Αγαπητή Αμπα;, Βλέποντας πρόσφατα σε επανάληψη τη σειρά Το σόι σου, υπέπεσε στην αντίληψη μου κάτι που δεν είχα παρατηρήσει προηγουμένως. Η Λυδία καθώς μιλούσε στο τηλέφωνο με μια φίλη της, έμαθε πως εκείνη βρίσκεται στο Παρίσι και στη συνέχεια γκρίνιαζε στον Σάββα (τον σύζυγό) ότι έχουν βαλτώσει,ότι δεν πηγαίνουν πουθενά και τον πίεσε στο τέλος να πάνε σε σύμβουλο γάμου. Ωστόσο και σε άλλα επεισόδια η Λυδία παρουσιάζεται ως μια υστερική, γκρινιάρα και σπάταλη γυναίκα,της οποίας ο νους είναι μονίμως στις αγορές. Ταυτόχρονα, αν και είναι 35άρηδες οι ήρωες συζητούν λες και είναι παντρεμένοι 100 χρόνια. Επίσης, μια από τις αδερφές της Λυδίας,η Μπέλλα είναι 40αρα ανύπαντρη και δέχεται τον χλευασμό και την υποτίμηση των υπολοίπων επειδή είναι ανύπαντρη και βέβαια την παρουσιάζουν ως ανισόρροπη και ανασφαλή. Επιπλέον, οι οικογένειες του κεντρικού ζευγαριού είναι τέρμα παρεμβατικές σε σημείο που το κεντρικό ζευγάρι (Σάββας-Λυδία) να μην μπορεί να ανασάνει. Αυτό που αναρωτιέμαι εγώ και θέλω να το μοιραστώ με την κοινότητα είναι εάν τα παιδιά παρακολουθώντας το και γελώντας με το σήριαλ (όντως κάποιες ατάκες είναι ξεκαρδιστικές) θεωρήσουν πως αυτή η εικόνα της οικογένειας είναι φυσιολογική και συνεπώς υιοθετήσουν ως δεδομένα τα στερεότυπα τα οποία προβάλλονται (γυναίκα υστερική και σπάταλη,άνδρας συνετός, ανύπαντρη γυναίκα ανασφαλής) και που βέβαια είναι ουκ ολίγα. Εσύ θεωρείς πως αυτού του είδους τα σήριαλ είναι καλό να υπάρχουν;
-Προβληματισμένη
Δεν την ξέρω τη σειρά, αν είναι έτσι όπως τα λες (και πιστεύω ότι είναι έτσι όπως τα λες) καλό θα ήταν να μην υπήρχαν τέτοιες σειρές, και να υπήρχαν άλλες μόνο, που δεν διαιωνίζουν στερεότυπα. Τώρα που υπάρχουν όμως, τι εννοείς με την ερώτηση; Να τις απαγορέψουμε;
Φυσικά και επηρεάζονται τα παιδιά. αλλά και οι μεγάλοι. Έτσι, μεταξύ άλλων, συντηρείται το σύστημα. Συντηρείται και με όλους τους άλλους πιθανούς τρόπους βέβαια, όπως είναι οι διαφημίσεις, οι ταινίες, τα καταναλωτικά προϊόντα, ακόμα και μέσω του φαγητού. Καλό θα ήταν να μην υπήρχε τίποτα που επηρεάζει τα παιδιά ώστε να θεωρούν την ανισότητα φυσιολογική, αλλά υπάρχουν παντού τα μηνύματα. Αν δεις ένα, μετά τα βλέπεις όλα, δεν μπορείς να τα ξε- δεις. Μάλλον γι’αυτό προβληματίστηκες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λοιπόν έχω σχετική ιστορία. Κάποια στιγμή έπαιζαν σε επανάληψη τα επεισόδια. Τα κορίτσια μου- η μεγάλη 10 και η μικρή 7 τότε, είδαν μερικά και με ρώτησαν αν μου αρέσει. Τους είπα οτι δεν είναι το στυλ μου, όπως και η Μουρμούρα, αλλά μπορώ αν θέλουν να την δουμε μαζί και να τους πω συγκεκριμένα γιατί. Σε ένα επεισόδιο που βλεπαμε, φώναζε υπερβολικά πολύ η πρωταγωνίστρια και έκρυβε τα ψώνια-παπούτσια, από τον άντρα της. Εκεί γυρνάω στην μεγάλη μου κόρη και της λέω οτι αυτό τώρα είναι το κλασσικό ταμπέλωμα που κάνουν στις γυναίκες και συγκεκριμένα είπα οτι την παρουσιάζουν… Διαβάστε περισσότερα »
Ελεύθερα γατί μου.
