Αγαπητή «Α, μπα»: Όλοι μου οι σύντροφοι με έχουν απατήσει

Αμπα σ αγαπώ ρε… Είμαι 27 με αρκετές συντροφικές και σεξουαλικές εμπειρίες. Το πρόβλημα είναι οτι όλοι μου οι συντροφοι με έχουν απατήσει με αποτέλεσμα να το κουβαλάω και στις καινούριες μου “σχέσεις” σα δεδομένο. Είμαι παθητικά ζηλιαρα κ τρελαίνομαι στη σκέψη του κεράτου καθώς το θεωρώ την εσχάτη προδωσία μεταξύ ζευγαριού. Νταλαβερίζομαι τώρα μ ενα παληκάρι το οποίο ειναι ανοιχτά “παίχτης” κ τον έχω ερωτευτεί. Χτες μου εξέφρασε τον προβληματισμό του για μια κοπέλα με την οποία έχει κάποιου είδους δεσμό κι ενώ έτσουξε προσπάθησα να τον συμβουλεύσω αντικειμενικά. Να σημειωθεί πως τον τελευταίο καιρό οι σεξουαλικές μας σχέσεις είναι παγωμένες απο μεριάς μου γι αυτό και μου ανέφερε κάτι τέτοιο. Το θέμα λοιπόν είναι οτι σκέφτομαι να προσπαθήσω μαζί του ( η πόρτα είναι ανοιχτή) που πάει ανοιχτά και με άλλεςγια να κανω τύπου ομοιοπαθητική θεραπεία και να ξεπεράσω το κομπλεξ μου. Όλο αυτό θέλω να το κάνω για μενα , όχι επειδή είμαι τρελά ερωτευμένη και δε μπορώ να το αποφύγω αλλά για να το δουλέψω μέσα μου. Τη φάση της αποκλειστικότητας που ζητάω από έναν αντρα και τρελαίνομαι. Θα δω στην πορεία αν με χαλάει φυσικά και θα το κόψω αλλα ίσως καταφέρω να συμφιλιωθώ με την ιδεα της πολυγαμίας, που είναι ο μεγαλύτερος στόχος μου. Να καταλάβεις πως κανένας δε σου ανήκει αποκλειστικά κι οτι ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει οτι τον ευχαριστεί. Πιστεύω πως ο άνθρωπος απο τη φύση του δεν είναι μονογαμικό ον κι οτι η μονογαμία είναι καθαρά στερεότυπο. Μου φαίνεται βουνό ν ασπαστώ αυτή την ιδεολογία αν και είμαι φουλ υπέρ. Το οτι κάποιος μπορεί να ποθήσει κάποια άλλη δε σημαίνει πως εγώ δεν είμαι αρκετή ή οτι η αξία μου εξαρτάται απ αυτόν. Δε μιλάω για περιπτώσεις που ο αλλος το παίζει δίπορτο αλλά στα πλαίσια μιας ειλικρινούς σχέσης που είναι δεδομένο. Δεν έχω ερώτηση, καίγομαι όμως ν ακούσω την αποψή σου.

–Ζυρίχη 2018

 

Πω πω τι μπέρδεμα είναι αυτό;

Έχεις μπλέξει την πολυγαμία με την απιστία, που είναι πολύ διαφορετικά πράγματα, και για να ολοκληρωθεί αυτό το κοκτέιλ βάζεις μέσα και την ανθρώπινη φύση, οπότε το γονάτισες.

Θα προσπαθήσω να το ξεμπλέξω. Ο άνθρωπος από τη φύση του δεν είναι τίποτα. Η φύση δεν είναι ο Θεός. Η φύση του ανθρώπου είναι αυτό που είναι τώρα, και ήταν πριν, και είναι πάντα. Και οι κοινωνικές συμβάσεις μέσα στη φύση του ανθρώπου είναι, οι κοινωνικές σχέσεις υπάρχουν όσο ο άνθρωπος, και τα ζώα έχουν επίσης κανόνες συμπεριφοράς ή περιορισμούς ή παραδοχές προκειμένου να εξασφαλίζουν περισσότερη προστασία από τους εξωτερικούς κινδύνους. Και η μονογαμία, κατ’ επέκταση είναι τόσο «φυσική» όσο η τσιμεντοκονία, η σχιζοφρένεια και τα αντιβιοτικά. Όποιος επικαλείται τη φύση ως αυθεντία το κάνει επειδή δεν έχει λογικά επιχειρήματα.

Η απιστία που έχεις βιώσει και σε έχει κάνει ζηλιάρα, όπως λες, είναι από μόνο του ένα κεφάλαιο ανάλυσης, γιατί ναι μεν είναι κάτι πολύ κοινό, αλλά αν σου συμβαίνει συνεχώς, με κάποιον τρόπο συμβάλεις. Επειδή δεν τα βλέπεις και πολύ καθαρά τώρα τα πράγματα, αναρωτιέμαι αν η ζήλια σου έχει προκύψει από την εμπειρία, όπως λες, ή η εγγενής ανασφάλεια που έχεις για το πόσο αξίζεις σε τραβάει σε σχέσεις που φωνάζουν από μακριά ότι δεν θα έχουν αποκλειστικότητα, οπότε έτσι εξηγείται και η άσκηση «ομοιοπαθητικής» που πας να κάνεις: σκέφτεσαι ότι δεν ευθύνεσαι εσύ που δεν φτιάχνεις μονογαμικές σχέσεις, αλλά το Σύστημα, άρα η λύση σου είναι να είσαι μέρος του Συστήματος, καταπολεμώντας την ανάγκη που έχεις για σεξουαλική πίστη και συντροφικότητα.

Αν ισχύουν αυτά που λέω, τότε πας να σβήσεις μια φωτιά με οινόπνευμα, και δεν ξέρω πώς θα γυρίσεις από αυτό το μονοπάτι. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να θέλεις να είσαι σε μονογαμικές σχέσεις. Είναι κάτι που αρέσει σε πολύ κόσμο. Δεν είναι ούτε αναχρονιστικό ούτε συντηρητικό. Είναι τρομερά επικίνδυνο να αρνείσαι στον εαυτό σου αυτό που ζητάει για να είναι ισορροπημένος ψυχολογικά. Όταν λέω τρομερά επικίνδυνο, εννοώ καταστροφικό. Νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να σταματήσεις ό,τι κάνεις και να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News