Αγαπητή μου Α, μπα κατ’αρχάς να σε/σας ευχαριστήσω γι’ αυτόν τον φάρο φεμινισμού που προσφέρεις/προσφέρετε εδώ σε αυτή τη θάλασσα της πατριαρχίας. Είμαι 16 χρονών και έχω συζητήσει λίγο το παρακατω γεγονός με την ψυχολόγο μου αλλα θα ήθελα και τη σεβαστή σου γνωμη , όπως και των σχολιαστών! Επίσης αυτό συνέβη πριν 2 μήνες αλλα το σκέφτομαι πάρα πολύ και πολύ συχνά… Ασχολούμαι εδώ και 3 χρόνια με τη φωνητική ( κυρίως κλασσικό τραγούδι) και τον τελευταίο χρόνο έκανα μάθημα με μια καθηγήτρια που είναι πολύ καλή στη δουλειά της και τη σέβομαι πολύ. Για τις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς θα κάναμε μαθητική συναυλία σε μια μικρη αίθουσα του ωδείου. Η καθηγήτρια μας ζήτησε να βάλουμε φορέματα και ακόμη κι αν δεν είχαμε να δανειστούμε από κάπου γιατί λεει οτι <> και οτι <> . Κάπου εδώ να αναφέρω οτι λόγω ηλικίας και λόγω στυλ ντύνομαι γενικά απλά -casual (δεν εχω επίσημα ρούχα στην ντουλάπα μου ) και έχω λίγα φορέματα τα οποία δεν αισθανόμουν άνετα να βάλω -ηταν τελευταία μέρα σχολικών εξετάσεων η προηγούμενη και είμαι μαθήτρια που διαβαζει πολύ- γιατί δεν πρόλαβα να κανω αποτρίχωση και είχα και περίοδο και γενικά δεν αισθανόμουν άνετα με κάτι τέτοιο. Εγώ μεν είχα ενημερώσει την καθηγήτρια νωρίτερα οτι μάλλον δεν θα βάλω φόρεμα αλλα μια παντελόνα-ζιπ κιλότ ( που φοράω σε γενέθλια και σε μέρη πιο επίσημα) και ενώ δυσανασχέτησε λίγο, όταν της την περιέγραψα συμφώνησε. Όμως όταν έφτασα στο ωδείο στην ώρα μου, φορώντας την παντελόνα (πρόλαβα να κάνω αποτρίχωση μέχρι το γόνατο ευτυχώς) , ένα t-shirt που αγαπώ παρα πολύ, απλά βαμμένη και με ωραία χτενισμένα μαλλιά και γενικά περιποιημένη , μου ειπε οτι ήμουν απλή, οτι δεν το περίμενε έτσι ( το ρούχο), οτι το μπλουζάκι ήταν για τρέξιμο κλπ. Φυσικα χάλασε η διάθεση μου, στεναχωρεθηκα και ντράπηκα πάρα πολυ, ήμουν έτοιμη να δακρύσω αν και προσποιήθηκα πως ήμουν καλά αυτή το κατάλαβε και μου είπε πως θα το ξεχνούσε αν τραγουδούσα καλά. Παρ’όλα αυτά ήδη είχα στεναχωρηθεί οπότε αυτό μόνο αύξησε το άγχος μου και ντροπιάστηκα γιατί όλες οι άλλες φορούσαν φόρεμα. Σε ρωτάω λοιπόν, είμαι μήπως απλά υπερβολική; εφόσον εγω αισθανόμουν καλά με το ντύσιμό μου, που είναι το πρόβλημα; , πειράζει που έχω αναπτύξει αυτόν τον τρόπο ένδυσης και δεν θέλω να βάλω τακούνι στην ηλικία μου και φόρεμα; , μήπως η δασκάλα μου εκφράστηκε λιγο μισογυνιστικά; , εφόσον εγώ αφου εξηγήθηκα απο την αρχή γιατί να με επιπλήξει; Συμπαθούσα την καθηγήτριά μου και θέλω να την συμπαθώ αλλα πληγώθηκα από τα λόγια της. Θα μου χρησίμευε ιδιαίτερα η άποψή σου. Ελπίζω να μου απάντησεις! Ευχαριστώ εκ των προτέρων. Love you
– Ρακένδυτη σοπράνο
Αγαπητή φίλη, το dress code υπάρχει ακριβώς για να αποφεύγονται περιστατικά ντροπής και αμηχανίας. Όταν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο να βάλουμε, το βάζουμε και ξεμπερδεύουμε, δεν φοράμε ό,τι θέλουμε και μετά στενοχωριόμαστε που όλοι οι άλλοι φοράνε το αναμενόμενο (που ξέραμε από πριν). Το dress code υπάρχει για να περνάς απαρατήρητος, αν θέλεις να περνάς απαρατήρητος. Η μη υπακοή, φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Κάνε ό,τι θέλεις, αλλά πρέπει να ξέρεις τι κάνεις, και τι θέλεις να πετύχεις.