Αυτή η συγκεκριμένη σειρά έχει άπειρα στερεότυπα…παρουσιάζει την Ελλάδα του σήμερα και οι ήρωες ζουν λες και έχουν ευρώδεντρα…τα τέλεια σπίτια, τα τέλεια ρούχα, οι μαζώξεις και τα διαφορετικά εδέσματα στο τραπέζι. Επίσης το ζευγάρι πρέπει κάθε Κυριακή να πηγαίνει στις πεθερές και προφανώς η κάθε επίσκεψη προυποθέτει, κομμωτήριο, μανικιουρ και καινούργιο σινολάκι…οι άντρες κάθονται στο σαλόνι και οι γυναίκες στην κουζίνα…από που να το πιάσεις δηλαδή…
Οι γυναίκες πάντα στην εντέλεια και φουλ θηλυκές γιατί δεν αρκεί να είναι καλές νοικοκυρές και να έχουν κάνει παιδιά στον άντρα τους, πρέπει να είναι πάντα και περιποιημένες και ωραίες γκόμενες και ο άντρας ας είναι όπως να ‘ναι. Πολύ βλαβερά πρότυπα για κορίτσια. Νιώθω τυχερή που μεγάλωσα με την Ελένη Βλαχάκη και τη Σωσώ Παπαδήμα να παίζουν στην TV.
Έπαθα το ίδιο πριν λίγες μέρες με το “μην αρχίζεις τη μουρμούρα”. Εκεί που το χάζευα χαλαρά και ψιλογελούσα ξαφνικά μας γύρισε στο νεαρό ζευγάρι που υποτίθεται η γυναίκα είναι φεμινίστρια και δεν κάνει δουλειές είναι ακατάστατη (όπως όλες οι φεμινίστριες..) κλπ κι ο άντρας κάνει όλες τις δουλειές και την φροντίζει. Το χειρότερο ήταν που αυτή κρύβει από τον κύκλο της ότι πρόκειται να παντρευτούν και σε ερώτηση του γιατί το κάνει αυτό απαντάει “μα δεν μπορώ να πω σε 19χρονες φεμινίστριες ότι παντρεύομαι!!” Από που να το πιάσεις, ξενέρωσα απίστευτα.
Αλλοιώνουν σε μεγάλο βαθμό το νόημα του φεμινισμού και αναπαράγουν στερεότυπα
Έρχεται μετά και η Αναστασοπουλου να πει “δεν είμαστε και τιποτα φεμινιστριες” και το αποτελειωε το μισο-τελειωμενο κοινό.
