Αγαπητή Α, μπα. Είμαι 21 χρονών, εδώ και έναν χρόνο μένω μόνη μου, με την οικονομική βοήθεια των γονιών μου καθώς σπουδάζω. Τον τελευταίο καιρό αρχικά να εργάζομαι part time ταυτόχρονα με την σχολή για να τους βοηθήσω. Γενικά είμαι άτομο κοινωνικό, έχω αρκετές παρέες εντός και εκτός σχολής αλλά ποτέ , εκτός από έναν φίλο μου που είμαστε μαζί από μωρά δεν ένιωσα, ότι θέλω να βγαίνω μαζι τους κάθε μέρα και να έχω γενικώς καθημερινή επαφή (τα πάρτι και οι καθημερινές συγκεντρώσεις σε σπίτια ήταν οι προσδοκίες που μου είχαν δημιουργήσει για την φοιτητική ζωή, αν και μεταξύ μας εγώ δεν τρελαίνομαι για αυτά,τα κλαμπ δε, σχεδόν τα απεχθάνομαι). Όλα αυτά για να σε εισάγω κάπως στο περιβάλλον μου. Είμαι εδώ και 1 χρόνο περίπου με τον σύντροφό μου,ο οποίος είναι 30. Δεσαμε εξ αρχής και δημιουργήσαμε μια πολύ όμορφη σχέση με πολύ έρωτα, κατανόηση, σεβασμο και θαυμασμο ο ενας για τον αλλον. Αρχίσαμε να μένουμε μαζί χωρίς να το καταλάβουμε, έγινε πολύ φυσικά. Μένουμε στο σπίτι που μου νοίκιασαν οι γονείς μου, αυτός πληρώνει λογαριασμούς σούπερ κτλ οπότε μέχρι στιγμής δεν είχε δημιουργηθεί θέμα . Πριν λίγο καιρό μου ζήτησε να μείνουμε μαζί σε δικό μας σπίτι γιατί ένιωθε άβολα που το σπίτι το πλήρωναν οι γονείς μου. Το είχα συζητήσει με την μαμά μου και δεν ήταν αρνητική αλλά τελικά σε μια συνάντηση με τους γονείς μου, μου αναφέρει πως ο μπαμπάς μου είναι κάθετος στο θέμα της συγκατοίκησης και δεν με αφήνουν(;) να το κάνω. Πώς με έστειλαν για να σπουδάσω και να ζήσω φοιτητική ζωή, πως βάζω την καριέρα μου πίσω με όλο αυτό και πως κάνουμε σαν αρραβωνιασμενοι . Εδώ να σας πω, πως έχω πολύ συγκεκριμένους στόχους για τις σπουδές μου, έχω βρει ήδη το μεταπτυχιακό που θελω να ασχοληθώ και σιγά σιγά οδευω προς τα εκεί. Οι γονείς μου παντρεύτηκαν μικροί λόγω έρωτα μεν αλλα δεν σπούδασαν λόγω αυτού και νιώθω πως κάνουν προβολή τα δικά τους απωθημένα πάνω μου. Εγώ από την άλλη τους εξηγώ πως δεν χρειάζεται να πηγαίνω κάθε βράδυ σε πάρτυ και να πηγαίνω με άλλους για να καταλάβω φοιτητική ζωή ( το έκανα στο πρώτο έτος και το βαρέθηκα πολύ γρήγορα η αλήθεια είναι). Με προβληματίζει πολύ η κατάσταση. Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ερώτηση αλλά θα ήθελα πολύ να ακούσω τις γνώμες σας!
-Γεωργία
Θα τολμήσω να υποθέσω ότι οι γνώμες και των άλλων θα είναι να ζήσεις τη ζωή σου όπως νομίζεις. Θέλει αρετή και τόλμη αυτό.
