Αγαπητή μου αμπά.. Οι γονείς μου, μου ζητάνε συνέχεια λεφτά. Το ξέρω ότι δυσκολεύονται πολύ αλλά και αυτοί δεν με σκέφτονται ποτέ!! Ο μπαμπάς μου είναι ελεύθερος επαγγελματίας και βγάζει έναν μισθό της προκοπής μόνο δυο μήνες τον χρόνο και η μαμά μου κάνει που και που κανένα μεροκάματο σε επίπεδο 2 φορές την εβδομάδα και αν. Δεν είναι σε θέση να συντηρήσουν τους εαυτούς τους. Εγώ είμαι 25 χρονών, υπάλληλος, τόσο καιρό έπαιρνα 650€ και τώρα πήγα στα 800€ που δεν έχω προλάβει ούτε ένα μισθό να πάρω με την αύξηση….. συντηρώ μόνη μου όλο το σπίτι (εκείνοι έχουν μετακομίσει στο χωριό) και είναι πάρα πολύ δύσκολα. Εεεε τείνω να ενσωματώσω στα έξοδα και 50€ την εβδομάδα για τους γονείς μου. Το θέμα είναι ότι κάθομαι συνέχεια με άδειο ψυγείο για να τους δίνω. Ψυχολογικά δεν μπορώ να τους πω όχι. Και γίνομαι έξαλλη γιατί μου λένε κάτι ατάκες του στιλ «και σιγά τι μας έδωσες…..» Αααααααααα…… Καμία συμβουλή??
-παιδί με οικογενειακά βάρη
Η Α, ΜΠΑ ΑΠΑΝΤΑ
Αν είναι τόσο λίγα αυτά που έδωσες, τότε δεν θα πειράξει αν δώσεις ακόμα λιγότερα.
Δεν γίνεται να σου πω εγώ πώς θα μάθεις να βάζεις όρια στους γονείς σου ώστε να το αντέχεις ψυχολογικά. Είσαι 25 χρονών, ο τρόπος που σκέφτεσαι είναι μπετόν αρμέ. Θα αλλάξεις μόνο αν κάνεις θεραπεία. Οπότε θα σου πρότεινα να βάλεις 20 ευρώ την εβδομάδα για τους γονείς και 30 για έναν ψυχολόγο, για να μάθεις να διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου.
Δεν υπάρχει άλλη συμβουλή, δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορείς να κάνεις. Πήγαινε σε ψυχολόγο. Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτούς, άρα πρέπει να αλλάξεις το εαυτό σου. Ακόμα και αν δεν φταις. Ακόμα κι αν έχεις δίκιο. Για να μην πω, ειδικά αν έχεις δίκιο
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το ίδιο πράγμα συμβαίνει στη δουλειά μου. Έχω μια προϊσταμένη που συνεχώς μου λέει ότι δεν κάνω και τίποτα. Κάποια στιγμή σταμάτησα πραγματικά να κάνω το οτιδήποτε. Πήγαινα στη δουλειά, έπινα καφέ και χάζευα στο ίντερνετ. Όταν μετά από μερικές μέρες έγινε έξαλλη της είπα “τώρα είδες τι σημαίνει να μην κάνω τίποτα και κάθε φορά που το λες, αυτό θα γίνεται. Κι αν δεν σ’αρέσει πήγαινε στο διευθυντή να πεις τι έγινε”.
Για δοκίμασέ το.
Απλά τέλειο!
και πως γινεται να μην σε διωχνουν απο την δουλεια αν εστω και εκδικητικα, δεν κανεις τιποτε; αθανατο, ελληνικο δημοσιο;
Την ίδια απορία έχω κι εγώ…. σον ιδιώτικό τομέα, δεν τολμάς να ζητήσεις καμια φορά τα αυτονόητα, και έχεις φύγει. Ασχέτως αν φταίς ή όχι. Πάντως, πολύ καλή τακτική Aloutero, αν και λίγο επιθετική για τα γούστα μου. 😛
Είμαι 44 χρονών και 10 χρόνια στη συγκεκριμένη δουλειά. Δεν είναι τόσο εύκολο να σε διώξουν επειδή για 5 μέρες δεν έκανες τίποτα. Και αν γινόταν θέμα, θα ήξερα πάρα πολύ καλά τι να απαντήσω. Όπως ξέρω και πάρα πολύ καλά αν κάνω δουλειά ή όχι.
