Αγαπητή «Α, μπα»: Οι γονείς του λένε ότι θα τον χωρίσω επειδή έχω χωρισμένους γονείς

Αγαπητή Α,Μπα και σχολιαστές θα ήθελα να με βοηθήσετε με την κλασσική ερώτηση: Είμαι υπερβολική; και ξεκινάω…. Με το φίλο μου ήμαστε μαζί 3.5 χρόνια, μένουμε μαζί και συζητάμε να παντρευτούμε (δηλαδή το έχουμε δεδομένο, το πότε και πώς συζητάμε). Είναι ένας άντρας που λατρεύω και θαυμάζω για το μυαλό του, την εμφάνιση, το στυλ του, την υποστήριξη που μου παρέχει απλόχερα και πολλά ακόμα. Συζητάμε τα προβλήματα μας, ψάχνουμε κοινές λύσεις ,εκτός από ένα, τη διαχείριση των γονιών του. Οι γονείς του δε με θέλουν καθόλου, με κατηγορούν ακόμα και για τα προβλήματα υγείας που έχουν, με λένε άσχημη, λένε ότι θα τον χωρίσω επειδή έχω χωρισμένους γονείς και πολλές ακόμα ασυναρτησίες που ακούω παρότι κλείνει την πόρτα όταν τσακώνεται μαζί τους…. Εδώ και 3.5 χρόνια συνεχίζουν με αμείωτο ενδιαφέρον το χόμπι τους να με/μας βρίζουν. Ο φίλος μου κατανοεί ότι έχουν πρόβλημα, δεν πάνε σε ψυχολόγο, έχει πάει εκείνος για το πώς να το διαχειριστεί και μου λέει ότι αφού δεν επηρεάζουν τη ζωή μας, ούτε τη γνώμη του για μένα να μη δίνω σημασία. (Πριν τα φτιάξουμε, κάναμε παρέα κ με γνώριζαν και με συμπαθούσαν, μόλις τους πήρα τον Κανακάρη ετών 40 πλέον χαμος). Στο δια ταύτα, όταν τους επισκέπτεται δεν μου μιλάει. Και οι δύο στην τελευταία 3ετια έχουν νοσηλευτεί κ έχουν χειρουργηθεί, ένας με καρδιακό κ ένας με εγκεφαλικό. Μου έχει πει λοιπόν ό φίλος μου ότι όταν είναι μαζί τους (πηγαίνει περίπου μια φορά το δίμηνο, εκείνοι μένουν στην επαρχία) δεν μου μιλάει γιατί είναι άρρωστοι άνθρωποι και δε θέλει να τους ταράζει και πώς πρέπει να δείχνω κατανόηση για την κατάσταση τους, πως θέλει ηρεμία όσο είναι εκεί και πώς είμαι υπερβολική που θυμώνω και δεν θα πάθουμε και τίποτα για 5 ή 7 μέρες να μιλάμε μόνο το βράδυ…. Εμένα η συμπεριφορά του μου φαίνεται δειλή και με θυμώνει… Τι πιστεύετε; θα έπρεπε να κάνω λίγες μέρες υπομονή για τους αρρώστους γονείς και πράγματι είμαι υπερβολική και δεν καταλαβαίνω; “Δεν καταλαβαίνεις ότι οι γονείς μου είναι άρρωστοι και προσπαθώ όσο είμαι εδώ να βοηθάω και να μην τους κάνω χειρότερα”; “Όχι δεν καταλαβαίνω και δε συμφωνώ” είναι η απάντηση μου… αλλα ξανα μηπως υπερβαλλω; ΥΓ (έχω εμπεδώσει το μάντρα με το φίλο μου τα βάζω)

– Νο merci

Και καλά κάνεις.

Η απάντηση εξαρτάται με το πώς κουμπώνει αυτό με την υπόλοιπή του συμπεριφορά, γιατί για κανένα είδος αντίδρασης δεν ισχύει το «είναι τέλειος στα πάντα εκτός από αυτό». Αυτό το «αυτό» είναι μέρος μιας ολόκληρης φιλοσοφίας. Το πώς στέκεται ανάμεσα σε αυτό που θέλουν οι γονείς του από αυτόν, και σε αυτό που αυτός θέλει (;) λέει τα πάντα για το κατά πόσο έχει ανεξαρτητοποιηθεί ως άνθρωπος και με ποιον τρόπο προσπαθεί ή δεν προσπαθεί να το κάνει. Δηλαδή, δεν είναι τι κάνει και τι ζητάει από σένα (να μιλάτε μόνο το βράδυ εκείνες τις μέρες για οποιονδήποτε λόγο) αλλά το «είσαι υπερβολική» που μα το μεγάλο Μακαρονοτέρας, θα φτιάξω μια τεράστια μυγοσκοτώστρα που θα γράφει πάνω “ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΑΥΤΟ”.

Σου επιστώ την προσοχή στο ότι όταν σου λέει ότι είσαι υπερβολική, σου λέει ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με αυτό που νιώθεις όταν κάνει αυτό που κάνει. Δεν μπορεί να σου πει αυτός αν έχεις δίκιο που προσβάλλεσαι, ούτε μπορεί να απορρίψει αυτό που αισθάνεσαι επειδή δεν του αρέσει. Μπορεί δηλαδή, αλλά αυτό δεν είναι βάση για μια σχέση που λέτε ότι αυτονόητα θα οδηγήσει σε γάμο. Αν θέλει να ενώσετε τις ζωές σας, πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνει υπόψη του τα συναισθήματα σου, να τα συζητάει, και να μην απαντάει ουσιαστικά «εγώ αυτό θα κάνω και αν σου αρέσει» διότι όχι, δεν σου αρέσει, και του το λες. Δεν υπάρχει επιχείρημα για αυτή τη στάση όταν είσαι μέσα σε μια συναισθηματική σχέση. Όχι, δεν προηγούνται οι άρρωστοι γονείς του, διότι η αρρώστια τους δεν έχει να κάνει με σένα. Άλλο να φροντίζει την υγεία τους, άλλο να υποκύπτει στα καπρίτσια τους.

Σκέψου αν αυτή είναι η πρώτη σας αντιπαράθεση. Αν είναι, και υποψιάζομαι ότι είναι, δεν είναι «μόνο αυτό» που σας χωρίζει, αλλά η πρώτη αφορμή για να τον γνωρίσεις από την ανάποδη. Στα δύσκολα φαίνεται ο άλλος. Όταν του ζητάς βοήθεια, συμπαράσταση, ή να σου δώσει προτεραιότητα. Η διαχείριση των γονιών είναι σημείο τεράστιας τριβής στα ζευγάρια, και αν είναι πρόβλημα, δεν φεύγει με τον γάμο, γίνεται εντονότερο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News