Έχει έρθει στο γραφείο εδώ και λίγους μήνες μια καινούργια υπάλληλος. Εσωστρεφής κοπέλα, δύσκολα να της ανοίξεις κουβέντα για ο,τιδήποτε πέραν της δουλειάς μας, αλλά στην επαγγελματική μας συνεργασία είναι ικανότατη και κανείς μας δεν έχει κάποιο πρόβλημα μαζί της(πέρα από το ότι είναι “στρείδι”, όπως την αποκάλεσε ένας συνάδερφός μας). Πριν μερικές μέρες λοιπόν, την ώρα που ήταν σκυμμένη πάνω από το γραφείο μου και με βοηθούσε με κάτι έγγραφα παρατήρησα κάποιες παράλληλες γρατζουνιές στο εσωτερικό του μπράτσου της, όχι φρέσκες αλλά ούτε κι εντελώς επουλωμένες. Δεν νομίζω ότι με αντιλήφθηκε που τις κοιτούσα γιατί ήταν απορροφημένη με τα έγγραφα, αλλά από τότε δε μου έχει φύγει από το μυαλό ότι δεν επρόκειτο για τυχαία σημάδια(από τον τρόπο που ήταν χαραγμένα) αλλά για αυτοτραυματισμό! Και τώρα όποτε τη βλέπω στο γραφείο νιώθω κάπως αμήχανα απέναντί της. Επειδή ίσως νιώθω οίκτο που κάνει κακό στον εαυτό της; Επειδή ο αυτοτραυματισμός είναι ένα μέρος των ταμπού που πλαισιώνουν τις ψυχικές διαταραχές; Επειδή δυσκολεύομαι να κατανοήσω τι ωθεί κάποιον σε τέτοια πράξη; Υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει κάποιος όταν αντιληφθεί μια τέτοια περίπτωση, ειδικά όταν δεν έχεις ιδιαίτερα στενή σχέση με το άτομο αυτό, ή απλά κάθεσαι στα αυγά σου επειδή it‘s not your business;
-Εύη
Όπως καταλαβαίνεις, είναι άλλη η απάντηση αν είναι αυτό που νομίζεις, και εντελώς άλλη αν κάνεις λάθος. Επειδή δεν σου έχει φύγει από το μυαλό, δεν σημαίνει ότι είναι έτσι. Μπορεί να μην σου έχει φύγει επειδή είναι κλειστός άνθρωπος, και τώρα εξήγησες τον λόγο που δεν σας μιλάει, έχει πρόβλημα! Μπορεί βέβαια και να είναι ακριβώς όπως τα λες. Από μακριά, δεν μπορεί κανείς να πει, ούτε να δεχτεί αυτό που λες ως τη μοναδική πιθανότητα.
Ακόμα και αν είχες σχέση με το άτομο αυτό, δεν θα μπορούσες να κάνεις πολλά πέρα από το να προτείνεις να κάνει θεραπεία, και αν δεν ήθελε, θα τελείωνε εκεί δυστυχώς η υπόθεση. Τώρα που δεν έχεις σχέση, δεν μπορείς να κάνεις ούτε αυτό. Μπορείς να προσπαθήσεις να αναπτύξεις μια σχέση, αλλά αυτά δεν γίνονται χωρίς τη συμμετοχή του άλλου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γενικά οποίος δεν θέλει να μιλήσει ιδιαίτερα, ακόμα και ντροπαλός να είναι, τον αφήνουμε στην ησυχία του, έχει το λόγο του. Επίσης οταν κάποιος έχει πρόβλημα που φτάνει σε τέτοιο επίπεδο, ξέρει ότι πρέπει κάπου να απευθυνθεί από μόνος του, αλλά δεν το κάνει για πάρα πολλούς πιθανούς λόγους. Οπότε καλό είναι να μην προτείνουμε εμείς κάτι. Να προτείνουμε ή να στηρίξουμε αν ο άλλος ποτέ μας ζητήσει βοήθεια, ή μας πει τον πόνο του και ότι σκέφτεται να κάνει θεραπεία. Αυτό ναι. Υπάρχει κόσμος που θέλει να κάνει θεραπεία και δεν μπορεί να πάρει τν οριστική απόφαση μόνος ή… Διαβάστε περισσότερα »
