Αγαπητή «Α, μπα»: Ο σύντροφος μου έγινε ανταγωνιστικός με τον παππού μου

Α,μπα και αναγωστες καλως σας βρηκα. Ειμαι με εναν ανθρωπο 3 χρονια , που θεωρω ή μαλλον θεωρουσα απο τους καλυτερους αθρωπους που ειχα γνωρισει στη ζωη μου. Η μιση μου καταγωγη ειναι απο ενα ομορφο χωριο που το επισκεπτομαστε σχετικα συχνα. Εκει ζει ο παππους μου. Πηγαμε το πσκ που μας με τον συντροφο μου. Εγινε ενα περιστατικο που με προβληματισε . Να ξεκινησω απο το γεγονος πως ο παππους μου ειναι απο τους ανθρωπους που δεν καταφεραν να μαθουν πολλα γραμματα , εφτασε μεχρι δημοτικο, λογω ορφανιας και φτωχιας και μετα δουλεια. Το ειχε ομως μερακι και μονος του οσο μπορουσε διαβασε και εμαθε πραγματα. Μπορω να πω πως κατα καποιον τροπο μορφωθηκε μονος του. Πηγαινε θεατρο, κινηματογραφο οσο βρισκοταν στη Θεσσαλονικη , διαβαζει ακομη και σημερα βιβλια εκλαικευμενης επιστημης , λογοτεχνιας , ιστορικα, κοινωνιολογικα. Μπορω να πω οτι μου προτεινε πολλα απο αυτα τα βιβλια, εκανα και κανω συζητησεις μαζι του και οι γνωσεις του και η ανοιχτομυαλια του με εκπλησσουν, για εμενα ειναι απο τους ανθρωπους που η συζητηση μαζι του με βαζει σε αλλο συμπαν. Εξεφρασα λοιπον τον θαυμασμο μου στο φιλο μου πριν παμε εκει. Τη μερα που μας εκανε τραπεζι ανοιξαμε συζητηση για ιστορικα γεγονοτα του β παγκοσμιου πολεμου. Ο φιλος μου , που ειναι λατρης της ιστοριας ( μερος των σπουδων του αφορα αυτο), πιεζε πολυ τη συζητηση με λεπτομερειες , σε ενα σημειο ο παππους μου δεν μπορεσε να ακολουθησει τη συζητηση και ειπε απλως πως δεν το ξερει αυτο( μιλαμε για ενα γεγονος καθολου γνωστο ). Ο δικο μου αρχισε να βγαζει ενα γελιο και ειπε κατι του τυπου ΄ ε τι μου λεει βρε κυριε Κ η Ι πως ξερετε πραγματα οταν δεν ξερετε αυτο, αυτο επρεπε να το ξερει που λεει ο λογος και ενα μωρο΄ και συνεχιζε να γελαει και να κανει ερωτησεις του τυπου ΄ξερετε τι ηταν ο ψυχρος πολεμος κτλ. ΄ ο παππους μου απλως ειπε πως ειναι κουρασμενος και εφυγε. Εγω δεν του μιλησα καν γιατι ημουν εντελως παγωμενη και ντροπιασμενη . Πηγα στον παππου μου και του ζητησα συγγνωμη αν και θεωρησε οτι εγω δεν πρεπει να ζηταω απλως να ειμαι καλα και να εχω τα ματια μου ανοιχτα. Οταν φυγαμε ,την επομενη μερα , αφου δεν μιλιομασταν , μου εκανε σκηνικο γιατι ειμαι ετσι. Του εξηγησα και αρχισαμε να μαλωνουμε. Μεσα σε αυτα ειπωθηκαν κουβεντες βαριες απο πλευρας μου του τυπου οτι ειναι κομπλεξικος. Α,μπα μου τι συμπεριφορα ηταν αυτη και γιατι . Ντροπιαστηκα και μετα απο 3 χρονια σχεσης γιατι ειδα τωρα αυτη την πλευρα ηταν παντα εκει ή εγω του το εβγαλα; Εγω δεν θελω να του μιλησω , τα μηνυματα απο εκεινον ειναι απανωτα πως πλακα εκανε και απλως ενιωσε οτι υποτιμω εκεινον.

Πω πω, ένιωσε ανταγωνιστικά με τον παππού σου. Με τον παππού σου!

Βρε παιδί μου, τι ερώτηση είναι αυτή το “εγώ του το έβγαλα;” Με κάνει έξαλλη το πόσο καταφέρνουν και κάνουν οι γυναίκες τα προβλήματα άλλων δικά τους. Δεν έχει τελειωμό η προσπάθεια, πάντα θα βρεθεί η γυναίκα που φταίει πίσω από κάθε περιστατικό. Ή φταις που δεν κατάλαβες ότι ήταν έτσι, ή φταις που τον έκανες έτσι. Και είπες βαριά κουβέντα. Το “κομπλεξικός”.

Επικεντρώσου στο προφανές. Κάθε ενήλικας είναι υπεύθυνος για τη συμπεριφορά του.

Ο παππούς σου δηλαδή πώς είχε την ψυχραιμία να αποσυρθεί; Ο δικός σου πώς δεν “του έβγαλε” κάτι εξίσου ποταπό;

Αν “απλώς” ένιωσε ότι υποτιμάς εκείνον, έπρεπε να τα βρει μαζί σου. Αυτό που έκανε, δεν δικαιολογείται, ειδικά επειδή, αντί να ζητήσει συγνώμη, συμπληρώνει το σετ δηλώντας ότι εσύ φταις που φέρθηκε έτσι.

Α, και πλάκα έκανε. Βέβαια, αυτή είναι η τελική σταυροβελονιά. Ανέλαβε πλήρως τις ευθύνες του, ο γλυκούλης.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News