in

Αγαπητή «Α, μπα»: Ο σύντροφος μου θέλει να γίνει δωρητής σπέρματος

Είναι δυνατόν ο εγωισμός μου να είναι πιο δυνατός από την αγάπη μου που να με κάνει να ζηλεύει με αυτό τον τρόπο;

Είναι δυνατόν ο εγωισμός μου να είναι πιο δυνατός από την αγάπη μου που να με κάνει να ζηλεύει με αυτό τον τρόπο; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

dd190ae6cc750e0314735d26ecbfbb63

Αγαπητή Α Μπα Πριν κάποια χρόνια, ο σύντροφός μου μού ανακοίνωσε ότι θέλει να γίνει δωρητής σπέρματος. Τότε το πήρα αρνητικά και θύμωσα χωρίς να καταλάβω το γιατί. Ή μάλλον ήξερα το γιατί αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ στον εαυτό μου. Ο ένας λόγος είναι ότι ένιωθα ότι με το να γίνει δωρητής, θα του ξεθύμανε κατά κάποιο τρόπο η ανάγκη να γίνει πατέρας κάτι που θα μείωνε τη διάθεση του να κυνηγήσει το να κάνει οικογένεια μαζί μου, που εκ των πραγμάτων είναι πολύ δύσκολο λόγω συνθηκών (οι επιλογές για ένα γκέι ζευγάρι είναι πολύ περιορισμένες αν όχι ανύπαρκτες: υιοθεσία, παρενθετη μητρότητα κλπ αλλά αυτό είναι άλλο θέμα από μόνο του). Ο δεύτερος λόγος, και ίσως πιο ειλικρινής, είναι ότι είμαι οροθετικός κάτι που σημαίνει ότι δεν έχω δικαίωμα να γίνω δωρητής. Δεν ξέρω καν αν θα το ήθελα, αλλά σίγουρα θα ήθελα να έχω την επιλογή, έστω της βιολογικής πατρότητας (το ξέρω ότι ίσως ακούγεται άσχημο, αλλά έτσι είναι). Από τότε πέρασε πολύς καιρός κ δεν το ξανασυζήτησαμε. Η σχέση μας πέρασε πολλά σκαμπανεβάσματα αλλά ότι κι αν έχει γίνει είμαι σίγουρος ότι αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπώ κ εκείνος με αγαπά (ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει στη σχέση μας, νομίζω ξέρεις πως το εννοώ). Για μένα το να αγαπάς κάποιον σημαίνει να χαίρεσαι με την ευτυχία του. Χθες λοιπόν εκεί που συζητάγαμε περί ανέμων μου λέει “έχω να σου πω κάτι στενάχωρο”. Με λίγα λόγια μου είπε ότι λόγω κάποιου θέματος υγείας του (το οποίο γνωρίζαμε από πριν) και παρόλο που είχε ήδη δώσει σπέρμα, τον απορρίψανε σα δωρητή. Η αλήθεια είναι ότι το ρίξαμε λίγο στο αστείο και τον έκανα να νιώσει καλύτερα αν κ είχε στεναχωρηθεί λίγο. Δηλαδή δεν το πήρε κ κατακαρδα αλλα όντως απογοητεύτηκε. Μέσα μου όμως, όσο και αν δε θέλω να το παραδεχτώ, χάρηκα λίγο. Είναι αυτή η χαρά της ζήλειας ή όπως θες πες το. Αυτό που χαίρεσαι όταν το φυτό της τάξης δε γράφει καλά στο διαγώνισμα. Ή που ο συνάδελφος που δε χωνεύεις στη δουλειά δεν παίρνει προαγωγή. Η απορία μου είναι όμως: γιατί να νιώσω, έστω κ ενοχικά, ανακούφιση με τη στεναχώρια του ανθρώπου που αγαπώ; Είναι δυνατόν ο εγωισμός μου να είναι πιο δυνατός από την αγάπη μου που να με κάνει να ζηλεύει με αυτό τον τροπο;

 

