Αγαπητή «Α, μπα»: Οι γονείς του άντρα μου είναι πολύ παρεμβατικοί

Αγαπητή Α, μπα είναι η πρωτη φορα που σου γράφω και θα ήθελα τη γνώμη σου αλλά και των ανσγνωστων Με τον άντρα μου είμαστε παντρεμενοι 5 χρόνια, πριν λίγους μήνες ,μετα απο καποιες δυσκολίες, αποκτήσαμε δυο μωράκια. Εμείς μένουμε στο τόπο καταγωγής του άντρα μου, ακριβώς διπλα στους γονείς του και πάρα πολυ μακριά από τον τόπο καταγωγής μου, στο άλλο άκρο της Ελλάδας( το αναφέρω αυτό γιατί ειδικά μετά τα παιδια νιώθω απέραντες τυψεις που τα στερώ από τους παππουδες τους εκεί, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που πρεπει να λυσω) . Γενικά οι γονείς του άντρα μου ειναι καλοί άνθρωποι, η μαμά του όμως μετα τη γέννηση των μωρων μας κανει συνεχεια παρατηρησεις για τα μωρά, στην αρχή ειδικά μας τα έπαιρνε από τα χέρια χωρίς καν να ρωτήσει και είχα πιασει τον εαυτό μου να την ρωτάω εγώ για να παρω το μωρό από αυτή. Όποτε βγαίνουμε απο το σπίτι παντα θα βγουν κι αυτοί να δουν τα μωρά και θα συμπεριφέρονται σαν να μη τα εχουν ξαναδεί, ακόμα και αν έχει περάσει μια ώρα που τα είδαν, ζητάει συνέχεια να τα παρει στο σπίτι της να τα κοιμίζει και αλλά τέτοια που κι εγώ και ο άντρας μου τα θεωρουμε καταπιεστικα αλλα τα προσπερναμε ,αν και της έχουμε πει κάποια πραγματα. Η βαπτιση των μωρων έχει αναβληθεί για του χρόνου λόγω της κατάστασης και τους έχουμε πει ότι θέλουμε να γίνει σε μια συγκεκριμένη εκκλησία, εκεί έχουμε τάξει τα μωρά να βαπτιστουν και επιπλέον ο ιερέας εκεί μας έχει βοήθησει ψυχολογικά στη προσπαθεια μας να αποκτήσουμε τα μωράκια μας. Ο πατερας του απο την άλλη θέλει η βαπτιση να γίνει στην ενορία μας, με τον ιερέα της οποιας έχουν πολυ καλές σχέσεις,όταν ρώτησε μάλιστα τον πεθερο μου που θα γίνει η βαπτιση αυτός του είπε ότι θα γινει εκεί στην ενορία μας ενώ ξέρει ότι θέλουμε να την κάνουμε άλλου, το είπε στον άντρα μου αυτό και όταν αυτός του απάντησε ότι εμείς θελουμε να την κάνουμε άλλου ο πεθερος μου είπε ότι αν γίνει άλλου αυτός δεν έρχεται στη βαπτιση. Πραγματικά πέσαμε απο τα συννεφα, δε το περιμεναμε απο αυτον τον άνθρωπο κατι τετοιο , κάνουμε αυτά που κοροιδευουμε, έχουμε καταστενοχωρεθει και εγώ έχω αγχωθεί και έχω θυμωσει πολυ που αποφασιζουν αυτοί για μας . Είμαι σίγουρη απο τη συμπεριφορά τους οτι θεωρουν ότι εχουν πολλα δικαιώματα πανω στα παιδια , δεν καταλαβαίνουν οτι εμείς είμαστε οι γονείς τους και εμείς παιρνουμε τις αποφάσεις. Πως να χειριστω αυτή τη κατάσταση; ειναι η βαπτιση των παιδιων μας και θέλουμε να την ευχαριστηθουμε, χωρίς θυμούς και απειλές και στενοχώριες, γιατί δεν καταλαβαίνουν οτι ειναι τυχεροί που βλέπουν τα εγγόνια τους κάθε μέρα ενώ άλλοι παππουδες( όπως οι γονείς μου) έχουν να τα δουν απο τη γέννηση τους;

Έτσι είναι οι καλοί άνθρωποι;

Δεν θα χειριστείς εσύ κάτι μόνη σου. Είσαι ομάδα με τον άντρα σου και είναι δικοί του γονείς.

Η απάντηση βέβαια είναι απλή. Πρέπει να τους βάλετε όρια. Αυτό δεν γίνεται χωρίς θυμούς και στενοχώριες,. Πρέπει να το πάρετε απόφαση, να οπλιστείτε με θάρρος και να φερθείτε ως γονείς, γιατί τώρα φερόσαστε σαν παιδιά.

Αυτά που έχετε πει δεν είναι αρκετά και έχετε προσπεράσει πολλά που δεν έπρεπε. Η βάφτιση θα γίνει εκεί που θέλετε, και αν δεν έρθει στην βάφτιση ο πεθερός γι’αυτόν τον λόγο, με γεια του και χαρά του. Εσείς θα χάσετε αν δεν έρθει, ή αυτός;

Όλα αυτά ισχύουν αν είσαστε ανεξάρτητοι οικονομικά. Αν είσαστε εξαρτημένοι, τότε..

Και κάτι ακόμα: δεν στερείς τα εγγόνια από τους γονείς σου επειδή δεν μένεις δίπλα τους και δεν τα πας ταξίδι μέσα σε πανδημία. Το υποκείμενο δεν είσαι εσύ σε αυτή την περίπτωση. Δεν γίνεται να έχεις άγχος και τύψεις για πράγματα που είναι εντελώς πέρα από τις δυνάμεις σου, μην μιλάς σα να έχεις μόνιμη υποχρέωση απέναντι σε όλους επειδή έκανες παιδιά.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News