Αγαπητή α μπα, εδώ Χριστίνα. Εδώ και 6 χρόνια είμαι σε σχέση με έναν άνθρωπο που έχει τεράστιο πρόβλημα ύπνου. Δουλεύει χρόνια σαν διασώστης και αυτό σημαίνει πως έχει βάρδιες (μέρα και νύχτα). Ο φίλος μου μπορεί να κοιμηθεί μετά από μια 12ωρη νυχτερινή βάρδια καμία ώρα ας πούμε κ να κάνει την επόμενη κανονικά. Όταν όμως είναι σπίτι με ρεπό, του βγαίνει όλη η κούραση με αποτέλεσμα να ζω με έναν “ζωντανό-νεκρό “. Αποζητά το απόλυτο σκοτάδι, τον ενοχλεί ο παραμικρός θόρυβος και η διάθεση του είναι από χάλια έως πολύ χάλια… Τεράστιο πακέτο, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να μη μπορείς να ξεκουραστείς, δε το συζητώ! Το θέμα όμως είναι πως δεν κάνει τίποτα για να βοηθηθεί. Του ακούγεται αδιανόητο να αποταθεί σε ειδικό ή να του συνταγογραφηθει κάτι… Το θεωρεί αναγκαίο κακό και μου λέει πως είναι φυσιολογικο στο επάγγελμα του και πως όλοι οι συνάδελφοι του πάσχουν από διαταραχές ύπνου. Με τα χρόνια η κατάσταση χειροτερεύει και πραγματικά οι μόνες στιγμές που βλέπω πλέον τον σύντροφο μου να κοιμάται, είναι σε περιόδους διακοπών. Τον συμπονω και θα ήθελα πολύ να τον βοηθήσω να βρει μια λύση αλλά δυστυχώς δεν περνάει από το χέρι μου όσο κ αν έχω προσπαθήσει. Η ζωή μας ευνόητα επηρεάζεται από όλο αυτό καθώς και η καθημερινότητα στο σπίτι. Έχω καταντήσει να περπατάω στα νύχια των ποδιών μου και φυσικά πολλές μέρες του μηνα να κοιμόμαστε ξεχωριστά. Δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει όλο αυτό αλλά μπορώ να πω πως ζούμε πλέον μια πολύ δύσκολη κατασταση στο σπίτι. Any thoughts?
Το ‘any thoughts’ δεν είναι ακριβώς ερώτηση, έτσι δεν είναι; Θα ήθελες μια απάντηση που λύνει το πρόβλημα, ή μια εγγύηση ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, ή έστω μια ελπίδα ότι δεν θα γίνουν χειρότερα. Δυστυχώς δεν γίνεται να πάρεις κάτι από τα τρία. Έχεις γράψει ήδη την ουσία της απάντησης: ’ Τον συμπονώ και θα ήθελα πολύ να τον βοηθήσω να βρει μια λύση αλλά δυστυχώς δεν περνάει από το χέρι μου όσο κ αν έχω προσπαθήσει.’ Δεν θα μπορούσα να το γράψω καλύτερα. Δεν περνάει από το χέρι σου, ειδικά αν το θεωρεί αναγκαίο κακό και φυσιολογικό στο επάγγελμά του.
Ένα περισσότερο επιστημονικό ερώτημα, που δεν ξέρω αν θα βοηθούσε σε κάτι, είναι: ισχύει αυτό που λέει; Είναι αναγκαίο κακό και φυσιολογικό στο επάγγελμά του; Όλοι οι συνάδελφοι του πάσχουν από διαταραχές ύπνου; Και αν ναι, είναι λόγω του προγράμματος, ή λόγω της φύσης της δουλειάς; Κατά πόσο επηρεάζεται ψυχολογικά δηλαδή, και βγαίνει αυτό στον ύπνο του; Δεν ξέρω αν τα κέντρα ύπνου θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε κάτι τέτοιο. Είναι το μόνο που μπορώ να σκεφτώ, όχι για να βοηθήσεις απαραίτητα, αλλά για να καταλάβεις κι εσύ, κι αυτός, τι είναι αυτό που του συμβαίνει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν δεν θέλει βοήθεια και θεωρεί οτι η κατάσταση αυτή είναι φυσιολογική δυστυχώς δεν μπορείς να τον βοηθήσεις. Ομως αν ρωτάς αν είσαι υπερβολική, δεν είσαι. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που έχουν άστατα εργασικά ωράρια έτσι. Ειχα συγκάτοικο με τέτοια ωράρια και δεν είχε προβλήματα ύπνου. Αλλο να κοιμάσαι πρωί γιατί δούλευες το βράδυ κι άλλο να μην ανέχεσαι τον παραμικρό ψίθυρο. Ασε που αποκλείεται ΟΛΟΙ οι συνάδελφοί του να έχουν τα ίδιο πρόβλημα. My thoughts? Μίλα μαζί του. Μακροπρόθεσμα η κατάσταση αυτή μπορει να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην σχέση σας επομένως καλό είναι να ξέρει οτι σε επηρεάζει… Διαβάστε περισσότερα »
Άρα γιατροί, διασώστες κλπ κρίνονται ακατάλληλοι. Σε 6 χρόνια μπορεί να έχουν αλλάξει οι συνθήκες της δουλειάς του. Ή αν τα βγάζει ας πάρουν μεγάλο σπίτι και νταντά.
