Πάντα πίστευα μέσα μου βαθιά ότι δεν με αγαπάω. Γιατί άφηνα τον πρώην μου να με χειρίζεται και να με κάνει ο,τι θέλει, γιατί δεν πίστευα σε εμένα παρόλα όσα είχα πετύχει, γιατί δεν με υπερασπίστηκα πολλές φορές που έπρεπε, γιατί δεν ύψωσα το ανάστημα μου αλλά αντ’ αυτού πήγα σπίτι να κλάψω. Μετά από τις συνηθισμένες αναποδιες και δύσκολες στιγμές που έχουν λίγο πολύ όλοι (χωρισμοί, οικονομικά, προσαρμογή στη δουλειά κλπ), αποφάσισα να αρχίσω να με προσέχω και να με φροντίζω λίγο παραπάνω. Να ντύνομαι καλύτερα, να διαβάσω ακόμα παραπάνω, να προσέχω τη διατροφή μου. Εχθές όμως, σε μια συζήτηση με τη μητέρα μου που μου έλεγε ότι στις σχέσεις μου δεν εκτιμούσα αρκετά εμένα (είχε δίκιο), μου είπε ότι “γενικά δεν με αγαπώ”. Και της είπα ότι τώρα βλέπεις ότι επενδύω σε εμένα, από τα πιο ρηχά (ντύσιμο πχ) έως τα πιο βαθιά (καλλιέργεια προσωπική), αλλά διαφώνησε, ότι η φροντίδα του εαυτού δεν είναι απαραίτητα αγάπη. Τελικά τι είναι αγάπη προς εμάς;
–Έλλη
Η αναγνώριση των αδυναμιών μας και των περιορισμών μας, αλλά με συμπόνοια. Αυτό δεν είναι παραίτηση, είναι παρότρυνση για περισσότερη προσπάθεια – αλλά μέσα σε ρεαλιστικά πλαίσια.
Αυτός ο τρόπος βοηθάει να βλέπουμε με περισσότερη συμπόνοια και τους γύρω μας, και δημιουργεί βαθύτερες σχέσεις.
Η αφετηρία είναι η αναγνώριση του εαυτού, και αυτό είναι και το πιο δύσκολο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα μιλήσω για ένα προσωπικό γεγονός. Ήμουν σε παρόμοια φάση όπου υποβιβαζα τον εαυτό μου σε σχέση με τους άλλους και πίστευα ότι ίσως δεν μου αξίζουν κάποια καλα πράγματα. Ήθελα όμως να το αλλάξω αυτό, προσπαθούσα, νομίζω. Μια μέρα, βρηκαμε κάτι βιντεοκασέτες παλιές και είπαμε να τις βάλουμε να δούμε τι δείχνουν. Ήταν βιντεοκασέτες που είχαν τραβήξει οι γονείς μου με εμάς μωρά και παιδιά. Μου έκανε εντύπωση μια όπου ήμουν εγώ μωρό αλλά περπατουσα και τραβούσε το βίντεο ο μπαμπάς μου. Είδα ότι παίζαμε και συνέχεια μου μιλούσε, μου έλεγε τρυφερά λόγια και μου εξηγούσε πραγματα, παίζαμε μαζί… Διαβάστε περισσότερα »
Το’χω ξαναπεί: σύγκρινε το πώς φέρεσαι σε’ σενα και πώς θα φερόσουν, στην ίδια ακριβώς κατάσταση, σε ένα πλάσμα που αγαπάς. Πόσο αυστηρή ή τρυφερή θα ήσουν, πόση κατανόηση θα έδειχνες, πώς θα μιλούσες, ακόμα πώς θα το έτρεφες (η φροντίδα εαυτού δηλαδή, είναι παρελκόμενο, αλλά όχι απ9δειξη, νομίζω αυτό εννοούσε η μαμά σου). Αν βρίσκεις μεγάλες αποκλίσεις, έχεις απάντηση για’ σενα.
Πολύ σωστή απάντηση και μέθοδος💕💕🤗. Την χρησιμοποιώ και εγώ. Συνεχίζω βέβαια να είμαι πάρα πολύ σκληρή με τον εαυτό μου, αλλά προσπαθώ έστω κάποιες στιγμές να σκεφτώ πιο τρυφερά, με περισσότερη κατανόηση.
