Ο γιος μου φετος πηγαινει γ γυμνασιου ολα ενταξει ειναι πολυ καλο παιδι το θεμα ειναι πως δεν του αρεσει να διαβαζει αρκετα και ερωτω εγω τωρα σαν μανα με τις ανησυχιες μου και το αγχος που με διακατεχει του χρονου τι λυκειο να διαλεξει επαλ η γενικο; α να σας πω πως ειναι μαθητης του 16 και τα αρχαια δεν τα συμπαθει
Σε αυτή την ερώτηση απαντάει η φιλόλογος Εύα Ευσταθιάδου
Αγαπητή μαμά,
Διακρίνω την αγωνία σου για το σχολικό μέλλον του παιδιού σου, αλλά δεν είμαστε εμείς οι κατάλληλοι να σου απαντήσουμε σχετικά με την επιλογή λυκείου. Αυτή είναι μια απόφαση που πρέπει να πάρει το παιδί μόνο του, για να έχει την ευθύνη της επιλογής του και να δουλεύει με όρεξη για να πετύχει. Φυσικά, η απόφαση αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη και η παντελής έλλειψη σχολικού προσανατολισμού στο δημόσιο σχολείο δεν διευκολύνει κανέναν.
Το γεγονός ότι είναι μαθητής του 16 δεν μου λέει κάτι. Πόσο διαβάζει την ημέρα; Τι λένε οι καθηγητές του; Πως γράφει στα διαγωνίσματα; Συμμετέχει στη τάξη; Θέλει να διαβάσει; Παίρνει 16 διαβάζοντας μερόνυχτα ή κάνοντας πασαλείμματα; Υπάρχουν μαθησιακές δυσκολίες;
Επίσης, το γεγονός ότι δεν συμπαθεί τα αρχαία δεν είναι κάτι που με βοηθά ιδιαιτέρως. Ναι, οι σχολές χωρίζονται σε θεωρητικές και θετικές αλλά στη θεωρητική δεν είναι μόνο τα αρχαία. Επίσης, τα αρχαία του Λυκείου δεν είναι σαν τα αρχαία του Γυμνασίου, παρότι φυσικά χρειάζονται κάποιες βάσεις. Ακόμα όμως και αν πράγματι δε τα θέλει καθόλου, αυτό δεν αρκεί για να δώσω αξιόπιστες συμβουλές.
Η πιο καλή συμβουλή που έχω να δώσω είναι να αναζητήσετε πληροφορίες για το Γενικό Λύκειο και το ΕΠΑΛ με την βοήθεια κάποιου έμπιστου καθηγητή ή κάποιου κέντρου σχολικού προσανατολισμού (υπάρχουν ιδιωτικά και δημόσια).
Για χάρη της συζήτησης όμως ας δώσω μερικές πληροφορίες που ίσως σε ενδιαφέρουν. Το ΕΠΑΛ είναι η τεχνική εκπαίδευση οπότε το παιδί πρέπει να διαλέξει ειδικότητα στην Β’ Λυκείου. Καλό είναι να αναζητήσετε στο διαδίκτυο πληροφορίες για τις προσφερόμενες ειδικότητες στα ΕΠΑΛ της περιοχής σας και να θυμάστε πως δεν προσφέρονται όλες παντού. Το θετικό είναι πως μπορεί το παιδί να εγγραφεί στην Α΄ Λυκείου ΕΠΑΛ και αν δε του ταιριάξει εύκολα μπορεί να μεταπηδήσει στην Β΄ Λυκείου Γενικού. Όπως και το αντίθετο, φυσικά. Τα ΕΠΑΛ δίνουν πτυχίο στο τέλος των σπουδών και κάποια επαγγελματικά δικαιώματα. Επίσης, δίνουν την ευκαιρία για έτος μαθητείας αλλά και πρόσβαση σε Α.Ε.Ι.
