Γεια σου Α, μπα εχω το ανάποδο πρόβλημα απ αυτους που τους σχολιάζουν για τα παραπανίσια κιλά. Συγκεκριμένα έχω αδυνατίσει πάρα πολύ σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα (δευτερο μωρό, μετακόμιση σε άλλη χώρα, ασθένεια κοντινού προσώπου) και ως αποτέλεσμα έκοψα πολύ στο πρόσωπο. Επίσης δεν έχω πλέον στήθος. Όποιος με βλέπει σχολιάζει πόσο αδυνάτισα και πρεπει να παχύνω κτλ. Έχοντας βρει το ρυθμό μου πλέον έχω αρχίσει να παίρνω κιλά (δεν είχα ποτε στόχο να αδυνατισω, ήμουν ήδη κανονική/αδύνατη) αλλά το πρόσωπο δε γεμίζει όσο και να φάω. Ούτε και το στήθος μετά απο δυο ετήσιους θηλασμούς και γέννες. Όσο να πεις μεγαλώνω κιολας (36). Οπότε πιο όμορφη δεν το κόβω να γίνομαι. Πως αντιμετωπίζω λοιπόν όχι τόσο τα σχόλια αλλά την αλήθεια τους; Ότι ασχημαίνω; Και πόσο μάλλον όταν πάντα θεωρούμουν μια πάρα πολύ ωραία κοπέλα, οπότε είναι ακόμα πιο εμφανής η αλλαγη. “Πωπω την είδες την ταδε; πως εγινε έτσι, αυτη τη θυμάμαι ήταν πολύ όμορφη, γιατί χάλασε έτσι”. Δεν αποκλείω την πλαστική αλλά νομίζω πως πρεπει πανω απ ολα να βρω άλλους τρόπους να το αντιμετωπίσω ανεξαρτητα απ το αν θα μπορεσω να κανω κατι παρεμβατικο ή μη.
Αχ, πώς πήγαμε από το ότι αδυνάτισες στο ότι όλοι λένε γύρω σου πόσο έχεις ασχημύνει; Μόνη σου έκανες το άλμα. Μόνη σου υποθέτεις ότι λένε πίσω από την πλάτης σου ότι χάλασες ενώ ήσουν όμορφη. Τις δικές σου σκέψεις εκφράζεις αυτή τη στιγμή, και χρησιμοποιείς τους άλλους ως κουκλοθέατρο. Αν είναι δυνατόν, που μεγαλώνεις στα 36.
Δεν ξέρω γιατί είναι αυτονόητο ότι ένα αδύνατο πρόσωπο και μικρό στήθος σημαίνει άσχημη γυναίκα. Επειδή σου λένε όλοι ότι αδυνάτισες; Αυτή τη δουλειά κάνουν οι γύρω, αστυνομεύουν τα σώματα των πάντων στο περιβάλλον τους, ειδικά στις γυναίκες, ακόμη πιο ειδικά στις γυναίκες μετά από γέννα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σχολιαστεί γυναίκα αφού γεννήσει, ακόμα και το θετικό σχόλιο, το επιδοκιμαστικό, είναι υποτίμηση σε επίπεδο «ικανότητας», σα να μην είναι παραδεκτό ότι μια γέννα αλλάζει το σώμα.
Ούτε εγώ αποκλείω την πλαστική, αλλά διάβασες αυτό που έγραψες; Δεν λες ότι δεν σου αρέσει ο εαυτός σου όπως είναι τώρα, αλλά ότι οι άλλοι σε απορρίπτουν. Αυτό που πρέπει να κάνεις πάνω από όλα είναι να καταλάβεις, να αναλύσεις, να συνειδητοποιήσεις πού βρίσκεσαι εσύ σε όλα αυτά, πώς αισθάνεσαι εσύ με το πρόσωπο σου, με το στήθος σου, με το σώμα σου.