Την σειρά δεν την έχω δει ποτέ είναι η αλήθεια. Αλλά το μια σειρά να αναπαράγει στερεότυπα δεν μου φαίνεται από μόνο του κατακριτέο. Κυρίως επειδή το να δείχνεις “extreme” συμπεριφορές είναι από μόνο του μια βάση της κωμωδίας (το εκλπηκτικό stereotypes – funny cause they are true της Κατερίνας Βρανά πχ). Εκτός αν μιλάμε για παιδικές σειρές που νομίζω θα έπρεπε να έχουν άλλους κανόνες. Αυτό που αναφέρει η/ο the_duck μου φαίνεται πιο σημαντικό. Γιατί το άτομο που εκφράζει αυτές τις απόψεις δεν παίζει έναν ρόλο και παρουσιάζεται και ως κάποιου τύπου αυθεντία του οποίου η γνώμη έχει επιλεχθεί… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατι υπαρχει κοσμος που παίρνει στα σοβαρα την αναστασοπουλου και τις ημιμαθεις αποψεις τις; και γενικως ολη τη χαζοεκπομπη με τα fake τηλεφωνηματα…;;;;;
Κ εγώ ξενερώνω με τη συγκεκριμένη δήθεν φεμινίστρια. Αν δεν κάνω λάθος το σενάριο το γράφουν αρκετοί (γυναίκες-άντρες) κρίμα που δεν βρέθηκε έστω ένας αναμεσά τους με πλήρη γνώση περί φεμινισμού…
Αν βγάζαμε όλα τα άθλια, δηλητηριώδη, πηγμένα σε στερεότυπα και μίσος προγράμματα από την τηλεόραση, τι θα ΄μενε;
Όσοι βλέπετε ακόμα τηλεόραση, πείτε μας και εμάς, μπορεί να έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο και να μην το ξέρω. Ε;
Μα πραγματικά απορώ…ζούμε σε εποχή Νetflix, διάβολε, ποιος κάθεται να βλέπει τέτοιες κακομοιριές και γιατί; (Απ’ το να κάτσω δω κάτι τέτοιο κάλλιο το ΄χω να καθαρίσω όλα τα σοβατεπί του σπιτιού με οδοντόβουρτσα).
Eμείς στο σπίτι δεν έχουμε τηλεόραση εδώ και 7-8 χρόνια. Οπότε εικάζω ότι δεν έχει αλλάξει κάτι. Καποιες πολύ συγκεκριμένες εκπομπές που θελω να δω θα τις αναζητήσω online. Η κόρη μου δε βλέπει και δεν επιθυμώ ποτέ να την εκθέσω σε τετοια προγράμματα, εκτός αν μεγαλώσει και ζητήσει να δει κατι συγκεκριμένο οπου τότε θα το δούμε μαζί και θα ακολουθησω το παραδειγμα της Μαρίνας Κ. Αρχίσαμε με το συζυγο να αναρωτιόμαστε αν έτσι “απομονώνουμε” το παιδί από το περιβάλλον γύρω του και την ελληνική πραγματικότητα. Πλέον πάει δημοτικό οπότε τα περισσότερα πιτσιρίκια τετοια συζητάνε (και για το mindcraft).… Διαβάστε περισσότερα »
Στα μούτρα σου ❤😍
@Ευχαριστώ Φούστα! (Και φτου σου, διάολε, δεν έχω προλάβει ακόμα να ακούσω το podcast, επιφυλάσσομαι όμως αυτό το σκ!) ΤΙΠΟΤΑ δε θα πάθει το παιδί. Τα άλλα θα πάθουν με τις βλακείες που τα αφήνουν και βλέπουν. Και πώς το απομονώνετε δηλαδή από την ελληνική πραγματικότητα; Αφού τη ζει! Πρέπει να βλέπει και στην τηλεόραση τη διαστρεβλωμένη εκδοχή της;
Ισχύει, αν και μετά το 365 μέρες έχασα πάσα ιδέα για το Netflix.