Η ερώτηση που δεν κάνεις είναι «μήπως έχει δίκιο η μαμά;»
Η μαμά και ο μπαμπάς, όπως οι περισσότεροι γονείς, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, είτε είναι γονείς είτε όχι, έχουν πολύ συγκεκριμένη άποψη για το πώς πρέπει να ζει τη ζωή της μια γυναίκα. Αν σπουδάζει, οφείλει να βρει τον γαμπρό εντός σπουδών μεν, αλλά να το πάει «σοβαρά» μετά την ολοκλήρωση των σπουδών, άρα η συγκατοίκηση γίνεται μετά το μεταπτυχιακό, ώστε όμως να παντρευτεί λίγο πριν τα 30 και στα 31 να έχει ένα παιδί ήδη, και να αποκτήσει άλλο ένα ακριβώς δυο χρόνια μετά. Κορίτσι – αγόρι, βέβαια. Αλλιώς κάτι θα της λείπει.
Αυτό είναι το σενάριο, Διαφοροποιείται αν μια γυναίκα δεν σπουδάσει (επιταχύνεται αρκετά ο γάμος και τα παιδιά, αφού μπει στο δημόσιο) αλλά πάντα, ΠΑΝΤΑ υπάρχει ένα σενάριο που πρέπει να ακολουθηθεί.
Εσύ πας να κάνεις δυο λάθη μαζί, το ένα είναι η συγκατοίκηση πριν την ολοκλήρωση των σπουδών ΖΟΝΚ και ο γαμπρός δεν είναι συνομήλικος, ούτε τον γνώρισες στο πανεπιστήμιο ΖΟΝΚ άρα, «δεν σε αφήνουν».
Ωραία, δεν σε αφήνουν, άρα αν αυτό σημαίνει ότι θα σου κόψουν χρηματοδότηση, θα πρέπει να κάνεις κάτι παραπάνω από να προβληματίζεσαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πειράζει που- αν και διαφωνώ με τη στάση τους- τους καταλαβαίνω λίγο τους γονείς; Ακόμα δεν είσαι ανεξάρτητη και θέλεις να μπεις σε μία κατάσταση που θα είσαι πάλι εξαρτημένη, με κάποιον μεγαλύτερο και πιο έμπειρο. Μπορεί να είναι μια χαρά άνθρωπος και να σας βγει σε καλό, δε λέω. Αλλά νομίζω ότι οι γονείς σου φοβούνται αυτό που κάθε 30χρονος ξέρει, ότι μπορεί (στην πλειοψηφία των περιπτώσεων), κάπως να κατευθύνει περισσότερο τη σχέση σε σχέση με μία 20χρονη. Εμένα το σχέδιό μου θα ήταν να ανεξαρτητοποιηθώ πρώτα όσο περισσότερο γίνεται από όλους, ειδικά επειδή και οι γονείς και ο… Διαβάστε περισσότερα »
Ο φίλος σου θέλει να μείνετε σε “δικό σας” σπίτι γιατί δε θέλει να πληρώνουν το ενοίκιο οι γονείς σου. Δεκτό ως ένα σημείο. Έχεις σκεφτεί ότι τα χρήματα από τη μερικής απασχόλησης δουλειά σου δε θα είναι αρκετά για να συμβάλλεις στα του σπιτιού και να κρατάς κάτι για τον εαυτό σου; Έχεις σκεφτεί τι θα γίνει αν τελικά ο φίλος σου επωμιστεί όλα τα έξοδα του σπιτιού; Έχεις σκεφτεί τι θα γίνει αν εσύ, με τη μερικής απασχόλησης δουλειά σου ξαναλέω, ναι μεν πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου στο σπίτι αλλά αναγκαστείς να ζητήσεις χρήματα απ΄τον φίλο σου για… Διαβάστε περισσότερα »
Επώδυνα ρεαλιστική απάντηση.
Ό,τι πιο εύστοχο διάβασα αυτη την εβδομάδα.
Απότομη προσγείωση για τη γράφουσα αυτή η απάντηση, στην οποία δε θα άλλαζα ούτε κόμμα. Να τονίσω μόνο τη δυσκολία που υπάρχει πλέον ώστε να βγει στην αγορά εργασίας χωρίς πτυχίο και μεταπτυχιακό, καθώς οι επιχειρήσεις που είθισται να προσλαμβάνουν φοιτητές και ανήκουν κυρίως στον τομέα της εστίασης, έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα λόγω κορωνοϊού. Οπότε και να θέλει να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη, σε αυτή τη φάση της ζωής της πρακτικά δε γίνεται.
