Γειά σας! Είμαι 21 Και στέλνω για να ρωτήσω σχετικά με τη φιλη μου. Ειμαστε φίλες από το πρώτο έτος και σπουδάζουμε Θεσσαλονίκη μακριά από τις οικογένειές μας. Το θέμα είναι ότι εκείνη περνα εδω και 1 χρόνο πολυ δύσκολη φάση με προβλήματα της οικογένειάς της και προσωπικά της ψυχικά θέματα. Σε ολο αυτό εγώ προσπαθώ να της συμπαρασταθω και ειδικά όταν μου το ζητάει. Όταν βρίσκεται σε καλή μέρα περνάμε μια χαρα, αλλά αυτό πλέον είναι πολυ σπάνιο. Όταν έχει κάποιο σοβαρό θέμα το συζητάμε και μετά χαράς προσπαθώ να βοηθήσω, να υποστηρίξω κλπ. Τις μέρες όμως που απλά δεν συμβαίνει κάτι σοβαρό αλλά δεν έχει και κέφια εγώ δεν την αντέχω. Συμπεριφέρεται αψυχολόγητα, πέτυχα τον πρώην μου έξω και η φαση ήταν άβολη και αποφάσισε να φύγει επειδη πεινάει εκείνο ακριβώς το δευτερόλεπτο και να με αφήσει μόνη μαζί του. Γενικά δεν περιμένω να με “προστατεύσει” και οκ μιλησα απλα με τον πρωην για 5 λεπτά αλλά δεν καταλαβαινω πώς η φιλη μου με παράτησε ετσι συξυλη μαζι του πριν προλάβω να πω κάτι για να φύγω κι εγώ μαζί της. Μπορεί να είναι απλώς έλλειψη τακτ? Γενικώς κάνει κάποια πράγματα που δεν μπορώ να κατανοήσω και μου δημιουργούν τέτοια μικρά ασήμαντα προβλήματα αλλά υπάρχουν φορές που αυτές οι ασήμαντες δυσκολίες που μου δημιουργεί με τις ιδιοτροπίες της με εκνευρίζουν απίστευτα. Τις περισσότερες φορές το μόνο που κάνω είναι να πω εκείνη τη στιγμή “Καλά γιατί το έκανες αυτο;” χωρίς να περιμένω απάντηση απλα για να δείξω ότι δεν καταλαβαίνω τη συμπεριφορά της. Έχει νόημα να το συζητήσω; είναι μια φιλία που έχει τελειωσει; είμαστε και στην ίδια παρέα δυστυχώς.
–Μαίρη
Δεν θα σε προστατεύσει, συμφωνώ. Εσύ μόνο θα προστατεύσεις τον εαυτό σου, κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό για σένα. Οπότε, κοίτα να δεις πώς θα το κάνεις αυτό με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που θα απαιτεί την λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Είναι εξίσωση για δυνατούς λύτες. Δεν ξέρω αν έχει νόημα να συζητήσεις ή να απομακρυνθείς χωρίς συζήτηση, κανείς δεν ξέρει να σου πει. Πρέπει να αναλογιστείς μόνη σου το ρίσκο κάθε απόφασης, να σκεφτείς ποιες συνέπειες μπορείς να αντέξεις ή όχι, και να προσπαθήσεις.
Αυτό που περιγράφεις τώρα θα γίνεται όλο και πιο συχνά με όλο και περισσότερους περιορισμούς. Τώρα είσαστε στην ίδια παρέα. Μετά θα είναι συγγενείς, μετά θα είναι συγγενείς του συντρόφου σου, μετά θα είναι συνάδελφοι, μετά αφεντικά. Στη αρένα της ζωής το «ίδια παρέα» στην ηλικία των 21 είναι ο παιδικός σταθμός. Ευτυχώς, γιατί αν κάνεις λάθος, θα μπορέσεις να ανακάμψεις σχετικά εύκολα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Υπέροχη απάντηση!! Και ναι, Μαίρη μου είναι ακριβώς όπως το λέει η Λένα! Πρέπει να μάθουμε να βάζουμε όρια στους άλλους όταν νιώθουμε δυσφορία από μια συμπεριφορά τους και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο ειδικά και αν είσαι χαμηλών τόνων που δεν σου αρέσουν οι αντιπαραθέσεις. Όμως όσο αποφεύγεις να βάλεις το όριο τόσο αυτό θα καταπατείται άσε που θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο γενικά στη ζωή σου να διεκδικήσεις ή να υποστηρίξεις τα θέλω σου και τον χώρο σου. Είναι αλυσίδα όλα αυτά, οπότε ξεκίνα την εξάσκηση από τώρα. Αν νιώθεις δυσφορία με τη συμπεριφορά της φιλης σου… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα αν και τα όρια είναι γενικά κάτι δύσκολο (στην αρχή τουλάχιστον ) και μπορεί να σου φέρει δυσφορία. Παρ’όλα αυτά, είναι κάτι βασικό για κάθε άνθρωπο. Επίσης, όταν η φίλη σου θα είναι σε μια πιο ήρεμη φάση , εγώ θα έκανα κουβέντα μαζί της πχ για το περιστατικό που έφυγε και σε άφησε με τον πρώην. όσο θα τα συζητάτε αυτά θα καταλάβεις περισσότερα και για εκείνη και αν τελικά σου ταιριάζει ως παρέα ή οχι
Τον πρώην σου τον γνώριζε νωρίτερα; Όταν συναντηθήκατε τους σύστησες ή απλά την είχες δίπλα σου και καθόσουν να μιλάς για 5 λεπτά μαζί του χωρίς να τους συστησεις; Γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να έφυγε επειδή δεν τη σύστησες.
Προτροπή alert:
Μη φοβάσαι (να εξασκηθείς) να γίνεις δυσάρεστη!
♥️
Διαβάζοντας το κείμενο σου λες ότι έχει διάφορα ψυχικά θέματα, δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς με αυτό αλλά έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να έχει ψυχοσωματικά, να παθαίνει κρίσεις πανικού ή οτιδήποτε άλλο και για αυτό να φεύγει ξαφνικά; Δεν ξέρω αν χρειάζεται να την κατανοήσεις γιατί φαντάζομαι ότι περνάει τον δικό της Γολγοθά και αυτή κ όπως όλοι μόνοι μας είμαστε. Το τι θα κάνεις είναι δικιά σου απόφαση, το μόνο που ήθελα να πω ήταν μια άποψη που ίσως δεν έχει ακουστεί