Έχω έναν γιο 3,5 χρόνων που μου λέει πολλές φορές ότι θα ήθελε να είναι κορίτσι. Του αρέσει πολύ το ροζ (ρούχα, παιχνιδια, μαρκαδοροι, οτιδήποτε είναι ροζ.). Οπότε πάμε σε μαγαζί για να πάρει ρούχα,κοιτάζει τα ρούχα για κοριτσάκια και δεν του αρέσουν τα “αγοριστικα”. Του έχω αγοράσει λίγα κοριτσίστικα και τα φοράει. Ο κόσμος του λέει συνέχεια ότι τα ροζ είναι για κορίτσια Αλλά δεν τον ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Του έχω εξηγήσει ότι μπορεί να φοράει ότι θέλει απλά οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποια στερεότυπα και είναι λογικό να τον κοροϊδεύουν. Αν αυτόν δεν τον πειράζει οκ. Παιζει με παιχνιδια και για αγορια και για κορίτσια, του αρεσουν πολυ τα τρενα και τα αυτοκινητα. Δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για όλα τα γυναικεία πράγματα, σουτιέν, μακιγιαζ, και για το γυναικείο σώμα. Μου ειπε οτι θα ηθελε να ειχε γεννηθει κοριτσι. Και γιατι δε γεννηθηκε κοριτσι. Δεν έχω μεγάλο πρόβλημα και απανταω οσο πιο απλα μπορω. Αλλά αναρωτιέμαι πολλές φορές μήπως τον σπρώχνω εγω να γίνει ομοφυλόφιλος; Μήπως θα έπρεπε να τον κάνω να ενδιαφερθεί με αγοριστικα πράγματα; Μήπως απλά είναι μια φάση που θα περάσει; Πώς να το χειριστώ;
-Νουνού
Οι γκέι άντρες δεν είναι άντρες που θα ήθελαν να είχαν γεννηθεί κορίτσια. Είναι άντρες που αγαπούν άντρες.
Δεν μπορείς να σπρώξεις έναν άνθρωπο να γίνει γκέι, ή τρανς, ή στρέιτ. Αν ήταν έτσι, όλοι θα ήμασταν στρέιτ, γιατί το στρέιτ επικρατεί. Πιστεύω ότι αντιδράς πολύ καλά, αλλά πιστεύω ότι χρειάζεται να ενημερωθείς για πολλά πράγματα για να είσαι προετοιμασμένη για ό,τι έρχεται, ό,τι κι αν είναι αυτό, φάση ή όχι φάση.
Θα σου πρότεινα να απευθυνθείς εδώ για να λάβεις τις πληροφορίες και την ενημέρωση που θα χρειαστείς. : Colour Youth
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μπορεί να είναι ή να μην είναι οτιδήποτε. Να πω το δικό μου παράδειγμα. Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω αγόρι. Μου άρεσε το μπλε χρώμα, μου άρεσαν τα πιο ανταγωνιστικά παιχνίδα, φοβόμουν τις κούκλες, λίγο αργότερα, κάπου στα 8, φοβόμουν μην πονέσω στη γέννα, έμαθα ότι οι γυναίκες βγάζουν λιγότερα λεφτά, αλλάζουν επίθετο μετά το γάμο (δεκαετία ’80), δε με άφηναν να παίζω ποδόσφαιρο (δεν είναι παιχνίδι για κορίτσια), αντιθέωτως με το ζόρι ήθελαν να με στείλουν να κάνω μπαλέτο (για να γίνω πιο θηλυκιά) και άλλα ωραία. Ο μόνος τρόπος διαφυγής που έβλεπα ως παιδί ήταν να είμα… Διαβάστε περισσότερα »
Πραγματικά είναι πολύυυυ βαρετά τα αγορίστικα ρούχα.