Όμως, αν δεν θέλεις να βάλεις φόρεμα και τακούνι, πράγματι το dress code για τις γυναίκες δεν περιορίζεται στο φόρεμα/τακούνι. Θα ήθελα να προσθέσω ότι υπάρχουν πολλών ειδών φορέματα, όπως και πολλά τακούνια, όπως και πολλά επίσημα φλατ παπούτσια, αλλά τέλος πάντων, και μια παντελόνα φυσικά θα μπορούσε να αποτελεί επίσημο ένδυμα. Για τα υπόλοιπα δεν ξέρω τι να σου πω, γιατί δεν σε είδα, η δασκάλα σε είδε. Μπορεί να ήταν κατάλληλα, μπορεί να μην ήταν, αλλά η αντίδραση της ήταν σίγουρα λάθος. Στο ωδείο είναι, όχι στην όπερα της Βιέννης.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το ντύσιμο είναι στολή, ακόμα και αν νομίζεις ότι δεν είναι, φοράς τη στολή σου όταν ντύνεσαι. Μερικά μέρη απαιτούν να φοράς στολή κάθε μέρα, μερικά απαιτούν να φοράς στολή κάποιες φορές. Μία παράσταση/χορωδία απαιτούσε τη συγκεκριμένη στολή και σου είπαν λεπτομερώς τι στολή απαιτούσαν από εσένα. Για εμένα ακόμα και να μην ένιωθες “άνετα” έπρεπε να φορέσεις την στολή, όπως θα έκανες και αν ήσουν αεροσυνοδός/αστυνομικός/σερβιτόρα/μπαρίστα/στρατιωτικός/γιατρός /δικηγόρος κλπ κλπ κλπ . Και εγώ θα ήθελα να πηγαίνω με φόρμες στο γραφείο τη μέρα που πονάει το στομάχι μου ή που έχω πονοκέφαλο, αλλά εκεί που εργάζομαι δεν επιτρέπονται φόρμες.… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως νομίζω ότι με τα χρόνια προκύπτει και η επιλογή 3) να ακολουθείς το dress code κατά γράμμα μεν αλλά με τη δικό σου στυλ δε.
Αλλά οκ αυτό θέλει πολλά χρόνια τριβή με το άθλημα.
A corporate goth
Ναι η σοπράνο δεν λεει ότι ήθελε να φορέσει ένα indie batic φόρεμα ή ένα φόρεμα patchwork αλλά ότι δεν ήθελε καθόλου να φορέσει φόρεμα. Έχει διαφορά.
https://youtu.be/C1ZL5AxmK_A
https://youtu.be/0u0M4CMq7uI
Ωραια αλλά και τα δύο είναι ηχογραφήσεις και όχι συναυλία σε κοινό
Ναι γιατί οι ηχογραφήσεις της Warner και της Deutsche Grammophon που μαγνητοσκοπούνται για να προβληθούν σε εκατομμύρια ανθρώπους είναι πιο ανεπίσημες από μαθητική συναυλία σε ελληνικό ωδείο.
