Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να παρέμβουμε όταν θεωρούμε πως οι φίλοι μας κάνουν λάθη? Ζω εδώ και μερικά χρόνια στο εξωτερικό, στην ίδια πόλη ζει και ο κολλητός μου ο Β. Τελευταία με προβληματίζει πολύ η σχέση που έχει κάνει ο Β. με ένα αγόρι που έχει πολύ διαφορετική νοοτροπία από τη δική μας. Ο Β. μολις έχει βρει μια πολύ καλή δουλειά στον τομέα που τον ενδιαφέρει κ γενικά τα πάει πολύ καλά. Ωστόσο, η ζωή του είναι δουλειά, γυμναστήριο, σπίτι τις καθημερινές και ναρκωτικά και κλαμπ τα σαββατοκυριακα. Αυτό συμβαίνει εδώ και μερικούς μήνες και έχει αρχίσει να με προβληματίζει αλλά δεν ξέρω πώς να παρέμβω. Στην πόλη που ζούμε ειναι πολύ συνηθισμένος αυτός ο τρόπος ζωής εγώ όμως νιώθω ότι ο Β. το κάνει για να είναι αποδεκτός από το φίλο του και την παρέα του. Την τελευταία φορά που τον είδα είχε μαύρους κύκλους και φαινόταν χάλια κ μου είπε απλά πως είχε κάνει μερικές “γραμμές” για να αντέξει το σ/κ. Δεν ξερω πως μπορω να του πω αυτά που σκέφτομαι χωρίς να τσακωθούμε, καθώς με θεωρεί γενικά αρκετά ανοιχτό άνθρωπο. Πιστεύω πως αν είμαι ειλικρινής μαζί του θα αρχίσει να με αποφεύγει. Για μένα ο μόνος τρόπος να σταματήσει τα ναρκωτικά είναι να χωρίσει με τον φίλο του.
–Intervention
Γιατί δεν σκέφτεσαι ότι βρήκε τον συγκεκριμένο φίλο επειδή του αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής; Εσύ γιατί δεν έχεις τέτοιο φίλο; Αν παρασέρνεται τόσο εύκολα και κάνει ό,τι κάνει ο εκάστοτε φίλος, τότε και πάλι έχει πρόβλημα που πρέπει να λύσει μόνος του, δεν του φταίει ο κάθε φίλος. Δεν θα σταματήσει τα ναρκωτικά επειδή θα χωρίσει. Μπορεί να χωρίσει με αυτόν και να βρει έναν ίδιο ή χειρότερο. Αν τα σταματήσει, θα είναι επειδή το θέλει ο ίδιος, και μαζί με αυτό θα διακόψει και με ένα κύκλο ανθρώπων και έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής.
Δεν μπορείς να «παρέμβεις». Δεν είσαι το κράτος, ή ο κηδεμόνας του. Γενικά μπορείς να πεις τη γνώμη σου σε κάποιον αν σε ρωτήσει, και χωρίς να σε ρωτήσει αν νιώθεις ότι κάνει κάτι αυτοκαταστροφικό. Είσαι στη δεύτερη περίπτωση, οπότε αν θέλεις να μιλήσεις γιατί νιώθεις ότι δεν καταλαβαίνει τι κάνει, μίλα. Για να μην τσακωθείτε θα πρέπει να θυμάσαι ότι δεν μπορείς να πεις κάτι που θα τον κάνει να σταματήσει ό,τι κάνει. Δεν μπορείς γιατί δεν γίνεται. Αν γινόταν, δεν θα υπήρχαν εξαρτημένοι άνθρωποι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συγγνώμη κιόλας, αλλά από ποτέ ένας “ανοιχτός” άνθρωπος είναι κάποιος που στηρίζει τη χρήση ναρκωτικών;
Αυτό
Αν εννοείς το χασίς είναι μεγάλη κουβέντα.Αλλα αν όχι,που είναι νόμιμη η κοκαΐνη;
Το τελευταίο βέβαια δεν θα το σχολιάσω.Το βάζω στην ίδια κατηγορία με τις θεωρίες συνωμοσίας,την επίπεδη γη και το αντιεμβολιαστικο κίνημα.