Ναι, είμαι στο δημόσιο, αλλά σε θέση που μπορεί να καταργηθεί αν θελήσει το διοικητικό συμβούλιο. Δεν είμαι μόνιμη.
Κι αν με διώξουν κλάιν. Θα βρω δουλειά. Κι αν δεν βρω, θα δημιουργήσω μία. Δεν θα ανέχομαι τον κάθε κομπλεξικό μαλάκα, με το φόβο μη με διώξουν.
Ελπίζω να σε κάλυψα 🙂
Aloutero συγγνώμη κιόλας αλλά πόσο προνόμιο πχια. Χαίρομαι για σένα αλλά μην το παρουσιάζουμε και ως μαγκιά. Υπάρχουμε κι εμείς, η πλειοψηφία γύρω σου που κρίνεται η επιβίωση μας από τη δουλειά και δεν μας παίρνει ούτε να μην κάνουμε τίποτα (για μια ώρα, όχι πέντε μέρες!) ούτε βέβαια βαυκαλιζομαστε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας κερδοφόρο κιόλας τόσο απλά κι εύκολα όταν γύρω μας αυτοκτονούν ελεύθεροι επαγγελματίες από τα χρέη. Να έχουμε και λίγο ενσυναισθηση, είναι πολύ τραβηγμένα αυτά που λες.
Κι εγώ έχω βγάλει γλώσσα ως υπάλληλος αλλά μόνο όταν ήμουν έτοιμη να φύγω για να ανοίξω τη δική μου επιχείριση. Δε θα το συνιστούσα σε κάποιον που θέλει να παραμείνει στο περιβάλλον στο οποίο δουλεύει, ειδικά αν μιλάμε για ιδιωτικό τομέα γιατί στο δημόσιο πρέπει να σκοτώσεις κάποιον για να απολυθείς.
Κοίτα, κι εγώ αντιμιλάω σε όλες τις δουλειές και διεκδικώ, αλλά σίγουρα δεν θα σταμάταγα τα πάντα για να τους δείξω, μου φαίνεται φοβερά αντιεπαγγελματικό. Αναγνωρίζω πάντως το προνόμιο μου, οπότε με τίποτα δεν θα μίλαγα τόσο ξιπασμένα, είναι το ίδιο με το “όποιος θέλει, το ράβει κι αδυνατίζει”, “όποιος θέλει φεύγει από μια κακοποιητική σχέση” κοκ. Και ναι, γραμματέας (που είχες αναφέρει, συγγνωμη αν δεν καταλαβα) είναι μια δουλειά με ζήτηση, υπάρχουν πολύ πιο εξειδικευμένες και με μεγ/ρο ανταγωνισμό και σε πολύ μικρό μάρκετ.. Τις συνθηκες δεν τις αναφερω καν, αυτονοητο αν εχεις οικογενεια να φροντίσεις να μην εχεις… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που λες εσύ ξιπασια, εγώ το λέω εμπιστοσύνη στις δυνατότητες μου, επίγνωση της δουλειάς που κάνω. Ναι, έχω επίγνωση των δυνατοτήτων μου και του αποτελέσματος που φέρνω. Είναι μετρισημο. Αν υπάρχει κάποιος κομπλεξικος στη δουλειά που προσπαθεί να με μειώσει χωρίς λόγο, θα τον αντιμετωπίσω. Και ξέρω ότι θα κερδίσω. Κι αν δεν κερδίσω και απολυθω, τότε καλύτερα για μένα, γιατί θα ξέρω ότι το πράγμα θα γινόταν μόνο χειρότερο. Θα δούλευα για ανθρώπους που δεν ξέρουν τη δουλειά τους. Κακό αυτό για όλους μας. Και είμαι ένας άνθρωπος που δεν φοβάμαι να σφουγγαρισω σκάλες, να πουλησω φωτογραφίες στο… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν με καταλαβες, Aloutero, και μάλιστα αυτό που λες εσύ θεωρητικά εγώ το έχω κάνει πράξη, και μάλιστα αρκετές φορές και έχω κάνει και ο,τι να’ναι δουλειές όταν χρειάστηκε. Το ξιπασιά πήγαινε στον τρόπο που το έθεσες, στη νοοτροπία και μάλιστα απ’τη θεσουλίτσα του Δημοσίου, και όχι στα υπόλοιπα. Γιατί όποιος όντως το’χει κάνει όπως εγώ, αναγνωρίζει και το προνόμιο και το τίμημα και δεν θα το έτριβε στη μούρη κανενός ως απελευθερωτικό.
