ρε συ Αμπα, τα αφήνω όλα στη μέση. Θα ξεκινήσω την αφηγηση από την αρχή (και θα την αφησω στη μεση χα-χα) Από μικρη ειχα τρεις ξεκαθαρες κλισεις- δεν ασχοληθηκα. Το πατρικο μου παντα πεδιο μαχης που με αποσυντονιζε. Σπουδασα κατι ασχετο για να βρω δουλεια να φυγω να γλιτωσω. Τελειωσα, βρηκα αμεσως. Δε με τραβαει το αντικειμενο, προσπαθω να καταρτιζομαι τελος παντων, κουτσα στραβα τα καταφερνω. Ειμαι σχεδον 20χρονια στον τομεα αυτο. Ουτε κλαιει ουτε γελαει. Βγαζω λεφτα.Ζω καλα. Για να καλυψω το κενο που νιωθω στη δουλεια και γενικως, ξεκινω διαφορα χομπι. Τα παω καλα αλλα τ’ αφηνω στην μεση. Μετα λεω θα πιασω το νημα από την αρχη. Μου λειπουν τα μαθηματικα (το ένα από τα 3 ταλεντα) Ξεκιναω. Βαζω στοχο συγκεκριμενη σχολη. Τον πιανω. Δεν παταω, 5 μαθηματα εδωσα τα περασα, βαρεθηκα. Στη μεση και το πτυχιο. Φτανω στο τωρα. Σχεδον 40χρ με δυο παιδια. και ενα τεραστιο κενο. Τα ιδια κανω και στο σπιτι τα αφηνω ολα στην μεση. Καταπιεζομαι να τελειωνω τις δουλειες/υποχρεωσεις μου. Ο συζυγος με βοηθαει αλλα μαλλον τον κουρασα. Με παροτρυνει, μου εξασφαλιζει χρονο. Να παρω το πτυχιο; Αξιζει; Δεν ξερω αν θα μου φανει χρησιμο, ποτε δεν ξερεις βεβαια. Να πιεζω τον εαυτο μου να τελειωνει αυτα που ξεκιναει; Εχει νοημα; Θα νοιωσω καλυτερα; Θα ηρεμησω;Ουτε τα παιδια με γεμιζουν ουτε η οικογενειακη ζωη. Ευτυχως τους αγαπαω. Καμια φορα βγαινω από το σωμα μου, και λεω αυτά τα ζει μια αλλη. Εγω καπου χαθηκα στα παιδικα μου χρονια. Κανω τα σωστα πραγματα, παω με το ρευμα –σπουδες δουλεια γαμος παιδια σπιτι εξοχικο- μπας και ηρεμησω και δεν ηρεμω. Αυτά. Πριν με παροτρυνεις να παω σε ψυχολογο, μπορεις να μου απαντησεις αν αξιζει να παρω το συγκεκριμενο πτυχιο; Αξιζει; Εχει νοημα να κοιτας πισω; (μην ξεχνιομαστε, εχω και αλλα δυο ταλεντα προς διερευνηση)
– η μοναχή
Επειδή φαίνεσαι έξυπνη, φοβάμαι ότι δεν πας στον ψυχολόγο επειδή δεν θέλεις να λύσεις τα προβλήματα που έχεις. Δεν ξέρεις πώς αλλιώς να ζήσεις τη ζωή σου, όσο κι αν σε ταλαιπωρεί ο τρόπος που τη ζεις τώρα. Από τα θέματα που έχεις να αντιμετωπίσεις, το πτυχίο είναι στον πάτο της λίστας. Κάνε τα απαραίτητα γιατί ο σύζυγος με κατανόηση είναι τύχη, και δεν θα είναι για πάντα με το μέρος σου. Ευτυχώς που σε αγαπάει, αλλά η αγάπη δεν είναι αρκετή, ούτε αυτή που νιώθεις εσύ για την οικογένεια σου. Τα παιδιά σου αργά ή γρήγορα θα καταλάβουν πώς νιώθεις. Καλό το ρεύμα, αλλά περιλαμβάνει ανθρώπους τώρα. Έχεις ευθύνες. Αν δεν τις ήθελες, να μην παντρευόσουν και να μην έκανες παιδιά. Τώρα που έκανες, δεν είσαι μόνη σου. Τρέχα σε ψυχολόγο, σήμερα, μήπως και σώσεις ό,τι σώζεται.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχ μακάρι να το πάθαινα και εγώ αυτό, αλλά με το φαγητό.