Μπορείς να ρωτήσεις, ρε φίλε, είσαι καλά; Γιατί δεν φαίνεσαι πολύ καλά. Και να ξεκινήσετε, αν θέλει και αυτός, κουβέντα. Δεν ξέρω αν χρειάζεται απαραίτητα να ανησυχήσεις, γιατί συχνά είναι θέμα φάσης τα κλαμπ και τα ντραγκς. Τα ζεις για λίγο καιρό γιατί στην αρχή είναι ζάχαρη και νομίζεις πως ανακάλυψες την αλήθεια. Μέχρι που καταλαβαίνεις πόσο σε καταβάλουν σωματικά και ψυχολογικά και σιγα σιγα τα κόβεις. Ειδικά αν κατά τα άλλα έχεις μια γεμάτη ζωή που σε ευχαριστεί τη θέλεις πάλι πίσω. Τώρα, αν δεν έχει τη γεμάτη ζωή που τον ευχαριστεί δεν ξέρω αν μπορείς να τον βοηθήσεις…… Διαβάστε περισσότερα »
Χαμούλης θα έχει γίνει ήδη στα σχόλια, αλλά να σου πω αγαπητή φίλη ότι τα ναρκωτικά δεν είναι όλα ίδια, δεν έχουν όλα την ίδια επίδραση στο σώμα και στην ψυχή και δεν προκαλούν όλα την ίδια εξάρτηση. Επίσης τα περισσότερα έχουν τρομερές παρενέργειες την επόμενη μέρα τη χρήσης οι οποίες δεν συγκρίνονται ούτε στο ελάχιστο με ένα κακό μεθύσι. Δεν είναι σαν την πρώτη τζούρα ή το πρώτο τσιγάρο που πνίγεσαι, βήχεις ζαλίζεσαι για πέντε λεπτά και τέρμα. Οπότε, δεν είναι κάτι που θα γίνει έτσι όμορφα και αναίμακτα, “έτσι για την παρέα, μωρέ” αν δεν το τραβάει ο… Διαβάστε περισσότερα »
Πωπω στεναχωρήθηκα τώρα. Ένα συναίσθημα ανημπόριας με πιάνει μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις. Μίλα του όσο μπορείς χωρίς να κατηγορείς. Δείξτου την έντονη ανησυχία σου αλλά να ξέρεις είναι πιθανό να σε απομακρύνει. Τα ναρκωτικά δεν είναι αστείο πράγμα. Ανοιχτό μυαλό να μην καταδικάζουμε ανθρώπους ναι. Αλλά να λες οκ εντάξει ας δω τον φίλο μου να καταστρέφεται δεν τρέχει και τίποτα και να είμαι κουλ είναι άλλο
Βαλε του να δει το Requiem for a Dream…
Τα επιχειρηματα καμια φορα δεν λειτουργουν στους ανθρωπους, χρειαζαονται ιστοριες!
Ας μην γελιομαστε, εδω τα ναρκωτικα χρησιμευουν μεχρι και να κλειστουν εμπορικες συμφωνιες.. γνωστη μου που μενει στο Λονδινο εκανε κοκαινη σε εστιατορια με επιδοξους πελατες. Για ‘bonding’… Μεχρι και οι γαριδες στον Ταμεση ειναι τιγκα στην κοκαινη (απιστευτο και ομως αληθινο).
Έχω σοκαριστεί λίγο με το “δεσιμο ” μέσω ναρκωτικών!
Εφόσον κάνει περιστασιακή χρήση ο ίδιος δε θα παραδεχτεί ότι έχει εξάρτηση και η κουβέντα δεν θα καταλήξει πουθενά.
Στη θέση σου θα έλεγα ότι ανησυχώ πολύ γιατί έχει αλλάξει και ότι εάν ποτέ χρειαστεί βοήθεια είσαι εκεί για αυτόν.
https://www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/health-news/drug-use-seven-times-higher-among-gays-8165971.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Minority_stress
https://www.theguardian.com/commentisfree/2016/oct/20/gay-men-hiv-homophobia-lgbt-drink-drugs
Διαφωνώ με τη Λένα που σου λέει να μην ασχοληθείς. Αυτή η συζήτηση που κανεις με τη Λενα, κι αυτό “παρέμβαση” λογίζεται. Φυσικά δεν θα αλλάξει κανείς άμα του το πει κάποιος και σωστά ειπώθηκε πιο πάνω. Αλλά αλλοίμονο κι αν δε μιλησουμε ποτέ για τίποτα με ανθρώπους που αγαπάμε. Δεν συνάδει με αυτό που λέμε φιλία (ή όπως την ορίζω εγώ τελοσπάντων). Μια συζήτηση να ξεκινήσουμε. Μπορεί όντως να τον βοηθάει σε κάτι τον φίλο σου όλο αυτό. Ξεκίνα μια συζήτηση και άκου την άποψή του. Τι έχει εκείνος να πει. Παρεπιπτόντως μόλις διαβασα το μήνυμά σου σκέφτηκα αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή είναι λιγότερο προφανής η εξάρτηση ενός σχετικά περιστασιακού χρήστη, αναρωτιέμαι τί θα πει αν ρωτήσεις τί εννοεί με το ‘για να αντέξω το σκ’
Να αντέξει να είναι σε κλαμπ ή όπου αλλού μέχρι το πρωί της Κυριακής. Εγώ, με βάση αυτά που διάβασα, δεν το θεωρώ αναγκαστικά ανησυχητικό – ο άνθρωπος πάει κανονικά στη δουλειά του, γυμνάζεται κλπ. – αλλά περισσότερο μια φάση στη ζωή του που θα κάνει τον κύκλο της.
Άμστερνταμ ? Κρίμα για τον Β. Κάνε μια προσπάθεια να του μιλήσεις όταν κάποια στιγμή τον πετύχεις νηφάλιο. Μέχρι εκεί. Αν δεις και συνεχίζει το έργο της αυτοκαταστροφής του, απομακρύνσου, μη σε μπλέξει κι εσένα στα παρατράγουδα αυτά.