Είναι ευχάριστη η επιβεβαίωση ότι δεν είσαι μόνη! Ένοιωθα σαν εξωγήινη μικρή και ζήλευα τον αδερφό που πήγαινε καράτε και που δεν είχε στήθος! Και εγώ σε ευχαριστώ Bourbourita 🙂
Τα ίδια κι εγώ, ταυτίζομαι! Ευτυχώς δεν με έστειλαν ποτέ να κάνω μπαλέτο. Θυμάμαι πόσο εκνευριζόμουν που δεν μπορούσα να βγάζω την μπλούζα όταν παίζαμε ποδόσφαιρο, το καλοκαίρι όμως φόραγα μόνο το κάτω μέρος από το μαγιό και πάλι καλά δεν είχαν θέμα οι γονείς μου. Θυμάμαι ότι ντρεπόμουν τρομερά για το στήθος μου και θυμάμαι και πολύ έντονα τη στενοχώρια μου όταν μου ήρθε περίοδος. Ένιωθα ότι έπρεπε να μπω σε έναν ρόλο που δεν μου ταίριαζε καθόλου, ότι έπρεπε να σοβαρέψω ενώ ένιωθα ακόμα παιδάκι. Και θυμάμαι πόσο περιορισμένη ένιωθα σε κάποιες συμπεριφορές ενώ τα αγόρια μπορούσαν να… Διαβάστε περισσότερα »
Το αγοράκι μου είναι 2 χρόνια μεγαλύτερο, στην ίδια ηλικία με το δικό σου μου είχε πει μερικές φορές τα ίδια: τι κρίμα που δεν είμαι κορίτσι κλπ. Τον ρώτησα τι είναι αυτό που θέλει να κάνει και τον εμποδίζει που δεν είναι κορίτσι και όλες τις φορές μου είπε για τα χρώματα και τα ρούχα. Αγαπάει πολύ τα φωτεινά χρώματα και τα λουλούδια ο καψερός και κάθε φορά που πηγαίναμε για ρούχα ψυχοπλακωνόταν με τα αγορίστικα, παρ’όλο που τον πήγαινα σε όλο το μαγαζί για να διαλέξει- είχε μόλις αρχίσει και παιδικό σταθμό και είχε ξεκινήσει να θέλει να… Διαβάστε περισσότερα »
Είσαι υπεροχότατη μαμά❤❤
Μπράβο σας, ζεστάθηκε το είναι μου και μόνο που το διάβασα.
Νομίζω όλες αυτές οι μαρτυρίες (δες και την δική μου παρακάτω) ένα πράγμα μας αποδεικνύουν. Πόσο πολύ το gender specific καταπιέζει τις αναζητήσεις των παιδιών. Πολύ όμορφα τα γράφεις
Μόνο μην του λες ότι είναι “λογικό” να τον κοροϊδεύουν. Δεν είναι σωστή χρήση της λέξης. Δεν είναι λογικό, είναι απολύτως παράλογο να καταπιέζουμε, να τραμπουκίζουμε, να σχολιάζουμε και να κοροϊδεύουμε οποιονδήποτε αποκλίνει από την κοινωνική πατριαρχική “νόρμα”. Θα ήταν το “αναμενόμενο”, βάσει του συντηρητισμού της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και πάλι, όχι λογικό. Το λογικό προϋποθέτει ότι υπάρχει κάποια αντίστοιχη συμπεριφορά που προκάλεσε την αντίδραση. Το να ντύνεται το παιδί σου με ροζ, συγγνώμη, αλλά σε μία ελεύθερη πολιτισμένη μη πατριαρχική κοινωνία, δε θα έπρεπε “λογικά” να προκαλέσει καμία απολύτως αντίδραση.
Αχ, thank you, κι έψαχνα να βρω τι με χάλασε σ’αυτήν τη διατύπωση!
Άλλο gay, άλλο trans, το παιδάκι σου μάλλον προς το δεύτερο προσανατολίζεται. Νομίζω ότι το να ρωτάει γιατί δε γεννήθηκε κορίτσι είναι αρκετά σημαντικό δείγμα ότι μπορεί να μη μιλάμε για “φάση”. Διάβασε, ψάξου, ενημερώσου, και βρες και παιδοψυχολόγους που έχουν εμπειρία πάνω στο θέμα και μπορούν να υποστηρίξουν το παιδί προς όποια κατεύθυνση επιθυμεί, και ταυτόχρονα να συμβουλέψουν εσένα και τον περίγυρο για υγιέστερη διαχείριση και μεγάλωμα, αν όντως δεν προσδιορίζεται ως cis.
Υπάρχουν τα gender variant children. Παιδιά που θέλουν να δοκιμάσουν συμπεριφορές και συνήθειες που συναντάμε συνήθως στο αντίθετο φύλο. Εμφανίζεται μεταξύ 2-4 ετών και μπορεί να κρατήσει, μέρες, μήνες ή και παραπάνω. Συνήθως σταματάει γιατί δέχονται κριτική από τα αλλά παιδιά. Κάποια από αυτά τα παιδάκια μπορεί να είναι transgender. Δεν λέω ότι συμβαίνει στο παιδί σου, αλλά είναι που αναφέρεται στην βιβλιογραφία.
