Αγαπητή Α,ΜΠΑ συγχαρητήρια για την σελίδα σου και για τον χρόνο που αφιερώνεις σε αυτή.(Ελπίζω να βρεις λίγο χρόνο να απαντήσεις και στην δικιά μου ερωτηση) Διαβάζω καιρό τα άρθρα σου και τις απαντήσεις σου στους προβληματισμούς αναγνωστών και αποφάσισα να σου γράψω και εγώ τον δικό μου προβληματισμό. Είμαι ένα κορίτσι 15 ετών που έχει ένα αρκετά θα έλεγα σημαντικό πρόβλημα με τους γονείς της – συγκεκριμένα με τον πατέρα μου η μαμά μου είναι μια χαρά σε αυτά τα θεματα- . Το πρόβλημα είναι , λοιπον, οι έξοδοι που θέλω να βγαίνω. Ο πατέρας μου είναι σχετικά πολύ αυστηρός με την ώρα και με το κάθε πότε θα πρέπει να βγαίνω. Από την μια καταλαβαίνω το άγχος του για την ασφάλειά μου αλλά από την άλλη το βρίσκω κάπως παράλογο να θέλει να γυρνάω πιο νωρίς από ότι γυρνάνε συνομήλικα και μικρότερα παιδιά που ξέρω (μένω σε πόλη της Πελοποννήσου και όλοι σχεδόν γνωρίζομαστε μεταξύ μας). Δεν απαίτησα να γυρνάω στις 2 ή 3 την νύχτα απλά το έχω παράπονο να γυρνάω φυσιολογικές ώρες σπίτι για την ηλικία μου. Ζηλεύω ( με την καλή έννοια) τις φίλες μου που οι γονείς τους είναι οκ με τέτοια θέματα και δεν έχουν τέτοια προβλήματα π.χ να πω ένα ψέμα ότι πάω σε πάρτι για να κάτσω λίγο περισσότερο- Ναι το έχω κάνει και αυτο-. Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω πολλές φορές αλλά χωρίς αποτέλεσμα γιατί αυτός συνεχίζει να λέει τα δικά του. Πιστεύω ότι αυτό δεν με βοηθάει να κοινωνικοποιηθώ και να γνωρίσω κόσμο και εκτός αυτού νιώθω και πολύ αδικημένη σε σχέση με τους συνομηλίκους μου γιατί όσο αυτοί αποκτούν καινούριες εμπειρίες εγώ μένω στάσιμη. Μήπως έχει δίκιο αυτός και όχι εγώ? Μήπως φταίει η εφηβεία που σκέφτομαι ετσι? Δεν ξέρω έχω πραγματικά μπερδευτεί. ( Εάν θες και έχεις όρεξη πες μου σε παρακαλώ την γνώμη σου πάνω σε αυτό το θέμα και κάποια λύση που προτείνεις όπως και το τι θα ήταν λογικό για σένα άν ήσουν στην θέση μου.) Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!!!
Δεν μας λες για πόση διαφορά με τους συνομήλικους σου εννοείς, και έχει σημασία. Δεν μας λες και ποια είναι αυτά τα «δικά του». Δεν σε αφήνει για ποιο λόγο ακριβώς; Η ασφάλεια δεν είναι επιχείρημα, μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε και στο σχολείο ακόμα. Ζήτα του να σου εξηγήσει ακριβώς τους λόγους.
