Αγαπητή «Α, μπα»: O πατέρας μου τα περιμένει όλα στο χέρι

Αγαπητή ά,μπα η αλήθεια είναι ότι ήθελα να σου γράψω εδώ και καιρό αυτή την ερώτηση αλλά αυτόν τον καιρό έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένη. Λοιπόν, εν μέσω καραντίνας ο μπαμπάς μου αναγκάστηκε να μείνει σπίτι και η μαμά μου να δουλεύει περισσότερο. Ο μπαμπάς μου ήταν και είναι από αυτούς τους συζύγους και γονείς που τα περιμένει όλα στο χέρι, έτοιμα. Και οχι μόνο αυτό, είναι και πολύ βρωμιάρης. Όταν λόγου χάρη έχει τελειώσει με το ντους το μπάνιο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Ή όταν τελειώνει με το φαγητό του το τραπέζι είναι χάλια. Και, φυσικά , δεν έχει βοηθήσει ούτε μια φορά σε οποιαδήποτε δουλειά, ούτε για να πετάξει τα σκουπίδια. Η μαμά μου αυτόν το καιρό δεν είχε πολύ χρόνο για δουλειές και έτσι εγώ έκανα τις παλιές δουλείες μαζί και με άλλες, ενώ ο μπαμπάς μου καθόταν και χάζευε ΟΛΗ μέρα. Η μαμά μου μου ζήτησε να δείξω κατανόηση, και εγώ που την αγαπώ πολύ έτσι και έκανα. Όμως δεν μπόρεσα πάνω από μια βδομάδα, ο μπαμπάς μου ήταν ξαπλωμένος και εγώ πχ έπλενα τα πιάτα. Με φώναζε να του πάω ένα ποτήρι νερό, ενώ ήξερε ότι είχα δουλείες να κάνω. Όταν του έλεγε να το κάνει μόνος του, θύμωνε και μου έλεγε πόσα πράγματα έχει κάνει αυτός για μένα (κανονικός ψυχολογικός εκβιασμός δηλαδή) και να φανταστείς αυτά τα συγκλονιστικά πράγματα που έκανε για χάρη μου ήταν να μου καλύπτει τις βασικές ανάγκες μου. Επίσης μου τόνιζε όλα τα χρήματα που έχει χαλάσει για μένα και εγώ του είπα πως αν δεν ήθελε να μην έκανε παιδιά και πως όταν αποφασίζεις να κάνεις είσαι προετοιμασμένος να ξοδέψεις χρήματα. Κάπου εκεί κοβόταν η κουβέντα και μου κράταγε μούτρα για μία- δύο μέρες. Εμένα δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα να μου κρατάει μούτρα αλλά συνεχώς κατηγορεί την μαμά μου πως μου φύτεψε αυτές τις ιδέες και έχουν τσακωθεί πολλές φορές για αυτό το θέμα. Μιας και έχω το θάρρος στη μαμά μου, την έχω ρωτήσει αν έχει σκεφτεί το διαζύγιο και μου είπε πως τον αγαπάει, έτσι εγώ δεν ξαναανακατεύτηκα. Δεν υπάρχω για να λύνω τα προσωπικά τους. Όλα αυτά τα παίρνω ως μαθήματα για το δικό μου μέλλον και τι αντιμετώπιση θέλω να έχω. Ωστόσο αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι: να σταματήσω να κάνω δουλείες του μπαμπά μου, χωρίς να με νοιάζει ή να κλείσω το στόμα μου και να κάνω υπομονή μέχρι να ενηλικιωθώ ; ΥΓ: Τώρα που σιγά σιγά τελειώνει η καραντίνα δεν θα αλλάξει και πάλι τίποτα, καθώς πάντα έτσι ήταν ο μπαμπάς μου και από ότι φαίνεται έτσι θα είναι
– απεγνωσμένη κόρη

Δεν κατάλαβα το δίλημμα. Ή να μη σε νοιάζει, ή να κλείσεις το στόμα σου και να κάνεις υπομονή; Είναι επιλογή σου το «να μη σε νοιάζει»; Αν είναι, φυσικά καλύτερα να μη σε νοιάζει, αλλά γίνεται; Δεν θα ήταν πολύ απλή η ζωή όλων μας αν μπορούσαμε απλώς να επιλέξουμε να μη μας νοιάζει κάτι που μας νοιάζει;

Δεν θα αλλάξει τίποτα στον τρόπο που φέρονται οι γονείς σου, αν αλλάξει κάτι, θα είσαι εσύ και ο τρόπος που αντιδράς σε αυτά που σου συμβαίνουν. Εσύ κάνε αυτό που θεωρείς σωστό και μην προσπαθείς να προστατέψεις τη μητέρα σου, δεν είναι δική σου δουλειά αυτό. Αυτή είναι που πρέπει να σε προστατέψει από τον πατέρα σου, στο κάτω κάτω. Αν δεν τσακώνονταν για σένα και τις ιδέες που τάχα σου φύτεψε, θα τσακωνόταν για κάτι άλλο.

Αν η αγάπη σημαίνει κατανόηση, τότε, και αφού αγαπάει εσένα, γιατί δεν δείχνει και σε σένα κατανόηση, αντί να σου μεταφέρει την δικιά της ευθύνη;
Γενικώς, προσπάθησε να μην τους αφήνεις να σε ανακατεύουν, μέχρι να ενηλικιωθείς.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News