Φαντάσματακι καλα πλάκα μας κάνεις? Ειναι σαν να λέμε η βασίλισσα της Αγγλίας φοράει πασουμι στην κρεβατοκαμαρα της. Αφού δεν θα τη δει κανείς! Μερικές φορές μερικοί για να καταλήξετε στο ποιντ που θέλετε το τραβάτε απ τα μαλλιά. Και το θέμα του dress code υπερβαίνει τα φύλα. Ιστορία που τώρα μου ήρθε, το καλοκαίρι ο φίλος μου που είναι δικηγόρος πετάχτηκε για κάτι μικρό δουλειές στα δικαστήρια και επειδή ήταν από τις διακοπές κατευθείαν, φορούσε μια βερμούδα και ένα πουκάμισο. Το απόγευμα ήρθε σπίτι μου λέει άσε ξεφτίλα με έκαναν, με σταματούσαν οι γνωστοί στο διάδρομο και μου έλεγαν… Διαβάστε περισσότερα »
Ρε φαντασματάκι, Σ’ΑΓΑΠΩ! Το ντελιμπ ήταν το ΠΡΩΤΟ πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την ερώτηση και από τις υπεροχοτερες ηχογραφήσεις και χάι φαιβ παντού και έλα να γίνουμε φίλες! Ναι!
#lifegoals
Συμφωνώ με Origami. Απλά να προσθέσω κάτι- το οπερατικό τραγούδι έχει αυτή τη συνθήκη. Ότι οι σοπράνο, μετζο, τενόροι, μπάσοι- οι σολίστες τέλος πάντων- θα είναι πάντοτε καλά ντυμένοι. Και όταν λέω καλά εννοώ black tie event dress code. Οι γυναίκες με φόρεμα μακρύ και οι άντρες με κουστούμι. Ίσως αυτό ήθελε να σας περάσει η καθηγήτριά σας, να σας μάθει ότι υπάρχει συγκεκριμένο dress code για τους σολίστες σε τέτοιου είδους συναυλίες. Διαφωνώ με τον τρόπο της. Έπρεπε να το εξηγήσει καλύτερα αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό συμβαίνει. Εάν θες, ψάξε στο youtube, σοπράνο που θαυμάζεις και δες… Διαβάστε περισσότερα »
Ούτε εγώ έχω βάλει ποτέ στη ζωή μου φούστα και τακούνια. Επίσης δεν βάφομαι και δεν κάνω μαλλί και νύχι. Never. Ορκωμοσίες, δεξιώσεις, events κλπ μια χαρά περνούσα καθαρούλα κι άνετη. Τις παρελάσεις τις απέφευγα πάντα για ιδεολογικούς λόγους. Για προσκόπους και αηδίες ούτε λόγος. Αν το υποστηρίζεις και δεν πας κάπου που να χρειάζεται στολή να μη σε νοιάζει τι λένε. Ούτε ο κότσος, ούτε τα φρου φρου θα σε κάνουν καλύτερη στο τραγούδι. Όταν με το καλό παίξεις σε όπερα τότε να το βάλεις το κοστούμι. Θα χεις κάνει πρόβες και θα χεις συνηθίσει. Από τη στιγμή που… Διαβάστε περισσότερα »
Η δασκάλα σου περίμενε ότι θα φορέσεις κάτι που δε θα είναι φόρεμα και τακούνι αλλά δε θα είναι παραφωνία στο σύνολο. Αν θέλεις να μάθεις γιατί πρέπει να υπάρχει ομοιομορφία, ρώτα τη δασκάλα σου. Αλλά και την όπερα της Βιέννης να ρωτήσεις, την ίδια απάντηση θα πάρεις, απλώς θα είναι πιο επίσημη. Δεν είσαι υπερβολική, είσαι λάθος. Κανέναν δε θα ενδιαφέρει ποτέ πόσο δυσκολεύτηκες να ανταπεξέλθεις σε μια δέσμευση. Κανείς δεν θα σου απαγορεύσει, δεν δικαιούται να σου απαγορεύσει, να πεις πόσο δυσκολεύτηκες αλλά μην περιμένεις ειδική μεταχείριση όταν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να τη χρειάζεσαι. Το ότι ζορίστηκες… Διαβάστε περισσότερα »