Υπάρχουν καλά και κακά νέα. Τα κακά νέα είναι ότι είσαι άτυχη, και είναι αρκετά απίθανο να αλλάξει ο πατέρας σου άποψη για αυτά τα θέματα. Σε αυτό προστίθεται και ότι ενώ η μητέρα σου διαφωνεί, δεν έχει το σθένος να το διεκδικήσει για σένα. Τα καλά νέα είναι ότι ο πατέρας σου μπορεί να μην αλλάξει, αλλά θα αλλάξεις εσύ. Δεν είναι πολύ μακριά αυτό, χρονικά μιλώντας. Μην ανησυχείς για τις εμπειρίες που τάχα χάνεις, είσαι μικρή, μια χαρά θα αναπληρώσεις, η θέληση έχει σημασία. Μέχρι τότε, μια καλή ιδέα είναι να προτείνεις συμβιβασμούς. Πχ, μισή ώρα αργότερα, αν ξέρει ακριβώς που θα είσαι. Ή αν πάρεις τηλέφωνο, ή αν μπορεί αυτός να σε πάρει τηλέφωνο, ή αν γνωρίσει τα παιδιά με τα οποία βγαίνεις, ή αν σε φέρουν τα παιδιά σπίτι σου. Ή ως επιβράβευση σε κάτι που έχεις καταφέρει. Αν αναλάβεις πρωτοβουλίες στο σπίτι, αν ξεχωρίσεις κάπου, στο σχολείο ή αλλού, αν δείξεις συνέπεια και υπευθυνότητα, αν μπορείς να αποδείξεις ότι είσαι σε θέση να προστατέψεις τον εαυτό σου, θα έχεις περισσότερα επιχειρήματα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λες οτι δεν απαίτησες να γυρνάς στις 2 ή 3 την νύχτα, ποιά είναι όμως για σένα η φυσιολογική ώρα? Αλήθεια, είμαι περίεργη.
Ο μεγάλος μου γιος γίνεται 15 τον Ιούνιο και το πιο αργό που έχει γυρίσει σπίτι από βόλτα είναι στις 9μιση το βράδυ (δεν μένουμε σε χωριό αλλά στην Αγ. Παρασκευή) και οι φιλοι του όμως τέτοια ώρα επιστρέφουν στα σπίτια τους.
Μην είμαι υπερβολική?? :/
Όχι δεν εισαι υπερβολική -που στο κατω κατω της γραφής ο κάθε γονιός που είναι υπεύθυνος για το παιδί του μπορεί να αποφασίσει τα όρια που κατα την δική του γνώμη είναι υγιή.
Απλώς να έχουμε λίγο στο μυαλό μας οτι η επαρχία είναι διαφορετική. Ακόμα και στη Μυτιλήνη που δεν την λες μικρό μέρος, οπού ζουν οι ξαδέρφες μου τα ωράρια που επέστρεφαν το βράδυ ήταν τελείως διαφορετικά απο της Αθήνας σ αυτές τις ηλικίες.
Συμφωνώ για τον τόπο διαμονής, γι’αυτο κι ανέφερα το που μένουμε.
Ναι, είσαι. Οταν ήμουν 16, όλες οι φίλες μου και οι συμμαθητές μου γυρνούσαν μετά τις 12. Εγώ έπρεπε να γυρνάω 11.15, ούτε λεπτό παραπάνω. Γιατί, που ρωτάει η α,μπα; Γιατί έτσι ήθελαν οι γονείς μου. Μα γιατί να ρωτάω; Απάντηση 1: Γιατί έτσι. Απάντηση 2: Αν οι φίλες σου πέσουν στο γκρεμό θα πέσεις και συ;
Δεν μπορείς πόσα απωθημένα μου έχει αφήσει αυτή η καταπίεση. Και πόσα κόμπλεξ, το ότι οι γονείς μου δεν με εμπιστευόταν, ενώ όλοι οι άλλοι γονείς εμπιστευόταν τα παιδιά τους.
Ημουν σε (σχετικά μεγάλη) επαρχιακή πόλη.
Α. όταν γίνει ο γιος μου 16, πες μου να σου απαντησω σε τι φάση θα βρισκόμαστε τότε.
Μέχρι εκείνη την ώρα άσε τα “ναι, είσαι υπερβολική” και ναι, θα ήμουν αν ήταν ο μοναδικός στην παρέα του που επιστρέφει τέτοια ώρα στο σπίτι.
Β. η εμπιστοσύνη χτίζεται και κερδίζεται. Μέχρις ώρας ο γιος μου ενημερώνει κάθε φορά που βρίσκεται και αν πρόκειται να καθυστερήσει έστω και 10 λεπτά. Όσο συνεχίζει η συμεριφορά αυτή, θα επιβραβεύεται με τον αλφα ή βήτα τρόπο.
Κάτι άλλο?