Όλα αυτά θα άλλαζαν είτε έκανες παιδιά είτε όχι, μεγαλώνουμε και αλλάζουμε, ότι μεγαλώνουμε και ασχημαίνουμε είναι κάτι που έχουμε συμφωνήσει μεταξύ μας, και δεν είναι η αλήθεια. Μήπως είχες επενδύσει πολύ στην εμφάνιση σου, και ένιωθες ότι εξαργυρώνεις κοινωνική θέση μέσω αυτού, και τώρα βλέπεις τους γύρω σου να αποσύρουν την επένδυση πάνω σου; Τότε κακώς αφέθηκες και τους άφησες να σου το κάνουν αυτό. Ήταν μεγάλος ο πειρασμός της ευκολίας, αλλά είσαι 36. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να βρεις άλλους τρόπους για να αυτοπροσδιορίζεσαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η γιαγιά μου γεννηθήσα το 1912, προς το τέλος (96 ετών μας άφησε) τα είχε χάσει, δεν θυμόταν κανέναν πλην της θείας μου, αλλά τα έλεγε πολύ ωραία. Σε μια σουρεάλ συζήτηση που είχε με την ξαδέρφη μου η οποία της έλεγε τι της είπαν/τι τους είπε κτλ και απάντηση δεν περίμενε, η γιαγιά γυρνάει και της λέει σοβαρά-σοβαρά πιάνοντάς της το χέρι με αγάπη: “Ελενίτσα, εσύ τον εαυτό σου θα κοιτάς. Το τι λέει ο καθένας, τι νομίζει δεν θα σε νοιάζει. Τι θα κάνεις εσύ, τι θέλεις εσύ να κοιτάς” Η Ελενίτσα ήταν η κολλητή, παιδική της φίλη… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καλό σου με συκγίνησες. Θυμήθηκα τη θειά μου, αδερφή της γιαγιάς, στο χωριό που έλεγε στα Κερκυραικά όποτε πήγαινα να τη δω: “να σεβοσάστενε τον εαυτό σας”.
Αχ πόσο ωραία συμβουλή! Όσους Κερκυραίους έχω γνωρίσει τους αγαπώ, να δω ποτέ θα τα καταφέρω να δω την Κέρκυρα.
Έλα το Πάσχα να πετάξουμε καμιά στάμνα να ξεδώσουμε!
Εγώ μετά την εγκυμοσύνη παχυνα, στην εγκυμοσύνη είχα μόνο κοιλιά (πολλή κοιλιά), αλλά τώρα μοιάζω πιο έγκυος απ’ ότι όταν ήμουν όντως. Είδαμε πρόσφατα μία θεία του άντρα μου στο δρόμο η οποία επέμενε ότι είμαι έγκυος, της έλεγα ότι είμαι απλώς χοντρή και δε με πίστευε!!!!!! Κι εκει που λέω ότι πάει ν’ απολογηθεί, μου πετάει ένα “ραψ’το κι εσύ” και της λέω δε θέλω, άσε μας που δε θέλεις, λέει και της απαντάω ότι εγώ έτσι γουστάρω. Όσο διήρκησε η συνάντηση δεν της μίλησα ξανά. Δε θα καταλάβω ποτέ, ποτέ όμως, την αηδιαστική αυτή τάση των ανθρώπων να… Διαβάστε περισσότερα »
μιλάνε για το καλό σου βρε κουτό που δε λες να το καταλάβεις κι εσύ.
σου στέλνω ❤
Ε γι’ αυτό λέω ότι αντιπαθώ βαθύτατα την πλειοψηφία των ανθρώπων γυρω μου (τους συμπονω ταυτόχρονα και τους καταλαβαίνω, αλλά δεν παύω να μην τους αντέχω) κι ότι είμαι αντικοινωνική από επιλογή κι όχι από ανάγκη κι όλοι μου λένε χαχαχα βρε, τι νόστιμα που τα λες. Άντε μετά να τους κάνεις να πιστέψουν οτι σοβαρολογεις.
Υπομονή και γράψ’ τους όλους, ό,τι και να κάνουμε πάντα κάτι θα βρουν να πουν. Κι αν χρειαστεί να χειροδικήσεις, εμείς μάρτυρες υπεράσπισης ; )
Ωχου… Γιατι παχυνες, γιατι αδυνατισες, γιατι κρεμασες, γιατι γερασες, γιατι ετσι και γιατι γιουβετσι.
Κουμαντο στο σωμα το δικο τους.
Κοιτα να χαρεις τα νιατα σου και τη ζωη σου, θα βλεπεις φωτογραφιες σου οταν γινεις 70 και θα λες “ποσο ομορφη και νεα ημουν, γιατι δεν το εζησα και δεν το χαρηκα”
Γιατι δεν τους κοιτας ευθεια στα ματια, λεγοντας «μ αρεσει το σωμα μου ακριβως οπως ειναι, ευχαριστω για το ενδιαφερον»; Οσες φορες το εχω κανει ετσι ακριβως, τοσο assertive, κοβεται απολυτως η φορα του απενταντι για κουτσομπολιο -γιατι αυτο κανουν, μην κοροιδευομαστε. Μην απολογεισαι για την εμφανιση σου, μην απαντας επι της ουσιας σε τετοια σχολια, ο,τι κ αν πεις ειναι οπλο στη φαρετρα τους. Για να πω και τον πονο μου, προσφατα εμαθα οτι η απο πανω μας στη δουλεια εκμυστηρευτηκε στον ετερο Ελληνα στην ομαδα οτι φοβαται μηπως πασχω απο νευρικη ανορεξια, κ ολα αυτα επειδη δεν τρωω… Διαβάστε περισσότερα »
Α θα στην κλέψω την ατάκα.
