Αγαπητή Λένα και θαμώνες α,μπα καλημέρα. Είμαι 32 και έχω δύο κόρες, η μία τεσσάρων μηνών και η μεγαλύτερη σε λίγο καιρό τριών ετών. Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με τον πατέρα μου και πιο συγκεκριμένα με ενοχλεί πολύ η συμπεριφορά του προς τη μεγάλη κόρη μου. Από τότε που το παιδάκι άρχισε να αντιλαμβάνεται περισσοτερο-εκει λίγο πριν κλείσει το πρώτο ετος- οι εκδηλώσεις αγάπης και λατρείας του αποτελούν χωρίς υπερβολή μέρος μονοπρακτου σε θεατρική παράσταση. Πως είναι όταν πας να δεις ένα μεγάλο καλλιτέχνη να παίζει τρεις ώρες μόνος πάνω στη σκηνή και να εναλλάσσει τα συναισθήματα και να χρησιμοποιεί έντονα τη γλώσσα σώματος και να σε κατακλυζει και σένα το δέος του δράματος; Τέτοια φάση κυριολεκτικά και χωρίς υπερβολή. Ο ορισμός της δραματοποίησης μόνο που βέβαια εκδηλώνεται μόνο με “υποτίθεται” καλά συναισθήματα. Όταν συναντά τη μικρή θα την αρπάξει αγκαλια, θα τη σηκώσει ψηλά θα αρχίσει να τη φιλάει “αστέρι μου, ήλιε μου εσύ, φως μου, τι παιδί είσαι εσύ” και αυτά δυνατά να μας ακούει ο κόσμος που περνάει !!!! Ρε συ αισθάνομαι απίστευτα άβολα ! Όλες αυτές οι εκδηλώσεις συνεχώς -τα επιφωνήματα και οι προσφωνήσεις , τα αμέτρητα φιλιά όταν η μικρή κάνει τον “φωστήρα” και λέει κάτι για την ηλικία έξυπνο, τα απανωτά “σε λατρεύω” σε ασχετο χρόνο όταν για παράδειγμα είμαστε στο πατρικό μου με τον άντρα μου και το μωρό και τρώμε(μόνο στη μεγάλη, στο μωρό όχι) αλλά και το καθιερωμένο πλέον και καλά ψιθυριστο στο παράθυρο της μικρής στο αμάξι όταν φεύγουμε για το σπίτι μας “σ αγαπώ” που της το κάνει ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ φορά, και πλέον έχει αρχίσει και η ίδια να του το λέει, τι να σου πω, με κριντζαρει φοβερά !!!!! Ρε νιώθω αποτροπιασμο, θέλω να ουρλιαξω ένα “ιού” και σοβαρά δε ξέρω γιατί δεν το κάνω… Η μάνα μου υποστηρίζει ότι και καλά είναι στο χαρακτήρα του να χειραγωγεί και το κάνει ασυναίσθητα. Εγώ γιατί δεν πειθομαι από αυτό; Θα μου πεις τι άλλο σκέφτεσαι; Έλα ντε, αυτή είναι και η ερώτηση. Δε ξέρω τι άλλο μπορεί να σημαίνει όλη αυτή η συμπεριφορά και γιατι να με ενοχλεί τόσο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι δε γνωρίζω τρόπο να του το πω χωρίς να τον προσβάλλω (δεύτερη ερώτηση αυτή). Ήδη τον τελευταίο μήνα και μετά από συζητηση με το σύζυγο που συμφωνεί απόλυτα, έχουμε ξεκόψει τις πολλές επαφές. Ως πότε όμως θα τον αποφεύγω; Πιστεύετε πως κινδυνεύει μια τέτοια συμπεριφορά να καταστήσει το παιδί στο μέλλον ευάλωτο σε παρενόχληση κάθε είδους; Είναι αυτό για την ίδια παρενόχληση; γιατί για μένα ΣΙΓΟΥΡΑ είναι. Ευχαριστώ και θα περιμένω με αγωνία όλες τις απαντήσεις. Λένα φιλιά
Όταν πρόκειται για την ασφάλεια ενός παιδιού, δεν χωράει με τίποτα, αλλά ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ο προβληματισμός «πώς να το πω χωρίς να τον προσβάλλω».