Κάτι με ενοχλούσε και ξαναδιάβασα την ερώτηση. Και ήταν το ότι δεν αναφέρεις τι φόρεμα, τι χρώμα για παράδειγμα και επιπλέον λείπουν και τα σχόλιά της καθηγήτριας, τα οποία θεωρώ σημαντικά. Αν ήθελε ομοιομορφία ας έδινε οδηγία να φορέσουν όλοι μαύρα για παράδειγμα ή μπλε τζιν με άσπρο πουκάμισο/ μπλούζα, δίνοντας χώρο στα μέλη να είναι άνετα μ’ αυτό που φορούν και από σεβασμό στο προσωπικό τους στυλ, αλλά και για να μπορούν να αποδώσουν σκηνικά. Το να βάλουν τα κορίτσια φόρεμα και τακούνια, έτσι γενικά, ναι, μου φαίνεται πολύ καταπιεστικό και σε συνδυασμό με τα άγνωστα σχόλια, ναι, μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
Κοίτα τώρα, φαντάζομαι πως θα υπήρχαν και άλλες κοπέλες που πολύ θα ήθελαν να βάλουν κάτι πιο άνετο εκείνη τη μέρα. Δεν ήταν μόνο θέμα dress code, είχατε γιορτή και αυτή ήταν η στολή σας ας το πούμε. Δεν γίνεται η καθεμία να βάζει ότι θέλει, πρέπει να υπάρχει μια ομοιομορφία, οπότε δεν βρίσκω και τόσο λάθος την αντίδραση της δασκάλας. Μπορείς να ντύνεσαι όπως σου αρέσει στην καθημερινότητά σου, αλλά όταν συμμετέχεις σε μια εκδήλωση τέτοιου είδους πρέπει κάπως να συμμορφώνεσαι με το ντύσιμο όλης της ομάδας. Αν δεν το κάνεις είναι σα να μη σέβεσαι και τους υπόλοιπους.… Διαβάστε περισσότερα »
Αξίζει βέβαια να πούμε ότι υπάρχει ένας επιπλέον ζήλος να τιμωρείται στην κοινωνία μας αυτή η “μη υπακοή” στους κανόνες κλιμακωτά από πάνω προς τα κάτω, για λόγους που δεν είναι ο χώρος και ο τρόπος για να αναπτύξουμε.
Μόνο εγώ θεωρώ απαράδεκτο να απαιτείς από ένα ανήλικο παιδί να φορέσει κάτι συγκεκριμένο που ουσιαστικά θα χρειαστεί χρήματα-ταλαιπωρία στα μαγαζιά (άντε να βρεις αυτό που θέλουν ακριβώς) για να αποκτηθεί;Μιλάμε για καιρό οικονομικής κρίσης. Και εγώ που μικρή δεν προλαβα την κρίση,δεν είχα ούτε τα μισά ρούχα που είχαν οι συμμαθητριές μου γιατί οι γονεις μου δεν μπορουσαν/ήθελαν να δίνουν χρήματα σε πράγματα εκτος εκπαιδευης,υγειας,σωστής διατροφης,στοματικης υγιεινης. Οι τραγουδίστριες της όπερας πληρώνονται και μπορούν να αγοράσουν ένα φόρεμα ή τους παρέχεται δωρεάν ως στολή. Στα επαγγέλματα που απαιτούν στολή ,πάλι εκείνη παρέχεται. Είμαι της άποψης ότι αν θέλουν τα… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα. Δεν καταλαβαίνω γιατί για μια απλή παράσταση ωδείου έπρεπε να βάλουν φόρεμα και τακούνια. Γενικά είμαι αντίθετη με την απαίτηση πάσης φύσεως σχολής, εκτός σχολείου, να αγοράζει ο γονιός και άλλα πόσα πράγματα για μια παράσταση, η οποία δεν είναι καν καλού επιπέδου τις περισσότερες φορές. Όταν ήμουν σε χορωδία υπήρχε ένας βασικός κώδικας ενδυμασίας του στυλ μαύρη φούστα, άσπρη μπλούζα. Αν θέλει παραπάνω το ωδείο, ας βάλει το χέρι στην τσέπη.
Τη μαύρη φούστα άσπρη μπλούζα θα τη βρεις στο δρόμο?
Νομίζω πως είναι πιο βασικά κομμάτια μιας ντουλάπας σε σχέση με φόρεμα και τακούνια (τα οποία θα πρέπει να εγκρίνει κιόλας η δασκάλα του ωδείου!) για μια 16χρονη. Εγώ από όσο θυμάμαι δεν είχα τακούνια σε εκείνη την ηλικία πάντως.
Αυτό το “δεν είναι καν καλού επιπέδου” τι τόθελες ? Τέλος πάντων, άσε τους ανθρώπους να το παλέψουν, έστω και ενδυματολογικά, αφού από φωνή, ψάρια.