Εγώ πάντως συμφωνώ με τη μανουλίτσα ότι κάνετε σαν αρραβωνιασμένοι. Είσαι 21, η φοιτητική σου ζωή δε θα γυρίσει πίσω, στα 40 σου τι θα κάνεις αν συγκατοικείς από τώρα και ζεις σαν παντρεμένη;; Η φοιτητική ζωή δεν είναι μόνο κλαμπ και ξενύχτια (κάτι έχεις καταλάβει λάθος), είναι πολλά περισσότερα και είναι μεγάλο κρίμα να μη τη ζήσεις. Πες τον 30άρη να κάνει την καρδιά του πέτρα και αν θέλει ας πληρώνενετε από κοινού το υπάρχον σπίτι, μη ξεσηκωθείς όμως για μετακόμιση και έξοδα. gnomimoupanta.
H μαμά μου δεν σπούδασε κ δεν έκανε καριέρα, οπότε μέχρι τα 27 δεν ήθελε να ακούσει για γάμους (ούτε κ εγώ ήθελα γάμους αλλά συγκατοίκησα στα 24 χωρίς να την ακούσω, παντρευτηκα πολύ αργότερα). Στα 30 ήθελε εγγόνι…Οπότε ναι, οι γονείς έχουν ένα πρόγραμμα που η αλήθεια είναι ότι είναι ανέφικτο να πραγματοποιηθεί εκτός αν έχεις την τρομερή τυχη να βρεις την δουλεια της ζωής σου την μία μέρα και την επόμενη τον σύντροφο της ζωής σου. Από την άλλη, δίνεις την αίσθηση ότι οι γονείς σου είναι υποστηρικτικοί (μόνο θέμα με την συγκατοίκηση έχουν) και εφόσον σε υποστηρίζουν… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω συζήσει άπαξ, από τα 22 μέχρι τα 25. Εγώ δε ρώτησα τη μαμά μου αλλά φυσικά και είχε άποψη και φυσικά δε συμφώνησε (τον μπαμπά δεν κάναμε καν τον κόπο να τον ενημερώνουμε για τέτοια ζητήματα) γιατί…θα χώριζα! (Χώρισα φυσικά αλλά άλλο αυτό). Βέβαια δούλευα full time παράλληλα με τη δεύτερη σχολή όπως και στην πρώτη άλλωστε. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο μπορούσα να κάνω ό τ ι θέλω ό π ο τ ε το θέλω και χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κ α ν έ ν α ν. That’s the good part. Αλλά επειδή όλα έχουν ένα… Διαβάστε περισσότερα »
σωστή, ολόσωστη, πάνσωστη!
Τείνω να συμφωνήσω με την άποψη των γονιών σου. Αυτό δεν σημαίνει οτι συμφωνώ και με τη στάση τους. Δεν τους ξέρω τους γονείς σου οπότε δεν είμαι σε θέση να σου πω αν κάνουν προβολές πάνω σου. Μπορώ όμως να σου πω οτι με προβληματίζει αρκετά η απόφασή σου την οποία θεωρώ βιαστική. Θεωρώ το να συγκατοικίσεις στα 21 σου με έναν άνθρωπο που είστε μαζί ένα μόνο χρόνο τουλάχιστον επιπόλαιο. Επίσης και η διαφορά ηλικίας που έχετε με βάζει σε σκέψεις. Δεν θεωρώ απαραίτητα κακό να έχετε 9 χρόνια διαφορά, όμως άλλες προτεραιότητες έχει ένας άνθρωπος στα 20… Διαβάστε περισσότερα »
μα ειλικρινά γιατί να συγκατοικήσεις από τα 21?!?!? μαζί δεν μένετε; δεν έχετε τον χώρο σας; δεν έχετε χωρίσει κάπως τα έξοδα; θέλετε να πάρετε τραπεζαρία μαζί να την πληρώσετε μισά μισά; θα σας κάνει πιο δεμένους σαν ζευγάρι; εγώ προτείνω να κάνετε καμια ταξιδάρα με τα λεφτά που θα ξοδευατε για καναπέ και ψυγείο inox!
