Αγαπημένη Αμπα, θέλω να σε ρωτήσω ποια είναι η γνώμη σου για τις γυναίκες που δεν δουλεύουν από επιλογή και ασχολούνται με τα οικιακά και το μεγάλωμα των παιδιών αποκλειστικά. Και εξηγούμαι, η μητέρα μου μας μεγάλωσε εμένα και την αδερφή μου με “ευχή και κατάρα” να είμαστε πάντα οικονομικά ανεξάρτητες ότι κι αν γίνει στη ζωή μας, να έχουμε πάντα τη δουλειά μας και τα χρήματα μας για να μην βρεθούμε στην ανάγκη ενός άντρα. Χιλιοειπομένη ιστορία ότι στις αρχές με τον πατέρα μας (πατριαρχία και κεφαλαίο Π) πριν εκείνη βρει δουλειά και ανεξαρτητοποιηθεί, και ενώ ήταν στο σούπερμαρκετ της έκανε παρατήρηση να βγάλει από το καλάθι ένα καλσόν που ήθελε να πάρει γιατί “δεν ήταν στη λίστα τους και άρα δεν ήταν στο πρόγραμμα”, φυσικά δεν υπήρχε οικονομικό θέμα για ένα καλσόν τουλάχιστον. Εγώ διάλεξα να σπουδάσω κάτι που μου εξασφάλισε αμέσως δουλειά και μετά τις σπουδές μου είμαι εντελώς ανεξάρτητη. Στο σήμερα είμαι με έναν άνθρωπο ο οποίος είναι στρατιωτικός με πολύ καλή θέση και πολύ καλό μισθό. Συζητάμε να προχωρήσουμε τη σχέση μας στη δημιουργία οικογένειας και η προοπτική που βλέπει εκείνος είναι να αφήσω τη δουλειά μου. Δεν μου το λέει ευθέως, μάλιστα μου λέει ότι ποτέ δεν θα σου ζητούσα κάτι τέτοιο, από τη μία. Από την άλλη θεωρεί ότι για να κρατηθεί ένα σπίτι χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά και μια γυναίκα στο σπίτι είναι κανονικά εργαζόμενη, θαυμάζει τέτοιες γυναίκες. Επίσης θεωρώ ότι κάπου μέσα του θέλει να τα παρατήσω όλα γι αυτόν. Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να εκμεταλλευτώ ένα ακίνητο της οικογένειας μου και να έχω ένα σταθερό εισόδημα οπότε πάλι θα είμαι ανεξάρτητη οικονομικά, δεν ξέρω όμως αν θα ήμουν ικανοποιημένη χωρίς τη δουλειά μου, που μου αρέσει αρκετά. Εκείνος δηλώνει και όντως ισχύει ότι μπορεί να συντηρήσει μια οικογένεια ακόμη κι αν εγώ δεν έχω καθόλου εισόδημα. Έχω μπερδευτεί. Ακούω όντως καμπάνες ή έχω επηρεαστεί από την μάνα μου και τον τρόπο που έμαθα να βλέπω τα πράγματα;
– Το ρημάδι το καλσόν
Μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει να είναι νοικοκυρά, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙ.
Εσύ πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι την ιστορία της μάνας σου με αυτόν τον τρόπο, γιατί δεν μπορείς να διορθώσεις την αδικία που έζησε με την δική σου ζωή. Αυτό, είναι πολύ κλασικό πρόβλημα. Μάνες που δεν έζησαν αυτό που ήθελαν μένουν στο «τουλάχιστον το δικό μου παιδί να μην περάσει τα ίδια». Το παιδί θα περάσει τα δικά του, που δεν γίνεται να είναι τα ίδια, αλλά δεν γίνεται να είναι όλα καλά, και τελικά, ό,τι και να περάσει, δεν θα αλλάξει τίποτα από όσα έγιναν στο παρελθόν. Είσαι ένας ανεξάρτητος άνθρωπος, με τις δικές σου ανάγκες, και πλέον πρέπει να ξέρεις πώς σου φαίνεται να μην δουλεύεις και να είσαι νοικοκυρά και να μην αμφιβάλλεις.