Αυτό με τα σοβατεπιά είναι φοβερή εργασιοθεραπεία και συνδυάζεται εξαιρετικά με Netflix, just saying…
@The other Moomin, έχω λίστες μουσικής για κάθε δουλειά του σπιτιού. Η δημιουργία των λιστών ήταν πολύωρη γιατί είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να δίνουν τον κατάλληλο ρυθμό στην κίνηση (ναι, είμαι τέτοιος τύπος, το ομολογώ ΑΛΛΑ προς υπεράσπισή μου να πω ότι από τότε που έκανα αυτό το σύστημα για να μη νιώθω σαν τριτοξάδερφο της Σταχτοπούτας όταν κάνω δουλειές έχω σπιτάκι καθαρό -όσο γίνεται με κάτι χιλιάδες τόμους με βιβλία και σκύλο βέβαια- γιατί οι βαρετές δουλειές έχουν μετατραπεί σε πρόβες για το imaginary μιούζικαλ! Καλά, αν με τραβούσα βίντεο να κάνω δουλειές, στοίχημα, θα ήμουν viral και πλουσία… Διαβάστε περισσότερα »
Κοιτα θα αρχίσω να πιστεύω ότι είμαστε χαμένες αδερφές 😜 Και γω χωρίς λίστα μουσικής δεν ξεκινάω δουλειά. Τραγουδάω κιολας οι γείτονες ζουνε ένα δραμα. Μόνο που επειδή ειμαι λίγο με τις ώρες μου έχω λίστες ανάλογα με τη διάθεση όχι με την δουλειά. Όταν είχε βγαλει το spotify τις λίστες mood είχα πέσει σε έκσταση και έπρηξα τους παντες από τον ενθουσιασμό. Αυτή την εποχή έχω φάει σκαλωμα με τα ποντκαστς. Χρονομετράω τι έχω να κανω και έχω πλέον ειδικό ποντκαστ για το σούπερ μάρκετ, για το τρέξιμο, για τον πρωινό καφε..
@The other Moomin, χαχα, λες να είμαστε;
Ελεύθερο πρόγραμμα μόνο στο μαγείρεμα! Τα podcast με δυσκολεύουν γιατί δεν είμαι καθόλου ακουστικός τύπος (είμαι λίγο ο μπαινάκης κι ο βγαινάκης και χάνω τη συγκέντρωση πολύ εύκολα) αλλά κάπως έχω αρχίσει και με εκπαιδεύω και σε αυτά!
Μα επιτέλους. Δείτε το Sense 8, να το κάψετε εντελώς
Εγω βλεπω καποια προγραμματα της Ελληνικης τηλεορασης , οχι το σοι σου , μουρμουρα κλπ. (ερτ φετος και gntm). Πιστευω οτι ειναι απο ποια οπτικη το παρουσιαζει ο καθενας. Θα μπορουσε να ειναι κομεντι αλλα πως απο μια φεμινιστικη σκοπια και με σεβασμο προς τους χαρακτηρες; Πχ. Ναι υπαρχουν σπαταλες γυναικες αλλα αν μας εδειχνε οτι αυτη η γυναικα εργαζεται σκληρα αλλα μολις πληρωθει εξατμιζονται σε αγορες ( γκουχ γκουχ εγω) και μαλωνουν με το συζυγο γιατι εν τελει και αυτος ειναι σπαταλος σε αλλα πραγματα και δεν το καταλαβαινει και να βλεπουμε πως κανουν μαζι την προσπαθεια αυτη ,… Διαβάστε περισσότερα »
αυτο ακριβως, λογω υποχρεωσεων εχω χρονια να δω τηλεοραση με την ησυχια μου. Πριν κανα 4μηνο ειχα διωξει ολους απο το σπιτι (ναι ναι να πατε στο εξοχικο μην καθεστε εδω μαζι μου να σκατε στη ζεστη κριμα ειναι), και το ειχα ολο για την παρτη μου για δυομιση μερες, λεω επιτελους, θα λιωσω στην τηλεοραση και το παγωτο. Ενταξει δεν ειχε ΤΙΠΟΤΑ (μονο ΕΡΤ μισ μαρπλ ευτυχως)
@Mitsi, αν βλέπεις κι εσύ ντοκυμαντέρ με ζώα, δες το My Octopus Teacher. Μου έφυγε το μυαλό.
