Αγαπητή «Α, μπα»: Τι είναι φλερτ και τι απλή κοινωνικότητα;

Αγαπημένη μου σοφή Αμπά και υπέροχοι σχολιαστές, Πρόσφατα έκανα ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη για επαγγελματικούς λόγους (διάρκειας 20 μέρες) και απ το πουθενά, γνώρισα έναν υπέροχο, γλυκό, έξυπνο, ομιλιτικότατο άντρα (Κροάτης), με τον οποίο αναπτύξαμε μια “φιλία”. Εννοείται μόλις τον είδα έπαθα ένα ηλεκτροσόκ. Πολύ όμορφος εκτός όλων των άλλων. Δεν θα αρνηθώ ότι μου άρεσε, αλλά ήρθε η πρώτη τηγανιά ότι ο άνθρωπος ζει στις ΗΠΑ και δε σκοπεύει να μετακομίσει άμεσα κάπου πιο κοντά, προς Ευρώπη. Οπότε δεν έγινε κάτι γιατί είπα ας είμαι ρεαλίστρια μια φορά στην ζωή μου! (Αν και Αμπα μου, τα εισιτήρια για ΝΥ από ένα μικρό ψάξιμο που έκανα, για μένα είναι affordable). Γύρισα Ελλάδα απόλυτα μαγεμένη αλλά προσγειωμένη. Και μετά ξεκινήσαμε μια χαζή καθημερινή επικοινωνία, την οποία διακόπτω κάπως απότομα ορισμένες φορές για να μην παρασύρομαι κι εκείνος επιμένει. Το συζητήσαμε λοιπόν τηλεφωνικά ότι αυτό δε λειτουργεί για μένα, λόγω της απόστασης και τοτέ μου λέει να έρθει Ελλάδα το Πάσχα, πολύ διακριτικά, τύπου ποτέ δεν έχω έρθει Ελλάδα και τέτοια. Οπότε αναθάρρεψα ρε παιδιά! Έλα όμως που δε μπορεί να λείψει απ την δουλειά τότε γιατί έχει συνέδριο που πρέπει να παραστεί. Εγώ αποφάσισα ότι δεν πρόκειται να πάω. Δεν θα κυνηγήσω μια τέτοια κατάσταση, αν θέλει να έρθει οκ, δικό του θέμα. Και εκεί πέφτει η πρόταση για Ιούνιο για Κροατία που θα πάει ούτως ή άλλως, βασικά να μου κλείσει τα εισιτήρια . Δεν ξέρω, μέχρι τότε ποιος ζει ποιος πεθαίνει, δεν θέλω να πω κάτι και μετά να το αναιρέσω. Έπειτα Αμπα είναι πράγματα που με ενοχλούν. Είναι πααααάρα πολύ κοινωνικός. Σε βαθμό που εγώ δεν κατανοώ. Δηλαδή είχαμε βγει για ποτό και ρώταγε τη σερβιτόρα για την προέλευση του ονόματός της. Εγώ το θεώρησα φλερτ οπότε του είπα ότι είναι αγενές, ενώ με συνοδεύει και το κατάλαβε, είναι πράγματι πολύ συζητήσιμος. Το θέμα είναι που κάτι αντίστοιχο έκανε και σε άντρα σε ένα πολυκατάστημα όταν πήγαμε για ψώνια. Δε μπορώ να διαχωρίσω ποιο είναι φλερτ και ποιο απλή κοινωνικότητα. Κι ερχόμαστε σε ένα γεγονός που με εξόργισε. Ήταν σε συνέδριο στην Tampa και απλά στείλαμε μηνύματα το πρωΐ. Την υπόλοιπη μέρα εξαφανίστηκε, αλλά είναι κατανοητό γιατί δούλευε. Τα ξημερώματα λοιπόν, που εκεί ήταν 11, μου στέλνει “eimai erwteumenos mazi sou“, το οποίο ήταν πάααααρα πολύ γλυκό και με έκανε να χαμογελάσω και του απάντησα κάτι ουδέτερο. Μετά μιλάμε και μου αναφέρει ότι ήταν με greek girls για drinks και του έμαθαν τα basics και πόσο ωραία περνάει στην Tampa. Συγγνώμη πάει σε άγνωστες Ελληνίδες και λέει για εμένα και ζητάει κιόλας συμβουλές για το πως να εκφραστεί? Υπάρχει το google?! Νομίζω ήταν κάτι σαν trick προσέγγισης. Εκεί ξενέρωσα εντελώς, δε μ άρεσε αυτό σαν εικόνα. Κατάλαβα ότι με ενοχλεί αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα του, ίσως επειδή δεν είμαι έτσι. Τώρα ξεκίνησα το ghosting (το οποίο μου είναι δύσκολο γιατί τον συνήθισα μέσα σ όλα τ άλλα) γιατί του το είπα ότι πολλές φορές με εκνευρίζει και δεν θέλω αυτό το καθημερινό, καθώς μετά μου λείπει και έχω άλλες απαιτήσεις. Αλλά δεν έχει καταλάβει και λέει να είμαστε cool ως το καλοκαίρι και βλέπουμε τότε. Πράγματα παράλογα. Τελικά εγώ αν εξαφανιστώ όπως κάνω δηλαδή, είμαι αγενής? Τον πληγώνω? Δεν είναι πως δε μ αρέσει. Αλλά δε νομίζω ότι μπορώ να ζω έτσι. Δεν είναι αυτό που λέμε καβλάντισμα. Μιλάμε για πράγματα ουσιαστικά και τώρα νιώθω ότι θα τον απογοητεύσω. Αλλά ρε Αμπα είναι ποτέ δυνατόν αυτό το πράγμα να λειτουργήσει, γιατί μου φαίνεται πολύ σίγουρος. Στη ΝΥ γυναίκες δεν έχει? μήπως έγινε το κλικ κι εγώ είμαι παράλογη? Να το ζήσω αλα Notebook? Φιουφ! Αυτά