Το γενικό λύκειο έχει την γενική κατηγοριοποίηση θεωρητικές – θετικές σπουδές παρότι οι κατευθύνσεις/ομάδες προσανατολισμού αλλάζουν κάθε λίγο και λιγάκι. Να μη σε μπερδεύω όμως με τις λεπτομέρειες, πράγματι το πρώτο δίλημμα ενός παιδιού είναι αν θέλει να πάει προς θεωρητική πλευρά (αρχαία, ιστορία, λατινικά) ή προς θετική πλευρά (μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία). Η κλιση και τα ενδιαφέροντα φυσικά συμβάλλουν πολύ στην απόφαση αλλά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ολόκληρους επιστημονικούς κλάδους επειδή δεν μας αρέσει κάποιο μάθημα. Για να σου το κάνω λιανά, η θεωρητική κατεύθυνση με τα αρχαία της, οδηγεί σε σχολές όπως η φιλολογία που τα χρειάζεσαι, αλλά και η σχολή κινηματογράφου, νηπιαγωγών, πολιτικών επιστημών ή γερμανική φιλολογία που δεν τα χρειάζεσαι καθόλου. Καλό είναι να διαβάσετε αναλυτικά τις προσφερόμενες σχολές του μηχανογραφικού, να αναζητήσετε πληροφορίες για τα τμήματα και να παροτρύνετε το παιδί να απαντήσει ειλικρινά στην δυσκολότατη ερώτηση “τι φαντάζεσαι τον εαυτό σου να κάνει επαγγελματικά σε δέκα χρόνια;”. Μπορεί να θέλει να μπει στην αγγλική φιλολογία τόσο πολύ που να μην τον νοιάξει η μελέτη των βαρετών αρχαίων για τρία χρονάκια που στο φινάλε, δεν είναι τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα.
Σας εύχομαι καλή επιτυχία!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με αφορμή το σχόλιο της Ariel, να παραθέσω μια αληθινή ιστορία συναδέλφου ο οποίος μιλαει ανοιχτά για την ιστορία του: παιδί μιας φτωχής οικογένειας στην Πορτογαλία με πατέρα αλκοολικό. Στα 12 χάσανε το σπίτι και για δύο χρόνια έμεινε στο αυτοκίνητο με τη μητέρα του. Έπαιζε ποδόσφαιρο (πολύ καλό) και κατάφερε μέσα από αυτό να πάει υποτροφία και να σπουδάσει στις ΗΠΑ. Τώρα είναι υψηλόβαθμο στελέχος σε μια εταιρεία κολοσσό στον τομέα της. Στα μαθήματα δεν ήταν καλός, δεν είχε καμία υποστήριξη εκτός από την μάνα του και κατάφερε να σταθεί στα πόδια του χάρη σε αυτό στο οποίο ξεχώριζε… Διαβάστε περισσότερα »
Τι ωραία, Μπραβο στον άνθρωπο!
Τα καλά παιδιά, με γενικό 15-17 και αντιπάθεια στα αρχαία πάνε Γενικό, όλοι το ξέρουν.
Συγγνώμη για την ειρωνία, είναι coping mechanism για αυτές τις ερωτήσεις. Στα 16 μπορεί να μην είσαι αρκετά μεγάλος για να κάνεις πλάνο ζωής, αλλά είσαι αρκετά μεγάλος για να έχεις όνειρα και προσδοκίες και αυτά θα ορίσουν το επόμενο βήμα. Κι ας αλλάξουν τα σχέδια μετά, η ζωή έχει μεγάλη φαντασία.
Πρέπει μα μπει στη διαδικασία να διαλέξει, μεταφέρετέ του την ευθύνη των επιλογών του. Ας μιλήσει με ειδικούς, εσάς, καθηγητές και φίλους (ενήλικους ή συνομηλίκους) που εμπιστεύεται. Αν κάνει λάθος επιλογή, διορθώνεται.
Τι σχέση έχει το αν είναι καλό παιδί με το 16 που παίρνει στα μαθήματα; Πότε θα καταλάβουν οι γονείς οτι οι σχολικές επιδόσεις δεν καθορίζουν την προσωπικότητα και το χαρακτήρα ενός παιδιού; Οκ, δε συμπαθεί τα αρχαία, ίσως να έχει κλίση κάπου αλλού! Δε θα γίνουμε όλοι φιλόλογοι σε τελική ανάλυση. Συγγνώμη αν ακούγομαι κάπως απότομη αλλά κι εγώ στην ηλικία του γιού της τις ίδιες μαλακίες άκουγα. Επίσης ας αναρωτηθούν λίγο οι γονείς για την ύλη που μας έβαζαν.
