταστημάτων,μα τέτοια σύμπτωση…… 😀

– Κατερίνα

Η ερώτηση είναι αναμενόμενη, δεν χρειάζεται να εκνευρίζεσαι, και απάντησες σχεδόν μια χαρά. Ελπίζω να είχες ήρεμο ύφος και να μην ακύρωσες την απάντηση σου με τον εκνευρισμό σου. Είναι αναμενόμενο να σου κάνουν και δυσάρεστες ερωτήσεις σε μια συνέντευξη, και είναι πολύ κοινό να σου ζητάνε να κάνεις αυτοκριτική σε θέματα δουλειάς. Δεν γίνεται να μην αναρωτηθεί κάποιος όταν κλείνει μια εταιρεία κατά πόσο έπαιξαν ρόλο οι εργαζόμενοι σε αυτό.

Την επόμενη φορά που θα σε ρωτήσουν κάτι τέτοιο, και να είσαι σίγουρη ότι θα σε ξαναρωτήσουν κάτι τέτοιο, μην πεις ότι συνέχισες να είσαι ευγενική στους πελάτες παρόλο που σου μείωσαν τον μισθό. Πες ότι δεχτήκατε ως εργαζόμενοι τις περικοπές για να βοηθήσετε την εταιρεία να επιβιώσει και αυτό δεν άλλαξε καθόλου τον τρόπο εργασίας σας. Είναι κάπως τζιζ να λες ότι θα μπορούσες να μπεις σε πειρασμό να βγάλεις τα σπασμένα στους πελάτες επειδή είσαι δυσαρεστημένη από την διοίκηση, έστω και δηλώνοντας ότι δεν μπήκες ποτέ στον πειρασμό. Μην το αναφέρεις καν ως ενδεχόμενο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News