Αγαπητή «Α, μπα»: Πιστεύει ότι αντλώ ικανοποίηση από την ψυχολογική βία που μου ασκεί

Καλή μου Α, μπα σε διαβάζω 5 χρόνια και σε στιγμές συναισθηματικής αναστάτωσης ανατρέχω στο αρχείο των απαντήσεών σου για να βρω τη γαλήνη που χρειάζομαι. Σε ευχαριστώ γι’ αυτό. Ζω προσωρινά στο πατρικό μου, μαζί με τους γονείς μου, μιας κι επέστρεψα για λίγους μήνες στην πόλη μου λόγω επαγγελματικών. Λείπω τα τελευταία 10 χρόνια και σε λίγους μήνες θα ξαναφύγω. Έχω αρκετές ενασχολήσεις, έντονη κοινωνική ζωή, φίλους και παρέες που περνάω υπέροχα τις περισσότερες φορές, έχω φάει τα στραπάτσα μου κι έχω φτάσει σε ένα καλό επίπεδο αυτογνωσίας, νομίζω. Σίγουρα έχω κι άλλο δρόμο να διανύσω. Αυτά θα βοηθήσουν για τα παρακάτω. Λίγο πριν την καραντίνα επικοινώνησε μαζί μου ένας παλιός γνωστός (που έχασα την τελευταία δεκαετία) κι ενώ είπαμε τα νέα μας πρότεινε να τα πούμε από κοντά και δέχτηκα με πολλή χαρά. Συνάντησα έναν πολύ γοητευτικό κι ενδιαφέροντα άντρα τον οποίο ήθελα να ξαναδώ. Ω, του θαύματος ήθελε κι αυτός. Φαγητά, ποτά, σεξ, συζητήσεις, γέλια, πρόταση για ημερήσια εκδρομή και τσουπ ξεκινάει η καραντίνα. Αυτός σε διπλανή πόλη από τη δική μου με δυνατότητα όμως να πηγαινοέρχεται λόγω δουλειάς. Και το έκανε. Στις συναντήσεις αυτές ερχόταν στο σπίτι μου (οι γονείς στο εξοχικό), μέναμε μέσα (λόγω καραντίνας) και έφευγε την επομένη το απόγευμα. Περνούσα αρκετά ευχάριστα, όμως υπήρχε μια συμπεριφορά του που με προβλημάτιζε και ήταν υπό εξέταση. Μου φαινόταν αρκετά επικριτικός. Δεν μπορούσα, όμως, να καταλήξω σίγουρα αν είναι, γιατί λάμβανα υπόψη τη δική μου ευθιξία. Έκανε σχόλια του τύπου «το στρώμα σου θέλει αλλαγή», «αυτός ο πολυέλαιος είναι από την εποχή του ΠΑΣΟΚ» (εντάξει αυτό είχε λίγο πλάκα), «το μαξιλάρι σου δεν είναι καλό», «το κινητό σου είναι τεράστιο», «καλά εσύ τόσο πολύ μιλάς στο σεξ;». Όμως και κάποια που μου φαίνονταν πιο σοβαρά, όπως «μα καλά δεν έχεις κάτι πιο δημιουργικό να κάνεις στην καραντίνα από το να βλέπεις όλη μέρα ταινίες;», «δε νομίζεις ότι είναι καιρός να μείνεις μόνη σου;», «χρωστάς τόσα ευρώ στα κοινόχρηστα..ε ναι αν ανάψεις τη θέρμανση θα διπλασιαστούν», «γιατί δεν κάνεις ένα σεμινάριο τώρα στην καραντίνα αντί να κάθεσαι;» . Όντως, κατά τη διάρκεια της καραντίνας, επέλεξα, κυρίως, να βλέπω ταινίες, γιατί ήταν κάτι που δεν προλάβαινα να κάνω πριν και μου είχε λείψει. Επίσης, να πω πως, όντως, το στρώμα μου θέλει αλλαγή, το μαξιλάρι δεν είναι καλό και ο πολυέλαιος από την εποχή του ΠΑΣΟΚ. Θέλω να πω πως δεν είχε άδικο, όμως τα λόγια που επέλεξε να χρησιμοποιήσει και ο τρόπος του μου φάνηκε αγενής. Στα περισσότερα από αυτά απαντούσα με επιχειρήματα παίρνοντας τα στα σοβαρά (εκτός από τον πολυέλαιο). «Δεν κάνω παρεμβάσεις στο πατρικό μου γιατί μένω προσωρινά», «έκανα πολλά δημιουργικά πράγματα πριν την καραντίνα όμως τώρα επιλέγω να χαλαρώσω και να κάνω ότι μου έλειψε», “προτιμώ να κρατήσω τα χρήματά μου για το δικό μου σπίτι” κλπ. Όταν παράγινε του είπα ότι δεν μου αρέσει να ακούω τέτοια σχόλια, ότι θεωρώ ότι είναι αρκετά έξυπνος για να του ξεφεύγουν, κι ότι εφόσον γίνεται συνειδητά, αν θέλει να συνεχίσουμε, ας το ελέγξει. Ζήτησε συγνώμη, είπε πως είναι ευθύς ως άνθρωπος και ότι αυτά τα σχόλια είναι στα πλαίσια του χιούμορ του, αλλά εφόσον με ενοχλούσαν θα τα περιόριζε. Του είπα ότι ο λόγος που εκφράζω τα παράπονά μου είναι επειδή μου αρέσει, για να πάρω την απάντηση «και πολύ άργησες». Ντόινκ. Το θέμα είναι ότι συνεχίστηκαν κάποια σχόλια κι όταν το επισήμανα ξανά πήρα την απάντηση «έχεις σκεφτεί μήπως επιζητάς την επικριτικότητα; Μήπως σου αρέσει η ψυχολογική βία; Ξέρεις η ψυχολογική βία συνδέεται με τη σωματική βία. Ψάξε το μήπως αντλείς ικανοποίηση από αυτό. Και μήπως έχει να κάνει με τα παιδικά σου χρόνια». Α, μπα μου κόλλησα. Άρχισα να αμφιβάλλω για μένα. Πάντα επεξεργάζομαι αυτά που μου λένε οι άνθρωποι. Ο συγκεκριμένος είναι αρκετά έξυπνος και διαβασμένος σε θέματα ψυχολογίας, οπότε ένα παραπάνω. Ως παιδί έφαγα μπατσιές από τους δικούς μου αλλά μέσα στα χρόνια τους συγχώρεσα. Οι σχέσεις μου δεν περιείχαν ποτέ βία και μία που φαινόταν ότι δεν ήταν νορμάλ την έκοψα πολύ νωρίς. Αναρωτιέμαι ποιο από τα παραπάνω σχόλια μπορεί να το προκάλεσα εγώ επιζητώντας την επικριτικότητα και δεν καταλήγω κάπου. Στο σεξ μου αρέσουν οι χαλαρές μπατσιές αλλά μέχρι εκεί. Λες να συνδέεται κάπως; Χρειάζομαι συμβουλή ειδικού ή μπλέξαμε με χειριστικό, αγενή άνθρωπο; Οπως φαίνεται θα λήξει η συναναστροφή αλλά η ερώτηση παραμένει.

