in

Αγαπητή «Α, μπα»: Οι φίλες μου αναρωτιούνται που χάθηκα αλλά δεν κάνουν τον κόπο να με πάρουν ένα τηλέφωνο

Είναι σαν να αποτελώ ένα αντικείμενο για συζήτηση και κουτσομπολιό, και με βάση αυτά που βιώνω εγώ ή πράττω να αποφασίζει “το δικαστήριο” πως θα μου φερθούν και αν αρμόζω

Είναι σαν να αποτελώ ένα αντικείμενο για συζήτηση και κουτσομπολιό, και με βάση αυτά που βιώνω εγώ ή πράττω να αποφασίζει “το δικαστήριο” πως θα μου φερθούν και αν αρμόζω ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καταγραφή 12

Αγαπητή Α,Μπα και σχολιαστές. Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι πως με κάποιες φίλες με τις οποίες είμαστε φίλες πάνω από δεκαετία, έχουμε ψυχρανθεί. Είμαι κάπως ταραγμένη, ίσως τα πω μπερδεμένα. Τα τελευταία 3 χρόνια εγώ βίωσα δύσκολες καταστάσεις, τη μια πίσω από την άλλη. Από πένθος δύο φορές και δυσκολίες σε δουλειά μέχρι που σε εργασιακό περιβάλλον κάποια στιγμή κινδύνεψε η σωματική μου ακεραιότητα. Όχι επειδή το εργασιακό μου περιβάλλον χαρακτηρίζεται από επικινδυνότητα, καμία σχέση, αλλά επειδή εκεί, βρέθηκε ταυτόχρονα με μένα ένας επικίνδυνος άνθρωπος όπως θα μπορούσε να βρεθεί στο δρόμο, σε μια καφετέρια, σε ένα κατάστημα. Δεν τον είχα προσλάβει εγώ, δεν ήταν δική μου ευθύνη. Κατηγορήθηκα όμως από τις φίλες, ότι “δεν πρόσεξα” και ότι δεν έπρεπε να πάω σε άλλη πόλη για δουλειά. Όχι στο Ντιτρόιτ, εδώ Ελλάδα. Σε οικογενειακό τουριστικό μέρος. Να προσέξω τι; Ότι πήγα για δουλειά; Σημασία έχει πως θα μπορούσα να βρεθώ από νοσοκομείο μέχρι νεκροταφείο, επειδή βρέθηκα στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή αλλά αυτό πέρασε και δεν άγγιξε. Παρά μόνο έδωσαν σημασία στο ότι ήταν λάθος επιλογή που πήγα για δουλειά εκεί λες και έφταιγε το μέρος. Ύστερα από αυτό πήγα σε ψυχολόγο. Δυστυχώς, λόγω οικονομικών δεν μπόρεσα να συνεχίσω τη θεραπεία, ωστόσο ένα έτος μετά, είμαι σε καλό δρόμο και πατάω ξανά στα πόδια μου λίγο λίγο. Οι φίλες που νόμιζα για φίλες, το τελευταίο έτος εχουν απομακρυνθεί από μένα καί βρισκόμαστε κυρίως μετά από δική μου προσπάθεια. Παραδείγματος χάριν, ενώ έχω τηλεφωνήσει στη μία και στην άλλη έστειλα στο βάιμπερ, καμία δεν μου απάντησε, βγήκαν για καφέ, ωστόσο λίγες μέρες μετά που μίλησα με την μια μου είπε ότι είδαν την κλήση και το μήνυμα και αναρωτήθηκαν που χάθηκα. Καμία δεν έκανε τον κόπο να μου απαντήσει, αναρωτήθηκαν όμως που χάθηκα!!! Μήπως είμαι αόρατη; Πλέον αυτό είναι συχνό, με μια εσανς κριτικής όταν δεν τις αναζητώ συχνά. Προτείνω να κάνουμε πράγματα, τα κάνουν μόνες τους κι ύστερα με κατηγορούν ότι δεν συμμετέχω. Αυτό έχει γίνει ψυχοφθόρο. Η σχέση μας δεν είναι ισότιμη. Δεν μένουμε στην ίδια πόλη, όταν όμως πηγαίνω εκεί, φροντίζω να τηλεφωνήσω για να τις δω. Όταν είπα στη μία πως πηγαίνω σε ψυχολόγο και πως έχω κατάθλιψη και στρες από αυτό που συνέβη, είπε κάτι απαράδεκτο, πως δε θα με αντέξει ο ψυχολόγος να με ακούει με αυτά που έχουν συμβεί και πως θα με βαρεθεί και γέλασε. Της είπα πως δεν είναι