Θεσουλιτσα; Έλα να κάτσεις στη θεσουλιτσα μου να δω λίγο κάτι.
Είστε προκατειλημμένοι με το δημόσιο και κάθε φορά γίνεστε εμετικόι.
Προσπαθώ να κάνω μια πολιτισμένη συζήτηση και μιλάτε σαν φανατισμένοι θρησκόληπτοι. Κάντε μου τη χάρη. Αν σας τσούζουν μερικές κουβέντες, κοιτάξτε στον καθρέφτη σας.
Συγγνώμη που πετάγομαι ωσάν Γιακουμής αλλά βρε Aloutero μόνη σου δεν μας είπες πριν ότι σταμάτησες για μέρες να δουλεύεις για να τους δείξεις εσύ; Το κράτος σε πλήρωσε γι αυτές τις μέρες φαντάζομαι. Αν υπάρχει ΜΙΑ έστω ΜΙΑ δουλειά του ιδιωτικού τομέα που θα γινόταν αυτό τότε να μας πεις ότι μιλάμε επί ίσοις όροις. Δε ζηλεύω τις δουλειές του Δημοσίου, είχα την ευκαιρία μου και την απέρριψα αλλά το ότι στην Ελλάδα υπάρχουν εργαζόμενοι 2 ταχυτήτων δε νομίζω ότι χωράει αμφισβήτηση.
Έτερος Γιακουμής εδώ (Aloutero σόρι, ξέρω ότι μάλλον δεν έχεις καμιά ορεξη να συνεχίζεται η κουβέντα πόσο μάλλον με αυτοδιορισμενους δικηγόρους αλλά για κάποιον λόγο πατήθηκε ο δικός μου καλος) ρε Εντελβαις ΜΙΑ;! Αλήθεια τώρα;! Να σου πω δέκα. Η φιλόλογος στο ιδιωτικό σχολείο που πήγαινα που ήταν κόρη ιδιοκτήτη αλλου μεγάλου ιδιωτικού σχολείου της περιοχής, σαν φιλόλογος κακή, σαν παιδαγωγός χειρότερη, ως άτομο σίγουρα με ψυχοπαθολογία. Αν είναι δουλειά το να βάζεις μαθητές γυμνασίου να κάνουν ανάγνωση το βιβλίο στο μάθημα και να διαλέγεις στην τύχη πέντε ασκήσεις για το σπίτι τις οποίες δεν ελέγχεις ποτέ, πάσο. Της πήρε… Διαβάστε περισσότερα »
Σε μια στήλη που μάχεται τα στερεότυπα, συχνά πυκνά εμφανίζονται στερεοτυπικά σχόλια εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων. Για του λόγου το αληθές, εμένα, ας πούμε, μου κάνουν εντύπωση πολλ@ σχολιαστ@ς που γράφουν ενώ είναι στη δουλειά (που δουλεύετε, βρε παιδιά, όλ@ εσείς;!) Εργάζομαι στο δημόσιο και ούτε ανάσα δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε στη δουλειά (οκ, που λέει ο λόγος), όχι να διαβάσω Αμπά ή να σχολιάσω.
