Γεια σου Λένα. Πρόσφατα είδα την ταινία «Call me by your name». Υπέροχη ταινία, με άγγιξε και με συγκίνησε βαθιά. Επειδή λοιπόν ενθουσιάστηκα, διάβασα διάφορα άρθρα, κριτικές, συνεντεύξεις των συντελεστών κ.λ.π. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι υπήρξε κάποια δυσφορία -κυρίως στην Αμερική- ως προς την ηλικία των ηρώων (17 και 24). Θεώρησαν ότι ήταν απρεπές το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας δεν έχει ενηλικιωθεί. Πιστεύεις ότι αν ο ήρωας ήταν γυναίκα θα το σχολίαζαν; Yπάρχει κάτι ιδιαίτερο ως προς τους ομοφυλόφιλους ή τους αμφιφυλόφιλους που τους διαχωρίζει από τους άλλους δεκαεπτάχρονους ως προς την εκδήλωση της σεξουαλικότητας τους; ‘Η όλο αυτό είναι απλά συντηρητισμός και ομοφοβία; Καταλαβαίνω ότι στα 17 μπορεί να ψάχνεσαι ακόμα σε αρκετά πράγματα, να μην έχεις δομήσει μια δυνατή προσωπικότητα και να είναι ευκολότερο να παρασυρθείς αλλά επί της ουσίας πόσο πιο ενήλικος και συνειδητοποιημένος είναι ένας δεκαοχτάχρονος από έναν δεκαεπτάχρονο; Εξάλλου στην ταινία ο δεκαεπτάχρονος είναι αυτός που κάνει το πρώτο βήμα και διεκδικεί τον άντρα που ποθεί. Δε αποπλανείται ούτε παρασύρεται. Αυτή είναι και η ομορφιά της ταινίας. Μιλάει απλά για τον έρωτα, την πρώτη αγάπη, την αποδοχή του εαυτού μας και θα μπορούσε να αφορά και ένα ετερόφυλο ζευγάρι ή δύο γυναίκες. Όσοι δεν έχετε δει την ταινία να τη δείτε. Αξίζει πραγματικά, δίνει μαθήματα σε πολλά επίπεδα και ανυπομονώ για το sequel που φημολογείται ότι θα γυριστεί.
-Sunshine
Είναι μεγάλος ο κίνδυνος να γενικολογήσουμε χάνοντας κάθε νόημα κουβέντας τώρα, γιατί η «κάποια δυσφορία κυρίως στην Αμερική» είναι η προσωπική σου εντύπωση από πόσα; Δέκα, είκοσι κλικ που έκανες; Άντε και πενήντα; Αυτά τα κλικ είναι μια σταγόνα μέσα στο ίντερνετ. Αν ήσουν μέλος μιας άλλης κοινωνικής ομάδας, μπορεί να διάβαζες ότι η ταινία είναι μήνυμα του Σατανά, ή να αγνοούσες την ύπαρξη της εντελώς.
Μολαταύτα, επειδή υποθέτω ότι διάβασες μέινστριμ αμερικάνικα μέσα, σε γενικές γραμμές – πολύ γενικές, με κίνδυνο να απεραντολογούμε – η επίσημη στάση είναι πιο αυστηρή με την ηλικία συναίνεσης σε σχέση με την Ευρώπη, και όταν λέμε «Ευρώπη», πάλι εννοώ την πολύ γενική έννοια. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, ένας ανήλικος δεν μπορεί να κρίνει αν αποπλανείται ή παρασύρεται, μπορεί να πειστεί ότι κάνει κάτι με τη θέληση του χωρίς να είναι σε θέση να το ελέγχει πλήρως, και για αυτό χρειάζεται νόμος που προστατεύει το θύμα σε αυτή την περίπτωση, και τιμωρεί τον θύτη. Η Ευρώπη σε αυτά τα θέματα είναι περισσότερο «ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά» και τουλάχιστον σε αυτά τα θέματα, όπως και στο αλκοόλ, θεωρούμε τους έφηβους περισσότερο υπεύθυνους και ικανούς να πάρουν αποφάσεις σχετικά με τις απολαύσεις της ζωής. Η τραμπάλα αλλάζει πολύ σε άλλα θέματα: η Αμερική δίνει δίπλωμα οδήγησης στα 16 και θεωρεί απολύτως νορμάλ, αν όχι απαραίτητο, να δουλεύουν τα παιδιά σε ελεγχόμενο περιβάλλον για το χαρτζιλίκι τους από πολύ νωρίς, πολύ πριν τα 15, έστω κουρεύοντας το γκαζόν του γείτονα, μοιράζοντας εφημερίδες, και άλλα τέτοια. Στα 16-17, με το δίπλωμα οδήγησης, οι περισσότεροι έφηβοι ξεκινούν κανονικές δουλειές το καλοκαίρι, ή ακόμα και παρτ τάιμ το χειμώνα.