Συνήθης ελληνική νοοτροπία Sally, να ταυτίζεται ο βαθμός με τη συμπεριφορά ενός μαθητή. Ο μαθητής του 16 είναι ο κακός,ο χαζός,που δε θα καταφέρει τίποτα και ο μαθητής του 20 είναι το υπόδειγμα
Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν είμαι εκπαιδευτικός Γυμνασίου ή Λυκείου, αλλά διδάσκω φοιτητές προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς εδώ και μια δεκαετία, σε διαφορετικές φάσεις εκπαίδευσης. Ένας μαθητής του 16 που “δε του αρέσουν τα αρχαία” ε, συγνώμη κιόλας κάτι κάνει, κάπως διαβάζει, ακόμα κι αν ο τρόπος με τον οποίο διαβάζει δεν είναι αυτό που θα έκρινε η μαμά του ως αρκετό. Δεν “επιτυγχάνουν” στην ακαδημαϊκή ζωή μόνο οι μαθητές του 19 και του 20 και τέλος πάντων δεν είναι ανάγκη να είναι όλοι καλοί μαθητές σε όλα. Κι εγώ μεγάλωσα ακούγοντας συνέχεια: δε διαβάζεις αρκετά, θα μπορούσες και καλύτερα,… Διαβάστε περισσότερα »
Η ιστορία που θα πω είναι αληθινή, την έζησα από κοντά και τη γράφω μήπως και βοηθήσω στην ερωτηση. Δεν αλλάζω τα στοιχεία, αλλά δεν τα παραθέτω όλα για λόγους ανωνυμίας. Αγόρι είναι τόσο κακός μαθητής στο σχολείο, που τον κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του, οι ίδιοι /ες μου ομολόγησαν ότι του κάναν bullying ( ήταν μικρά τότε, στο δημοτικό). Το σχολείο, γνωστό ιδιωτικό, τον ωθει με τρόπο να φύγει, ως ανεπίδεκτο. Εδώ και πολλά συνεχόμενα χρόνια ο μαθητής αυτός είναι ένας πασίγνωστος, κορυφαίος διεθνής επαγγελματίας παίκτης δημοφιλέστατου αθλήματος. Όχι μόνον χάρη στις ικανότητες του αλλά και στην μεγάλη αγάπη του… Διαβάστε περισσότερα »
Τ$ιτ$ι..ς
Δεν είναι ο Τσιτσιπας, αν αυτόν εννοείτε, είναι πιο μεγάλος σε ηλικία και η τεράστια καριέρα του είναι σε ομαδικό άθλημα. Αλλά παντα μου έκανε εντύπωση στον αθλητή αυτό, (που η μεγάλη δυσκολία του στα μαθήματα με είχε κάνει να πιστεύω ότι είχε κάποιο πρόβλημα) η συγκροτημένη σκέψη του και οι εύστοχες απαντήσεις του στις συνεντεύξεις που τον έχω δει. Νομίζω ότι τον άνθρωπο δεν τον ενδιέφεραν τα μαθήματα, τον ενδιέφερε ΑΥΤΟ που διάλεξε για δουλεια και διακρίθηκε.
Ariel, χωρίς να θέλω να σε φέρω σε δυσκολη θέση εάν το σχολείο ήταν εργοδότης σου, με ποιο τρόπο τον πίεζε να φύγει; Εάν δεν μπορείς να απαντήσεις το σέβομαι.
Όχι, cycling, ευχαριστω για τη διακριτικότητα, δεν ήταν εργοδότης μου, και ο τρόπος ήταν « το παιδί δεν τα καταφέρνει, δυσκολεύεται πολύ, θα κολλήσει, θα μείνει στην ίδια τάξη στο γυμνάσιο, εμείς εδώ εχουμε τάξεις αξιώσεων με δύσκολη ύλη» ( αυτά προς τους γονείς). «Δεν θελεις Γιάννη ( ψεύτικο όνομα) να πας σε ένα άλλο σχολείο, να είναι πιο εύκολα για σένα, να τα καταλαβαίνεις καλύτερα ;» (προς το παιδί). Δεν ξέρω αν ήθελε ή δεν ήθελε ο «Γιάννης», ξέρω ότι έφυγε, μάλλον θα ήθελε έτσι που τον πείραζαν και τα παιδιά. Τότε δεν τα ξέραμε αυτά. Μερικά χρόνια μετά,… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ για την απάντηση Ariel. Από το σχολείο απαράδεκτη συμπεριφορά… Ευτυχώς ο “Γιάννης” αξιοποίησε το ταλέντο του!
Και υποτίθεται ότι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά
που παίζουν τα καλά ιδιωτικά είναι ότι ΔΕΝ επικεντρώνονται
μόνο στα μαθήματα, αλλά σε υποστηρίζουν να βρεις σε τι άλλο “εξωσχολικό” είσαι καλός, γι΄αυτό χρυσοπληρώνεις
μαθήματα πχ Τέχνης/ζωγραφικής/γλυπτικής, μουσικής,
πολλά αθλήματα, μπαλέτο, έξτρα ύλη όπως αστρονομία,
τεχνολογία κλπ
Υποθέτω ότι όταν ο Γιάννης δοξάστηκε, το σχολείο έκανε εκδήλωση όπου τιμούσε τους δοξασμένους πρώην μαθητές του.