αστείο, πως κάνω σκληρή δουλειά με τον εαυτό μου και δεν θέλω να ακούω τέτοια πράγματα. Θύμωσε γιατί είπε πως δεν καταλαβαίνω το χιούμορ της. Ποιος γέλασε; Εγώ πάντως έβαλα τα κλάματα όταν κλείσαμε το τηλέφωνο. Στην πραγματικότητα ήθελε να πει πως εκείνη με έχει βαρεθεί, μάλλον. Μου είναι πολύ δύσκολο να πάρω την απόφαση να ξεκόψω τελείως καθώς έχουμε κοινές παρέες με τις οποίες αναπόφευκτα θα βρεθούμε όλες μαζί κάποιες στιγμές (γάμοι, βαφτίσια, τέτοια πράγματα) και φυσικά λόγω της μακρόχρονης αυτής φιλίας που δυσκολεύομαι ακόμη να αποχωριστώ. Έχω αρχίσει να στέλνω απλώς ένα μήνυμα όταν πηγαίνω, χωρίς να περιμένω κάτι. Δεν προσπαθώ περισσότερο πέρα από το “ήρθα, αν έχετε χρόνο να βρεθούμε” Έχω κάνει πάρα πολλά για αυτές τις κοπέλες όλα αυτά τα χρόνια και με λύπη μου είδα πως όταν συνέβησαν σε μένα άσχημα γεγονότα, είχαν την απαίτηση να μην μου έχουν συμβεί για να μη χαλάσω την αρμονία τους. Ενώ από τη μία μπορεί να μην μου απαντούν σε τηλεφωνήματα ή να μην με αναζητούν από μόνες τους, αν εγώ δεν παρευρεθώ σε κάτι που έχουν κανονίσει, θα με σχολιάσουν αρνητικά και θα θυμώσουν μαζί μου. Και ακριβώς επειδή όταν άρχισα να παίρνω κάποιες αποστάσεις, έδειχναν δυσαρέσκεια, για λίγο πίστεψα πως η απομάκρυνση αυτή που νιώθω είναι μόνο στο μυαλό μου και πως “έτυχε” Όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι σαν να αποτελώ ένα αντικείμενο για συζήτηση και κουτσομπολιό, και με βάση αυτά που βιώνω εγώ ή πράττω να αποφασίζει “το δικαστήριο” πως θα μου φερθούν και αν αρμόζω. Αισθάνομαι άβολα πλέον να κουβεντιάσω προσωπικά θέματα γιατί μου αφήνουν την αίσθηση πως θα μιλήσουν αρνητικά για μένα πίσω από την πλάτη μου. Πρόσφατα άρχισε και το νέο “πότε θα βρεις γκόμενο” Αποφάσισε η αστυνομία ότι πρέπει να βρω γκόμενο και τώρα με ρωτάνε το πότε. Ενώ αυτές είναι εντάξει με το να κανονίσουν κάτι και να μην μου το πούνε καν γιατί εγώ το νιώθω κακό να σταματήσω να τις ενημερώνω όταν πηγαίνω; Μου φαίνεται πολύ δύσκολο ακόμη να τις δω τυχαία στο δρόμο ή σε ένα μπαρ, που είναι σίγουρο πως θα συμβεί γιατί η πόλη είναι μικρή. Δεν ξέρω αν έχει σημασία για την απάντηση σου, στην πόλη που μένω έχω μια χαρά φίλους. Και μακροχρόνιους και νέους φίλους και αρκετές πηγές ευχαρίστησης. Οι φιλίες μου εδώ είναι επαρκείς. Για κάποιο λόγο όμως, η σκέψη αυτών των κοριτσιών με πληγώνει, ίσως επειδή πίστεψα αρκετά στη φιλία τους. Μια τελευταία σημείωση. Πέρα από το ότι εγώ βίωνα πένθος, το ένα πίσω από το άλλο, δεν γνωρίζω να έχει γίνει κάτι που τις δυσαρέστησε παρότι αρκετές φορές ρώτησα και προσπάθησα να μάθω. Δεν μου έδωσαν ποτέ την ευκαιρία να το διορθώσω, μόνο δέχομαι παθητικό επιθετική συμπεριφορά. Οπωσδήποτε δεν ήμουν η πιο ευχάριστη παρέα, όμως δεν θυμάμαι να έκανα κάτι σε εκείνες. Πενθούσα! Με εγκλωβίζει το γεγονός ότι ενδιαφέρονται μόνο όταν νιώθουν ότι με χάνουν και δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτή τη νοσηρή κατάσταση παρότι η ψυχούλα μου λέει να πατήσω delete. Ευχαριστώ πολύ.