Πωπω, σφίχτηκε η καρδιά μου.

Ο κύριος αυτός σε κακοποιεί, αναγνωρίζει ότι σε κακοποιεί, και όταν του το επισημαίνεις, σου λέει ότι εσύ φταις που κακοποιείσαι, δηλαδή λέει ακριβώς αυτό που λένε όλοι οι κακοποιητικοί άντρες.

Αυτή είναι μια περιγραφή μιας κατάστασης που εξηγεί πόσο εύκολο είναι να ολισθήσει μια γυναίκα προς μια κακοποιητική σχέση. Είμαστε ντρεσαρισμένες να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας με την παραμικρή υπόνοια. Αν αυτό γίνεται σταδιακά, αρχικά με «αστεία» για πολυέλαιο, και μετά «δεν είσαι αρκετά καλή», γρήγορα αυτό γίνεται «δεν είσαι καλή για τίποτα» και μετά τα πιστεύεις όλα. Και μετά δεν σου φαίνεται περίεργο που τρως ξύλο, γιατί δεν αξίζεις κάτι καλύτερο.

Εσύ όπως φαίνεται το κατάλαβες τόσο ώστε να είσαι σε θέση να φύγεις, και εύχομαι να έχεις φύγει ήδη.

Και βέβαια, να επισημάνουμε και το απαραίτητο, κακώς συναντιόσασταν στην καραντίνα, πολύ κακώς. Η καραντίνα είχε μπει για συγκεκριμένους λόγους και την παραβιάσατε βάζοντας σε κίνδυνο το σύνολο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News