I_am_the_law φυσικά και δεν είναι ακατάλληλοι. Δεν μπορείς να εννοείς σοβαρά οτι όλοι οι γιατροί έχουν διαταραχές ύπνου και είναι κάτι φυσιολογικό. Εχω στο οικογενειακό μου περιβάλλον γιατρό (που κάνει βάρδιες) και δεν έχει την συμπεριφορά του φίλου της κοπέλας. Κι έναν γνωστό που είναι πυροσβέστης (παρεμφερές με τον διασώστη επάγγελμα) και δεν έχει προβλήματα. Δεν λέω οτι είναι κάτι σπάνιο σε αυτό το επάγγελμα και μπορεί όντως να έχουν αλλάξει οι συνθήκες εργασίας του. Το πρόβλημα όμως είναι οτι αυτή η κατάσταση δημιουργεί προβλήματα στην σχέση τους και πρέπει να τα αντιμετωπίσουν αντί να προσποιούνται οτι είναι κάτι φυσιολογικό… Διαβάστε περισσότερα »
Πρώτα-πρώτα πρέπει να λύσει ο άνθρωπος το πρόβλημά του όπως μπορεί για να βρει την υγειά του διότι η έλλειψη ύπνου μπορεί να δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, πέρα από το ότι ρίχνει κατά πολύ την ποιότητα ζωής. Η σχέση έρχεται σε δεύτερη μοίρα, ειδικά αν το παράπονο είναι “περπατάω στις μύτες” και “κοιμόμαστε χωριστά”. Φυσικά διατηρεί κάθε δικαίωμα να φύγει η κοπέλα, αλλά το μείζον είναι το πρόβλημα υγείας που είναι σύνηθες και δυσεπίλυτο και, ναι, έχω κι εγώ προσωπική εμπειρία και το άτομο είχε τα ίδια προβλήματα, και ως γιατρός, που θα έπρεπε υποτίθεται να ξέρει τι και… Διαβάστε περισσότερα »
Πρέπει οπωσδήποτε να ζητήσει βοήθεια για το πρόβλημά του είτε σε νευρολόγο είτε σε κλινική ύπνου. Όσο αφήνει να παγιώνεται μια τέτοια κατάσταση, δημιουργεί πρόβλημα στον εγκέφαλο, που τώρα που είναι νέος δεν φαίνεται αλλά στα 50 του θα φανεί για τα καλά. Ξέρω τέτοια περίπτωση.
Δεν είναι καθόλου σπάνιο να θέλει κάποιος απόλυτη ησυχία και σκοταδι για να κοιμηθεί. Εγώ δε δουλεύω με βάρδιες κι όμως είμαι ακριβώς έτσι.Δεν ανέχομαι ούτε το φωτάκι του ξυπνητηριού, όυτε ελαφρύ ροχαλητο, ούτε την τηλεοραση των δίπλα όσο και χαμηλά να παίζει.Στο σπίτι μου είναι όλα οκ , μερικά βράδια απλώς δεν κοιμόμαστε μαζί με το σύντροφο μου και αυτό δεν είναι καν πρόβλημα.Οταν είναι να κοιμηθώ αλλού παίρνω μαζί μου μάσκα και ωτοασπίδες.Οταν έχω δυσκολίες να αποκοιμηθώ ή ξυπνάω μέσα στη μαύρη νύχτα καταλαβαίνω ότι χρειάζομαι βοήθεια, διότι χωρίς ύπνο κανείς γίνεται κουρέλι και δεν είναι λειτουργικός.Νομίζω ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Απόλυτα φυσιολογικό είναι να υπάρχουν διαταραχές ύπνου σε τέτοιες περιπτώσεις. Όσοι κοιμούνται σαν βόδια όπου τους βάλεις είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Γι΄αυτό πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 13 ώρες ανάπαυσης πριν από την επαναφορά στην εργασία και τα αναγκαία ρεπό. Ιδανικά όλα αυτά. Δεν σημαίνει ότι γίνονται σεβαστά. Αν εσύ είσαι η μοναδική πηγή θορύβου, πάλι καλά να λέτε, αν μένατε σε καμιά θορυβώδη πολυκατοικία, όπως οι περισσότερες, θα τρελαινόταν ο άνθρωπος. Θα πρέπει να βρει κάποια ρουτίνα και τρόπο (ωτασπίδες, μουσική) ώστε να ξεκουράζεται, σωματικά και ψυχολογικά. Καλό θα είναι να πάει, έστω συμβουλευτικά, σε κάποιον ειδικό, μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
Ειλικρινής απορία: δεν κατάλαβα γιατί το χαρακτηρίζουμε διαταραχή ύπνου. Ισως να μη χρειάζεται ειδικός, αλλά διαφορετική διαχείρηση της καθημερινότητας. Πχ αν πέφτει να κοιμηθεί μετά από νυχτέρι, να μη κοιμηθεί μόνο μια ώρα αλλά να προσπαθήσει να κλείσει όσες περισσότερες ώρες υπνου μπορεί. Φαντάζομαι ότι μετά από νυχτερινή βάρδια είτε θα είναι απόγευμα είτε ρεπό συνήθως. Ή όταν είναι πρωινός ας ρίχνει μια σιέστα το μεσημέρι-έστω και μισάωρη. Από ό,τι καταλαβαίνω, είναι συχνά στη σπίντα, σε υπερδιέγερση λόγω ξενυχτιού, δεν κάνει κάτι να το διαχειριστεί με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται η κούραση και να καταλήγει ζόμπι στην άδειά του.
Παιδιά, αυτές οι βάρδιες οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Θα πρέπει οπωσδήποτε να αποταθεί σε κάποιον γιατρό. Γράφω εκ πείρας.
Ωτοασπίδες;