Φοβάμαι ότι δεν αμφιβάλλεις επειδή δεν ξέρεις (γιατί ξέρεις), αλλά γιατί τρως λίγο gaslighting, και ΑΥΤΟ είναι η καμπάνα, και όχι τόσο οι απόψεις του. Η κουβέντα που αποφεύγεις πρέπει να γίνει τώρα, και πρέπει να σιγουρευτείς ότι ήσουν ξεκάθαρη. Δεν γίνεται να υπογράψεις συμβόλαιο, αλλά πρέπει να του πεις ότι υπάρχει ενδεχόμενο να μην αφήσεις τη δουλειά σου, και τα παιδιά, αν κάνετε παιδιά, θα πάνε σε παιδικούς, θα έχουν νταντάδες, και τα λοιπά. Ότι δεν είναι ζήτημα χρημάτων, είναι ζήτημα ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ, και σε αυτό ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ. Αν δεν του αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αυτοπροσδιορίζεσαι, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΛΛΗ.
Κι εσύ να βρεις άλλον, βέβαια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγω θα το πω αν και ξερω οτι αυτη η αποψη θα βρει αντισταση. Το να εχεις το δικο σου πορτοφολι και να μην εξαρτασαι οικονομικα απο κανεναν, ειτε γονεις ειτε συζυγο ειναι μεγαλη υποθεση. Μπορει να εχεις τον καλυτερο συζυγο του κοσμου αλλα τα δεκα φραγκα που θα ειναι δικα σου μπορεις να τα κανεις ο,τι θελεις , ποσο μαλλον αν προκυψει κατι. Οποτε δεν μπορω να καταλαβω ευκολα τις γυναικες που απομακρυνονται για παντα η για δεκαετιες ολοκληρες απο την αγορα εργασιας . Οπως δεν θα το καταλαβαινα για κανεναν ανθρωπο να προτιμαει να εχει καποιος αλλος μεγαλυτερο… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ. Για μένα η οικονομική ανεξαρτησία είναι ελευθερία.
Συμφωνώ απόλυτα με αυτή την άποψη, αυτό που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως σίγουρα σε λίγο καιρό και όταν φυσικά θα έχει αποκτήσει και τα κουτσουβελα να πουλήσει και ότι δικό της περιουσιακό στοιχείο έχει. Γιατί πολύ απλά δεν θα βγαίνουν οικονομικά και από την άλλη να την έχει 1000% του χεριού του…
Ζωαρα θα κάνει ο τύπος…..
Μια φορά κι έναν καιρό μια μάνα με σύζυγο φραγκάτο αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά της γιατί δεν είχε ανάγκη τα λεφτά που έπαιρνε και γιατί το τμήμα που την είχαν τοποθετήσει ήταν με αχωνευτους ανθρώπους που της έκαναν τη ζωή δύσκολη. Η δουλειά της ήταν μακρυά, έτρωγε και κάνα δίωρο στο δρόμο, δούλευε από τα 18, είχε κουραστεί. Τα πρώτα 2 χρόνια πέρασε καλά. Μετά ήρθε η κρίση, ο άντρας φαλήρησε και πάνω που δεν είχε μια κι έκλεισε τη δουλειά του, βρήκε γκομενάκι 22 χρόνια νεότερο και την έκανε από το σπίτι. Πούλησε ένα ακίνητο (το σκοτωσε) και… Διαβάστε περισσότερα »
Σφίχτηκε η καρδιά μου…
Ποσες δεν την εχουν παθει ετσι…
Λυπάμαι πολύ, εύχομαι τώρα να είναι κάπως καλύτερα…
Καλύτερα, ευτυχώς. Τα παιδιά τελείωσαν και δουλεύουν, έχουν και συντρόφια. Η μάνα παραμένει μόνη σαν το λεμόνι και την τρώνε οι αράχνες. Κάηκε στο χυλό και φυσάει και το γιαούρτι. Οι μλκίες πληρώνονται. Η ιστορία είναι 100% αληθινή στο βασικό κορμό. Αν έβαζα και τις περικοκλάδες θα έβγαινε 10σέλιδο και βάλε. Όχι εγώ, για την ξαδέρφη μιλάω… 😜
Πολύ χαίρομαι, όχι για το λεμόνι, για τα υπόλοιπα 🙂
Και όταν προκυψουν διαφωνίες για οικονομικά θέματα, ποσό γρήγορα το ‘θαυμάζω τις γυναικες που δουλεύουν στο σπιτι’ γίνεται ‘εγώ δουλεύω ό
κι εσυ κάθεσαι ολη μέρα σπίτι και βλέπεις τηλεόραση’.