Όταν πρόκειται για την ασφάλεια ενός παιδιού, δεν χρειάζεται να καταλάβεις τι σημαίνει αυτή η συμπεριφορά και αν το καταλαβαίνει ή όχι. αυτά είναι δικά του θέματα.
Το δικό σου θέμα, το πρώτο, το δεύτερο, το τελευταίο και όλα τα ενδιάμεσα, είναι η ασφάλεια του παιδιού. Αν για σένα είναι παρενόχληση, για τον άντρα σου είναι παρενόχληση, και για τη μάνα σου είναι παρενόχληση (απλώς βρίσκει δικαιολογίες για την παρενόχληση ενώ εσύ όχι) τότε τι απαντήσεις περιμένεις με αγωνία;
Θα τον αποφεύγεις όσο χρειάζεται. Είναι πολύ απλό. Αν θέλεις, μπορείς να του πεις ότι θα τον αποφεύγεις όσο φέρεται έτσι στο παιδί και ποτέ μην πιστέψεις ότι δεν ξέρει τι σημαίνει το «έτσι». Αν σκοπεύει να φέρεται φυσιολογικά, θα το σκεφτείς.
Νομίζεις ότι πρέπει να κρατήσεις κάποιες ισορροπίες; Καθόλου δεν ισχύει. Όταν προστατεύεις ανήλικο, είναι ασπρόμαυρα τα πράγματα. Είσαστε η μοναδική ασπίδα του παιδιού, εσύ και ο άντρας σου. Χωρίς την δική σας προστασία το παιδί είναι ανήμπορο, εκτεθειμένο, γυμνό. Φερθείτε με την αυτονόητη υπευθυνότητα που αρμόζει. Είναι η βασική σου δουλειά ως γονιός: να προστατεύεις το παιδί ξεκάθαρα και αποφασιστικά. Έτσι θα αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται. Αφού παλεύει για μένα η μητέρα μου, αξίζω. Πρόσεχε, γιατί με το «πώς δεν θα παρεξηγηθεί ο τάδε» δημιουργούνται τα μεγάλα προβλήματα στα παιδιά. Πρέπει να είσαστε αποφασιστικοί.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το σχόλιο μου μπορεί να είναι και σε εντελώς λάθος κατεύθυνση, αλλά θα το κάνω nevertheless, γιατί αυτό μου ήρθε στο μυαλό από το σκοτεινό παρελθόν. Ήμουν 6-7 χρονών κι οι γονείς μου αναγκάστηκαν να με αφήσουν στη θεία της μαμάς μου και στον άντρας της, για ένα βράδυ. Mε υπεραγαπούσαν, λέει, οι θείοι, ο θείος ειδικά. Μεγάλη χαρά κι “αγάπη”. Θέλω να ρίξω πολλές κατάρες, αλλά είμαστε και σε δημόσιο χώρο. Κάποια στιγμή με ξεμονάχιασε ο θείος, άρχισε να μου χαϊδεύει το στήθος, προσπάθησε και να με φιλήσει ο ανώμαλος. Έτρεξα εγώ στη θεία και δεν απομακρύνθηκα από τη… Διαβάστε περισσότερα »
Ποσο στεναχωρη ιστορια.❤
Ούτε εγώ το πιστεύω για να είμαι ειλικρινής. Η μάνα μου είναι μεγάλο θύμα της πατριαρχίας και των οικογενειών ένθεν και ένθεν γενικά: μεγάλωσε και έζησε περήφανη που “ήξερε” την υποδεέστερη θέση της, πάντα η καλή κόρη, ανηψιά, σύζηγος και μητέρα, περιμένοντας το πολυπόθητο βραβείο που δεν ήρθε ποτέ. Ήταν εύκολο να πει, έλα μωρέ, λάθος θα κατάλαβε το παιδάκι, δε θα τάραζε κανέναν και τότε ζούσε πολύς κόσμος που θα ταραζότανε. Σε κάθε περίπτωση κάποτε ξύπνησε, αργά για μένα, πολύ αργά, αλλά τι να κάνεις. Είμαι 100% της άποψης ότι είναι καλύτερα να πιστέψεις το παιδί ή το ένστικτο… Διαβάστε περισσότερα »
Θα διαφωνήσω λίγο ως προς το θέμα της μητέρας. Πολλές φορές δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δεχθεί κάτι τέτοιο ασυνείδητα. Απ’ότι κατάλαβα άκουσε μόνο αυτό από εσένα και μετά όταν το άκουσε και από αλλού άλλαξε άποψη. Για να μην παρεξηγηθώ, πιστεύω 100% ότι με το πρώτο πράγνα που θα αντιληφθούμε ή θα πει ένα παιδί πρέπει να παίρνουμε τα μέτρα μας. Απλώς αν υπολογίσουμε και το ότι ήταν σε μια εποχή που αυτά τα πράγματα δεν συζητιόντουσαν σχεδόν ποτέ, πιστεύω ότι το να μην σε πιστέψει μπορεί να ήταν και ένας ασυνείδητος μηχανισμός άμυνας.