Δηλαδή πιστεύεις ότι η ερώτηση «πώς να πω σε μια κοπέλα ότι είμαι ερωτευμένος μαζί της στη γλώσσα σου», είναι πέσιμο. Πολύ ρομαντικό πέσιμο. Απορώ πώς δεν έκαναν όλες μαζί σεξ μαζί του εκείνη τη στιγμή, πάνω στο μπαρ.

Από αυτά που ακούω μου φαίνεται αυτό που λες στην αρχή, είναι κοινωνικός, αρκετά πιο κοινωνικός από σένα, σε βαθμό που δεν μπορείς να το κατανοήσεις. Δεν μπορώ να σου το υπογράψω γιατί το φλερτ δεν ορίζεται μόνο από το περιεχόμενο των λέξεων, μπορεί να ρωτήσεις τι ώρα είναι και να είναι φλερτ, μπορεί να ρωτήσεις από πού βγαίνει ένα όνομα και να είναι απλή περιέργεια. Η περιγραφή του όμως είναι η περιγραφή ενός χαρούμενου Αμερικάνου. Οι Αμερικάνοι δεν το έχουν σε τίποτα να σε ρωτήσουν διάφορα για τη ζωή σου, ή να εξιστορήσουν διάφορα για τη ζωή τους, ενώ περιμένετε στην ουρά των Στάρμπακς. Είναι μερικές φορές τρομερά φιλικοί, σε σημείο να αναρωτιέσαι αν θα σου κάνουν πρόταση γάμου σε ένα μισάωρο, και μετά σου λένε ένα χάρηκα που τα είπαμε, και εξαφανίζονται (για πάντα από τη ζωή σου). Το βλέπω συνέχεια γύρω μου, και ακόμα δυσκολεύομαι να το συνηθίσω.

(Κατάλαβα ότι είναι Κροάτης αλλά αν ζει στην Αμερική και είναι ενταγμένος υποθέτω ότι έχει επηρεαστεί από την κουλτούρα).

Δεν είναι παράλογο να μιλάτε περιστασιακά μέχρι το καλοκαίρι και μετά να δείτε αν θέλετε να βρεθείτε. Τίποτα το παράλογο. Ταυτόχρονα δεν είναι παράλογο αν εσύ δεν μπορείς να το κάνεις. Είναι ανάγκη να τον βγάλεις φταίχτη; Πες απλώς ότι είσαστε διαφορετικοί και ζείτε σε διαφορετικές ταχύτητες. Όμως ναι, είναι αγένεια το ghosting, δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς αυτό, αν δεν σου αρέσει αυτό που γίνεται, εξηγήσου πριν αποχωρήσεις.

(Ποιο «αυτό» να λειτουργήσει; Ο άνθρωπος γνώρισε κάποια που του αρέσει πολύ και θέλει να την ξαναδεί. Αν δεν μπορείς να ζεις με κάτι αόριστο, εντάξει, αλλά γιατί τόση επιμονή να αποδείξεις ότι έχει κάποιο πρόβλημα ο τρόπος που σκέφτεται;)

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News