Εγώ, όχι, δεν έχω απορίες. Απάντησα στην δικιά σου την ερώτηση, στον μήπως είμαι υπερβολική, δηλαδή είπα τη γνώμη μου, αφού μας ρώτησες. Αλλά προφανώς εσύ δεχόσουν μόνο τη μία πιθανή απάντηση, σόρι δεν το είχα καταλάβει.
Β. Ας μην το σχολιάσω, τό ότι δεν ήμουν άξια εμπιστοσύνης. Είναι πολύ υποκειμενικό.
Προφανώς και οι απαντήσεις είναι δεκτές, συγγνώμη για το απότομο, συνεχίζω όμως να διαφωνώ καθώς με χαρακτήρισες προβάλλοντας τις δικές σου εμπειρίες. Ήσουν 16, θεωρώ οτι ακόμα κι ένας χρόνος σε αυτές τις ηλικίες είναι μεγάλη διαφορά.
Όπως και να ‘χει, θέλω να πιστεύω ότι ο γιος μου θα έχει το μυαλό να σκέφτεται και να δρα πάντα κατά το συμφέρον του. Στην τελική αυτός έχει να κερδίζει κι εμείς να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.
Και εγω μια αντιστοιχη κατασταση, μετρουσαμε και το λεπτο! Δεν επιτρεπόταν να αργήσω ουτε 5 λεπτα, αφου ειχα τόσο άγχος που η βόλτα συνηθως μου εβγαινε απο τη μύτη.
Αλλο τραγικό τρίτη λυκείου, μια βόλτα διωρη-τριωρη μαξ την εβδομαδα και ΑΝ, και με το που κλείνω τα 18, ξαφνικά επιτρεπεται να κανω οτι θελω.
Πήγα διακοπες, επιασα δουλειά, κανένας έλεγχος πια, ενω ας πούμε 6 μηνες πριν δεν επιτρεποταν τιποτα, ποσο σουρεαλ.
Ρε Lady, μήπως έχουμε τον ίδιο πατέρα;;;; Aκριβώς, ακριβώς το ίδιο… Στο λύκειο, ειλικρινά, τόσο άγχος που μερικές φορές δεν έβγαινα καν έξω, μου έβγαινε απ’ τη μύτη που λες και συ. Με το που τελείωσα το λύκειο, έκαναν 180 μοίρες στροφή, δεν με ρώτησαν ποτέ, ούτε που πάω, ούτε τι κάνω, ούτε με ποιον είμαι, και γυρνούσα 5 η ώρα το πρωι (ήταν και τις μόδας τα θερινά club, έξω απ’ την πόλη). Το θυμάμαι σαν χθες εκείνο το καλοκαίρι του 2000.
Μα τι στο καλό, δεν ήθελαν να έχουν τη νομική ευθύνη και αλλάξαν έτσι μετά τα 18;
Αχ Velay, σε νιωθω! Πώς ξεφυγες απο αυτο; Γιατι στην περιπτωση μου και μονη σου να μεινεις μακρυα, ακομα και οικονομικα χειραφετημενη, αν δεν το σηκωσεις οταν σε παρουν , τοτε θα χαλασουν τον κοσμο και θα απειλουν οτι θα παρουν αστυνομιες να δηλωσουν εξαφανιση ..!!! Παρανοια. Μεχρι και σε γειτονισσα τηλεφωνησανε μια φορα να ερθει να με τσεκαρει . Και ημουν τοτε …28!!! Βγηκα στο μπαλκονι εξαλλη γιατι βαραγε τα κουδουνια η ακυρη γειτονισσα και με ρωτησε γιατι δεν σηκωνα το τηλεφωνο οταν με πηρανε οι γονεις ( γιατι κοιμομουν λογαριασμο θα της εδινα;;) Θελουν να τους δινω συνεχεια… Διαβάστε περισσότερα »
Zouzouna Goutsouna γιατί δεν τους το έχεις κόψει ακόμα??ο Χριστός και η μάνα του! ζεις μόνη σου η μαζί τους?