-εγκλωβισμένη

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να λήξεις μια φιλία που έχει ήδη λήξει, και που σου κάνει μεγάλο κακό. Δεν θα συζητήσουμε αυτό. Θα συζητούσαμε, αν γινόταν, γιατί δεν μπορείς να το κάνεις, και αυτό μόνο με ψυχολόγο γίνεται, δεν μπορώ να μαντέψω. Για την ώρα, δεν ξέρεις επειδή είναι κάτι πολύ δυσάρεστο για σένα, ή ντροπιαστικό, και προσπαθείς να το αποφύγεις, οπότε η αποκάλυψη θα πονέσει. Το ξέρεις, και το καθυστερείς όσο γίνεται, με μεγάλο κόστος βέβαια.

Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι οι τάχα κοινές παρέες που έχετε είναι σάπιες δικαιολογίες. Μπορείς να τους κόψεις την καλημέρα, να τις βλέπεις σε κοινές παρέες, και να κάνεις σα να μην υπάρχουν. Δεν είναι καν πρωτότυπο. Δεν δέχομαι το “εγκλωβισμένη”. Ε όχι και εγκλωβισμένη σε μια παρέα που είναι σε άλλη πόλη όταν έχεις ήδη άλλες. Όχι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

29 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
μαύρο πρόβατο
μαύρο πρόβατο
4 χρόνια πριν

Σαν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς (λέει ο θυμόσοφος, ενίοτε, λαός)

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
4 χρόνια πριν

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν να βρίσκονται κοντά σε ανθρώπους που χρειάζονται συμπαράσταση και αγάπη. Δεν αντέχουν. Το γιατί δεν αντέχουν δεν μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Επειδή λοιπόν δεν αντέχουν, αποφεύγουν αυτούς τους ανθρώπους και αυτό συμβαίνει και μεταξύ αδερφών, και μεταξύ συγγενών και μεταξύ φίλων ακόμα και μεταξύ συντρόφων. Οι φίλες σου εκτός από άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται να συμπαρασταθούν στη δύσκολη φάση που περνάς, είναι και εντελώς γαϊδάρες γιατί σου λένε ότι φταις εσύ. Αν φταις σε κάτι, αυτό είναι ότι ταλαιπωρείς την ήδη κουρασμένη ψυχούλα σου, κρατώντας στη ζωή σου τέτοιους ανθρώπους, απλά και μόνο επειδή… Διαβάστε περισσότερα »

daffodil
daffodil
4 χρόνια πριν

Αγαπητή εγκλωβισμένη, επειδή έχω βρεθεί στη θέση σου και δεν είναι καθόλου ευχάριστη πραγματικά, θα σου πω ότι εγώ ηρέμησα όταν τις έκανα πέρα,οταν σταμάτησα να στέλνω μηνύματα να βρεθούμε η να αναρωτιέμαι γιατί δεν απαντούν στα δικά μου, πότε και αν τα διάβασαν κτλ. Ήρθε μια στιγμή που κατάλαβα πως μου τρωνε πολύτιμο χρόνο και ενέργεια και αν τις κάνω πέρα θα δώσω αυτό τον χρόνο στον εαυτό μου, να κάνω πράγματα για μένα που θα με βοηθήσουν να βελτιωθώ και κυρίως θα έχω χώρο στη ζωή μου για άλλους φίλους που με κάνουν να νιώθω όμορφα, επιδιώκουν την… Διαβάστε περισσότερα »

Anna
Anna
4 χρόνια πριν

Σαν μπούλιγκ που οδήγησε σε σύνδρομο της Στοχόλμης ακούστηκε (γίνεται αυτό άραγε;), πνίγηκα μόνο με την ανάγνωση.