Από τη στιγμή που τεθεί ένα όριο νομικά, δεν έχει νόημα το «τι διαφορά έχει ο δεκαεπτάχρονος από τον δεκαοχτάχρονο». Μετράμε τον χρόνο με αριθμούς ακριβώς για να υπάρχει ένα όριο κατανοητό από όλους, όχι επειδή την μέρα που κάποιος γίνεται δεκαοχτώ αλλάζει με μαγικό τρόπο. Μπορεί να έχουν τεράστια διαφορά, μπορεί και ένας δεκαεπτάχρονος να είναι πιο ώριμος από έναν εικοσάχρονο, αλλά αν συμφωνούμε ότι υπάρχει κίνδυνος βιασμού, τότε κάπου πρέπει να βάλουμε ένα όριο ηλικίας συναίνεσης που λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές εξελίξεις.
Αν ήταν η ιστορία μιας δεκαεπτάχρονης με έναν 24χρονο πιστεύω ότι θα υπήρχαν και πάλι τέτοια σχόλια, ίσως λιγότερα, γιατί είναι πιο αποδεκτή η ιδέα ότι μια νόστιμη έφηβη «τα θέλει», ας πούμε. Είναι ο προορισμός της τέτοιος έτσι κι αλλιώς. Αν ήταν δυο γυναίκες θα ήταν ακόμη λιγότερες οι αντιδράσεις ως προς το θέμα της συναίνεσης, γιατί το λεσβιακό σεξ δεν θεωρείται εντελώς κανονικό σεξ, εφόσον δεν περιλαμβάνεται αντρικό μόριο. Θα είχε σούσουρο για άλλους λόγους, ηδονοβλεπτικό με κρυφογελάκια, όπως έγινε με τη ζωή της Αντέλ, που μην ξεχνάμε, στο ξεκίνημα της ταινίας είναι 15 χρονών.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η ταινία είναι ένα ποίημα. Μαζί με τις πινακίδες (εντελώς άλλο πράγμα βέβαια), ότι καλύτερο βγήκε πέρυσι. Δεν ξέρω πόσος θόρυβος έγινε. Εγώ δεν έχω βρει ανθρώπους να την έχουν δει. Δύο φίλοι ανοιχτόμυαλοι θεωρητικώς, την είδαν μετά από παραίνεσή μας, και ο ένας είπε πως θα προτιμούσε να μην είχε δει τις ερωτικές σκηνές. Χμμμμμ δε θυμάμαι να είχε την ίδια αντίδραση με άλλες ταινίες. Να θυμηθούμε τη Λολίτα ας πούμε; δεν έχω διαβάσει το βιβλίο το οποίο αν θυμάμαι καλά η, απούσα πια, ρόζα νέρα μας είχε προτείνει αλλά με την ταινία είχα φρικάρει παρότι ο Τζέρεμυ Άιρονς… Διαβάστε περισσότερα »
Πωπω τι μου θύμησες! Και εμένα η Λολίτα με είχε φρικάρει τόσο πολύ. Φαινόταν τόσο παιδί η κοπέλα και ο Τζέρεμυ Άιρονς φαινόταν μεσόκοπος και με όσους το είχα συζητήσει τότε, κανένας δεν είχε ενοχληθεί – σοκαριστεί και μου έκανε εντύπωση! Την ταινία “Call me by your name” δεν την έχω δει ακόμα αλλα την έχω προγραμματίσει για το άμεσο μέλλον.
Η Dominique Swain ήταν 15 όταν γυριζόταν η νεότερη φιλμική εκδοχή της Λολίτας. ενώ στο έργο του Κιούμπρικ του ’62 η Sue Lyon ήταν 14. Στο βιβλίο του Nabolov (1955) η Λολίτα είναι 12.
Συμφωνώ τόσο μα τόσο πολύ για τις δύο ταινίες! Όσο για τη Λολίτα δεν ξέρω, αλλά κοιτώντας όλες τις ταινίες των sixties οι γκόμενες ίσα που είναι ενήλικες, οι γκόμενοι έχουν μια ηλικία, ένα υπόβαθρο, μια ρυτίδα, ένα μπλιαχ στα μάτια μου. Όχι ότι μπορεί να μην είναι ωραίοι άντρες, νομίζω ότι καταλαβαίνετε πώς το λέω. Θυμήθηκα και το Darling, το είχα δει το καλοκαίρι, άπειρα νεύρα. Λέω δεν μπορεί, μου κάνει πλάκα το σύμπαν.