Ακριβώς αυτό.
Αυτό πάντως που παρατηρώ είναι οτι οι περισσότερες μαμάδες έχουν πει το κλασσικό στις κόρες τους: κοίτα να έχεις δουλειά, να έχεις δικά σου λεφτά να μην εξαρτάσαι από κανέναν. Και οι περισσότερες την ακούσαμε την συμβουλή.
Κοίτα τώρα και την άλλη εκδοχή (προσοχή ακολουθεί βιωματικό στατου): Ο σύζυγος μου είναι στρατιωτικός. Εργαζόμαστε σε δουλειές καριέρας και οι 2 και έχουμε ένα μικρό αγοράκι. Πρόσφατα συνειδητοποιησαμε/παραδεχτηκαμε ότι η ζωή που ζούμε είναι εντελώς hectic και στρεσογονα και ότι καλό θα ήταν για κάποια χρόνια να μείνει κάποιος στο σπίτι. Αποφασίσαμε ότι ήρθε η ωρα να γινει stay at home dad. Από μεριάς μου του είπα ότι θα του κοβω μισθό τον οποίο θα διαχειρίζεται όπως θέλει. Μετά το πέρας των 2-3 ετών μέχρι να βρούμε τα πατήματα μας και οταν ξαναβγεί στην αγορά εργασίας θα έχει την… Διαβάστε περισσότερα »
Επιτέλους κι ένας stay at home dad, γιατί μέχρι τώρα κι από ότι διαβάζω στα σχόλια, τίθεται υπό συζήτηση μόνο το αν θα μείνει η μαμά στο σπίτι (είτε είναι επιλογή της είτε όχι)λες και είναι αυτονόητο οτι αν μεινει κάποιος αυτός θα είναι η μαμά “εννοείται”. Μόνες εξαιρέσεις είναι οι δημ. υπάλληλοι για πρακτικούς όμως λογους .
Και εμείς για πρακτικούς λόγους αποφασίσαμε να μείνει ο μπαμπάς σπίτι. Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι και έχουμε περάσει το στάδιο του ιδεαλισμού χρόνια τώρα. Τα βάλαμε κάτω και βρήκαμε την πιο συμφέρουσα λύση η οποία είναι φεμινιστική υπό την έννοια ότι το πατριαρχικό μοντέλο δεν έπαιξε κάποιο ρόλο στην αποφαση μας. Αν ο σύζυγος ήταν αυτός που έφερνε πιο πολλά χρήματα και είχε καλύτερες προοπτικές καριέρας τότε θα εμενα εγώ σπίτι. Και αυτή η απόφαση θα μπορούσε να είναι το ίδιο φεμινιστική υπό την έννοια ότι δεν μένω στο σπίτι επειδή είμαι η Μάνα. Δεν σου κρύβω ότι ειμαι τόσο κουρασμένη… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως κι εμείς έτσι το αντιμετωπίζουμε. Η δική μου δουλειά είναι πιο προσοδοφόρα από του άντρα μου και συζητάμε σοβαρά το ενδεχόμενο να μείνει εκείνος στο σπίτι για ένα διάστημα με το παιδί και να δουλεύω εγώ για όλους. Μόλις λίγο αυτονομηθεί το παιδί, το αναθεωρούμε. Δεν ξέρω αν θα μας βγει, εγώ πάντως αντιμετωπίζω με τεράστια ανακούφιση και ηρεμία ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι στο τραπέζι χωρίς το στερεότυπο “οι μαμάδες είναι υπεύθυνες για/μεγαλώνουν τα παιδιά”.