Μονη. Αλλα και στην Ανταρκτικη να παω δεν γλιτωνω απο τη μητερα μου
( εκεινη μου δημιουργει προβλημα . O πατερας ειναι λογικος ανθρωπος)
Πάλι καλά.αραιωσε σιγά σιγά τα τηλέφωνα και μην το σηκώνεις.ετσι όπως την έχεις μάθει τόσα χρόνια θα είναι δύσκολο βέβαια.κουραγιο
Εγώ στα 15 (Α’ Λυκείου) κάθε Σάββατο που έβγαινα , θυμάμαι ότι έπαιρνα το τελευταίο Α3 των 12 και έφτανα σπίτι κατά τις 12:30. Πολλές φορές, επιστρέφοντας, πιάναμε φιλοσοφική συζήτηση ως τις 2-3 έξω από την εξώπορτα, ενώ οι γονείς μου περίμεναν μέσα (δεν είχαμε κινητά τότε). Και ήμουν το φυτό της τάξης.
Τώρα από τις ψήφους στα σχόλια βλέπω ότι έχουν ζορίσει τα πράγματα.
Κάποτε γέμιζαν οι γειτονιές με παιδιά που έπαιζαν στους δρόμους, πλέον ούτε αυτό συμβαίνει.
Γενικότερα εχουν αλλάξει τα πράγματα και οι καταστάσεις.
Έχει απόλυτα να κάνει με το παιδί, αλλά είναι τελείως διαφορετική η ωριμότητα των παιδιών τώρα με αυτή που υπήρχε στην αντίστοιχη ηλικία 30 χρόνια πριν.
Το ότι είναι τελείως διαφορετική η ωριμότητα των παιδιών τώρα με 30 χρόνια πριν, εγώ το αντιλαμβάνομαι ότι τα παιδιά είναι πιο ώριμα σήμερα, επειδή έχουν περισσότερα ερεθίσματα (εκτός κι αν παραείναι περιορισμένα), αλλά αυτό είναι επιχείρημα για να έχουν μεγαλύτερη ελευθερία, όχι το αντίθετο, οπότε δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.
Επίσης δεν καταλαβαίνω το “έχουν αλλάξει τα πράγματα και καταστάσεις”. Ποια πράγματα; Τι μπορεί να γίνει στις 11 που δεν μπορεί να γίνει στις 9:30; Και πώς είναι χειρότερα τώρα, που μπορείς ανά πάσα στιγμή να βρεις το παιδί στο κινητό;
mumu Ότι 30 χρόνια πριν ήταν πιο ώριμοι απ’ τους σημερινούς νέους.Μαλιστα.Αρα φταίει η ανωριμότητα των σημερινών νέων?έζησα να το ακουσω κι αυτό.Κι αν θες να το πάμε έτσι, όλοι αυτοί οι κίνδυνοι της..”σημερινής” εποχής που προβάλλετε οι γονείς ως επιχείρημα προέρχονται απο άτομα της δικής σας γενιάς.Η νεολαία σήμερα και πιο ώριμη είναι απ’ τους προηγούμενους και περισσότερα ερεθίσματα έχει να εξελιχθεί.Οι περισσότεροι έχουν ένα σωρό υποχρεώσεις.Θυμαμαι γυρνούσα απ’ το σχολείο,να φάω να ξεκουραστω και μετά καπάκι φροντιστήριο αγγλικών.τα μαθήματα για την επόμενη μέρα.για να μην μιλήσω για την προετοιμασία πανελληνίων που ουδεμία σχέση εχει η δυσκολια με αυτές… Διαβάστε περισσότερα »
βρε γλυφαδιωτακι εισαι;
Φυσικά και είσαι υπερβολική.9.30 για έφηβο/η 15 χρονών είναι πάρα πολύ νωρίς.Μου κάνει εντύπωση που ο γιος σου δεν σου έχει γκρινιαξει.εχει παρέες?η απλώς γυρνάει σπίτι μετά από εξωσχολικές δραστηριότητες?9.00 γυρνάει η μικρή μου αδερφή που είναι 12.