Είδες πουθενά να μιλάω κατά αυτών που δεν είναι “απελευθερωμένοι”; Είδες πουθενά να κατηγορώ κανέναν επειδή δεν κάνει αυτό που κάνω εγώ;
Το ότι εγώ καταθέτω τη δική μου εμπειρία και προτρέπω κι άλλους να το κάνουν, πατάει μάλλον διάφορους κάλους. Μιας όμως και δεν είναι δικοί μου οι κάλοι, δεν μπορώ να τους απαλύνω τον πόνο.
Αλήθεια, προτρέπω κάποιον να κάνει κάτι το οποίο εγώ θεωρώ απελευθερωτικό και εσύ βλέπεις όλες αυτές τις κατηγορίες; Από που προκύπτουν;
Ίσως από τον κάλο που πάτησα στη δική σου περίπτωση. Δεν μπορώ να ξέρω, μόνο εσύ το ξέρεις αυτό.
Νομίζω ότι αν προλάβεις να αποφυλακίστεις πριν τη σύνταξη, δεν έχεις θέμα να χάσεις τη θέση σου :).
Εξωγήινη όλα αυτά που λες είναι συμπεράσματα δικά σου αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που το συναντάω αυτό. Είναι πάντως αξιοθαύμαστο το πως οι περισσότερ@ εδώ μέσα παροτρύνουν τις γυναίκες να φεύγουν από μια κακοποιητική σχέση, να στέκονται στο ύψος τους και να απαιτούν αυτά που αξίζουν σε μια συναισθηματική σχέση, αλλά όταν πρόκειται για την εργασιακή σχέση, είναι πολύ πρόθυμ@ να σκύψουν το κεφάλι από φόβο και να δεχθούν οποιαδήποτε προσβολή ή κακοποίηση. Δεν έχω κανέναν λόγο να σου αποκαλύψω αν είμαι προνομιούχα ή ΄όχι. Το ξέρω εγώ και μου φτάνει. Είναι πάντως αληθινά πολύ στενάχωρο, που δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Βία και κακοποίηση δεν είναι μόνο η σωματική βία και η απειλή κατά της ζωής.
Υ.γ. το πέτυχες! Είμαι πολύ προνομιούχα 😂😂😂
Δεν είπα πουθενά όλα αυτά που λες. Εσύ έχεις φτάσει σε αυτά τα συμπεράσματα, για τους δικούς σου λόγους.
Επιτέλους κάποιος το είπε.
Αχ δεν αντέχω! Θα πεταχτώ σαν τσουτσου γιατί νιώθω να με πνιγεί το δίκιο, κι ας μην ξέρω προσωπικά καμιά από τις συνδιαλεγομενες…ρε παιδιά. Καταλαβαίνω ότι ο καθεις και το trigger του, αλλά το σχόλιο της aloutero ήταν «πώς μπορείς να φερθείς σε μια κατάσταση που ο άλλος παρολο που σε έχει απόλυτη ανάγκη δεν αναγνωρίζει την αξια σου». Ως τέτοιο, ε είναι πολύ πετυχημενο. Τώρα το ότι δεν έχουμε όλοι την ίδια ιδιοσυγκρασία, τις ίδιες εργασιακές συνθήκες, την ίδια ορεξη, είναι άλλο θέμα, και καθόλου μεμπτό. Αλλά το να πει κάποιος στην aloutero ότι σιγά τι έκανες, μου θυμίζει… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάντως, Γβρμ, θα το θαύμαζα το μεγαλοστέλεχος και δεν θα το έκρινα έτσι όπως το θέτεις. Αν όμως έλεγε στους πενιχρά αμοιβόμενους υπαλλήλους της τιτανοεταιρείας “κάντε το κι εσεις”, τότε θα έλεγα το γνωστό “check your privilege”.