Μετά το ποπ δεν έχει στοπ, κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα κ.ο.κ.
Κανεις δεν μπορεί να φάει μόνο έναν κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Λογικό μου ακούγεται.
Ειδικά αν περάσει με στοπ. Ωπ.
Ας ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι δεν έχεις πραγματικό ταλέντο σε τίποτα από τα τρία που αναφέρεις. Πραγματικό ταλέντο είναι μια κατεπείγουσα ανάγκη. Δεν το διαπραγματεύεσαι αν θα το ακολουθήσεις ή όχι. Δεν έχεις καν επιλογή. Σε “κυνηγάει” πρωί-μεσημέρι-βράδυ να το εξερευνήσεις, να εξελιχθείς και να το εξελίξεις, να βλέπεις τον κόσμο με μάτια που διαβάζουν τα πάντα μέσα από αυτό, να είναι για εσένα ζήτημα ζωής και θανάτου κάποιες στιγμές να καβαλήσεις την ακτίνα του για να σε ταξιδέψει στο δικό του σύμπαν. Το πιο πιθανό είναι ότι η ανθρωπότητα δεν θα χάσει κάτι πολύ σημαντικό αν δεν αξιοποιήσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Ανατρίχιασα. Ένιωσα ότι την ερωτηση την έγραψε ο άντρας μου. Ότι ξεκινάει το αφηνει στη μέση και κατά δική του ομολογία. Εγω εισπράττω πάντως και αυτή την αίσθηση του σοκ που έκανε οικογενεια γιατί φοβάμαι πως κ σε αυτο δεν ειναι απολυτα αφιερωμένος οπως και σε τίποτα αλλο από αυτά που καταπιάνεται. Κι εγω πόσο να τον βοηθησω; του πρότεινα τον ψυχολογο πηγε δύο φορές και αυτό το άφησε στη μέση. Τα λεω αυτά φιλη για να δεις και την αλλη πλευρά. Κ ο περιγυρος κάπου τα αντιλαμβάνεται ολα αυτα και δεν ειναι ιδιαιτερα ευχάριστα και ευοιωνα για το μελλον.… Διαβάστε περισσότερα »
Εκτός από τον ψυχολόγο που πρέπει να πας εγώ θα σου έλεγα ότι για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού η δουλειά είναι ένα μέσο βιοπορισμού, κανένας δεν τρελαίνεται από ένα σημείο και μετά. Οπότε εφόσον βγάζεις λεφτά και ζεις καλά, δε βρίσκω το λόγο να παιδεύεσαι. (Καλά ειδικά το πτυχίο του μαθηματικού είναι από τα δυσκολότερα, δεν αρκεί το ταλέντο σου για να το πάρεις, φαντάζομαι το ξέρεις καλύτερα από μένα).
Κάπου, κάπως δημιουργήθηκε στο κεφάλι σου ότι η ζωή είναι αλλού, κάτι μεγαλο και θεσπέσιο, συνέχεια, κάθε λεπτό. Αν καταπιαστείς με κάτι μέχρι τέλους και τελικά δεν λάμψεις σε αυτό, νομίζω ότι φοβάσαι να αντιμετωπίσεις ότι έδωσες τέρμα κόπο και ενέργεια, τα έδωσες όλα και δεν κουνήθηκε φύλλο στην ανθρωπότητα. Το ότι μάλλον αυτό θα σε πείραζε πολύ περισσότερο από το κανονικό, είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αναλύσεις με επαγγελματία.
