Αγαπητή «Α, μπα»: Παντρεύομαι αλλά δεν ανυπομονώ καθόλου

Αγαπημένη Αμπα. Σε λίγους μήνες παντρεύομαι. Είναι σχεδόν όλα έτοιμα.. χαρτιά, νυφικό, σπίτι, βέρες. Όλοι ενθουσιασμένοι. Εγώ ετών 35, ταλαιπωρημένη λίγο από τη ζωή.. όπως όλοι πάνω κάτω σχεδόν. Με τον Νίκο είμαστε λίγο καιρό μαζί. Πριν τον γνωρίσω πέρασα μεγάλο ψυχολογικό λούκι με έναν τύπο που τον ερωτεύτηκα τρελά , έτσι δυνατά είχα ερωτευτεί την πρώτη μου σχέση, στα 17. Το δυνατό ενδιαφέρον ως συνήθως ήταν μονόπλευρο.. Πέρασα εάν μεγάλο διάστημα που ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, τη μια μέρα πετούσα στα ουράνια την άλλη έκλαιγα με μαύρο δάκρυ, είχε κυριαρχήσει τις σκέψεις μου, δεν κοιμόμουν τα βραδιά, ένιωθα γερασμένη από τα κλάματα ,ζούσα για να τον ξαναδώ. Μια παράνοια! Εκείνος προφανώς περνούσε την ώρα του καθώς περνούσαμε πολύ καλά μαζί. Λίγο πριν λήξει η ιστορία μας έμαθα κάτι που με απογοήτευσε πολύ, είπε κάτι για μένα.. εγώ δεν του είπα τίποτα όταν το έμαθα. Απλά έκοψα, δεν τον ξαναπήρα τηλέφωνο δεν του απάντησα σε μήνυμα, όταν τον είδα δεν του ζήτησα τα ρέστα. Εκείνος δεν με ρώτησε ποτέ τι συνέβη και άλλαξα, απλά κόψαμε και όταν συναντηθούμε τυχαία μιλάμε σαν απλοί γνωστοί. Και αυτό τέλειωσε όπως άρχισε, Όταν έμαθα αυτά που είπε ένιωσα σαν να μου σκίζεται η καρδιά στα δυο.. αλλά βρήκα δύναμη κ την αξιοπρέπεια μου κ αποφάσισα να γυρίσω σελίδα και να προχωρήσω! Μάζεψα τα κομμάτια μου λοιπόν κ αποφάσισα να σηκωθώ. Έσβησα φωτογραφίες, πέταξα πράγματα αποφάσισα να τον απομυθοποιήσω. Εγώ έφταιγα έτσι κ αλλιώς εκείνος δεν με ήθελε τόσο. Αφού πέρασε λίγος καιρός.. γνωρίζω τον Νίκο. Όμορφος ενδιαφέρον, μικρότερος μου 6 χρόνια, αυτή η φλόγα όμως που ένιωθα για τον Θάνο δεν υπήρχε στη σχέση μας.. Σκέφτηκα πως ο δυνατός ερωτάς δεν είναι σφραγίδα πως τα πράγματα θα πάνε καλά κ πως στην πορεία ποτέ δεν ξέρεις.. Αποφάσισα να δώσω ευκαιρία γιατί ο Νίκος μου έδειχνε σεβασμό κ από όσο έδειχνε κ δείχνει είναι ερωτευμένος μαζί μου και με αγαπάει (έτσι λέει..), γνώρισα σχεδόν αμέσως την οικογένεια του που μου έδειξε αγάπη και εκτίμηση. Ξέρει για τη φάση μου πριν.. ξέρει για τη ζωή μου.. είναι γενναιόδωρος στην καρδιά και ο γάμος γίνεται με δικά του έξοδα χωρίς να μου ζητάει.. εγώ οικονομικά δεν είμαι στο δικό του επίπεδο. Η αλήθεια είναι πως όλα έγιναν γρήγορα, ήταν τόσο έντονο το ενδιαφέρον του, αμέσως μου έδειξε πως νιώθει, κάτι που εκτίμησα. Όταν μου έκανε πρόταση είπα το ναι ήταν ρομαντικός, είναι παθιασμένος, εγώ όμως δεν νιώθω ερωτευμένη.. τον εκτιμάω κ μου αρέσει εμφανισιακά και με ελκύει. Αυτές τις μέρες νιώθω ένα βάρος στο στήθος, μια θηλειά στο λαιμό, ένα αίσθημα απόγνωσης και φόβου.. Κοιτάω τους γονείς μου κ σκέφτομαι πως πλέον δεν θα τους ζω.. είναι μεγάλοι σε ηλικία και νιώθω πως με το να τους αποχωριστώ μεγαλώνουν περισσότερο. Κοιτάω τον σκυλάκο μου και ξέρω πως πια δεν θα με καλωσορίζει πηδώντας από καναπέ σε καναπέ (Δυστυχώς δεν μπορώ να τον πάρω γιατί δουλεύουμε πολλές ώρες και είναι και των γoνιών μου δεν θέλω να νιώσουν μεγαλύτερη μοναξιά) Φοβάμαι αργότερα την διαφορά μας στο μέλλον, Το ξέρει και κατά καιρούς έχει κάνει αστειάκι με αυτό το θέμα. Νιώθω σαν να περπατάω το πράσινο μίλι. Δεν μπορώ να κάνω πίσω.. Η μητέρα μου μου λέει συνεχώς ποσό τυχερή είμαι.. και πως δεν πάω καλά καθώς σχέσεις που με ταλαιπωρούσαν εγώ τις ήθελα και τώρα αντιδράω έτσι. Εγώ νιώθω θλίψη και δεν ανυπομονώ καθόλου να έρθει ο γάμος. Ποσό σκατά τα έχω κάνει, πως έφτασα εδώ. Μακάρι να είναι κρίση κ αργότερα αγαπήσω δυνατά, Μια είμαι κομπλέ.. την άλλη με πιάνει ένα σφίξιμο στο λαιμό κ σκέφτομαι πως όλο αυτό είναι όνειρο και θα ξυπνήσω.. Θα είμαι μια ζωη με ένα άτομο που δεν είμαι ερωτευμένη? Αυτό μήπως είναι αποτέλεσμα της ανωριμότητας μου. Δεν θέλω να είμαι drama queen .. Δεν ξέρω αν το δημοσιεύσεις και αν αυτό γίνει πρίν η μετά τον γάμο.. όπως και να έχει σε ευχαριστώ για τις απαντήσεις που έχεις δώσει αλλού και με έχουν βοηθήσει διαφορετικά.. Εύχομαι σε απάντηση σου