Πολύ τραυματική εμπειρία και λυπάμαι ειλικρινά. Αλλά ταυτόχρονα χάρηκα που μπόρεσες να φύγεις μακρυά του γρήγορα.
Μόνο εσύ ξέρεις αν ο πατέρας σου είναι παιδόφιλος (γιατί αυτό υπονοείς σε όλο το κείμενο και δε το αναφέρεις ξεκάθαρα) αλλά από την περιγραφή μου φαίνεται ότι λατρεύει απλά το εγγονάκι του. Να του κάνει κακό από πού κι ως που;; Επειδή είναι τόσο εκδηλωτικός;; Η μικρή δυσανασχετεί ή όχι;; Κάτι δε μας λες προφανώς.
Νομίζω ότι και παιδόφιλος να μην είναι, πάλι κάνει κακό στο παιδί η τόσο δραματικά και σε κολοσσιαίες δόσεις εκφρασμένη αγάπη. Αν κατάλαβα καλά, αυτό εννοεί η μαμά του παιδιού.
Ακριβώς, Γιώργο. Δεν έχει σημασία ποια είναι η πρόθεση του παππού. Η τόσο βαθιά αγάπη και ειδικά με την ένταση που εκφράζεται από τον παππού τόσο με λόγια όσο και με σωματική επαφή, μπορεί να δημιουργήσει τρομερή αμηχανία στο παιδί. Και ενοχή. Και γω θα τα είχα πάρει στο κρανίο στη θέση της μητέρας. Εντελβαϊς τί σημασία έχει αν δυσανασχετεί το παιδί; Που μάλλον δυσανασχετει, από ότι μας λέει η γράφουσα, ειδικά όταν ο πατέρας της λέει “σ’αγαπώ” στο παιδί από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Κάποιο δικό του κενό καλύπτει εκεί ο παππούς παραβιαζοντας τα όρια του παιδιού και σε… Διαβάστε περισσότερα »
Ενταξει δεν νομιζω πως μονο οι παιδοφιλοι μπορει να γινουν φορτικοι και δυσαρεστοι για ενα παιδι. Δεν καταλαβαινω να προκυπτει απαραιτητα κατι τετοιο απο το κειμενο
Εγώ πιο πολύ είδα υπαινιγμό περί παιδοφιλίας στην απάντηση της Α,μπα, παρά στην ίδια την ερώτηση. Αν μπορείς να μου απαντήσεις, Λένα, γιατί? Μέσα στην ερώτηση αντιλαμβάνομαι έναν σαχλό ενθουσιασμό από μεριάς του, όχι κάτι παραπάνω.
Αυτό που περιγράφει η γραφουσα (με κριντζάρει/νιώθω αποτροπιασμό) παραπέμπει σε τέτοιες σκέψεις, χωρίς ωστόσο να φαίνεται ότι όντως αυτό υπονοεί. Εγώ καταλαβαίνω ότι νιώθει πάρα πολύ άβολα και ενοχλείται χωρίς να έχει καταλάβει ακριβώς τι την ενοχλεί (ότι το κάνει μπροστά σε κόσμο και γίνονται ρεζίλι; ότι όλη αυτή η αγάπη είναι χειριστική; ότι υπάρχει ενδεχόμενο παιδοφιλίας; ότι απλώς οι εκφράσεις αγάπης ενός μεγάλου άνδρα προς ένα μικρό κοριτσάκι μας κάνουν να αισθανόμαστε άβολα;) Όλα αυτά είναι διαφορετικά ενδεχόμενα και χρειάζονται διαφορετική απάντηση. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και η απλή εκδήλωση αγάπης ενός ανθρώπου στο εγγονάκι του, η αγκαλιά, το… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς αυτό που λες. Ακριβώς όμως.