Ε εσένα γι’αυτο σε συμπαθώ 🙂 Είναι η κλασική μάλλον περίπτωση που λέει η Αμπα «πρέπει να αλλάξεις φίλους», γιατί έχω στο πολύ κοντινό μου περιβάλλον ανθρώπους που πραγματικά δεν δέχονται να ακούσουν τίποτε όταν έρχεται από πλούσιο. Δεν πα να’ναι όντως έξυπνος, καλόψυχος, διαβασμένος, δίκαιος, ό,τι κάνει απορρίπτεται εξαρχής «because money». Τον ίδιο κάλο πατάει σε ορισμένους και το δημόσιο. Τώρα στο προκείμενο, neverlander καταλαβαίνω τι λες αλλά ρε παιδί μου έχουμε ξεφύγει. Η Aloutero δεν έδωσε καμία γενική συμβουλή. Σχόλιο στην κοπέλα της ερώτησης έκανε. Αν πιστεύεις ότι εκεί δεν ταιριάζει η προτροπή, πάσο. Αλλά οοοοοολα τα υπολοιπα… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω τι λες αλλά εξακολουθώ να διαφωνώ, η μαιευτική έφτασε τη συζήτηση ως εκεί. Σε ένα άσχετο σχόλιο έγινε ξαφνικά μια επίθεση για ένα υποτιθέμενο προνόμιο. Καταλαβαίνω γιατί μπορεί να απαντησει κάποιος με μια γενίκευση και σχετικά νεύρα. Εγώ πχ που ξεκινάω από ουδέτερη αφετηρία, το πήρα γενικά: ας μην σκύβουμε το κεφάλι απέναντι σε κανέναν. Δεν είναι κακό ως γενική αρχή. Δεν νομίζω ότι στη φίλη της που έχει τρία παιδιά και δουλεύει σερβιτόρα θα πει ελαφρά τη καρδία «πούλα τρελα, παραιτήσου και γιόλο». Τα σχόλια που έχω διαβάσει ως τώρα δηλαδή (χρόνια τώρα εννοώ, όχι σήμερα) μου έχουν… Διαβάστε περισσότερα »
χαχαχαχα (<3)
πες τα βρε Γβρμ! Διάβασα το σχόλιο της Aloutero ως κάτι πολύ empowering ίσως γιατί περνάω κάτι αρκετά παρόμοιο στη δουλειά αυτό το διάστημα. Δεν ξέρω αν θα κάνω ακριβώς το ίδιο που έκανε και η Aloutero, αλλά μου έδωσε πολλές ιδέες και κουράγιο και την ευχαριστώ. Κακά τα ψέματα, κάποιες φορές με τα εργασιακά φτάνεις σε σημείο να απειλείται η ψυχική σου ισορροπία. Φίλος καλός παραιτήθηκε από στρωμένη καλοπληρωμένη δουλειά σε πολυεθνική γιατί δεν άντεχε την πίεση άλλο. Προτίμησε να περάσει δύσκολα 1-1,5 χρόνο αλλά μας εξήγησε οτι προτιμούσε να τρώει φασόλια κάθε μέρα από το να έχει αυτοκτονικό… Διαβάστε περισσότερα »
Για τη δουλειά όντως τέλειο, στην προκειμένη περίπτωση όμως, το θέμα δεν είναι ο χαρακτηρισμός, αλλά το γεγονός ότι την απομυζούν.
Aloutero αντιλαμβάνομαι τι λες και σε καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω επίσης γιατί ο τρόπος που το λες μπορεί να θεωρηθεί (και θεωρήθηκε ήδη στα σχόλια) ως “ξιπασιά”. Εδώ ας μου επιτραπεί να πω ότι όσοι δίνουμε τέτοιους χαρακτηρισμούς να έχουμε υπόψη μας και κάποια στερεοτυπικά κοινωνικά αντανακλαστικά που έχουμε καταπιεί αμάσητα. Εννοώ ότι εκτός από το δημόσιο έχω δει πολλούς μα πάρα πολλούς μπατζανάκιδες, ξαδέρφες, τριτοξάδερφες και κομματόσκυλα να παίρνουν θεσούλα (και μάλιστα καλή) στν ιδιωτικό τομέα και να ξύνονται ενώ τη δουλειά τη βγάζουν μερικοί κακόμοιροι που πέρασαν καμιά 10αριά συνεντεύξεις μέχρι να προσληφθούν για 700ευρώ. Ως προς αυτό δε διαφέρει… Διαβάστε περισσότερα »
Jenny Barnes σε ευχαριστώ ειλικρινά για αυτό το σχόλιο. Τα είπες όλα.