Το “δεν είναι καν καλού επιπέδου” έχει να κάνει με το επίπεδο της διοργάνωσης και όχι με το επίπεδο των φωνητικών δυνατοτήτων των παιδιών.
Έχεις πάει σε πολλές σχολικές/εξωσχολικές εκδηλώσεις και ενθουσιάστηκες τόσο πολύ από την αισθητική, την οργάνωση και το τελικό αποτέλεσμα;
Cutelover για ρούχα δεν ξοδευαν οι δικοί σου? Με τα βρακιά κυκλοφορούσατε? Δηλαδή αν πήγαινες βόλεϊ η ποδόσφαιρο θα απαιτούσες από τη σχολή να σου παρέχει αθλητικά? Αν πήγαινες μπαλέτο? Αυτά τα έξοδα είναι μέσα στο πρόγραμμα όταν μεγαλώνεις ένα παιδί.Και όχι η στολή δεν παρέχεται από τα επαγγέλματα που την απαιτούν, ας πούμε αν δουλεύεις σε ένα γραφείο, εσύ θα παίρνεις τα ίδια λεφτά αλλά το αφεντικό σου θα απαιτεί να μην ντύνεσαι σαν λετσος, να φοράς καθαρά και ευπρεπη ρούχα. Νομιζω ότι οσοι έχουν παιδί, αυτά τα ξοδα είναι παντελώς μέσα στο πρόγραμμα. Όλο και θα θέλουν άσπρο… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι,δεν ξόδευαν ιδιαίτερα. Τα πολύ βασικά μόνο,του τύπου 1-2 τζιν και μόνο αν σκίζονταν αυτά που είχα,2 φόρμες για το σχολείο και 2 ζευγάρια αθλητικά.Μπλουζες παλιές ή και καινούργιες(μοιραζόμασταν) της μαμάς. Είχα τα ίδια για χρόνια. Κάποια από αυτά γίνονταν και δωρο. Τότε δεν υπήρχαν φθηνές επιλογές να πούμε την αλήθεια.Καμια σχέση με τώρα. Στα Bershka και στα Zara τα τζιν έκαναν 40-50€. Δυστυχώς για τον τότε μου εαυτό(όχι για τον τώρα) δεν θεωρούν όλοι οι γονείς σημαντική την ένδυση σε σχέση με άλλα πράγματα (φροντιστήρια,ιδιωτική υγεία,άμεση αποπληρωμή δανείων σε λίγα χρόνια κλπ). Άλλο είναι το θέμα μας όμως. Ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν νομίζω ότι υπήρχε ποτέ εποχή που στα μπερσκα και στα ζάρα τα τζιν έκαναν 40-50ε.Θυμάμαι σαν να ήταν χθες που ήμουν μικρούλα και οι αδερφές μου, μου ψωνιζαν από το ζάρα και είχαν να λένε για τις ξεφτιλε τιμές. Κάτι πουκαμίσες το θυμάμαι σαν να ήταν χθες, έκαναν ένα πεντακοσάρικο δραχμες.Τέλος πάντων, έτσι για την ιστορία. Επίσης αποφάσισε, η στολή παρέχεται στα επαγγέλματα που την απαιτούν ή βάζεις το χέρι στην τσέπη?Η μήπως αφού είναι επαγγελματικό το ζήτημα και να βάλεις το χέρι στην τσέπη δεν πειράζει? Αποφάσισε τι παιζει γιατί μπερδεύτηκα. Και όχι δεν παρέχεται πάντα, μην πω… Διαβάστε περισσότερα »
Με συγχωρείς,τώρα είδα το σχόλιο. Το 2006-2007 όντως ήταν αυτές οι τιμές. Τουλάχιστον αυτό θυμάμαι εγώ.Πάντα είχα στο μυαλό μου να μαζέψω 40-50ε για να πάρω ένα τζιν από τα προαναφερθέντα καταστήματα. Πάντως,πράγματι θεωρούνταν ξεφτίλα οι τιμές του Ζάρα και του Μπέρσκα γιατί για πολλούς το νορμάλ ήταν να δίνεις πάνω απο 80ε για ενα παντελόνι. Θυμάμαι και χαρακτηριστικά που ξαφνικά ή το 2009 ή το 2010 έπεσαν πολύ οι τιμές στα ρούχα χωρίς να είναι περίοδος εκπτώσεων. Α και όσον αφορά αυτό με τις στολές,δεν το διατύπωσα σωστά. Αν ο εκάστοτε εργοδότης απαιτεί στολή συγκεκριμένη,φαντάζομαι ότι εκείνος την παραγγέλνει… Διαβάστε περισσότερα »
