Είμαι 21 και εκείνος 38 έχουμε μια διαφορά ηλικίας 18 χρόνων. Είμαι ευτυχισμένη αλλά οι γονείς μου δεν τον δέχονται λόγω της ηλικίας και μετά έρχεται και ο λόγος της εργασίας του (σε εστιατόριο). Τελειώνω την σχολή μου και αποφάσισα να το πω στον πατέρα μου πριν 2 μήνες χωρίς να πω την ηλικία του που πιστεύω ήταν το πρώτο λάθος μου. Αποφάσισα πριν 2 μέρες να το πω και στην μάνα μου μόνο που με πίεσε τόσο πολύ έως ότου να πω την ηλικία του. Η μάνα μου φώναζε ούρλιαζε γιατί είναι παλαιών αρχών και εφόσον με απείλησε ότι θα το πει στον πατέρα μου αποφάσισα να το μάθει από εμένα μέσω τηλεφώνου γιατί είναι στο χωριό μου. Η αντίδραση του ήταν καλή και ξαφνικά με τα λόγια μάλλον της μάνας μου άλλαξε μέσα σε 2 μέρες προς το μέρος της. Αν δεν γυρίσω στο χωριό δεν θα μου πληρώνουν το ενοίκιο ούτε την σχολή ούτε κανέναν από τους λογαριασμούς του σπιτιού και για να μείνω εδώ θα πρέπει να βρω άμεσα δουλειά. Είμαι χαρούμενη με αυτόν τον άνθρωπο και θα με βοηθήσει σε όλο αυτό αλλά δεν θέλω να χαλάσω και την σχέση μου με τους γονείς μου. Τι να κάνω; Μέχρι το τέλος του μήνα πρέπει να αποφασίσω.
-Α.Κ.
Το λάθος σου δεν ήταν ότι δεν είπες την ηλικία, αλλά ότι το είπες. Οι γονείς σου δεν χρειάζεται να ξέρουν με ποιον τα έχεις κάθε φορά, εκτός αν τους αφορά πολύ το θέμα, δηλαδή αν σκοπεύεις να κάνεις παιδί με κάποιον, ή κάτι τέτοιο. Είναι μάταιο και παιδικό να ζητάς επιβεβαίωση για τις επιλογές σου στην ηλικία σου. Δεν είναι ένδειξη «καλής κόρης» να λες όλα όσα κάνεις στους γονείς σου και κάποτε πρέπει να σταματήσεις να ονειρεύεσαι την απόλυτη ταύτιση με τη μαμά και τον μπαμπά που θα τους τα λες όλα και θα σου λένε πάντα «μπράβο παιδάκι μου». Έχουν κι αυτοί γνώμη. Δεν θα την αλλάξουν για σένα.
Δεν μπορώ να σου πω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος τι να κάνεις. Θα έλεγα όμως ότι το λογικό είναι να κάνεις αυτό που θα ήθελες να κάνεις, αν δεν υπήρχε αυτός ο άντρας στη ζωή σου. Τελειώνεις τη σχολή σου, τι ήθελες να κάνεις μετά από αυτό; Θα γυρνούσες στο χωριό; Δεν γίνεται να ζουν μια ζωή οι γυναίκες ανάλογα με το ποιον άντρα διαλέγουν και τη γνώμη που έχει ο πατέρας τους γι’ αυτόν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ρε παιδιά δε μπορώ άλλο να ακούω αυτό το ΓΙΝΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ. Έχετε καταλάβει σε τι σημείο βρισκόμαστε; Ξέρετε πολλούς ανεξάρτητους; χωρίς μεταπτυχιακό,χωρίς προϋπηρεσία σε κάτι, από την πρώτη τους δουλειά, πόσους ξέρετε; έχετε καταλάβει ότι έχουμε μπει σε τεράστια κρίση, ότι τα μαγαζιά στην Ελλάδα(που ήταν μια δουλειά που στήριζε πολύ κόσμο και ειδικά νέους) έχουν σχεδόν διαλυθεί με τον κορονοιοϊό; Πόσους ξέρετε χωρίς καμία βοήθεια από γονείς; Που μπορούν να συντηρήσουν ΚΑΙ σπίτι ΚΑΙ σχολή(λέει συγκεκριμένα:θα σταματήσουν να μου πληρώνουν τη σχολή). Όλα γίνονται, δε λέω όχι, δε γίνονται όμως από τη μία μέρα στην άλλη και πάνω σε… Διαβάστε περισσότερα »
Και όμως το “γίνε ανεξάρτητη” είναι η πιο ρεαλιστική λύση. Δε φαντάζομαι να εννοούν να βρει μέχρι αύριο ένα Χ κεφάλαιο και να αγοράσει σπίτι. πρέπει να περάσει από μια διαδικασία που παίρνει πολύ χρόνο γενικά, και όταν δεν υπάρχει υποστηρικτικό περιβάλλον θα έπρεπε να ξεκινάει από τη μέρα που κάποιος γίνεται 18 ή τελοσπάντων όταν συνειδοτοποιήσει την κατάσταση.