Προσπάθησε να βρεις μια δουλειά που να καλύπτει τα έξοδα σου και να προχωρήσεις με τις δικές σου επιλογές. Σε καμία περίπτωση, ΚΑΜΙΑ, μην πας από τη χρηματοδότηση των γονιών σου στην χρηματοδότηση από το σύντροφο, γιατί μετά απλά θα έχεις φύγει από μια σχέση εξάρτησης να πας σε μια άλλη. Πιθανότατα, ρεαλιστικά μιλώντας, η οικονομική συνεισφορά του συντρόφου σου στη κοινή ζωή(ηλικία= εμπειρία= μάλλον καλύτερες εργασιακές αποδοχές από εσένα που είσαι σε part time) θα είναι μεγαλύτερη από τη δική σου, αυτό δεν σημαίνει κάτι κακό, απλά να μην νιώσεις εγκλωβισμένη λόγω αυτού.
Η ροή που περιγράφεται στην απάντηση έχει βγει από χρονοντουλαπο. Ίσως αυτά να ίσχυαν πριν 40χρονια, τώρα αν ισχύουν ακόμα κάπου είναι εξαίρεση.
Αγαπητ@ Tropique στην Ελλάδα του 2020 οι εξηντάρηδες γονείς στην πλειοψηφία τους έχουν ακριβώς αυτό το πρόγραμμα στο μυαλό τους.
Εδώ νέοι άνθρωποι το έχουν κι όταν τους λες δεν θελω παιδιά ή δεν θελω ακομη παιδιά σε κοιτούν σαν εξωγήινη.
Δεν ισχύει αυτό που λέτε Izabel, δεν είναι έτσι οι « εξηντάρηδες γονείς στην Ελλάδα», όπως από πρώτο χέρι γνωρίζω.
Ανεξαρτήτως αυτού, οι γονείς της κοπέλας δεν είναι εξηντάρηδες, οπότε προς τι η αναφορά στην ηλικία αυτή;
Κατά τα λοιπά συμφωνώ με Tropique.
Υπονοείτε οτι οι υπόλοιπες που έχουμε δει και ακούσει απο πρώτο χέρι αυτές τις προσδοκίες δεν μεγαλώσαμε στην Ελλάδα αλλά στον Άρη; Και δεν εννοώ μόνο απο γονείς, σόι και φίλους αλλά ακόμα και απο αγνώστους στον επαγγελματικό μας χώρο. Μην λέμε ό,τι θέλουμε, ασχέτως των βημάτων που έχουν γίνει ένα μεγάλο μέρος της χώρας παραμένει κολλημένο σε τέτοιες συντηρητικές απόψεις. Και αν δεν εκδηλωθούν απο νωρίς, εκδηλώνονται εκεί γύρω στα 30, δηλώνοντας τη θλίψη και την αποδοκιμασία τους αν μια γυναίκα φτάσει σε αυτήν την ηλικία και είναι ακόμα ανύπαντρη.
Δεδομένου ότι όταν η σημερινή γενιά των εξηντάρηδων ήταν νέοι, προοδευτικές απόψεις ως προς τα ήθη είχε το 40-50% των φοιτητών και το 5-10% του υπόλοιπου νεανικού πληθυσμού και, δεδομένου ότι ένα μέρος από αυτούς συντηρητικοποιήθηκαν στην πορεία, η Ιζαμπέλ και η Πάντα έχουν δίκιο σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό.
Προς το μαύρο γάτο:
Πως το λέτε αυτό; Ανήκετε στη γενιά εκείνη;Δεν νομίζω. Ποτέ δεν υπήρξε γενιά πιο απελευθερωμένη στα ερωτικά ήθη από τη γενιά εκείνη.Και δεν ισχύει αυτό που λέτε στη συνεχεια. Η ζωή, για όσους αποκτουν την πείρα της μέσα από τις πολυάριθμες κοινωνικές καταστάσεις έχοντας ανοιχτά τα μάτια τους, κάνει τους μεγαλυτερους ανθρώπους πιο προχωρημένους στις απόψεις τους σε σχέση με την εποχή που ήταν νέοι, και είχαν άκαμπτες απόψεις.
