Αγαπητή «Α, μπα»: Ο σύζυγος μου είναι ομοφοβικός

Aγαπητή Α,μπα, Είμαι 39 και σε διαβάζω εδώ και πέντε χρόνια και σε ευχαριστώ για όλες τις αφορμές σκέψης που μου έχει προσφέρει η στήλη σου και που μας σύστησες κι άλλους αρθογράφους όπως την κα. Γεωργή της οποίας περιμένω πώς και πώς τα άρθρα. Με συγκίνησε το άρθρο της “Εγώ, ο Ζακ, οι λέξεις και η πολιτική ορθότητα”. Είμαι άτομο που μεγάλωσα σε πολύ συντηρητική οικογένεια και κοινωνία όμως από μικρή βίωνα πολύ έντονα το αίσθημα αδικίας, τόσο σε συμπεριφορές προς εμένα όσο και συμπεριφορές εις βάρος άλλων, και προσπαθούσα να κάνω κάτι (υπάρχει άραγε ψυχολογικό σύνδρομο Ρόμπιν Χουντ;). Π.χ. από 11 χρονών “διεκδίκησα” και πέτυχα για λογαριασμό πολλών κοριτσιών μετά από πολλά όχι να δεχτούν τα αγόρια στο σχολείο να μοιραστούν στα διαλείμματα το κομμάτι της αυλής του σχολείου για να παίξουμε (όλοι μαζί ήλπιζα αλλά τελικά ήταν πάντα δύο “στρατόπεδα”) εννοείται χωρίς παρέμβαση των δασκάλων που αγρόν ηγόραζαν, γιατί το θεωρούσα πολύ άδικο. Ή έχω για χρόνια συμμετάσχει ενεργώς σε οργανώσεις που προωθούν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ. Πιστεύω ότι ο λόγος που ασχολούμαι με τις καταπατήσεις δικαιωμάτων των άλλων είναι γιατί διαθέτω ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση (γεννήθηκα άραγε με αυτό ή το απέκτησα, δεν ξέρω). Μπορείς να καταλάβεις, λοιπόν, πόσο πολύ πονάω όταν ο σύζυγός μου πετάει κάποια ομοφοβική φράση, κυρίως αστεία. Του έχω εξηγήσει πολλάκις ότι με πληγώνουν και δεν καταλαβαίνει γιατί με επηρεάζουν, εφόσον εγώ η ίδια δεν είμαι γκέι! Δεν θα πει ή υπονοήσει ποτέ κάτι ομοφοβικό ενώπιον γκέι ανθρώπων (κι ευτυχώς δεν πάει σετ αυτό του το χαρακτηριστικό του με μισογυνισμό ή ρατσισμό, για να σε προλάβω) αλλά, μου λέει ότι έχει αυτό το πρόβλημα (ομοφοβία), δεν θέλει τώρα στα 48 να το διορθώσει και, τέλος πάντων, όταν είναι σπίτι του θέλει να εκφράζεται ελεύθερα και δε θέλει να καταπατώ την ελευθερία του. Αν και έχω εξηγήσει ότι η ελευθερία του σταματά εκεί που πληγώνονται οι συνάνθρωποί του (εν προκειμένω, εγώ), γυρνάει στο ότι γιατί με νοιάζει αφύ δεν είμαι γκέι! Κυκλικό επιχείρημα. Αισθάνομαι μεγάλη στεναχώρια κάθε φορά που συμβαίνει. Δεν ξέρω τι να κάνω. Ποια θα μπορούσε να είναι μια συμβιβαστική λύση; Ή μήπως πρέπει να αποταθώ σε ψυχολόγο να δούμε γιατί με επηρεάζει η αδικία γύρω μου και μέσα στο σπίτι μου;

Να πας σε ψυχολόγο ώστε να σε επηρεάζει λιγότερο η αδικία; Ελπίζω να μην γίνεται αυτό.

Υπάρχουν άνθρωποι με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση της ισότητας, και μερικές φορές για το καλό όλων αυτοί βγαίνουν μπροστά και ηγούνται. Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση, νομίζω ότι είναι κάτι πιο περίπλοκο από αυτό, και ούτε γεννιέσαι ούτε γίνεσαι, είναι συνδυασμός, και δεν έχει σημασία. Πάντως είναι κάτι θετικό, και δεν χρειάζεται να το μετριάσεις, αντιθέτως ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσένα στην κοινωνία, που παλεύουν για τα δικαιώματα των άλλων χωρίς να θέλουν να κερδίσουν κάτι προσωπικό, ή, ακόμα καλύτερα, χωρίς να είναι το βασικό τους κίνητρο η βελτίωση της δικής τους ζωής. Αυτό λέγεται αλτρουισμός.

Δεν είμαι σίγουρη ότι πείθομαι ότι ο άντρας σου είναι ομοφοβικός αλλά όχι σεξιστής και ρατσιστής. Γίνεται να είσαι μόνο ένα από τα τρία; Η τοποθέτηση μιας κοινωνικής ομάδας στον πάτο λόγω φύλου, καταγωγής ή σεξουαλικού προσανατολισμού είναι το ίδιο και το αυτό. Είναι ένα πράγμα. Όταν είσαι ομοφοβικός, είσαι ρατσιστής: με τους ομοφυλόφιλους. Αν θεωρείς τους άντρες γκέι κατώτερους επειδή έχουν «θηλυκά» χαρακτηριστικά, τότε είσαι μισογύνης γιατί θεωρείς τα θηλυκά χαρακτηριστικά κατώτερα, άρα ο άντρας που τα έχει είναι κατώτερος, και του αξίζει ο περίγελως. Το «επιχείρημα» δε «τι σε νοιάζει αφού δεν είσαι», κρίμα που το αποκαλείς επιχείρημα. Αυτό είναι το θέμα. Όταν πιστεύεις στη δικαιοσύνη και στην ισότητα, το πιστεύεις για όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο για την δική σου ομάδα. Αν πιστεύεις σε ομάδες, είσαι ρατσιστής.

Για έναν άνθρωπο όπως εσύ μου φαίνεται πολύ δύσκολο να ακούει τέτοια πράγματα από τον σύντροφό του. Τα 48 είναι μια χαρά ηλικία για να σταματήσεις να καταπιέζεις τους άλλους, δεν υπάρχει όριο σε αυτό. Νομίζω ότι το κλειδί βρίσκεται στην εκτόνωση. Θεωρεί ότι αυτό που κάνει είναι προσωπική εκτόνωση και δεν κάνει κακό σε κανέναν. Δεν θέλει να αλλάξει τρόπο λειτουργίας για τη χάρη άλλου, και δεν του φαίνεται κακοποιητικό γιατί κατά βάθος πιστεύει ότι οι γκέι το αξίζουν – δεν θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά, αλλά εδώ τα λέμε όλα.

Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις, αλλά δεν μπορώ να βρω συμβιβαστική λύση σε κάτι τέτοιο. Ένας από τους δύο πρέπει να αλλάξει ριζικά, αλλιώς θα μείνετε όπως είσαστε.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News