Χα- χα, η αληθεια είναι πως δεν το ξέρω αυτό.
Δυστυχώς η ερώτηση είναι αδύνατον να απαντηθεί χωρίς δεδομένα. Ο βαθμός δε θεωρείται σοβαρή πληροφορία. Στα σχολεία 16 σημαίνει από 10 ως 18. Γενικά πώς είναι ως παιδί; Έχει ενδιαφέρονται/κοινωνικές δεξιότητες/φίλους; Πώς περνάει τον ελεύθερο χρόνο του; Έχει δηλώσει ενδιαφέρον για κάποιον τομέα; Μην βιαστείς να κρίνεις τα ΕΠΑΛ, γιατί επικρατεί η άποψη ότι στα ΕΠΑΛ πάνε όσοι “δεν παίρνουν τα γράμματα” και θέλουν απολυτήριο να ξεμπερδέψουν. Ναι υπάρχουν τέτοιοι μαθητές (δε φταίνε μόνο τα παιδιά), αλλά αν κάποιος πάει συνειδητοποιημένος μπορεί να του ανοίξουν πολλές πόρτες. Έχουν μια αρκετά πρακτική προσέγγιση που είναι πολύ καλύτερο για πολλούς μαθητές, ενώ… Διαβάστε περισσότερα »
Από την εμπειρία μου ως Μαθηματικός στον ιδιωτικό τομέα θα σας έλεγα να διαβάσετε προσεκτικά αυτά που αναφέρει η κα Ευσταθιάδου. Το σημαντικότερο είναι να διαπιστωθεί που έχει κλίση ο γιος σας κι έπειτα τι θα τον ενδιέφερε να ακολουθήσει. Προσωπικά συμβουλεύω τα παιδιά στην Α λυκείου να πηγαίνουν στο Γενικό αφού συνήθως το επίπεδο των παρεχόμενων γνώσεων είναι ανώτερο από του ΕΠΑΛ, εκτός κι αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι. Έπειτα μπορούν να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν ή θα μετεγγραφούν σε ΕΠΑΛ. Ευτυχώς πλέον οι πανελλήνιες δεν είναι μονόδρομος καθώς υπάρχουν πάρα πολλές διέξοδοι.
Να αυτα ειναι προβληματα: 16 χρονων παιδι και ρωταμε αν θα πρεπει να το στειλουμε σε επαλ για να μαθει καμια τεχνη και τιποτα αλλο ή να το στειλουμε γενικο λυκειο για να πηξει στην παπαγαλια μπας και περασει σε καμια σχολη. Κανονικα θα επρεπε η δευτεροβαθμια να προσφερει τις σφαιρικες γνωσεις που χρεισζετσι ενας ανθρωπος για να μπορει να καταλαβαινει τον κοσμο γυρω του και να μην ειναι πεδιο οπου διαχωριζονται οι καλοι απο τους κακους μαθητες (ποσο φριχτο ακουγεται αυτο) ή οι φτωχοι απο τους πλουσιους (αλλη αδικια).
Ρε παιδιά μόνο σε εμένα το 16 δεν φαίνεται τόσο τραγικός βαθμός; Όταν ξεκίνησα να διαβάζω την ερώτηση, περίμενα 10-12, αλλά το 16 δεν είναι και το τέλος του κόσμου! Και αυτό το ακούτε από μία άριστη μαθήτρια, που 10 χρόνια μετά το τέλος του σχολείου εξακολουθεί να βλέπει εφιάλτες ότι δίνει πανελλήνιες! Αφήστε τα παιδιά σας να αναπνεύσουν! Καλούς ανθρώπους να τους κάνετε πρώτα και μετά καλούς μαθητές!
Ναι βασικά χρειάζεται οπωσδήποτε ρεαλισμός, για να μπορέσεις να βοηθήσεις το παιδί σου να κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή για τον ίδιο. Δεν διαβάζει. Καταφέρνει ένα 16. Αξιοπρεπής βαθμός, μπαίνει σε κάποια σχολή με χαμηλή βάση, την οποία να μπορεί να βγάλει κιόλας. Γιατί ξέρω μαθήτρια που μπήκε Δασολογία και δε βλέπω να βγαίνει, παρά τα ένα σκασμό φροντιστήρια για να περάσει 2 από τα 12 μαθήματα. Καταλαβαίνεις πιστεύω ότι οι γονείς έπρεπε να πάνε για επαγγελματικό προσανατολισμό. Άλλα παιδιά λένε από μικρά ότι θέλουν να γίνουν το τάδε, το βάζουν στόχο και είτε τον πετυχαίνουν είτε όχι και μετά… Διαβάστε περισσότερα »