Το παράδειγμα της μαμάς σου είναι ακριβώς το παράδειγμα που φέρνω σε όσες θέλουν να γίνουν SAHM (μαμάδες πλήρους απασχόλησης). Τι στιγμή που θα ξεπεράσετε την σφαίρα των απαραίτητων και θα πάτε στα “περιττά” οι δικές σου ανάγκες θα μπουν σε δεύτερη μοίρα. Γιατί δεν θα βγάζεις τα χρήματα που απαιτούνται για την αγορά τους. Αυτός που τα βγάζει θα αποφασίζει και αν δικαιούσαι κάτι “περιττό” και κάθε πότε, είτε αυτό είναι καλσόν, είτε σινεμά, είτε κρέμα προσώπου. Ανάλογα με την διάθεση και την ιδιοσυγκρασία του θα σου παρέχει τους πόρους για να έχεις τα “περιττά” ή δεν θα τους… Διαβάστε περισσότερα »
Το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό/εσόδων. Τι γίνεται με υγειονομική περίθαλψη? Κοινωνικές επαφές? Σύνταξη στο μέλλον? Δηλαδή το ερώτημα δεν είναι αν θα μπορείς εσύ – εν αντιθέσει με τη μητέρα σου – να αγοράσεις ένα καλσόν, αλλά το πώς θα διαμορφωθεί η ζωή σου, ο κοινωνικός σου κύκλος, οι εμπειρίες που θα θέλεις να μοιραστείς με τα παιδιά σου. Κακά τα ψέματα, η δουλειά δίνει επιπλέον ερεθίσματα.
Υγειονομική περίθαλψη καλύπτεσαι από το ταμείο του συζύγου. Έχεις πρόσβαση σε όλα τα στρατιωτικά νοσοκομεία και λίστα με ιδιωτικούς γιατρούς συμβεβλημένους με το ΓΕΣ, στους οποίους πας με κάλυψη ταμείου. Κοινωνικές επαφές με τις μεταθέσεις είναι δύσκολο. Πριν προλάβεις να πας κάπου, να βρεις τα πατήματά σου, να γνωρίσεις κόσμο, να ξεχωρίσεις ποιός σου ταιριάζει, συνήθως πρέπει να ξαναμαζέψεις το καραβάνι και να πας σ’άλλη γη, σ’ άλλα μέρη. Αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και αν έχεις μια εργασία που μπορείς να την κουβαλήσεις μαζί σου (πχ ιδιαίτερα μαθήματα γλώσσας), υποεργάζεσαι επειδή μέχρι να σε γνωρίσει ο κόσμος… Διαβάστε περισσότερα »
στρατιωτικός
Συμφωνώ με όλη μου τη δύναμη με αυτό το σχόλιο. Το σχετικό τραγούδι του Δεληβοριά τα λέει όλα.