Ειμαστε ενήμεροι.
Κρίσεις θα συμβαίνουν πάντα. Η ενήλικη ζωή είναι δύσκολη. Ναι είναι πιο δύσκολα με τον Covid αλλά ο κόσμος συνέχιζει να προσπαθεί.
Η οικονομική ανεξαρτησία είναι η ρεαλιστική λύση και μονόδρομος για να εχεις τον έλεγχο της ζωης σου παρεκτός άμα εσυ ξερεις τίποτε γονείς χαιλαντερ που υπολογίζεις ότι θα ζήσουν για πάντα να τσοντάρουν στο νοίκι.
Μάλλον δε γίνομαι κατανοητή. Και τα λέω ως απόλυτα ανεξάρτητη. Όχι, δεν θα ζουν για πάντα να τσοντάρουν το νοίκι. Μπορεί όμως να σου έχουν αφήσει ενα σπιτάκι και κάνα αμαξάκι. Ή μπορεί να έμενες σπίτι τους μέχρι τα 30 να κάνεις κι ένα μεταπτυχιακό και μέχρι να δεις τι θα κάνεις. Καθημερινά γνωρίζω κόσμο, εχθές γνώρισα μία κοπέλα, 26 χρονών, μετάνιωσε για τις σπουδές της και τα παράτησε και ξαναέδωσε Πανελλήνιες να γίνει δασκάλα! Οι γονεις της της πληρώνουν ενοίκιο και αυτοκίνητο. Και θα το κάνουν όσο χρειαστεί. Να σου πω, τη ζήλεψα κιόλας που μπόρεσε να το κάνει… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι μπορεί να σου έχουν αφήσει ένα σπιτάκι κι ένα αυτοκινητάκι. Μπορεί να ναι και οι Βαρδινογιαννηδες και να σου έχουν αφήσει και μια επιχειρησούλα και μερικές πλάκες χρυσού. Όλα αυτά έρχονται με ανταλλάγματα. Μπράβο στους γονείς που στηρίζουν χωρίς να σου λένε τι να σπουδάσεις, που να το σπουδάσεις και με ποιον να ζήσεις αλλά υπάρχουν και παρα πολλοί που όταν δίνουν λεφτά έχουν απαιτήσεις να σπουδάσεις αυτό που θέλουν, να κανεις το εγγονάκι, να βρεις θεσούλα στο δημόσιο. Υπάρχουν κ πολλοί που δεν έχουν καν τα λεφτά να στηρίξουν να σπουδάσεις, αυτούς να τους κρεμάσουμε που δεν έχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω. Ούτε να κρεμάσουμε κάποιον είπα, ούτε με αφορά τι κάνει ο καθένας. Απλά μίλησα για το πώς είναι τα πράγματα για έναν νέο αυτή τη δεδομένη στιγμή! (Παλιότερα Δευτέρα το αποφάσιζες , Τρίτη είχες φύγει από το σπίτι. Να μη μιλήσω για το πόσο εύκολα μπορούσες να βρίσκεις δουλειές αν δεν σε ένοιαζε, σερβις, πωλήτρια) Για κάποιον που δεν έχει ήδη μια θέση, εμπειρία, εξειδίκευση κλπ. Καμία σχέση με κάποιον που έχει ήδη βάλει κάποια θεμέλια όταν τα πράγματα τσούλαγαν ακόμη. Πολύ ρεαλιστικά, όταν κάνει ένα σπιτάκι 300 ε και ο βασικός είναι 520-550 , απλά δε μπορεί να… Διαβάστε περισσότερα »
