Λένα,επιτελουυυς μετά από έναν αδιέξοδο μονοπλευρο έρωτα όλο το 2019(με μια συνάντηση) και δύο ραντεβού που δε προχώρησαν παρά μόνο φλερτ φιλιά ε και κάτι παραπάνω,(και μια γνώριμια τον προπροηγουμενο μηνα)νιώθω ερωτευμένη!Νιώθω υπέροχα νιώθω ότι…έχω σχέση,αγόρι;Όπως θες πες το. Μόνο που….Είμαστε σε καραντίνα. Και…τον γνώρισα στο τιντερ.Και μένει Λάρισα.Και απλά από το τηλέφωνο τον έχω δει .Αλλά λέμε μετά την Καραντίνα να έρθει.Εχω δει βίντεο που δείχνουν στην Αμερική κυρίως,ότι ονομάζουν δεσμούς τους και αγόρια τους (όπως και οι άντρες κορίτσια τους)άτομα που μιλάνε στο τιντερ ή σε άλλα chat,πριν ακομη το πρώτο ραντεβού και το βρίσκω πολύ ρομαντικό… Ε …τι πειραζει να αισθάνομαι ότι τα έχω μαζί του;Τι πειραζει να νιώθω ερωτευμένη;Και αυτός λέει τα ίδια…Οκ….ξέρω ….οι περισσότερες πιθανότητες είναι να μην βγει τίποτα. Αλλά πειράζει το ..τιντερομωρο μου ,να το θεωρώ σκέτο…μωρό μου;Είχα νορμάλ σχέσεις οκ και συγκατοίκησα και όλα. Ε μαρεσει που νιώθω ότι “τα έχουμε” Βλάπτω τον εαυτό μου;Νιώθω ερωτευμένη και το ίδιο λέει και αυτός…Άσε που είναι πιο διαφορετικός από τους άλλους,εννοώ έχει μια αθωότητα που ίσως κάποιοι την λέγανε νοητικό προβλήμα αλλά δεν είναι.Μια χαρά και στις συζητήσεις του και σε όλα.Απλα είναι πολύ ρομαντικός…ότι χρειάζομουν. Κλείνω για να μη σε πρήζω: Αν είχα γεννηθεί άλλη εποχή θα ήμουν δεσποσύνη που αλληλογραφει με τον ιππότη της,ε τι πειραζει βρε Λένα μου να μεταφέρω αυτόν τον ρομαντισμό στο 2020; Πειράζει;;;;;
Γιατί ρωτάς ξανά και ξανά αν πειράζει; Ποιον να πειράζει; Μήπως πειράζει εσένα και τα λες για να τα ακούς; Γιατί εμένα δεν με πειράζει καθόλου.