Αν δεν έχεις ψηθεί από παρέες, βόλτες κλπ(πάντα αναλογικά στην εκάστοτε ηλικία)θα έχει άσχημες επιπτώσεων αργότερα.Ξερω πολλά παραδείγματα που ήταν καταπιεσμένοι ως έφηβοι και τους βγήκε αργότερα μετα τα 18.παρατησαν για κάνα χρόνο τη σχολή για να διασκεδάσουν και αυτό τους βγήκε σε υπερβολή.δεν λέω από τώρα να ξενυχτάει αλλά όχι και 9.30 15 χρονών!
Στα 15, 10 το βράδυ είναι μια χαρά. Συγγνώμη δηλαδή.
Μα δεν μας λέει κάτι τέτοιο.δεν ξέρουμε τι ώρα της λέει.αλλα για να παραπονιέται και να έστειλε ερώτηση δεν νομίζω να της λέει 10
Τι θες μωρό μου τα ξενύχτια πέσε κοιμήσου τώρα που μπορείς γιατί μετά θα σου λείψει στην ενηλικίωση. Και οταν θα πιάσεις και δουλειά θα βλέπεις κρεβάτι με το κυαλι #διπλής
😪😪😪
Χαχαχαχαχα τι λέτε καλέ στο 15χρονο.
Το παιδί θέλει να βγει να φλερτάρει και να κάνει χαζομάρες,θα μαζεύει από τώρα υπνο για να έχει δυνάμεις για το μέλλον;
Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω,αλλά δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι ο ανθρώπινος οργανισμός 😂
Για το δικο σας οργανισμο δεν ξερω, εγω ειμαι απο τον Αλντεμπαραν. Στον πλανήτη μου φλερταρουμε και κάνουμε χαζομάρες κυρίως τη μέρα.
Μη μου μιλάτε στον πληθυντικό παρακαλώ δεν ειμαι κόρη ναυάρχου. ♥️♥️
Χαχαχα ❤❤
Έχει ωράριο το φλέρτ; Φάντασμα τύπου; Πιάνει μόνο άμα είναι μετά τις 12;
Επειδή έχω κόρη 16χρονη (και κάποιες πιο μικρές), και ζω σε μέρος με αυξημένη επικινδυνότητα… Ο κάθε γονιός έχει τα δικά του στάνταρ και το επιχείρημα “μα οι φίλοι μου κάνουν αλλιώς” δεν έχει καμία μα καμία βάση για το τι θεωρεί ο καθένας σωστό. Καταλαβαίνω ότι αισθάνεσαι μειονεκτικά και σχεδόν ντρέπεσαι που ο μπαμπάς σου σου ζητάει να γυρνάς πολύ(;) πιο νωρίς από τους φίλους σου. Κάποιοι γονείς χρησιμοποιούμε το “εγώ στην ηλικία σου έκανα έτσι” και διάφορες άλλες “αρχές” ως μπούσουλα για το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Εγώ προσωπικά δεν έχω υπερβολικές (νομίζω) απαιτήσεις και συμπεριφορές ως… Διαβάστε περισσότερα »
Μάνα γατόνι κάνει μπαμ από χιλιόμετρο!!! 👏👏👏👏👏
Καλησπέρα! Σας παρακολουθώ καιρό, αλλά σήμερα αποφάσισα να κάνω εγγραφή για να συμμετέχω πλέον ενεργά! Λοιπόν, εγώ θυμάμαι ότι από τα 15 μέχρι και τα 18 μου είχα την άδεια να βγαίνω και μάλιστα μέχρι αρκετά αργά, αλλά έπρεπε να τηρούνται κάποιοι κανόνες που είχαν σχέση με την εμπιστοσύνη που είχα χτίσει τα προηγούμενα χρόνια με τους γονείς μου. Μπορούσαμε π.χ. να πάμε clubbing (τότε στα ένδοξα κλαμπζ της Παραλιακής), αλλά έπρεπε να γυρίσω μέχρι τις 2 ή 3 (αυστηρά!) και είτε να πάρω ταξί με τις φίλες μου (ποτέ μόνη…) είτε να έρθει κάποιος γονιός να μας πάρει. Οι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μας λες τι ώρα γυρνάς,τι ώρα γυρνάνε οι φίλοι σου για να σου δώσουμε πιο ξεκάθαρα την οπτική μας.