Ocelotoς
Ocelotoς
4 χρόνια πριν

“δεν γνωρίζω να έχει γίνει κάτι που τις δυσαρέστησε”.
Όχι ,είναι απλά γαιδάρες,ανώριμα εγωκεντρικά πλάσματα.Τα χρόνια δεν προσδιορίζουν την ποιότητα μια σχέσης.Οι άνθρωποι μεγαλώνουν, αλλάζουν και προς το χειρότερο.
Κόψε την καλημέρα σε άτομα που πατάνε πάνω σου φορώντας το προσωπείο της “φίλης” μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν τι να κάνουν.

Joan Moan
Joan Moan
4 χρόνια πριν

Αυτή η φιλία όχι μόνο δεν σου προσφέρει τίποτα αλλά σε κάνει να νιώθεις άσχημα για τον εαυτό σου. Είσαι σε άλλη πόλη, με άλλες παρέες. Επικεντρώσου εκεί και άφησε πίσω άτομα που δεν σου κάνουν καλό. Και δεν έχει καμία σημασία πόσα χρόνια είστε φίλες.

Τσιτσίγκειος Πένα
Τσιτσίγκειος Πένα
4 χρόνια πριν

Σε κρίνουν με τον χειρότερο τρόπο, σου κάνουν τρελό victim blaming, σε κοροϊδεύουν και παίζουν με τα συναισθήματα και τις αγωνίες σου. Έχεις περάσει πολύ δύσκολα και προσπαθείς να σταθείς στα πόδια σου. Σου αξίζει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε στηρίζουν και να σε αγαπούν. Πρόσεχε τον εαυτό σου και κόψε κάθε επαφή με αυτές τις σκ**φες(ελπίζω να μην κοπεί, αλλά τους ταιριάζει ο χαρακτηρισμός) σου κάνει πολύ κακό η συναναστροφή μαζί τους.
Καλή τύχη!

Φριζαρισμένο μαλλί
Φριζαρισμένο μαλλί
4 χρόνια πριν

Δεν θα αντέξει ο ψυχολόγος να σε ακούει και θα σε βαρεθεί? Διάβασα καλά το χιουμοράκι? Τι σκουπιδοσχόλιο ήταν αυτό?

Δεν χρειάζεσαι ούτε την επιβεβαίωση, ούτε την αποδοχή, ούτε την παρουσία τέτοιων ανθρώπων. Δεν είναι κακό που δεν σε θέλουν. Που κακό δεν είναι να μην σε θέλει ο οποιοσδήποτε. Ευλογία είναι στην συγκεκριμένη περίπτωση

SpaceBoo
SpaceBoo
4 χρόνια πριν

Αγαπητή φίλη, λυπάμαι πραγματικά πολύ. Βιώνοντας θάνατο γονιού, και παράλληλα ζώντας στο εξωτερικό, παιδικοί και πολύ κοντινοί φίλοι αντέδρασαν με τρόπο που με σόκαρε. Θυμάμαι να έχω κατέβει με πανικό για κάποιες μέρες που ήταν ο πατέρας μου κατάκοιτος να βοηθήσω μέχρι να βρούμε με τη μητέρα μου βοήθεια στο σπίτι και να τους λέω να τους δω για μισή ώρα και να μου ζητάνε να κανω αποστάσεις. Εν τέλει δεν βρεθήκαμε ποτέ. Και άλλα πολλά. Και μετά το θάνατο του πατέρα μου απλά ανύπαρκτοι. Συμπεριφορές και λόγια που μου έδειχναν ότι οριακά τους ενοχλούσε η κατάστασή μου. Καμία συναίσθηση.… Διαβάστε περισσότερα »

Ιζόλδη
Ιζόλδη
4 χρόνια πριν

Απομακρύνσου asap κι αν σου ζητήσουν τα ρέστα, πες τους ότι το α,μπα σύσσωμο τις στέλνει στα τσακίδια