‘Ελα ντε… και εγώ αυτό δεν κατάλαβα. Και δεν φαίνεται να δυσανασχετεί η μικρή (αυτό βέβαια μπορεί να είναι και μέρος του grooming που υφίσταται). Η παιδοφιλία υπονοείται νομίζω στον τόνο του κειμένου και σίγουρα της απάντησης αλλά δεν είναι και ξεκάθαρο. Και εμένα οι πολύ εκδηλωτικοι άνθρωποι με φέρνουν σε δύσκολη θέση αλλά αυτό από μόνο του δεν λέει και πολλά. Αν είναι και το πρώτο του εγγόνι και είναι και από τη φύση του εκδηλωτικός δεν είναι κακό. Εγώ θα φρόντιζα με αυτά τα στοιχεία να υπάρχει πάντα επίβλεψη από έναν τρίτο αλλά πραγματικά δεν μπορώ να βγάλω… Διαβάστε περισσότερα »
Αν δεν ανέφερες στην αρχή του κειμένου ότι μιλάς για τον πατέρα σου θα έλεγα ότι αναφέρεσαι στον πεθερό σου. Πως είναι δυνατόν να μην γνωρίζεις τις προθέσεις του ίδιου σου του πατέρα; Καλές η κακές, δεν προδικάζω. Πως γίνεται να μην ξέρεις τον χαρακτήρα του και σε τι μπορεί να αποσκοπεί αυτή του η συμπεριφορά;; Λείπουν κομμάτια από το παζλ…
Γιατι ολοι αυτοι οι παιδοφιλοι που εχουν αποπλανισει εγγονια, παιδια ή ανιψια εχουν βγαλει δημοσια ανακοίνωση πριν το κανουν;;;;; οι λοιποι συγγενείς πιστευεις οτι ξερουν τι γινεται;;;; σε καποιες περιπτωσεις ισως, αλλα πιστευεις οτι γενικα ο, τι κανουν το κανουν φορα παρτιδα;;;;
Δεν έκανα αναφορά στην παιδοφιλία.Αναφερόμουν στον τρόπο παρουσίασης του προσώπου, λες και είναι άγνωστος. Δεν αναρωτιέσαι π.χ αν ο πατέρας σου είναι χειριστικός ή όχι, το ξέρεις.Το λογικό είναι να παρουσιάσεις το προφίλ του δικού σου ανθρώπου, και να τονίσεις τις συμπεριφορές που σε προβληματίζουν. Η παιδοφιλία μπορεί να παρουσιαστεί στην πορεία της ζωής του ανθρώπου, ή να μην γίνει αντιληπτή λόγω προτιμήσεων(έχουν μοτίβα οι περισσότεροι,δεν έλκονται από όλα τα παιδάκια). Η παρεξήγηση οφείλετε στον χρόνο ανάγνωσης των σχολίων.Όταν έγραψα το σχόλιο, δεν είχε αναπτυχθεί το θέμα της παιδοφιλίας από “πάνω” μου, ούτε όλοι οι σχολιαστές επικεντρώθηκαν/ή ήταν υποχρεωμένοι να… Διαβάστε περισσότερα »
Ποτέ μα ποτέ μην υποτιμάς το ένστικτό σου, ακόμα κι αν σε προειδοποιεί για τον ίδιο σου τον πατέρα. Οι γονείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για την ασφάλεια των παιδιών μας. Την παρενοχλεί; Τέλος! Τα όρια έχουν ξεπεραστεί. Είχα στείλει κι εγώ κάποτε μια παρόμοια ερώτηση στη Λένα, στη δική μας περίπτωση ήταν κακοποίηση, όχι παρενόχληση. Μου είχε πει να έχω κεραίες τεντωμένες. Και για το παιδί μου και για τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας. Είσαι τυχερή γιατί ο σύζυγός σου είναι με το μέρος σου. Εμένα ο δικός μου δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να δεχτεί πως αυτό που έκανε η… Διαβάστε περισσότερα »
Αζιμούθιο, κι εγώ όπως η Φωτεινή θυμόμουν την ιστορία με τη γιαγιά απ’ έξω, είχα φρικάρει τρομερά! Αν φυσικά το θες, νομίζω όλους θα μας ενδιέφερε ένα update.