Αυτό το έχω κι εγώ, να αφήνω δηλαδή πολλά πράγματα στη μέση. Παραλίγο να το κάνω και με τις σπουδές παλιότερα αλλά πάντα τελικά το έπαιρνα απόφαση ξαφνικά και τελείωνα. Και μια και μιλάμε για σπουδές, θα αναφερθώ στις δικές μου εμπειρίες μήπως και σε βοηθήσει καπού. Ακολουθεί έκθεση, ωστόσο θα προσπαθήσω να απομονώσω τις απαντήσεις μου στα ερωτήματά σου. Καταρχάς, ανήκω στην κατηγορία των “τυχερών” (με εισαγωγικά) που σπούδασαν και δουλεύουν σε αντικείμενο που τους αρέσει. Πραγματικά, τη λατρεύω τη δουλειά μου. Πώς έφτασα όμως μέχρι εκεί; Καταρχάς, σε προπτυχιακό επίπεδο παραλίγο να τα παρατήσω όλα. Παρόλο που μου… Διαβάστε περισσότερα »
Για μαθηματικό μιλάμε; Κοίτα, εγώ να σου πω ότι είμαι 23, έχω καλλιτεχνικές κλήσεις και δουλεύω προς τα κει, τρελαίνομαι να διδάσκω, δεν έχω να φάω (ή δεν θα έχω να φάω) και παρόλα αυτά από την αρχή μπήκα να σπουδάσω μαθηματικά για την ομορφιά τους και έχω κι έναν άλλο πυροβολημένο σαν εμένα ο οποίος κάνει μεταπτυχιακό στα θεωρητικά μαθηματικά επίσης για την ομορφιά. Που θέλω να καταλήξω; Ότι ο περισσότερος κόσμος τρώει ένα παλούκι να με το συμπάθιο, για να κυνηγήσει μια καριέρα πάνω σε αυτό. Εγώ δεν κυνηγάω καμία καριέρα, απλά μου αρέσουν και πήγα και τα… Διαβάστε περισσότερα »
Για αρχή, θα σου έλεγα να μη σκέφτεσαι αν το πτυχίο θα σου φανεί χρήσιμο. Δες αν μπορείς να παρακολουθείς μαθήματα, πιάσε επαφή. Δες το σαν χόμπι, και ας το αφήσεις στη μέση, κάτι που κάνεις για να σε ευχαριστεί. Αν μπορείς να πηγαίνεις στη σχολή, να παρακολουθείς κανένα μάθημα, θα είναι πιο εύκολο γιατί θα φεύγεις απ΄το σπίτι, θα γνωρίσεις καινούριο κόσμο, θα μιλήσεις για πράγματα που ίσως τώρα δεν έχεις με ποιον να τα συζητήσεις. Σκέψου και το ΕΑΠ, ίσως λόγω της χρηματικής δέσμευσης να καταφέρεις να είσαι πιο συνεπής. Χρειάζεσαι όμως ψυχολόγο. Όπως λέει και η Λένα,… Διαβάστε περισσότερα »
Λοιπόν έχω μία σκέψη που ακολουθεί αυτό το μοτίβο τον τελευταίο καιρό, το γυρόφερνα στο μυαλό μου γιατί ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά στο συλλογισμό μου και τσουπ! ήρθε το σχόλιό σου. Νιώθω σαν τον Γκούφη που ξαφνικά άναψε η λάμπα στο συννεφάκι πάνω από το κεφάλι του. Ευχαριστώ!
Περνάς μια κρίση μέσης ηλικίας. Σου συνιστώ να εστιάσεις σε αυτά που έχεις καταφέρει στη ζωή σου. Έχεις σπουδάσει, έχεις μια δουλειά που σου επιτρέπει να ζεις αξιοπρεπώς, έχεις δημιουργήσει οικογένεια και μάλιστα με ένα σύζυγο που σου στέκεται, έχεις 2 παιδάκια. Το ξέρεις ότι πολλοί άνθρωποι δεν τα έχουν όλα αυτά γιατί δεν τους βοήθησε ο χαρακτήρας τους ή απλώς η ρημάδα η τύχη ? Και λες ότι έχεις και 3 !! ξεκάθαρες κλίσεις. Εγώ, που δεν έχω καμία, τι να πω δηλαδή ? (χα χα). Χαλάρωσε και λιγάκι. Ο Ντα Βίντσι ένας ήτανε. Οι υπόλοιποι κάνουμε ό,τι μπορούμε.… Διαβάστε περισσότερα »
Τώρα με το ν+2 δεν την παίρνει να το πάει αργά αργά. Κοινώς, θα μας πετάξουν έξω.