Πιστεύω ότι το παλιότερα ήταν καλύτερα είναι γενικά ένας μύθος. Δεν ήταν καλύτερα, τα ίδια κάναμε. Καταλαβαίνω τι λες, αλλά υπάρχουν κι άλλες λύσεις. Στη Γερμανία πολύς κόσμος επιλέγει την συγκατοίκηση. Κανείς δεν περιμένει φεύγοντας από το σπίτι σου να έχεις χρήματα να ζεις μόνος σου. Όλοι όμως περιμένουν ότι τα παιδιά θα φύγουν από το σπίτι και μαγικά τα παιδιά/πλέον ενήλικες τα καταφέρνουν.
Θα συμφωνήσω απόλυτα. Η ανεξαρτησία, η απόλυτη ανεξαρτησία είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο ως ανέφικτο στην κατάσταση που είμαστε. Ειμαι 23 τώρα και ήρθα απο χωριό στα 18 για να σπουδάσω. Νοίκιασα σπίτι με μια φίλη μου και απο το πρώτο έτος δούλευα σερβιτόρα για να έχω δικά μου χρήματα. Οι γονείς μου με στήριξαν μέχρι το τρίτο έτος πληρώνοντας το ενοίκιο, ενώ εγώ πλήρωνα μόνο λογαριασμους και το σούπερ μάρκετ. Μετά το τρίτο έτος που χρειάστηκε να είμαι εντελώς ανεξάρτητη, άρχισα να δουλεύω 7/7, δούλευα ταμίας τις καθημερινές και σερβιτόρα σε μπαρ πσκ και πάλι μέτραγα και το πενταλεπτο.… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς έτσι. Εγώ που είμαι χωρίς καμία βοήθεια από γονείς εδώ και χρόνια, έχω ασπρίσει πριν την ώρα μου. Το στρες έχει πάει σε άλλο λεβελ.
Και εννοείται επηρεάζεται η ψυχική υγεία όταν δε μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου ούτε μια μικρή πολυτέλεια(χόμπι, διακοπές κοκ)
Τρελό ηλεκτρόνιο, πολύ σωστό αυτό που λες! Στη θεωρία, όλα γίνονται ναι..στην πράξη σκούρα. Το πώς η κοπέλα θα μπορέσει να ορθοποδήσει χωρίς τη βοήθεια των γονέων της, ειλικρινά δε ξέρω. Άγνωστο είναι και κατά πόσο θα μπορεί να στηριχθεί στον φίλο της & πώς αυτό θα επηρεάσει τη μεταξύ τους σχέση.
Εγω ερωτωσα,εγώ κ η αδερφή μου.χασαμε το πατέρα μας πολύ μικρές κ μια εποχή ζούσαμε μ.δανεικα.ωσπου στα 15 μας βγηκαμε έξω κ δουλεψαμε-μας βοήθησε ότι πάντα μεγαλοδειχναμε.