Το επιχείρημα με το “φόρεμα από το κινέζικο” είναι άτοπο. Δεν θέλουν όλοι να ψωνίζουν κάκιστης ποιότητας ρούχα για την υποχρέωση, που απλά θα τα έχουν μετά στη ντουλάπα, δεν θα τα ξαναβάλουν, και θα φύγουν όπως είναι για τα σκουπίδια. Επίσης, το “οι ενασχολήσεις θέλουν χρήματα, αλλιώς κάθεσαι σπίτι σου” δεν είναι επιχείρημα στην προκειμένη περίπτωση. Σίγουρα οι ενασχολήσεις θέλουν χρήματα, αλλά στη χορωδία χρειάζεσαι απλώς καλή φωνή και τίποτα περισσότερο. Στο βόλεϊ και στο ποδόσφαιρο θα πάρεις 1-2 σύνολα για να προλαβαίνεις να τα πλένεις και γιατί είναι απαραίτητα για να το άθλημα. Δεν σου ζητάνε fancy στολή… Διαβάστε περισσότερα »
Το επιχείρημα φόρεμα απ το κινέζικο, κολλάει στο ότι δεν είναι διόλου δύσκολο η κοστοβορο να καταλήξεις με ένα φόρεμα τη σήμερον ημέρα. Επίσης αν ξαναδιαβασουμε θα δούμε ότι η κοπέλα ΈΧΕΙ φόρεμα, αλλά επέλεξε να μην το φορέσει για δικούς της λόγους. Οπότε πάλι το οικονομικό δεν συντρέχει. Η δασκάλα δεν είχε παράλογες απαιτήσεις όταν ζήτησε από μια δεκαεξάχρονη να βάλει ένα φόρεμα (είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην έχει,που τελικά, είχε!) Ναι οι ενασχολήσεις θέλουν λεφτά και όλοι κατά καιρούς κάναμε πράγματα για να βγάλουμε την υποχρέωση, να περάσει και αυτό, να την περάσουμε. Εκεί για μένα έγκειται η… Διαβάστε περισσότερα »
Η κοπέλα δεν ήταν μέλος χορωδίας. Τραγουδούσε σόλο σοπράνο. Άρα, η καθηγήτρια περίμενε να φορέσει ό, τι πιο εντυπωσιακό μπορούσε. Χωρίς να πρέπει να μοιάζει ή να ταιριάζει με τις υπόλοιπες.
Από την άλλη, δεν θα έβλαπτε λιγη ενσυναίσθηση εκ μέρους της καθηγητριας (και των σχολιαστών). Νομίζω ότι οι περισσότεροι στην εφηβεία μας κάνουμε τις μεγαλύτερες ενδυματολογικές πατάτες που θα κάνουμε ποτέ μας. Και συνήθως δεν φταίει τόσο το ότι προσπαθούμε να το παίξουμε επαναστάτες. Αλλά το ότι δεν έχουμε προλάβει να αναπτύξουμε προσωπικό στιλ ως ενήλικες, σε συνδυασμό με το ότι πραγματικά δεν αντιλαμβανόμαστε τις λεπτές διάφορες που κάνουν κάτι κατάλληλο και κάτι άλλο όχι. Εγώ πάντως στα 16 μου, όποτε προσπαθούσα να ντυθώ καλά για μία περίσταση, στο 90% των περιπτώσεων τα έκανα όλα στραβά. Μία υπερβολικά casual, μία… Διαβάστε περισσότερα »