Ήμουν πάρα πολύ ταραγμένη όταν έγραψα την ερώτηση, κι εξακολούθησα να είμαι ταραγμένη για καιρό. Είχα να παλέψω με τέρατα. Το συμβάν έγινε Πρωτοχρονιά κι εγώ κατάφερα να πάω σε ψυχοθεραπεύτρια τον Ιούνιο. Ευτυχώς είχα μια σύμμαχο που μου έλεγε πως ήμουν υγιής. Και η απάντηση της Λένας και τα σχόλια μου έδωσαν παραπάνω δύναμη και κουράγιο. Ο άνδρας μου μετά από δική μου επιμονή μίλησε εκείνος για το συμβάν στην παιδίατρο. Εκείνη μας είπε πως οι παλιοί είχαν κάτι συνήθειες που σε εμάς φαντάζουν αδιανόητες και πως δυστυχώς έχει ξανακούσει τέτοια περιστατικά. Δε με κάλυψε αυτή η απάντηση, δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Αζιμουθιο νιωθω τον θυμο σου, λες και συνεβη στο δικο μου παιδι αυτο. Μπραβο σου που εβαλες ενα τελος στην απαραδεκτη αυτη παραδοση. Η κορη σου ειναι πολυ τυχερη.❤
Este, σ’ ευχαριστώ για τα καλά λόγια, εγώ αισθάνομαι τυχερή που έχω αυτό το πλάσμα στη ζωή μου. Αυτή η ” παράδοση ” , ευτυχώς δεν είχε περάσει στην πεθερά μου και στην κουνιάδα μου. Με διαβεβαίωσαν πως δεν το έχουν κάνει ποτέ και εμείς τους έχουμε ξεκαθαρίσει πως απαγορεύεται η οποιαδήποτε ενασχόληση τους με τα γεννητικά όργανα του παιδιού, ακόμα και λεκτική. Όμως η ξαδέρφη του άντρα μου (που είχε κακοποιηθεί από τη γιαγιά ) έπαθε ανάλογο σοκ με εμένα, όταν η νεότατη πεθερά της έκανε το ίδιο στο νεογέννητο αγοράκι της, ένα χρόνο μετά το δικό μας περιστατικό.… Διαβάστε περισσότερα »
Κάτι σε ενοχλεί στη συμπεριφορά του μπαμπά σου κι αυτό το κάτι δεν είναι η αγάπη. Ξέρεις περισσότερα από εμάς για να αξιολογήσεις την κατάσταση. Η Λένα τα είπε μια χαρά, προστάτευσε το παιδί σου.
Άλλο είναι η παρενόχληση, άλλο είναι το δε μ αρέσουν οι δραματικές δηλώσεις αγάπης πάντως. Άλλο είναι το προσπαθεί να χειραγωγήσει τη μικρή κ να εδραιώσει την συμπάθεια της, άλλο το παρενοχλεί την μικρή. Πάντως το να λέει ο παππούς Σ αγαπώ στα εγγόνια του όταν φεύγουν δεν μου ακούγεται κάτι άξιο να κριτζαρει κανείς. Πιο πολύ μου φαίνεται να αγαπά πολύ την μικρή κ να θέλει λίγο απελπισμένα πράγματι να της το περάσει σαν μήνυμα, να αγωνία να είναι ο καλός παππούς στα Μάτια της.
Με “κριτζάρει” περισσότερο ότι η γράφουσα κριτζάρεται επειδή ο παππούς ψιθυρίζει “σ αγαπώ” στο παιδί.