Η αγάπη δεν είναι σαν το ταχυδρομείο. Δηλαδή δεν είναι ότι εσύ ως πομπός αγάπης στέλνεις αγαπόνια και τα λαμβάνει ο δέκτης, κι εσύ με τη σειρά σου λαμβάνεις τα δικά του αγαπόνια. Όταν αγαπάς κάποιον, μέσα σε αυτή την αγάπη συμπεριλαμβάνεται η αγάπη προς τον εαυτό σου. Αγαπάς άλλους επειδή αγαπάς τον εαυτό σου, δεν γίνεται να διαχωρίσεις την αγάπη μέσα σου με αυτή που εκδηλώνεται προς τους άλλους. Ας πούμε ότι η αγάπη είναι ένα μεγάλο κουκούλι που φέρεις μέσα σου και γύρω σου, και ακουμπάει όποιον θέλεις να ακουμπήσει, και μερικές φορές ακόμα και ανθρώπους που δεν θέλεις να ακουμπήσει. Έχεις ακούσει φαντάζομαι το «αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, πώς θα αγαπήσεις κάποιον άλλον;» Το έχει πει μια μεγάλη Προφήτης. Αυτό ακριβώς.

Οπότε, δεν είναι σωστή η απορία «πώς μπαίνει ο εγωισμός μου πάνω από την αγάπη μου». Η αγάπη σου είναι ο εγωισμός σου και ο εγωισμός σου είναι που αγαπά. Εξ ου και το μεγάλο μπέρδεμα εντός μας, καθημερινά. Γι’αυτό λέμε και ξαναλέμε ότι το κλειδί ΟΛΩΝ είναι η αυτογνωσία, που τουλάχιστον για σένα είναι πολύ ανεπτυγμένη: είναι ξεκάθαρα τα πράγματα μέσα σου. Ξέρεις πολύ καλά γιατί νιώθεις αυτό που νιώθεις.

Τώρα είναι ώρα να συγχωρήσεις τον εαυτό σου που τα νιώθεις, γιατί είναι απλά ανθρώπινα. Η απόκτηση παιδιού, γενεαλογικής συνέχειας, αναπαραγωγής κλπ είναι κάτι ισχυρό και πολύπλοκο για όλους τους ανθρώπους. Λυπάμαι – δεν υπάρχει λέξη καν – απελπίζομαι που για τους μη πλούσιους/ισχυρούς γκέι άντρες δεν υπάρχει ένας ειρηνικός, προσβάσιμος, αποδεκτός τρόπος να γίνουν γονείς. Είναι κάτι που θέλεις να μοιραστείς με τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει για δική σου οικογένεια, και είναι απολύτως κατανοητό να νιώθεις ματαίωση όταν αυτό δεν είναι δυνατό, πόσο μάλλον αν συμβαίνει χωρίς τη συμμετοχή σου. Δεν είναι μια δική του απόφαση που δεν σε αφορά, είναι ένας συμβολισμός αλλά και μια πραγματικότητα.

Θα ήταν ανακουφιστικό αν μπορούσες να εκφραστείς μέσα στη σχέση σου για αυτό το θέμα. Δεν εννοώ να πεις ότι χάρηκες με την εξέλιξη, αλλά ότι πληγώθηκες με τον τρόπο που πληγώθηκες. Δεν ξέρω αν τα σκαμπανεβάσματα που αναφέρεις επιτρέπουν τέτοιου είδους συζήτηση, αυτό εσύ μπορείς να το εκτιμήσεις. Είναι λυτρωτικό να παραδέχεσαι ότι αισθάνεσαι ευάλωτος, αλλά είναι πολύ σημαντικό να διαλέγεις πολύ προσεχτικά σε ποιους το κάνεις.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

17 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
lioness
lioness
4 χρόνια πριν

Καλημέρα στην αμποπαρέα, αγαπόνια ολούθε <3<3<3

μιμόζα
μιμόζα
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  lioness

Αγαπόνια και σε σένα lioness!! Από ΄δω και πέρα η αγαπημένη μου λέξη.