Κατ΄αρχήν συγχαρητήρια για την ωραία σου φωνή και για τις κλασσικές μουσικές σπουδές που κάνεις. Σου εύχομαι καλή σταδιοδρομία. Τώρα στο θέμα μας. Ανεξάρτητα από πως ντύνεσαι στην προσωπική σου ζωή, όταν είσαι μέλος μιας χορωδίας πρέπει να είσαστε όλοι/όλες ντυμένοι ομοιόμορφα ή έστω ανάλογα. Πάρε λοιπόν κάνα δυο φορέματα που ταιριάζουν και με αυτό που παρουσιάζετε σαν σύνολο και με τα υπόλοιπα μέλη. Αλλιώς θα είσαι σαν τη μύγα μες στο γάλα και θα στενοχωριέσαι, όπως συνέβη ήδη. Ψηλοτάκουνα δεν είναι ανάγκη να φορέσεις, αν δεν μπορείς να τα περπατήσεις και σε κουράζουν, ένα ζευγάρι μαύρα απλά παπούτσια είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Η ζωή είναι γεμάτη αχρείαστους περιορισμούς, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι υποχρεωτικοί. Σε κάποια ιδιωτικά σχολεία φοράνε συγκεκριμένη στολή, δεν μπορεί κάποιος να έρθει με τα δικά του ρούχα, επειδή δεν του αρέσουν ή δεν του ταιριάζουν. Στην πρώτη δουλειά που έπιασα υπήρχε dress-code, όχι κοντά, όχι στενά, όχι σκισμένα τζιν, όχι έντονα κοσμήματα, όχι τιραντάκια, όχι αποκαλυπτικά, όχι σαγιονάρες, όχι βερμούδες. Το ξέραμε από την πρώτη μέρα παρόλα αυτά μια κοπέλα επέμενε να έρχεται με κοντές φούστες και κολάν και οι παρατηρήσεις ήταν σχεδόν καθημερινές. Αυτό που τους είπε είναι πως αυτό το στυλ ένδυσης δεν υπάρχει στην γκαρνταρόμπα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν θα έδινα συγχαρητήρια στη συγκεκριμένη κοπέλα γιατί είναι σαν να είσαστε όλες εσείς οι υπόλοιπες “χαζές” που ξοδέψατε μερίδιο του μισθού σας σε ρούχα “μόνο για τη δουλειά”. Αν και τώρα που τα έχετε, θα σας χρησιμέψουν γενικά, μην κλαις τα λεφτά σου.
Γενικά μου έδωσε την εντύπωση του “εξυπνάκια” και πες μου εσύ, που την συναναστρέφεσαι, αν συμπεριφέρεται έτσι και σε άλλες καταστάσεις, μέσα στο χώρο εργασίας σας. Εγώ πιστεύω ότι ναι.
Εγώ επίσης σκεφτηκα πως η γκαρνταρόμπα της είναι αναλλοίωτη στο χρόνο; δεν αγοράζει ΤΙΠΟΤΑ καινουργιο; ΠΟΤΕ; δεν παλιώνουν χαλανε λερώνονται τα ρούχα; Με τι τα αντικαθιστά, με τα ίδια; Αυτό δεν απαιτεί ξεχωριστό budget. Αναννεώνεις τα ρούχα σου λόγω φθοράς, τα καινούργια πρεπει να είναι σύμφωνα με το dress code.
Τα ρούχα που φοράω στη δουλεια, είναι μόνο για εκεί (εκτός της Παρασκευής) και ειλικρινά δε με πειράζει καθόλου :).
Από τη στιγμή που κάποιος επιλέγει να εργαστεί σε μια εταιρεία με dress code αποδέχεται και το ενδυματολογικό, διαφορετικά να το ξεκαθαρίσει από την αρχή και όχι να το παίζει εξυπνακιας αργότερα.
Εμένα μου κάνει εντύπωση που ο/η ανώτερος/η δέχτηκε το επιχείρημα, ενώ όλοι/ες οι υπόλοιποι/ες έρχεστε κανονικά ντυμένοι. Πρόκειται για δύο μέτρα και δύο σταθμά και στο τέλος τέλος όλοι έναν μισθό παίρνετε και δεν χρειάζεται να αγοράσεις και τα καλύτερα για να είσαι στη δουλειά αξιοπρεπής. Από την άλλη, οφείλω να ομολογήσω πως κάποιοι περιορισμοί δεν είναι τόσο απαραίτητοι, αλλά είναι κατανοητοί, όταν πρόκειται για εταιρείες με μεγάλο αριθμό υπαλλήλων. Φυσικά έχει να κάνει με τη φύση της δουλειάς και με πολλούς παράγοντες. Για παράδειγμα πριν χρόνια δούλευα ως δασκάλα σκι και η υπεύθυνη είχε πει ότι πρέπει να έχουμε… Διαβάστε περισσότερα »