Για την ηλικία σου 10-11 το βράδυ είναι κομπλέ.περιστασιακα 12 άμα πας σε κάνα πάρτυ.σε μένα αυτό φαίνεται φυσιολογικό για μια υγιή ανάπτυξη κάποιου χωρίς καταπίεση και απωθημένα.ουτε από τώρα να ξενυχτάς,ούτε να γυρνάς 8.00 Θα πω αυτό που έγραψα και στο πρώτο σχόλιο.Οι γονείς θα πρέπει να σταματήσουν να βγάζουν αβγαλτους νέους.Θα πρέπει να βγαίνουν,να έχουν εμπειρίες ζωής (ο,τι μπορεί να θεωρηθεί εμπειρία για την ηλικία τους) αναλογικά με την ηλικία τους.Η καταπίεση γυρνάει μπούμερανγκ αργότερα,είτε σε υπερβολές κατευθείαν,είτε σε… Διαβάστε περισσότερα »
Όσο ζεις κάτω από την στέγη του πατέρα σου πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες του. Ίσως ο πατέρας σου είναι υπερβολικός και υπερπροστατευτικός όμως δεν μας δίνεις παραπάνω λεπτομέρειες. Η συμπεριφορά του ήταν πάντα έτσι ή έκανες κάτι και έχασε την εμπιστοσύνη του; Πόσο παραπάνω κάθονται οι φίλοι σου; Αν πχ οι άλλοι πρέπει να γυρίσουν σπίτι στις 12 κι εσένα σε αφήνει μέχρι τις 11 δεν μου φαίνεται τόσο τρομερό, δεν χάνεις τόσα πράγματα ούτε μένεις πίσω. Πάντως αυτό που λέει η Λένα ισχύει, δείξε ότι είσαι υπεύθυνο άτομο, ότι μπορεί να σε εμπιστευτεί και ίσως σε αφήνει παραπάνω.… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μας τα λες ολα και ειναι δυσκολο να κρινουμε. Θελεις να γυρνας στις 12 μεσοβδομαδα? Ελπιζω πως οχι…Αν εσυ θελεις τωρα καθε Σαββατοκυριακο να γυρνας στη 1 ε δικιο εχει ο πατερας σου, κατσε να διαβασεις και ενα Σάββατο, δε χαθηκε ο κοσμος. Αν τωρα μιλαμε για ενα σχολικό παρτι /χορο που γινεται μια στο τοσο, ενταξει μπορει να σε αφησει να γυρνας κι αργοτερα.
Καταρχας, δεν θα μεινεις στασιμη στο εγγυωμαι γιατι διαβαζεις Αμπα. Δευτερον, εισαι μολις 15 ετων! Αφου σε αφηνουν να βγεις εστω και με τους ορους τους νομιζω ειναι λογικοι ανθρωποι. Ο πατερας σου νιωθει οτι εχει την ευθυνη της ακεραιοτητας σου. ΑΝ σου συμβει κατι, θα μπλεξει και ο ιδιος νομικα. Πιστεψε με εχεις πολλα χρονια χαρας μπροστα σου . Τωρα την τυχη σου καθοριζουν οι γονεις σου γιατι εισαι ανηλικη. Αυτο δεν θα κρατησει για πολυ οποτε υπομονη. Οι πραγματικα καταπιεστικοι γονεις επεμβαινουν στη ζωη των ΕΝΗΛΙΚΩΝ παιδιων τους με ολεθριες συνεπειες. Ειναι νωρις ακομα για να αποφανθεις οτι… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τί ευγενικό παιδί είναι αυτό που έστειλε τήν ερώτηση και τί ωραία που τα λέει… Μπράβο σου πουλάκι μου! Τώρα για τον αυστηρό πατέρα, νομίζω ότι θα βοηθούσε πολύ να εξηγουσες τί ακριβώς επικαλείται και δε σε αφήνει ο μπαμπάς σου, για να καταλάβουμε γιατί παίζει ρόλο. Θα μεγαλώσεις όμως σύντομα όλο το μέλλον είναι μπροστά σου και άν μάλιστα περάσεις κάπου μακριά εκτός των ορίων της πόλης σου ακόμα πιό εύκολα θα αναπληρώσεις τίς χαμένες εμπειρίες!