Εχω εναν συγγενη -θειος εξ αγχιστειας- ο οποιος οταν ειμασταν μικρες μονιμως μας επιανε/τσιμπαγε/πασπατευε και νιωθαμε τρομερη αμηχανια νιωθαμε οτι ηταν λαθος ολο αυτο και ψαχναμε τροπο να τον αποφυγουμε να σωθουμε. Στο σημερα, ηρθε επισκεψη σπιτι μου, εχω δυο μικρες , επιασε την μεγαλυτερη την εβαλε στα ποδια του και δηθεν την τσιμπαγε και την χαιδολογαγε. Ασπρισα κυριολεκτικα. Επαθα μεγαλη ταραχη, σηκωθηκα και “Κοριτσια παμε να πλυνουμε τα χερια μας, ειναι βρωμικα” Κατσαμε στο μπανιο οσο περισσοτερο γινοταν, και μετα ημουν κερβερος και σε επιφυλακη μεχρι να φυγουν . Καταλαβε οτι καταλαβα. Δεν ειπε τιποτα. Απο τοτε προσεχουμε και… Διαβάστε περισσότερα »
Εχω ζησει παρομοιο σκηνικο με το δικο σου και ναι και ενοχλητικο ηταν για μενα και παρεμβατικο και εδειχνα τη σαφη δυσανασχετηση μου και κανενας δεν τον εμποδιζε απο το να με πιανει να με τσιμπαει και να μου πιεζει τα δαχτυλα σα να θελει να μου τα σπασει. Αποτελεσμα, μεγαλωσα με την αρχη” οι μεγαλοι εχουν παντα δικιο” και αυτο μου εχει στοιχησει παρα πολυ στη ζωη μου, ακομη προσπαθω να το αποβαλλω με τη βοηθεια ψυχολογου. γιατι στην πορεια εξεληχθηκε σε “οι αλλοι εχουν παντα δικιο” οποτε εγω ημουν πάντα σε δευτερη μοιρα για τον εαυτο μου.
Μου αρεσει που ακομα και η μητερα σου λεει οτι ειναι χειριστικος αλλά τι να κανουμε; Να κατς να μαλώσεις; Ακόμα και να κρατησετε καποιες επαφές, μπορείς να ακυρωνεις τη συμπεριφορά του παππου μπροστά στα παιδιά και να του κόβεις όσες βλακείες πάει να κάνει. Τα παιδιά μαθαίνουν και με αυτόν τον τρόπο. Να κάνεις ό,τι σε κάνει να νιώθεις πιο ασφαλής και χαρούμενη, είτε είναι πλήρης αποφυγή είτε κράξιμο στον παππού. Εισαι τυχερη που ο αντρας σου συμμερίζεται αυτα που πιστευεις και νιώθεις.
Μπορείς για αρχή, και χωρίς να παρεξηγηθείς και να τον προσβάλλεις καθόλου, να του πεις πως δεν είναι καλό για το παιδί να της δείχνει τόση αδυναμία και να εκφράζει την αγάπη του πιο μετρημένα.
Αν δεν χαμπαριάσει σημαίνει ότι δεν σέβεται το πως θες να μεγαλώνει το παιδί σου οπότε κόψε τα πολλά πολλά κι ας παρεξηγηθεί.
Αλλο σενάριο ούτε θέλω να το σκέφτομαι. Μπλιαξ.
Για να ειμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα την ερώτηση. Μόλις διάβασα τον τιτλο το μυαλό κου πήγε σε σεξπυαλική παρενόχληση, απο το κείμενο δεν ειδα κάτι τέτοιο αλλα η λέξη παρενόχλησει κάνει στο τελος την εμφανισή της. Γράφουσα φοβάσαι όντως τη σεξουαλική παρενόχληση; Εσύ έχεις δεχτεί κατι ανάλογο απο τον πατερα σου γι’αυτο πάει εκει ο νους σου; Τι εννοει η μαμα σου χειριστικός και πώς αυτο συνδέεται με την εκδήλωση αγάπης; Φοβάσαι οτι καλοπιανει το παιδί ωστε να το χειριστεί σε τι; να τον γηρομήσει κάποια μερα ας πούμε; Συμφωνώ με το κείμενο της Λένας φυσικά αλλα πραγματικά δεν καταλαβα… Διαβάστε περισσότερα »
Ούτε εγώ πολυκατάλαβα τι συμβαίνει και έχω τις ίδιες ερωτήσεις που θέτεις.
Αφενός η γραφουσα σίγουρα αν αισθάνεται τόσο άβολα να ακούσει το ένστικτο της, αφετέρου αναρωτιέμαι όμως αν παίζουν ρόλο και τα πατριαρχικά στερεότυπα, που δεν θέλουν τους άντρες τρυφερούς με τα παιδιά, που λέει και η Tropique πιο πάνω.