@ μιτσι αχαχαχαχααχαχα αυτο τιποτα αλλο
Ισως να εμενε η ερτ και μερικες εκπομπες / σειρες που αξιζουν τον κοπο…
Εγώ πάλι θεωρώ οτι ειδικά οι νεαρότερες ηλικίες έχουν παρατήσει εντελώς την συμβατική τηλεόραση και παρακολουθούν μανιωδώς youtube και σειρές σε streaming πλατφόρμες, με επίπεδα παραγωγής που απέχουν έτη φωτός από τις παλιακές ελληνικές σειρές που μυρίζουν ναφθαλίνη. Το κοινό που παρακολουθεί ελεύθερη τηλεόραση, ειδικά κάτι αθλιότητες τύπου Μουρμούρα, κατά βάση ανήκει σε μεγαλύτερες ηλικίες που έχουν διαμορφώσει μια άλλη άποψη και μπορεί να βρίσκουν χαριτωμένα αστειάκια με καπάτσες γυναίκες, μπερμπάντηδες άντρες και… υστερικές γεροντοκόρες (ήμαρτον).
Αυτή η σειρά είναι ένα πολύ ενδεικτικό δείγμα των περισσότερων προγραμμάτων της ελληνικής τηλεόρασης. Εγώ προσωπικά δεν άντεχα να τη βλέπω ούτε για 2 δευτερόλεπτα. Έχει μια πολύ υψηλή θέση στη λίστα μου με τις χειρότερες σειρές και παρόλο που παίζουν σε αυτή αξιόλογοι ηθοποιοί. Αλλά και πέρα από τα τραγικά και αραχνιασμένα στερεότυπα και τις νοοτροπίες μουχλιασμένης κονσέρβας, είχε ρε παιδί μου μια μικροαστίλα, μια μπανάλ “οικογενειίλα”, μια σιχαμερή μιζέρια.
Πιστεύω πως αν κάποιος με ανάγκαζε να το δω πάνω από 5 λεπτά θα ένιωθα κάπως έτσι:
Ποιες μουρμούρες και ποια σόγια. Σωσώ και ξερό ψωμί ❤️
Η αφέντρα/δολοφονα της καρδιάς μας 💖
τα εγκλήματα ήταν ένα από τα δύο ή τρία αριστουργήματα που έχουν περάσει από την ελληνική τηλεόραση.
Ήταν όντως πολύ μπροστά. Και από την εποχή του και γενικότερα. Δεν ξέρω αν έχει ξαναβγεί κάτι παρόμοιο έκτοτε.
Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον πως αλλάζουμε με τον καιρό. Οι αλλαγές γίνονται τόσο σιγά που δεν το καταλαβαίνεις μέχρι κάποια στιγμή ξυπνάς και συνειδητοποείς ότι είσαι ένας άλλος άνθρωπος. Πριν δύο τρία χρόνια έβλεπα τη σειρά και γελούσα αν και έβλεπα όλα τα στερεότυπα. Είχα γνώση δηλάδη για τα στερεότυπα που αναπαράγει αλλά γελούσα, χαμογελούσα, με χαλάρωνε, περνούσε ευχάριστα η ώρα μου. Πλέον δεν μπορώ να την αντέξω ούτε λεπτό. Νομίζω ότι όσο περισσότερα ερεθίσματα έχεις, όσο περισσότερο διαβάζεις, συζητάς και αναλύεις, τόσο λιγότερο μπορείς να γελάσεις με τέτοιου τύπου αστεία. Και με ψάξιμο μπορείς να βρεις κωμωδίες που δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα πάντα με ενδιαφέρει από σεναριακής σκοπιάς η ονομασία των κεντρικών χαρακτήρων. Λυδία & Σάββας….. ενδιαφέρον συνδυασμός.
Όπως Cycling in the Rain & Edward Norton.
Χρειάζομαι κάτι άλλο εκτός από βήχα για να καλύπτω τα ξεσπάσματα γέλιου μου στη δουλειά. Ζούμε σε εποχές Covid, δέχομαι βλέματα μίσους.