Πολύ ωραία οπτική. Θα την έχω στο νου μου από εδώ και πέρα.🤗
@Louise, ακόμα με εκπλήσσει η ευκολία με την οποία μου μιλάω άσχημα και με πονάω με τρόπους που ούτε σε άτομα που δεν πολυσυμπαθώ δε θα χρησιμοποιούσα.
@Πένα, χαίρομαι πολύ, βοηθάει εξαιρετικά μακροπροθεσμα.
Και αυτοαγκαλιές, το παιδάκι μέσα μας πάντα τις χρειάζεται ❤️
Η αγάπη για εαυτό μας νομίζω τελικά ότι είναι πρωτίστως η αποδοχή: ξεκινάει όταν αντέξουμε να δούμε τις αδυναμίες μας, τους περιορισμούς μας (όπως πολύ εύστοχα λέει η Λένα) και τις σκοτεινιές στα τρίσβαθα της ψυχής μας. Δεν το αντέχουν όλοι/ όλες, γι αυτό και πολλοί/ πολλές πορεύονται μια ζωή στον αυτόματο πιλότο. Η βαθιά αυτογνωσία οδηγεί στην αποδοχή και τελικά σε μία αίσθηση ηρεμίας, ότι χωράμε στο πετσί μας τέλεια. Αυτή είναι η δική μου προσωπική κατάσταση ευτυχίας.
Αυτό είναι το δικό μου συμπέρασμα από 2 έως τώρα χρόνια ψυχοθεραπείας, δεν ξέρω αν βοήθησα.
Αναγνώρισες κάτι που έκανες λάθος με απίστευτη διαύγεια και σταδιακά προσπαθείς να βρεις τρόπους να το αλλάξεις. Άσχετα με το αν θα κάνεις λάθη στην πορεία, σου το αναγνωρίζεις αυτό; Ή στέκεσαι στο λάθος που βρήκε η μαμά σου; Αυτό νομίζω εννοούσε. Να είσαι καλή με εσένα.
Εγώ πάντως δε θεωρώ καθόλου κακή αρχή αυτό που κάνεις. Επενδύεις χρόνο και ενέργεια στο να μάθεις και να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Δεν ξέρω κανέναν που να μην μπορεί να επωφεληθεί απ’ αυτό. Στη διαδρομή θα βρεις κι άλλα πράγματα να διορθώσεις, δεν είναι ψεκάσαμε- σκουπίσαμε, είναι ταξίδι, διαδικασία.
Γραφούσα Ελλη, Νιώθω πολύ αυτά που αναφέρεις… Δυστυχώς η ελληνική οικογένεια και η κοινωνία δε μας μαθαίνει πως μπορούμε να αγαπάμε τους εαυτούς μας ώστε να είμαστε καλύτεροι και πιο λειτουργικοί άνθρωποι. Αντιθέτως, μας παροτρύνει να θάβουμε αυτό που νιώθουμε και σκεφτόμαστε.Εγώ πιστεύω πως αυτό που κάνεις είναι αυτοφροντδα και ως επακόλουθο αρχίζεις να σε αγαπάς μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Πέρα από αυτά που ανέφερες, εγώ προσπαθώ να ακούω το συναίσθημα μου.Πχ αν μια,δυο, τρεις μέρες δε νιώθω καλά για να βγω, δε θα βγω. Θα κάτσω μέσα να διαβάσω βιβλίο ή να δω netlix ( βέβαια… Διαβάστε περισσότερα »
Πιστεύω οτι η αγάπη προς τον εαυτό μας ξεκινάει με το να αποδεχτούμε οτι δεν είναι τέλειος. Και οτι αυτό είναι ενταξει. Μπορούμε να βελτιώσουμε κομμάτια του εαυτού μας αλλά δεν είμαστε ποτέ τέλειες, γιατί δεν θα ήμασταν άνθρωποι αλλιώς. Αγάπησε αυτά που βλέπεις ως “ελαττώματα”, κατανόησέ τα, άλλαξε αυτά που σου δημιουργούν προβλήματα στη ζωή σου και σιγά σιγά θα φτάσεις να σε αγαπάς. Ανέφερες τον χειριστικό πρώην σου και οτι νιώθεις άσχημα που τον άφηνες να σε χειρίζεται. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις οτι δεν τον “άφηνες”. Σε χειριζόταν, αποσπούσε τη συναίνεσή σου με δόλιο τρόπο. Είσαι το θύμα και… Διαβάστε περισσότερα »
αγάπη προς εμένα είναι μια βαθιά ουσιαστική σχέση αποδοχής και συμφιλίωσης με τ@ εαυτ@.