Ναι γίναμε πολύ νωρίς ανεξαρτητες-καναμε όλες τις δουλειες(από διανομή φυλλαδίων κ λάντζα μέχρι υποδοχή σε μαγαζια)κ πάντα είχαμε λεφτά.αν ανοίξεις ακόμα κ σήμερα αγγελίες ζητάνε από babysitters μέχρι υπαλλήλους σουπερμάρκετ κ βιβλιοπωλείων.ναι δεν έχεις ελεύθερό χρόνο,δε πας διακοπές κ κοιμάσαι ελάχιστες ώρες καθημερινά.αλλα έχεις λεφτά.
Αν θες λοιπόν,πάντα μπορείς.
Δύσκολο είναι συμφωνώ,αλλά ποτέ δεν ήταν ανέφικτο.
Το να μην κοιμάσαι, να μην αναπνέεις κλπ για να μαζέψεις λίγα χρήματα απλά για να επιβιώνεις με το άγχος του άγνωστου είναι απλά ένας εφιάλτης και συνήθως για να καταφέρεις το ένα, στερείσαι το άλλο (πχ. δουλειά VS σχολή). Μπράβο σας σε όσες το έχετε καταφέρει ή σε όσες το παλεύετε καθημερινά, εγώ δε θα μπορούσα ούτε να το φανταστώ! Από ‘κει και πέρα όμως, δε πιστεύω στο ‘όταν θες, πάντα μπορείς’ και για την κοπέλα δε μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα απλά από μια ανάρτηση.. ούτε για τις αντοχές της, ούτε για τις αδυναμίες της, ούτε για τις ανάγκες… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις δίκιο μεν ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη ρεαλιστική λύση από το βρες δουλειά και κάνε τις επιλογές σου. Εγώ σε αντίθεση με πολλά κορίτσια από κάτω που περιγράφουν δύσκολες συνθήκες βιοπορισμού – που τις σέβομαι απόλυτα – έζησα ως φοιτήτρια και μετά ως άνεργη για ένα χρόνο στηριζόμενη οικονομικά από τους γονείς μου και είχα πολύ έντονο παρεμβατισμό στη ζωή μου λόγω αυτού. Ακόμα και σήμερα που δουλεύω και έχω δικά μου λεφτά, ακούω ατάκες του στυλ ξοδεύεις τα λεφτά σου δεξιά και αριστερά. Guess what όμως. Είναι δικά μου, οπότε δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Πες ψέμματα ότι χώρισες και ξεμπέρδεψε προσωρινά με το αυτό το βάσανο. Πολύ κακώς τους το είπες εαν δεν υπάρχει κάποιος λόγος από πίσω (γάμος ή παιδί).
Εφόσον οι γονείς μας δεν μπορούν να δημιουργήσουν ένα δίκτυο ασφαλείας και ψυχραιμίας με τα παιδιά τους θα αναγκαστούμε κι εμείς να τους λέμε ψέμματα. Δικό τους είναι τελικά το πρόβλημα.
1. Δεν είσαι εσύ που χαλάς τη σχέση με τους γονείς σου αν ο όρος τους για να έχετε καλές σχέσεις είναι να κάνουν αυτοί τις επιλογές σου.
2. Τι εννοείς τι να κάνεις; Ξεκίνα να ψάχνεις δουλειά.
Νομίζεις ότι αν χωρίσεις δεν θα ξανασυμβεί το ίδιο και με άλλες επιλογές σου και ότι είναι μεμονωμένη περίπτωση; Αν ναι, κάνεις λάθος. Θα ξανασυμβεί, οπότε εξασφάλισε την ανεξαρτησία σου.
