Αγαπητή «Α, μπα»: Όταν σε μια σχέση κάνουμε υποχωρήσεις ή «θυσίες» πρέπει να το δηλώνουμε;

Πιστεύεις ότι όταν σε μια σχέση κάνουμε υποχωρήσεις ή «θυσίες» πρέπει να το δηλώνουμε; Προχθές ο σύντροφος μου μου είπε να χωρίσουμε γιατί ένιωθε ότι μόνο αυτός προσπαθούσε σε αυτή τη σχέση. Η ζωή του είναι αρκετά γεμάτη και πιεσμένη από τη δουλειά και από διάφορες υποχρεώσεις. Πολλές φορές έβαζε στην άκρη κάποια πράγματα για να βρεθούμε ή κοιμόταν λιγότερο για να βρει χρόνο για εμάς ή προσάρμοζε το πρόγραμμα του. Το θέμα είναι ότι αντίστοιχες ενέργειες έκανα κι εγώ χωρίς όμως να τις «διαφημίζω». Δηλαδή τον ρωτούσα αν θα βρεθούμε το βράδυ και προσάρμοζα το πρόγραμμα μου χωρίς να του πω ότι «σήμερα ήθελα να κάνω αυτό ή ότι μου πρότειναν οι φίλες μου να βρεθούμε αλλά προτιμώ να δω εσένα και αυτά να τα κάνω άλλη μέρα». Κι εγώ κοιμόμουν λιγότερο όταν βρισκόμασταν αργά το βράδυ αλλά δε βαριγκωμούσα. Χαιρόμουν που θα τον δω και ας κοιμόμουν όρθια την επόμενη μέρα στη δουλειά. Ούτε και αυτός τόνιζε τις υποχωρήσεις του αλλά ήξερα π.χ. ότι αφήνει τη δουλειά στη μέση για να βρεθούμε και ότι θα τη συνεχίσει μετά με αποτέλεσμα να κοιμηθεί στις 3 το βράδυ. Πάντα πίστευα στις αμοιβαίες υποχωρήσεις, μόνο έτσι μπορεί να έχει ισορροπία μια σχέση και να διατηρηθεί. Αλλά νόμιζα ότι δε χρειάζεται να τις δηλώνουμε. Δηλαδή «Δες πόσο προσπαθώ και τι κάνω για χάρη σου» για να ξέρει και άλλος ότι δεν είναι όλα εύκολα ή αυτονόητα. Προχθές ένιωσα πολύ αδικημένη (ξέρω ότι δε σου αρέσει η λέξη αλλά έτσι ένιωσα). Του το εξήγησα, του είπα τι έκανα όσο ήμασταν μαζί, τώρα είμαστε σε μια αναθεώρηση της σχέσης αλλά δεν ξέρω πια πως να συμπεριφερθώ. Νιώθω ότι μετά γίνεται σαν αλισβερίσι υποχωρήσεων. Ότι εγώ έκανα πέντε και περιμένω πέντε και από σένα για να είμαστε πάτσι. Είμαστε και οι δύο 35 χρονών και έχουμε σχέση 2 χρόνια (αν έχει καμία σημασία)

–A

Δεν ξέρω τι να πω. Μου φαίνεται ότι οι υποχωρήσεις και οι θυσίες στη σχέση σας, που είναι και δυο χρόνια, είναι γύρω από το πότε θα βρεθείτε και τι ώρα θα πάτε για ύπνο. Όταν άρχισα να διαβάζω για θυσίες, δεν περίμενα ότι θα διαβάσω αυτά που διάβασα. Μια σχέση είναι πολλά περισσότερο από την προσπάθεια να βρεθεί κοινός χρόνος. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό και μόνο αυτό τέθηκε ως λόγος για χωρισμό.

Είναι από τις περιπτώσεις που η λέξη «αδικία» ταιριάζει, ωστόσο. Αν προσπεράσουμε το ελαφρώς παράξενο γεγονός ότι μιλάμε για το ποιος ξενυχτάει περισσότερο για χάρη του άλλου, τότε συμφωνώ μαζί σου. Αν ο άλλος δεν καταλαβαίνει τι κάνεις για αυτόν, χωρίς να του το επισημαίνεις κάθε φορά, δεν είναι ότι είναι άδικος – είναι ότι δεν κάνει συνειδητή προσπάθεια να σε καταλάβει, να σε αφουγκραστεί, να μπει στη θέση σου, και αυτό μάλλον θα εμφανίζεται και σε άλλες μορφές και άλλα επίπεδα της σχέσης, δεν μπορεί να είναι μόνο στη συχνότητα και στους όρους των ραντεβού.
Στα ραντεβού τα ίδια, πώς περνάτε;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News