Να συμπληρώσω, στο πολύ σωστό σχόλιο. Υπογραμμίζω ότι συμπληρώνω: Αν εντοπίζετε στον εαυτό σας ότι έχετε την τάση να προσπαθείτε να ανοίγετε τα στρείδια, επισκεφθείτε κι εσείς έναν ειδικό. Δεν είναι καλό να θες να ανοίξεις κάποιον για να δεις τι πρόβλημα κρύβει. Να το κάνεις συστηματικά εννοώ, όχι να θες να βλέπεις από την κλειδαρότρυπα. Όπως δεν είναι καλό να θέλεις να φορτωθείς το πρόβλημα που κρύβει. Γιατί αν σου το εμπιστευθεί, κρατάς κάτι μετά δικό του, πολύτιμο και βαρύ. Είναι μεγάλο φορτίο. Και πρέπει να μάθεις γιατί θέλεις να κρατάς φορτία, που δεν είναι δικά σου, δεν είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό δεν ακυρώνει την ίδια την Α-μπα που λέει σε πάρα πολύ κόσμο, χωρίς να το ζητήσουν, να πάει σε ειδικό; 😀 Εμένα, όταν αυτοτραυματιζόμουν, πολύ μικρότερη ωστόσο (στην εφηβεία, όπως είπε και κάποιος παρακάτω) με “ξύπνησε” ένας πολύ καλός κοντινός μου άνθρωπος με όταν μου είπε ότι δεν είναι ανάγκη να είναι έτσι τα πράγματα αλλά μπορώ να ζητήσω βοήθεια και ότι “δες τι κάνεις στον εαυτό σου”. Συμφωνώ ότι είναι πολύ λεπτό το θέμα, αλλά δε νομίζω ότι δε μπορούμε να πούμε ποτέ σε κανέναν να πάει σε ειδικό εκτός αν ο ίδιος πρώτα ρωτήσει “μήπως πρέπει να… Διαβάστε περισσότερα »
είσαι σίγουρη ότι δεν έχει γάτα;
Ρώτα αν έχει γάτα
Ως άνθρωπος που αυτοτραυματιζόταν, και αν υποθέσουμε ότι έχεις δίκιο γιατί μπορεί όντως να είναι από κάτι άλλο οι γρατζουνιές, μπορώ να σου πω τι να ΜΗΝ κάνεις. Ποτέ μη ρωτήσεις από πού είναι τα σημάδια, αυτή η ερώτηση δε βοήθησε ποτέ κανέναν και ίσα ίσα θα την απομακρύνει. Για να καταφέρεις να κάνεις εσύ κάτι ουσιαστικό, θέλει πολύ χρόνο και κόπο (γιατί, φυσικά, αν όντως αυτοτραυματίζεται πρέπει να πάει σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, δεν υπάρχει άλλη λύση – ακόμη κι αν σταματήσει να αυτοτραυματίζεται και δεν υπάρχουν τα συμπτώματα, θα υπάρχει αυτό που την έσπρωξε ως εκεί και δε… Διαβάστε περισσότερα »
Και εγω αμέσως την γατα σκεφτηκα! Εχω δει μεγαααααλεςςς και πολλες γρατζουνιές!
Της γάτας οι γρατζουνιές είναι συνηθως 3 παράλληλες γραμμές μήκους μέχρι 10 cm. Οι χαρακιές από αυτοτραυματισμο διαφέρουν. Πατήστε self harm και images στο Google, για να δείτε πως είναι.
Η διαταραχή εκδηλώνεται κυρίως στην εφηβεία. Είναι ένας τρόπος για να εστιάζει το άτομο που υποφέρει την προσοχή του στο σωματικό πόνο και να νιώθει κάπως λιγότερο τον ψυχικό. Επίσης η θέα του αίματος δίνει μια ψεύτικη προσωρινή αίσθηση λύτρωσης.
Ανέβαινα στο πάλαι ποτέ urbis του μάντσεστερ, πριν χρόνια και η εργαζόμενη που χειριζόταν το ασανσέρ -μία αρκετά νέα κοπέλα- είχε πυκνές και βαθιές οριζόντιες ουλές…από τους καρπούς της μέχρι τους ώμους. Μου έκανε εντύπωση που δεν είχε ανάγκη να το κρύψει διότι φορούσε κοντομάνικο και όχι δεν αισθάνθηκα οίκτο διότι δεν μου έδωσε τέτοιο δικαίωμα, παρότι έκανε καραμπαμ. Έχοντας κι εγώ γατόνι θα έλεγα ότι οι χαρακιές από ξυράφι είναι το κατιτίς το διαφορετικό οπτικά, εκτός κι αν είναι εντελώς επιφανειακές κι επίσης το εσωτερικό των μπράτσων -σαν θέση- ύποπτο. Φυσικά, δεν μπορούμε να ξέρουμε στα σίγουρα ή έτσι… Διαβάστε περισσότερα »
όπως και να χει, τα κλειστά άτομα καμιά φορά έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και είναι ντροπαλά. Συνέχισε να της φέρεσαι με ευγένεια και σεβασμό, θα τη βοηθήσει.
Είναι λάθος να βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα .
Θα μπορούσε να έχει γάτα και άλλοι λόγοι .
χμ τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται
οι γραντζουνιές μπορεί να είναι και από γάτα αλλά θα μπορούσε και να έχει και αλλεργική φαγούρα και το παράκανε λίγο με το ξύσιμο