Ο λόγος που θεωρούν αυτονόητο να τους δίνεις χρήματα που δεν έχεις ίσως είναι και το ότι μένεις στο σπίτι τους. Αφού μετακομίσανε εκείνοι στο χωριό θεωρούν πως σου παραχωρήσανε ένα σπίτι και τους δίνεις κάτι σαν άτυπο νοίκι. Ακόμα και αν δεν το βλέπουν έτσι (που αμφιβάλλω ότι δεν λένε στο χωριό “βολεύτηκε στο παλατάκι μας”) εσύ είσαι δεσμευμένη από αυτό. Μένεις σπίτι τους. Λες ότι το συντηρείς εσύ αλλά γιατί να συντηρείς ένα σπίτι φτιαγμένο για πολλά άτομα αντί να πας να μείνεις ανεξάρτητη σε ένα πιο μικρό; Στην αρχή και με συγκάτοικο αν χρειαστεί. Το οικογενειακό σας… Διαβάστε περισσότερα »
κι εγώ αυτό σκέφτηκα, περί ενοικίασης μικρότερου σπιτιου, από την άλλη αν μένει Αθήνα τα ενοίκια έχουν ξεφύγει τόσο πολύ που πραγματικά δε συμφέρει καθόλου. Δε συζητάω να μένουν τίποτα Χανιά και λοιπούς τουριστικούς προορισμούς!
Εφόσον εργάζονται έστω αυτό το λίγο σημαίνει ότι δεν είναι ανάπηροι ούτε ανήμποροι. Άρα μπορούν να κυνηγήσουν περισσότερα μεροκάματα η μαμά, περισσότερες δουλειές ο μπαμπάς ή αν δεν την βγάζει με το ελεύθερο επάγγελμα ας αναζητήσει εργασία ως υπάλληλος. Δεν είναι ο μισθός σου ικανός να συντηρήσει τον εαυτό σου και τους γονείς σου. Αν έβγαζες 1500-2000, ίσως, και πάλι δεν θα ήσουν υποχρεωμένη. Ας κάνουν τα κουμάντα τους. Δεν θα ήμουν έτσι απόλυτη αν δέχονταν τουλάχιστον τη βοήθεια σου με ευγνωμοσύνη και αναγνώριση της προσπάθειας που κάνεις να φέρνεις βόλτα και τις δικές σου υποχρεώσεις και τα δικά τους… Διαβάστε περισσότερα »
Α πάρα πάρα πολύ φίλη μου! 😁
😘
Αχ… δεν ειναι μονο οτι εχεις γινει ο χορηγος τους, ειναι οτι δεν το εκτιμανε και σου τη λενε κ απο πανω. Εισαι το παιδι τους και αυτο το ρολο πρεπει να εχεις (οχι του γονιου, που εχεις αναλαβει τωρα). Οι γονεις σου ειναι αχαριστοι και ειτε τους δωσεις 5, ειτε 500 θα βρουν ενα τροπο να.μειωσουν την πραξη σου αυτη. Πηγαινε σε ψυχολογο, για να δυναμωσεις εσυ και να μπορεσεις να τους αντιμετωπιζεις χωρις τυψεις και προτου σου γυρισει σε κανενα προβλημα υγειας.
Κάνε θεραπεία ώστε να μπορέσεις να βρεις και να θέσεις τα όρια σου. Όλοι έχουμε οικογένεια, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γινόμαστε θύματα εκμετάλλευσης. Εφόσον είναι κάτι που σε ενοχλεί κάνε ο,τι μπορείς για να το αντιμετωπίσεις και να το λύσεις.Το να μένεις με άδειο ψυγείο ενώ έχεις δουλειά είναι ανεπίτρεπτο. Τίθεται θέμα επιβίωσης. Ο εαυτός σου πρέπει να είναι η νούμερο ένα προτεραιότητά σου.
Απλά κόψε την επιχορήγηση και θα δουν πραγματικά τι σημαίνει τίποτα.