Ο μικρός μου είναι 5 χρονών. Του αρέσει να παίζει με κούκλες. Φοράει τα ριχτάρια του σαλονιού σαν φορέματα και γενικά υιοθετεί κοριτσίστικες συμπεριφορές. Ίσως επειδή έχει ως πρότυπο την μεγαλύτερη αδελφή του ίσως και όχι. Θα το δούμε αυτό αργότερα. Ο σύζυγός μου αρχικά ήθελε να κρύψει τις κούκλες για να μην παίζει κ.τ.λ. τελικά καταλήξαμε να τον αφήσουμε ελεύθερο να εκφραστεί. Το να ελέγχω μέχρι και το τι θα παίζει το βρίσκω τόσο καταπιεστικό που δεν ξέρω αργότερα αν θα βγει ως αντίδραση. Μου αρκεί που είναι ένα χαρούμενο παιδάκι , που γελάει συνέχεια, που έχει φίλους και… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν προωθείς το παιδί σου να γίνει γκέι , οι γκέι δεν κάνουν “κοριτσίστικα” πράγματα ,γενικά δεν υπάρχουν αντρικά κ γυναικεία πράγματα ας το πάρουμε από εκεί αρχικά . Το παιδί σου μπορεί να ξετρελαίνεται με ροζ ,τα ρούχα κλπ γτ απλά του αρέσουν κ δεν τα διαχωρίζει με βάση το φύλο . Επομένως όταν μεγαλώνεις το παιδί σου με βάση το φύλο θα αναρωτηθεί σίγουρα γιατί δεν γεννήθηκε με το αντίθετο φύλο αφού του αρέσουν αυτά τα πράγματα ή ακόμα κ ως απλή περιέργεια θα ρωτήσει γιατί δεν είναι κορίτσι . Επιπλέον ,μπορεί να αναγνωρίζει από μικρή ηλικία πως… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι πολύ ωραίο που προσπαθείς να δημιουργήσεις ένα ασφαλές περιβάλλον για το παιδί σου. Νομίζω πρέπει να ξεκαθαρίσεις κι εσύ τις έννοιες μέσα σου. Εκτός από τις προτάσεις από Λένα και rainbow, θα πρότεινα και το κόμικ της Sophie Labelle: Serious Trans Vibes / Assigned Male comics. Εξηγεί πολύ απλά κάποια πράγματα και πως θα μπορούσες να τα πεις και στο παιδί σου. Εγώ έμαθα πολλά. https://m.webtoons.com/en/challenge/serious-trans-vibes/list?title_no=206579&page=1&webtoon-platform-redirect=true Σίγουρα, δεν προωθείς το παιδί σου να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Ακολουθεί άθλιο προνομιακό παράδειγμα: Όταν ήμουν παιδί, είχα ακούσει ότι τα ομοφυλόφιλα άτομα είναι πιο ανοιχτόμυαλα και λέω: λες… Διαβάστε περισσότερα »
Μωρέ, 3,5 είναι λίγο μικρός ακόμα. Εγώ στην θέση σου πάντως θα απευθυνόμουν σε ειδικούς κυρίως για να ξέρω πως να φερθώ και ίσως αν χρειαστεί να προετοιμάσω και το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον.
Όπως και να χει μου φαίνεσαι πολύ γλυκιά μαμά της ερώτησης και πολύ γλυκός ο τρόπος που προσπαθείς να μεγαλώσεις το αγόρι σου.
Υπάρχουν και οι γκέι που όντως θα ήθελαν να έχουν γεννηθεί σαν κορίτσια.Νιωθουν δυσφορία γιατί αισθάνονται σαν να είναι στο λάθος σώμα.Συνηθως προχωρούν στο μέλλον σε αλλαγή φύλου η ντύνονται και βάφονται σαν γυναίκες οποτε μπορούν. Όχι όλοι, αλλά υπάρχει αυτή η κατηγορία.Οπως υπαρχουν και οι γκέι που είναι απλως άντρες που αγαπούν άντρες και δεν θα ήθελαν να έχουν γυναικείο σώμα. Εγώ απλώς θα συμβουλευα την γραφουσα να χτίσει σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί της και να του μάθει να έχει αυτοπεποίθηση και αγάπη προς τον εαυτό του.Στο μέλλον θα χρειαστεί να θωρακίσει τον εαυτό του για διάφορα σχόλια… Διαβάστε περισσότερα »
Καταρχάς έχω την αίσθηση ότι είναι πολύ μικρός για να έχει συναίσθηση του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Μπορείς να Κατά δεύετρον θεωρώ πάρα πολύ λογικό, οποιοδήποτε παιδάκι να το τραβάνε περισσότερο τα “κοριτσίστικα” πράγματα, που έχουν πιο ζωηρά χρώματα, glitter και γενικότερα περισσότερες επιλογές σε ντυσίματα, βαψίματα και θεατρινισμούς, από τα αντίστοιχα “αγορίστικα”. Ειδικά αν δε βάλλεται από την άμεση οικογένειά του με “δε θα παίξεις με αυτό γιατί είσαι αγόρι” και τα συναφή. Το μόνο που με ‘χαλάει’ στην απάντησή σου (κι αυτό με επιφύλαξη, γιατί μπορεί απλά να μη μας λες πώς ακριβώς το λες στο παιδί) είναι ότι… Διαβάστε περισσότερα »