– Bride–john Coffey

Νομίζω ότι τα λάθη που έχεις κάνει και συνεχίζεις να κάνεις είναι ότι δεν ψάχνεις μια ισότιμη σχέση στην οποία θα νιώθεις ασφάλεια αλλά στην οποία θα δίνεις και αντίστοιχα (ασφάλεια, χρήματα, καθοδήγηση), αλλά ψάχνεις έναν προστάτη που θα αντικαταστήσει την προστασία που έζησες στα παιδικά σου χρόνια. Όμως δεν είσαι παιδί. Είσαι γυναίκα 35 χρονών, και οι αποφάσεις είναι δικές σου. Δεν θα έπρεπε να παντρεύεσαι επειδή σε διάλεξε κάποιος, ούτε επειδή η μαμά σου λέει ότι είσαι τυχερή. Αυτό που κάνει τη μαμά σου να χαίρεται είναι ότι δεν θα χρειάζεται να σε φροντίζει. Το κατά πόσο θα καλύπτεσαι εσύ συναισθηματικά ή με άλλους τρόπους (αυτό που εσύ αφελώς και πολύ επιφανειακά ονομάζεις «έρωτα») ούτε της περνάει από το μυαλό ως ζητούμενο. Άλλωστε ούτε εσύ το σκέφτεσαι. Σχεδιάζεις την ζωή σου και την προσωπική σου εξέλιξη ανάλογα με το ποιον ερωτεύτηκες και πόσο.

Είσαι πολύ μεγάλη για να μην ξέρεις πόσο δύσκολη είναι η ζωή και πόσο απαιτητική, και πόσα πρέπει να κάνεις εσύ, ΜΟΝΗ σου, για να νιώθεις ασφαλής και ευτυχισμένη. Ο έρωτας δένει μια σχέση, η αγάπη τσιμεντώνει, αλλά ούτε το ένα συναίσθημα, ούτε το άλλο είναι αρκετά για να επιβιώσει ένας γάμος. Αναγνωρίζεις την ανωριμότητα σου, αλλά τι σκοπεύεις να κάνεις γι’ αυτό; Είτε αγαπήσεις αργότερα είτε όχι, λες ότι έχετε διαφορές, και σχεδόν φοβάμαι να ρωτήσω τι εννοείς.

Το ασφαλές θα ήταν να αναβάλεις το γάμο και να ξεκινήσεις θεραπεία. Εύχομαι να είσαι πολύ τυχερή και να αποδειχτεί ότι αυτός ο άντρας είναι κατάλληλος για σένα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News