Μέσα στο ocd μυαλό μου είσαι αλλά είπα να δώσω ένα περιθώριο αμφιβολίας μήπως οι μήνες του 18ου χρόνου είναι αρκετοί για να δικαιολογήσουν στρογγυλοποίηση προς τα πάνω 😜
Μία από τις καλύτερες και μία από τις δύο πιο σημαντικές σχέσεις που είχα στην ζωή μου είναι όταν ήμουν 20 ετών και εκείνος 40. Είναι μια 5ετής εμπειρία που δεν θα την άλλαζα για καμία άλλη αν μπορούσα να ξανακάνω την επιλογή μου στα 20 μου χρόνια. Αν όμως κάποια 20χρονη για την οποία νοιάζομαι και αγαπώ (πόσο μάλλον αν ήταν κόρη μου που δεν έχω) μου έλεγε πως είναι με κάποιον που έχει τέτοια διαφορά ηλικίας θα ανησυχούσα και θα στεναχωριόμουν. Το ίδιο θα ανησυχούσα και θα στεναχωριόμουν αν την έβλεπα να παίρνει τώρα στην ζωή της το… Διαβάστε περισσότερα »
Open S χαίρομαι που διάβασα το σχόλιο σου, γιατί -μεταξύ μας- όσες έχουμε κάνει σχέση με μεγαλύτερους άντρες έχουμε βιώσει στο πετσί μας το ρίσκο αυτό και είμαστε πιο επιφυλακτικές. Στην περίπτωση αυτή, η διαφορά ηλικίας τους είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα βέβαια, αλλά προσωπικά δε μπορώ να το δω ρομαντικά όλο αυτό: το ότι ένας άνθρωπος γουστάρει κάποιον 20 χρόνια νεώτερο. Κάτι δε μου κολλάει
Εύχομαι να διαψευστώ γιατί στη ζωή τίποτα δεν είναι τετράγωνο!
Ε μα, ευτυχώς το είπε κάποια πριν από μένα! Ο βήχας και το OCD δεν κρύβονται :D.
Να βρεις δουλειά και να αρχίσεις να ζεις ως ανεξάρτητο άτομο από εδώ και πέρα. Αυτό δεν θα έκανες ούτως ή άλλως αφού σε ένα μήνα τελειώνεις τη σχολή σου; Επίσης, αν με το σύντροφό σου συνεχίσετε να είστε αγαπημένοι, και αν το θελήσετε, μπορείτε να συγκατοικήσετε κάποια στιγμή στο μέλλον. Γενικά να προχωρήσεις τη ζωή σου κάνοντας όνειρα και βάζοντας στόχους που θα υλοποιείς έναν έναν, σιγά σιγά.. Αυτό κάνουμε όλοι στη ζωή..
Δεν θες να χαλάσεις τη σχέση σου με τους γονείς σου;Δηλαδή σου φαίνεται εντάξει και θα την χαλάσεις εσύ;Αυτοί δεν έχουν ευθύνη;
Κατά τα άλλα όπως ακριβώς τα είπε η Λένα.
Βρες μια δουλίτσα να βγάζεις όσα έξοδα μπορείς και σταματα να δίνεις λογαριασμό με ποιον είσαι στους γονείς σου. Εγώ γενικά όταν μου δίνουν τελεσίγραφα μου γυρνάει το μάτι όποτε θα τους έλεγα να μην παν να δουν αν έρχομαι γιατί δεν θα με ξαναδούν αν συνεχίσουν το βιολί αυτό. Θέλει βέβαια να είσαι οικονομικά ανεξάρτητος για να πουλήσεις τσαμπουκά οποτε λυσε αυτο πρώτα πρώτα. Από την στιγμή που τελειώνεις την σχολή σου το να βρεις μια δουλειά είναι και το λογικό επακόλουθο.
Έχε υπόψιν και για το μέλλον πως οι γονείς σου μπορεί να χρησιμοποιήσουν διάφορους τρόπους , συνήθως χειρισμό,για να σε κατευθύνουν προς τα εκεί που θέλουν εκείνοι χωρίς να πολύ ενδιαφέρονται για το τι θα ήθελες εσύ.
Είναι μια καλή αρχή η παρούσα κατάσταση για να τους απομακρύνεις και να απογαλακτιστεις σιγά σιγά.
Τελείωσε την σχολή σου, βρες δουλειά και αν σε ξαναρωτησει ο μπαμπάς για την ερωτική σου ζωή μη δίνεις και τόσες λεπτομέρειες.