H Aμερική επέλεξε τον Trump. Mε λιγότερες ψήφους, με διάφορα κόλπα και απάτες που ευνόησαν την εκλογή του αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι στηρίζεται ακόμα από μεγάλο μερίδιο ψηφοφόρων και όχι μόνο από μεγιστάνες αλλά και από παραδοσιακούς αμερικάνους που ζουν κυρίως σε μικρότερες πόλεις/χωριά και έχουν χαμηλότερη ή καθόλου μόρφωση. Η 2η Νοεμβρίου πλησιάζει και δεν φαίνεται να πτοείται. Δεν θα έχει το κογκρέσο, θα έχει όμως τη γερουσία που είναι ισχυρότερη και, παρά τα σκάνδαλα, πήρε και το ανώτατο δικαστήριο. Η οπισθοδρόμηση έχει ξεκινήσει και συνεχίζεται και αν αναλογιστούμε που μπορεί να φτάσει θα είναι σαν… Διαβάστε περισσότερα »
Γαμώτο. Το κοιτούσα τις προάλλες και είναι απολύτως εξωφρενικό! The agency’s proposed definition would define sex as either male or female, unchangeable, and determined by the genitals that a person is born with, according to a draft reviewed by The Times. Any dispute about one’s sex would have to be clarified using genetic testing. (…) The new definition would essentially eradicate federal recognition of the estimated 1.4 million Americans who have opted to recognize themselves — surgically or otherwise — as a gender other than the one they were born into. https://www.nytimes.com/2018/10/21/us/politics/transgender-trump-administration-sex-definition.html (…) “Roger Severino, the controversial head of the… Διαβάστε περισσότερα »
Παίζουν με τις ζωές των ανθρώπων. Έτσι ακριβώς. Χωρίς να νοιάζονται για την ψυχική τους υγεία, τις αυτοκτονίες που θα προκύψουν, τα τρανσφοβικά εγκληματα, τις απολύσεις από θέσεις εργασίας. Τίποτα. Και οι ίδιοι που είναι πιστοί χριστιανοί-είτε καθολικοί, είτε (κυρίως) ευαγγελικοί ή ότι άλλο, είναι και κατά των εκτρώσεων. Εδώ και αιώνες τα δικαιώματα γυναικών και ομοφυλόφιλων/διεμφυλικων πάνε μαζί και δυστυχώς βλέπω να μπαίνουμε σε σκοτεινή εποχή.
Αν το γνωρίζω καλά, η Βουλή αντιπροσώπων έχει το προνόμιο άσκησης ή μη ποινικής δίωξης πχ για θέμα με Ρωσία και Γερουσία θα δικάσει, Γερουσία θα πει αθώος ή ένοχος, η δίκη είναι προνόμιο της Γερουσίας. Απλά ο πρόεδρος ανώτατου δικαστηρίου θα επιβάλλει την ποινή, με βάση την ετυμηγορία της Γερουσίας. Έτσι έγινε με Νίξον. Το καλό με το ομοσπονδιακό σύστημα είναι ότι τα πράγματα είναι καλά μοιρασμένα, ισορροπημένα.
εννοώ ότι η Γερουσία θα δίκαζε, αλλά δόθηκε δυνατότητα παραίτησης και ασυλίας σε Νίξον πριν γίνει αυτό.
Την είδα την προηγούμενη εβδομάδα,υπέροχη ταινία,με άγγιξε!! 😍😍Θα βγει και δεύτερη,είναι επίσημο!! 😃😃
“In the United States, age of consent laws regarding sexual activity are made at the state level. There are several federal statutes related to protecting minors from sexual predators, but laws regarding specific age requirements for sexual consent are left to individual states, territories, and the District of Columbia. Depending on the jurisdiction, the legal age of consent ranges from age 16 to age 18.” https://en.wikipedia.org/wiki/Ages_of_consent_in_the_United_States + “The ages of consent vary by jurisdiction across Europe. The ages of consent are currently set between 14 and 18.” wikipedia.org/wiki/Ages_of_consent_in_Europe Επίσης: “Η ηλικία της συναίνεσης στην Ελλάδα είναι 15. Η γενική διάταξη… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραία ταινία. Στην Ελλάδα, το αρ. 347 ΠΚ απαγόρευε την παρά φύσιν ασέλγεια μεταξύ αρρένων από ενήλικο σε ανήλικο κάτω των 17, αλλά ούτως ή άλλως το 2015 καταργήθηκε. Σε κάθε περίπτωση ο έρωτάς τους νομίμως ολοκληρώθηκε. Όσον αφορά την Αμερική είναι σίγουρα παράνομο, οπότε λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκετιαι για gay κατάσταση, οπότε ενεργοποιούνται ακόμα περισσότερο οι συντηρητικοί. Στη Σαουδική Αραβία φαντάζομαι ότι θα τους είχαν κάψει σε θράκα.
Σε 12 από τις 50 πολιτείες η ηλικία συναίνεσης είναι τα 18 έτη. Στις υπόλοιπες πολιτείες είναι είτε τα 16, είτε τα 17 έτη.
https://www.thesurvivoralliance.com/forallies/legal-age-consent-50-states/
οπότε “σίγουρα παράνομο δεν είναι”.
Άλλα βλέπω εγώ στις ταινίες 😉
Well said. Σε κάποιες πολιτείες είναι σίγουρα παράνομο.
Πολύ εύστοχο το σχόλιο της Α,μπα. Και εγώ παρατήρησα ότι τα σχόλια για την ηλικία ήταν όλα από αμερικάνικα σάιτ και Αμερικανούς γενικά ενώ οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεατές δεν στάθηκαν καν εκει, αλλά είναι μια τεράστια κουβέντα το πώς οι αμερικανοί οριοθετούν ηλικίες. Αξίζει να προσθέσω και αυτό το τουιτ που ξεκίνησε πολλές συζητήσεις: https://mobile.twitter.com/armiehammer/status/907264016489132034