Αυτή τη γνωστή σου την αγαπώ.
Εφόσον έχεις νιώσει και υπάρξει όμορφη, γνωρίζεις πως ομορφιά δεν είναι ο καθρέπτης μας αλλά αυτό που εκπέμπουμε. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ομορφιάς είναι η αυτοπεποιήθησή μας. Στα 36 σου και μετά από όλες αυτές τις αλλαγές πιο πιθανόν είναι να έχεις χάσει αυτό το κομμάτι της ομορφιάς και όχι το άλλο. Πριν κάνεις οποιαδήποτε πλαστική ή δραστική παρέμβαση, κάνε κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο με στόχο να ενδυναμώσεις την αυτοπεποιήθησή σου. Μπορεί να γεμίσεις το πρόσωπό σου, να φουσκώσεις το στήθος σου, αλλά αν δεν γεμίσεις μέσα σου πάλι κομμένη θα φαίνεσαι και θα νιώθεις. Δεν υπάρχει τίποτα πιο… Διαβάστε περισσότερα »
Θα το λέω μέχρι να το εμπεδώσουμε όλοι. Το να πεις στην άλλη “αδυνάτισες”, ΔΕΝ είναι κομπλιμέντο. Δεν ξέρεις πως και γιατί έχει χάσει κάποια κιλά και άθελά σου μπορεί να γίνεσαι παθητική συνεργος σε διατροφική διαταραχή. Αν δε σου έχει πει η ίδια ότι προσπαθεί να χάσει κιλά με υγιή τρόπο ή αν δε σε ρωτήσει ευθέως “για πες, αδυνατισα?”, ΜΗ σχολιάσετε. Το “παχυνες”, μιας κι συζητάμε, δεν είναι θέμα αγένειας, αλλά με την ίδια παραπάνω λογική, ίσως συμβάλλει στη διατήρηση διατροφικής διαταραχής. Πολλές δεν τρώμε μέρες μετά από ένα τέτοιο σχόλιο και μάλιστα ασυνείδητα. Σαφώς δε μπορούμε να… Διαβάστε περισσότερα »
Για να καταλάβεις οτι η αστυνόμευση δεν έχει να κάνει μόνο με την ηλικία, αφήνω εδώ το σχόλιο της αγαπημένης μου ξαδέρφης, μανούλας σε αστυνόμευση σώματος και στιλ όταν τελείωσα τις σπουδές μου: “Πρέπει να αδυνατύσεις, Cloud, να γίνεις γυναίκα σωστή. Δεν είσαι πια φοιτήτρια. “
Με πήγε η μάνα μου τις προάλλες με το αυτοκίνητο ως στο σπίτι μου. Λίγο πριν φτάσουμε, θυμήθηκα οτι δεν είχα καπνό. “Άσε με ρε μάνα εδώ καλύτερα να πάρω τσιγάρα”. Με αφήνει, χαιρετιόμαστε, μπαίνω στο ψιλικατζίδικο. Στα αριστερά της βιτρίνας μπανίζω το ψυγείο με τα παγωτά. Κάθομαι λίγο να τα χαζέψω και ξαφνικά ακούω κόρνα αυτοκινήτου και κάποιον να με φωνάζει. Η μάνα μου είναι απ’ έξω, κορνάρει και φωνάζει “LAUREL!! LAUREL!! ΕΙΣΑΙ ΧΟΝΤΡΗ, ΕΙΣΑΙ ΤΟΦΑΛΑΚΙ, ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΠΑΓΩΤΟ!!” Ο ψιλικατζής ακόμα με ρωτάει, όταν παίρνω παγωτό (γιατί αν και τοφαλάκι τρώω παγωτάκι), μισοαστεία-μισοσοβαρά, αν είμαι σίγουρη οτι το… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει μια σύντομη σειρά από εκπληκτικά podcasts από τα καμμένα σουτιέν , το “χοντρές και αλλοπαρμένες ” που μια παρέα από χοντρές γυναίκες μιλάνε χωρίς ταμπού για το ότι είναι χοντρές , για την χοντροφοβία που δέχονται αλλά μοιράζονται και πρακτικές συμβουλές του στυλ που να ψωνίσεις για ρούχα και μαγιό . Είμαι σίγουρη ότι θα ήταν μια ανάσα ανακούφισης κυρίως για χοντρά άτομα , αλλά και εμένα (που δεν είμαι) μου άνοιξε τα μάτια σε σχέση με τα βιώματα τους , κάτι που δεν συζητιέται καθόλου.
https://kamenasoutien.com/2018/02/06/xondres-kai-alloparmenes-01/