in

Αγαπητή «Α, μπα»: Ο σύντροφος μου διαγνώστηκε με μανιοκατάθλιψη

Κάποιες φορές κουράζομαι πολύ, φτάνω στα όρια μου ενώ άλλες ξυπνάω και νιώθω υπερηρωίδα

Δίπλα μου κοιμάται ο άνθρωπος μου, ο ίδιος εδώ και 20 χρόνια. Αρρώστησε πριν 8 χρόνια. Μανιοκατάθλιψη το λένε… Η ασθένεια εκδηλώθηκε /συνέπεσε με την απώλεια της εργασίας του κι έκτοτε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

7eb11e22b1b0b8db8f8f69a9e1209961

Φθινοπωριασε… αυτή τη στιγμή, σε αυτή τη γωνιά της Ελλάδας που βρίσκομαι, ψιχαλιζει. Δίπλα μου κοιμάται ο άνθρωπος μου, ο ίδιος εδώ και 20 χρόνια. Αρρώστησε πριν 8 χρόνια. Μανιοκατάθλιψη το λένε… Η ασθένεια εκδηλώθηκε / συνέπεσε με την απώλεια της εργασίας του κι έκτοτε, λόγω και της οικονομικής κρίσης, παλεύουμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Πριν 4 χρόνια, φύγαμε για την Γερμανία, το παλέψαμε αλλά δεν καταφέραμε να μείνουμε. Ωστόσο, επιστρέψαμε με ένα ” μαξιλαράκι” ασφαλείας. Η αλήθεια είναι ο,τι επιθυμούσα διακαώς να επιστρέψουμε, όχι γιατί είμαι πατριδοπληκτη, αλλά γιατί ένιωθα πολλές φορές μόνη και τρομοκρατημένη, ειδικά τις φορές που η νόσος υποτροπιαζε και η πίεση να τον στηρίξω, να με στηρίξω, να μας στηρίξω, με έπνιγε. Κάποιες φορές κουράζομαι πολύ, φτάνω στα όρια μου ενώ άλλες ξυπνάω και νιώθω υπερηρωιδα, έτοιμη να ανταποκριθώ στις όποιες δυσκολίες. Προχθές, όπως και πολλές άλλες φορές, μου είπε πως “με κρατάει πίσω και τι θα συμβεί όταν χειροτερέψει η κατάσταση του…”. Η αλήθεια είναι ο,τι αναπόφευκτα κι εγώ το έχω σκεφτεί, ειδικά τις φορές που πιάνει “πάτο” και για ολόκληρες ημέρες, νιώθω ότι θέλει να “φύγει”. Προφανώς, δεν μπορώ να τον βοηθήσω παρά μόνο να συμπαρίσταμαι και να εμψυχωνω, με όσο κουράγιο και δύναμη μπορώ να αντλήσω (όχι πάντα με επιτυχία), ευτυχώς όμως από την πρώτη στιγμή ζήτησε ψυχιατρική βοήθεια. Και είναι απόλυτα συνεργάσιμος και τυπικός με την αγωγή του. Δεν ξέρω πως θα είναι το μέλλον, ούτε καν το άμεσο, αλλά τις καλές μέρες τις ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Με φίλους και μικρές εκδρομές, με απλές τσιπουρατες συναντήσεις, ταινίες και χιούμορ. Δεν ξέρω αν έγινα καλύτερος ή πιο δυνατός άνθρωπος, ξέρω μόνο ο,τι η ευτυχία μετριέται με στιγμουλες. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου! *Διαβάζω πάντα εδώ και χρόνια την στήλη σου, τις ιστορίες, τα σχόλια. Και με έχεις συντροφεύσει σε πολλές νύχτες αϋπνίας!

Είναι απολύτως απαραίτητο να κάνεις κι εσύ θεραπεία. Άμεσα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

3 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Anna
Anna
4 χρόνια πριν

Νομίζω ότι έχεις πιάσει το νόημα της ζωής κάπως καλύτερα από την πλειοψηφία 🙂

Luna llena
Luna llena
4 χρόνια πριν

Αγαπητή φίλη, αρχικά συμφωνώ νε τα υπόλοιπα σχόλια, δεν γίνεται να κάνεις την σούπερ ηρωίδα και χρειάζεσαι οπωσδήποτε υποστήριξη από έναν ειδικό (τουλαχιστον για ένα διάστημα). Προφανώς κάθε ασθενής ειναι διαφορετικός, αλλά τι σας κάνει να ανησυχείτε ότι θα χειροτερέψει; Συνηθως, τα φάρμακα νέας γενιάς σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία, διατροφή, άσκηση και περιορισμό του άγχους μπορούν να προσφέρουν ένα πολύ καλό επίπεδο ζωής στους ασθενείς με διπολική διαταραχή. Κουράγιο και δύναμη σας εύχομαι.

κουκουρούκου
κουκουρούκου
4 χρόνια πριν

Αγαπητή φίλη, μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα. Ένα βιβλίο που βοήθησε πολύ εμένα: https://www.goodreads.com/book/show/6946327-living-with-someone-who-s-living-with-bipolar-disorder