lioness
lioness
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  μιμόζα

Αγαπόνια και σε σένα γλυκιά μου μιμόζα ανοιξιάτικη! Το γατόνι σου το όμορφο τι κάνει? Εμένα εννοείται δεν έχει πάρει χαμπάρι από τον έξω κόσμο! Συνεχίζει να απαιτεί την αμέριστη προσοχή μου, και όσο εγώ ανανεώνω μανιωδώς τα σάιτ και αναστενάζω, αυτή έρχεται και με κουτουλάει, μου τρίβει τη μύτη της στη μύτη μου, μου γλύφει το χέρι και μου φέρνει τα μπαλάκια της στα πόδια μου για να της τα πετάξω. Σαν ξυπνητήρι, επίσης, μόλις έρθει η ώρα του φαγητού της, φροντίζει να μου το υπενθυμίσει, προσπαθώντας να ανοίξει την ντουλάπα με το φαγητό της. Με το που βγάλει… Διαβάστε περισσότερα »

μιμόζα
μιμόζα
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  lioness

lioness θεούλα η γατούλα σου!! Η χαρά της ζωής η ίδια. Και μένα το Φιφίκι μου ούτε καν που έχει πάρει χαμπάρι πως κάτι παίζει. Παίζει, κοιμάται, χλαπακιάζει κροκέτες και απλώνει το κοιλώνι του όπου βρει. Πάλι καλά που είναι και αυτός στο σπίτι, αλλιώς θα είχα λαλήσει εντελώς από τον κορονο-εγκλεισμό. Πατουσοχαιρετίσματα από Άμστερνταμ!!

silverin
silverin
4 χρόνια πριν

Θα σταθώ στην οροθετικότητα.
Ως οροθετικός μπορείς να κανείς παιδιά μάλιστα με δυο τρόπους. Ένας είναι η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή κατα την οποία γίνεται και το sperm washing. Δηλαδη διαχωριζονται τα σπερματικα υγρα που εχουν και τον ιο απο το σπέρμα που δεν τον εχει.
Ο δεύτερος και μάλιστα ολοένα πιο προτεινόμενος είναι η κλασσικη περίπτωση σεξουαλικής επαφής όντας σίγουρος ότι είσαι σε αγωγη με μη ανιχνεύσιμο ιικο φορτίο.
Απευθύνσου στο γιατρό σου για σωστή ενημέρωση. Η επιστήμη προχωράει και αποδομεί προκαταλήψεις.

silverin
silverin
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  silverin

Nα διευκρινισω οτι για τη δωρεα σπερματος η κατάσταση και η διαδικασια είναι διαφορετική, και η οροθετικοτητα ειναι εμποδιο. Βέβαια σε παγκόσμιο επίπεδο, η πρωτη τραπεζα σπερματος για hiv ατομα απαντάται μόνο στην Νέα Ζηλανδία προς στιγμήν.

Pianist
Pianist
4 χρόνια πριν

Δεν έχω να προσθέσω κάτι.. Απλά ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αμπα γι αυτή την απάντηση που ήρθε σαν λύτρωση για μένα όταν τη διάβασα.

Ladida
Ladida
4 χρόνια πριν

Δεν ισχύει ακριβώς αυτό. Δεν ξέρω ακριβως το καθεστως στην Ελλάδα αλλά σε πολλες χώρες οπως η Αγγλία η ανωνυμία του δότη δεν ισχυει εδώ και καποια χρόνια. Το παιδί έχει δικαίωμα να εντοπίσει το δότη σπέρματος προκειμένου να γνωρίζει τις γενετικές του καταβολές, το ίδιο ισχύει και σε περιπτωσεις υιοθεσίας, το παιδί μπορεί αν θέλει να βρει τους βιολογικούς του γονείς (τη μητέρα τουλάχιστον). Η διαδικασια πρέπει βέβαια να ξεκινήσει από το παιδί, δεν έχει δικαίωμα δηλαδή ο δωρητής να εντοπίσει τα βιολογικά παιδιά του χωρις αυτά να το επιθυμούν. Υπαρχει λοοπον η πιθανότητα αν δωρησεις σπερμα το παιδί… Διαβάστε περισσότερα »

BlobBlob
BlobBlob
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Ladida

Το ίδιο και στη Γερμανία αλλά στην Ελλάδα ισχυεί ακόμα η ανωνυμία του δότη.

emy memy
emy memy
4 χρόνια πριν

Έκλαψα με αγαπόνια 😂

Graphene
Graphene
4 χρόνια πριν

“Είναι αυτή η χαρά της ζήλειας ή όπως θες πες το. Αυτό που χαίρεσαι όταν το φυτό της τάξης δε γράφει καλά στο διαγώνισμα. Ή που ο συνάδελφος που δε χωνεύεις στη δουλειά δεν παίρνει προαγωγή.”