Δώσε βάση γιατί μιλάω ως ο μελλοντικός σου εαυτός, με μια ουσιώδη διαφορά. Όταν έμεινα έγκυος, αποφάσισα ΕΓΩ να αφήσω τη δουλειά μου και να μεγαλώσω τα παιδιά. Δεν ήθελα στα πόδια μου ούτε γιαγιάδες ούτε νταντάδες – δεν κατηγορώ καθόλου αυτούς που το κάνουν, από αναγκαιότητα ή επιλογή! Απλά εγώ δεν ήθελα. Πλούσιοι δεν ήμασταν αλλά τα καταφέρναμε μια χαρά. Ο άντρας μου ( υπέροχος και φεμινιστής) δεν ανακατεύτηκε καθόλου, το άφησε πάνω μου τελείως. Πάμε στο τώρα, 11 χρόνια μετά. Δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή για την επιλογή μου, γυρνώντας πίσω θα έκανα πάλι το ίδιο – γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ πολύ χαίρομαι που έγραψες εμπειρία απο αυτή την πλευρά. Πιο πάνω γράφω ότι ανησυχώ ότι κανείς δε θα με προσλάβει φρεσκοπαντρεμένη και στα 33 μου. Ωστόσο το έχουμε συζητήσει με τον σύζυγο και στους 2 αρέσει η ιδέα όταν κάνουμε παιδιά να είναι ένας στο σπίτι. Η δικιά του δουλειά έχει πολλές προοπτικές, οπότε κλίνουμε στο να είμαι κάαααποια στιγμή ίσως stay at home mum, το οποίο μου αρέσει σαν ιδέα. Ήθελα πολύ να δω κάποια που το έχει κάνει κ τις σκέψεις της. Εννοείται ότι συμφωνώ με όσα γράφουν περί ανεξαρτησίας κ δικών σου χρημάτων, κ είναι οι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω τι δουλειά κάνεις αλλά θα σου πρότεινα να το τσεκάρεις πρώτα πριν παραιτηθείς από οποιαδήποτε εργασία. Μόλις πάρεις την άδεια μητρότητας σου, θα δεις αν όντως θα ήθελες να ήσουν full time mum. Αν είναι κάτι που όντως σου ταιριάζει, μπορείς να παραιτηθείς και να το κάνεις, μπορεί όμως και να σου δημιουργήσει ασφυξία το να είσαι όλη μέρα με πυτζάμες και με ένα μωρό στην αγκαλιά (για μεγάλο χρονικό διάστημα). Απλά το αναφέρω.
Ναι σίγουρα αλλά βασίζομαι στο ότι ήδη δουλεύω απ’το σπίτι 4 χρόνια, δε με ενοχλεί καθόλου να μην πηγαίνω σε γραφείο, δηλαδή δε μου λείπει η επαφή με άλλους, οπότε ίσως να μου είναι πιο εύκολο σε σχέση με κάποια που έχει συνηθίσει αλλιώς. Βέβαια από αυτό που ζω, στην αυπνία κ κούραση του να έχεις κ μωρό, είναι λίγο η μέρα με τη νύχτα, αλλά αυτές είναι οι σκέψεις μου για την ώρα.
Συνήθως βέβαια “θαυμάζουν” τις γυναίκες που ασχολούνται με σπίτι και παιδιά και όχι τους άντρες. Φυσικά, σ’ αυτό που όντως νιώθουν ο θαυμασμός είναι τελευταίος στην λίστα.
Η μάνα σου έκανε πάρα πολύ καλά και σου έδωσε τη συμβουλή αυτή. Λυπάμαι που έχεις φτάσει σε σημείο να αμφιβάλλεις, αλλά να ξέρεις ότι σε πολλές περιπτώσεις γυναίκες καταφέρνουν να ξεφύγουν από κακοποιητικές σχέσεις ακριβώς επειδή έχουν στοιχειώδη ανεξαρτησία. Όσον αφορά το δικό σου, είναι στρατιωτικός (τα λέει και τσεκουράτα;). Στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν είναι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι, ενώ δεν είναι καθόλου απίθανο να ακολουθούν το γνωστό τρίπτυχο. Είσαι τυχερή που έδειξε αρκετά νωρίς τις απόψεις του, οπότε έχεις τα δεδομένα. Δεν ξέρω αν θα μείνεις μαζί του ή όχι, αλλά καλό είναι να κάνετε μια σοβαρή συζήτηση για… Διαβάστε περισσότερα »