Όχι δεν υπονοώ τίποτα τέτοιο. Ποιες είστε « οι υπόλοιπες», αληθεια; Και γω στην Ελλάδα ζω και δεν λεω ότι θέλω, αλλά ότι βλέπω και συζητώ από τους πολυάριθμους γονείς αυτής της ηλικίας που γνωρίζω και τα παιδιά τους. Το πρόγραμμα που αναφερετε ότι έχουν στο μυαλό τους το είχαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους- πλην λίγων εξαιρέσεων. Την αντίθετη άποψη, αυτή που ασπάζεστε εσείς, τη χρησιμοποιούν όσοι επιθυμούν να εμφανίσουν την Ελλάδα ως υπανάπτυκτο τριτοκοσμικό κράτος.
Και τί συμφέρον θα είχαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο δηλαδή; Στην Ελλάδα ζούμε, θα χαιρόμασταν πολύ να ήταν πιο προοδευτική αλλά δεν ισχύει. Το οτι δεν έτυχε να το παρατηρήσετε εσείς δε σημαίνει οτι δε συμβαίνει. Το μόνο που σημαίνει είναι οτι ήσασταν τυχερή και είχατε προοδευτικό κοινωνικό κύκλο. Εφόσον το επιχείρημά σας είναι να ακυρώνετε τα βιώματα άλλων γυναικών (δείγματα των οποίων έχουν ανέβει πολλάκις στο σάιτ) με εσάνς συνομωσιολογίας, δεν θα ήθελα να συνεχίσω αυτήν τη συζήτηση.
Οι γονείς μου είναι 62άρηδες, και δεν έχουν κανένα κουτάκι να παντρευτω να τεκνοποιήσω ή όλα αυτά τα παραπάνω, αντιθέτως ειναι αρκετά κουλ σε αυτά τα θεματα. Τα αδέρφοξάδελφα πάλι των γονιών μου αυτών, και των τριών (γιατι ο ένας ειναι step parent) όλα ανεξαιρέτως, είναι όχι μόνο αυτής της ιδιοσυγκρασιας, κορη=σπουδες πτυχιο (το μεταπτυχιακό εδω δεν ειναι χρήσιμο) δουλιτσα, γαμος, δυο παιδια, αλλα είναι ΚΑΙ τα παιδιά τους έτσι, ακριβως, γνωρίζουν μόνο αυτό το μοτίβο ως κανονικότητα. Δεν έχω σχέσεις με κανένα ξαδέρφι μου γι αυτον ακριβώς το λόγο. Νιώθω οτι ζουν ακομα με την κουλτουρα που είχε η… Διαβάστε περισσότερα »
Αφού δεν είμαστε τριτοκοσμικο κράτος να σας πω ότι παιδική μου φίλη έφερε στον κόσμο 2 παιδιά με τη βεβαιότητα ότι θα της τα μεγαλώσουν οι παππούδες. Οταν τη ρώτησα αν ειναι έτοιμη κι αν θέλει να κάνει ταξίδια στη ζωή της πριν την οικογένεια μου ειπε οτι γι αυτο είναι οι παππούδες!(δε τη λες και προοδευτική 26 χρονων) Δεύτερον δεν θελω να κάνω παιδιά, ακομη και η γυναικολογος μου με κοίταξε παράξενα όταν το ανέφερα. Σκεψου τι έχω τραβήξει από το περιβάλλον μου. Τρίτον έχω ξάδερφο που πήρε διαζύγιο το καλοκαίρι και ακομη το κρύβουν από τον περίγυρο. Γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Οι γονείς, αν και το κάνουν με λάθος τρόπο, έχουν ένα μεγάλο δίκιο! Κάτι μου λέει ότι προσπάθησαν να σου το εξηγήσουν αλλά από τον τρόπο που γράφεις δεν έχεις την ωριμότητα να το καταλάβεις! Η φοιτητική ζωή δεν είναι μόνο πάρτυ, είναι Erasmus, προοπτικές πρακτικής σε άλλα πανεπιστήμια κλπ. Θα πας σε όλα αυτά ή θα κάτσεις σπίτι; Εσύ έχεις βάλει τον τύπο σε ένα βάθρο και βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος. Οι καμπάνες χτυπάνε για τον τύπο όχι για τους γονείς! Ο 30ρης πρότεινε να συγκατοικήσεις για να μη χάσει το κελεπουρι! Εσύ γιατί θες να… Διαβάστε περισσότερα »