Είναι αυτή η συμπεριφορά που είναι απαράδεκτη και πρέπει να τη δουλέψεις επειγόντως.

Φούστα Κλαρωτή
Φούστα Κλαρωτή
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Graphene

Δεν καταλαβαίνω το λόγο της αυστηρότητάς σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε τέτοιες στιγμές “μικρότητας”. Είναι ανθρώπινο και αναμενόμενο σε ένα βαθμό. Αν τα συναισθήματα της ζήλειας και του φθόνου σε παραλύουν ή επηρεάζουν τη συμπεριφορά σου κλπ κλπ, τότε ναι πρέπει να τα δουλέψεις. Ο φίλος της ερώτησης νομίζω ότι έχει αναγνωρίσει τα συναισθήματα του και το διαχειρίζεται ψύχραιμα. Κατά τα άλλα, shaming από τέλειες προσωπικότητες, ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω.

Graphene
Graphene
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Φούστα Κλαρωτή

Έχεις δίκιο φαίνεται πολύ επικριτικό και ίσως επειδή γράφτηκε βιαστικά,χωρίς ανάλυση. Απλά μου χτύπησε πολύ άσχημα η συμπεριφορά προς τον άνθρωπό του (υποτίθεται). Για τους άλλους τι θα σκέφτεται δηλαδή;

Φούστα Κλαρωτή
Φούστα Κλαρωτή
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Graphene

Για τους άλλους σκέφτεται ό,τι σκεφτόμαστε όλοι. Αν εσύ έχεις κατακτήσει το ανώτατο επίπεδο του ζεν και δεν κάνεις τέτοιες σκέψεις, τότε μπράβο σου. Μην πέφτεις από τα σύννεφα όμως!Αναφέρεις τη λέξη “συμπεριφορά”. Ε δεν έχει αλλάξει η συμπεριφορά του όπως τα λέει.Μένει στο επίπεδο των σκέψεων και μάλιστα τις αντιλαμβάνεται και ψέγει ο ίδιος τον εαυτό του γι’ αυτές. Ελπίζω να μην ακουστεί επιθετικό το σχόλιό μου, καμία τέτοια πρόθεση.

fantasmataki
fantasmataki
4 χρόνια πριν

Καλά δε νομίζω ότι είναι εγωισμός, όλο αυτό μου βγάζει μια ξεκάθαρα ανταγωνιστική συμπεριφορά που δεν είναι και ό,τι καλύτερο σε μια σχέση.

Τσιτσίγκειος Πένα
Τσιτσίγκειος Πένα
4 χρόνια πριν

Στο τέλος για τις απαντήσεις δεν θα μας φτάνουν τα βιβλία, θα θέλουμε όλο τον πάπυρο λαρούς για να τις συμπεριλάβουμε. Φανταστική απάντηση, υπέροχα τα αγαπόνια και η καλτ παραπομπή, όπως και η ανάλυση περί αγάπης και εγωισμού. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε τελικά τον ταυτόχρονο ορυμαγδό συναισθημάτων που μπορούμε να αισθανόμαστε για κάτι, που μπορεί να είναι και απόλυτα αντιφατικά μεταξύ τους.
Και η τελευταία πρόταση με άγγιξε επίσης πολύ.

μιμόζα
μιμόζα
4 χρόνια πριν

Εμένα η συναισθηματική αντίδραση σου μου φάνηκε πολύ ανθρώπινη και το γεγονός ότι σε προβληματίζει και προσπαθείς να το αναλύσεις σε κάνει πολύ συμπαθή στα μάτια μου.