Έχω να προτείνω το εξής Άννα αν και μπορεί να ναι κάπως πιο ντροπιαστικό: εγώ ακούω μουσική με ακουστικά ενώ δουλεύω. Άμα με πιάσει κριση γέλιου τραβάω το καλώδιο από τα ακουστικά και ακούγεται η μουσική διαπασών στο γραφείο για λίγα δευτερόλεπτα. Απλό και αποτελεσματικό. Απλά προσπάθησε να μην ακούς τσιφτετέλια και τρομάξουν οι μη Έλληνες (ναι μου έχει συμβεί).
Ρε συ, δεν προλαβαίνω αυτόν τον πρώτο ήχο, γιατί ξαφνιάζομαι κιόλας, πρώτα γελάω και μετά αντιλαμβάνομαι τι κάνω 😃
Αχ ναι είναι θέμα αυτο εχεις δίκιο.Εμενα η μεγάλη ντροπή μου είναι στο τρένο. Αμα με πιάνει γέλιο ξαφνικά εκει δεν κρύβεται με τίποτα. Τι βήχω τι κρύβομαι στο κασκόλ από την προσπάθεια γίνομαι κατακόκκινη στο τέλος νομίζουν ότι παθαίνω εγκεφαλικο. Στο γραφείο τουλάχιστον επειδή με ξέρουν την περιμένουν την χαζοχαρούμενη αντίδραση και δεν εκπλήσσονται πολύ.
Αν δεν έχεις σκάσει στα γέλια στον προαστιακό, διαβάζοντας διηγήματα από το βιβλίο της διπλανής σου, καλά είσαι.
Δεν έχω θέμα με τα ΜΜΜ και τους δημόσιους χώρους, σιγά μην ντραπω που γελάω και κλαίω ενώ διαβάζω.
Με τη δουλειά έχω θέμα, γιατί πλέον διαβάζω και σε κάτι ζουμ μιτιγκς (εχετε όλοι συναδέλφους που δεν σταματάνε με ΤΊ ΠΟ ΤΑ να μιλάνε στα διαδικτυακά μιτιγκ;) και είπαμε, για τα προσχηματα, καταλαβαίνετε.
Χαχα τέλειο! 🤣
❤️
Τα σιχαίνομαι αυτά τα σίριαλ τύπου Σόι και Μουρμούρα, μου δημιουργούν και τεράστιο μικροαστικό άγχος. Για μένα, δεν θα έπρεπε να τα βλέπουν τα παιδιά καν. Καθόλου. Ειδικά τα κορίτσια. Εκεί μπορούν να έχουν οι γονείς ενεργητικό ρόλο. Οι γονείς μου έκαναν πολλά λάθη, αλλά στο θέμα αυτό φέρθηκαν ολόσωστα. Απαγορευόταν η τηλεόραση πέρα από εξαιρετικές περιπτώσεις. Στο σπίτι της μαμάς στην πόλη, είχαμε άπειρα βιβλία κι επιτραπέζια. Στο σπίτι του μπαμπά στο νησί, παίζαμε έξω και δεν γυρίζαμε πριν το βράδυ. Μας έλεγε το πρωί, είστε παιδιά, βγείτε έξω, εξερευνήστε! Γυρίστε το βράδυ. Σε χάλια καιρό, εφημερίδα και Τρίτο… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό βασίζεται σε μια αμερικανική σειρά, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε σε μια ισραηλινή. Η original ισραηλινή παίζεται από το 2014, ενώ η αμερικάνικη άντεξε μόλις 1 σεζόν με 10 επεισόδια. Η ελληνική τηλεόραση αποτελείται ως επί το πλείστον από χαζοκωμωδίες που προσπαθούν να βγάλουν γέλιο με ουρλιαχτά και διάφορα τηλεσκουπίδια τύπου “Μπρούσκο”. Ελάχιστες παραγωγές αξίζουν τα τελευταία χρόνια.