Covid19 ερώτηση: Ο σύντροφός μου, από τον Φλεβάρη που άρχισε να εντείνεται το πρόβλημα στην Ιταλία όπου και ζούμε, έχει αρχίσει να μαζεύει μανιωδώς φάρμακα που μπορεί να χρειαστεί και να μη βρίσκει (έχει μια σοβαρή ασθένεια και παίρνει πάρα πολλά φάρμακα καθημερινά και για το υπόλοιπο της ζωής του), πιστεύω έχει στοκ για δύο χρόνια (κάπου τότε που λήγουν δηλ) και οινόπνευμα, πολλά, πάρα πολλά μπουκάλια οινόπνευμα, γάντια, μάσκες, μπουκαλάκια με αντισηπτικό υγρό που βάζεις στην τσάντα, χλωρίνη και σαπούνια. Με τα τρόφιμα το βελτίωσε, γιατί κι εκεί στην αρχή μάζευε. Δεν ξέρω σε ποιο στάδιο hoarding ανήκει, αλλά πια έχουμε γεμίσει όλα τα ντουλάπια του σπιτιού, και τώρα στοκάρει στο σαλόνι σε κούτες, ένα παράθυρο πια έχει καλυφθεί. Όλα αυτά όχι για να τα πουλήσει, αλλά γιατί φοβάται μην πεθάνει, κι έτσι τα χρησιμοποιεί όπως ο Κατακουνζηνός το betadine κάθε φορά που χρειαστεί να βγούμε. Είμαστε σε αυστηρή καραντίνα εννοείται. Για όσο χρειαστεί. Καταλαβαίνω ότι είναι θέμα ζωής και θανάτου γι´ αυτόν, αλλά, νομίζω έχει στοκ για το υπόλοιπο της ζωής του (αν και νομίζω ότι τουλάχιστον τα αντισηπτικά και το οινόπνευμα λήγουν κάποια στιγμή!). Δε μπορώ να τον πείσω να σταματήσει να αγοράζει, αν και έχω προσπαθήσει πολλάκις. Πιστεύει ότι, μέχρι να βγει το εμβόλιο, θα έρθουν χειρότερες μέρες. Εν τω μεταξύ δε βγαίνουμε πολύ (σούπερ μάρκετ, γιατροί και, αν χρειαστεί, για τη δουλειά μας, δηλ ούτε τους γονείς του δεν έχουμε δει απ´το Φλεβάρη, για να καταλάβεις, που ζούνε σε 3 ώρες απόσταση μόνο), για να πεις ότι ξοδεύεται τόσο προϊόν εύκολα. Είμαι παράλογη; Να συμπληρώσω ότι πριν από αυτή την πανδημία, αυτός, που έχει το πρόβλημα υγείας, δεν πρόσεχε καθόλου την υγεία του έξω, ενώ εγώ σε όλη μου τη ζωή κι ιδίως απ´όταν αυτός αρρώστησε βαρειά, ακολουθώ πειθαρχημένη όλους τους κανόνες υγιεινής, π.χ. αν άγγιζα με τα χέρια μου έξω κάτι κτλ ήξερα να μην τα πλησιάσω στο πρόσωπό μου μέχρι να τα πλύνω, ήξερα το σωστό τρόπο με τον οποίο πλένονται τα χέρια, στα μέσα μαζικής μεταφοράς κάλυπτα με μαντήλι το στόμα και τη μύτη μου αν ήμουν σε κοντινή απόσταση με άλλους επιβάτες το χειμώνα κι ας με κοίταζαν περίεργα τότε, αν ήμουν κρυωμένη πρόσεχα να μην κολλήσω κανέναν αποφεύγοντας χειραψίες κτλ σχεδόν όπως κάνουν στην Άπω Ανατολή,… Δηλ, επειδή ξέρω πώς να προστατεύομαι και να προστατεύω τους άλλους, νομίζω ότι το hoarding είναι λάθος. Αλλά μπορεί και να είμαι εγωίστρια που δεν καταλαβαίνω ότι ο άλλος έχει μεγάλη πιθανότητα να πεθάνει και δεν πρέπει να τον εμποδίζω να αγοράζει αυτά τα προϊόντα;
– Please help
Μπορείς να νομίζεις ό,τι θέλεις, και μπορεί να είσαι εγωίστρια που δεν καταλαβαίνεις τι νιώθει. Πώς τον εμποδίζεις να αγοράζει τα προϊόντα, όμως; Νομίζεις ότι τον εμποδίζεις; Λες ότι δεν μπορείς να τον πείσεις, αν και το έχεις προσπαθήσει. Άρα, μάλλον χρειάζεται να επαναπροσδιορίσεις την ερώτηση, κι εσύ μόνο μπορείς να αποφασίσεις ποια είναι αυτή.
Η απειλή του θανάτου είναι κάτι πολύ προσωπικό και υπαρξιακό. Δεν θα αλλάξει ο τρόπος που φοβάται τον θάνατο με κουβέντα, ούτε με λογική, ούτε με τα εμπόδια που του βάζεις (που δεν του βάζεις, και δεν μπορείς να του βάλεις). Ο φίλος σου με αυτό που κάνει έχει την ψευδαίσθηση ότι ελέγχει το μέλλον. Αν ήθελε να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται, θα έπρεπε να το θέλει πάρα πολύ, και να κάνει θεραπεία.
Αυτά είναι τα δεδομένα. Εσύ αποφασίζεις τώρα μόνο για τον εαυτό σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και κάπου εδώ εμείς στο άλλο άκρο να ψάχνουμε παρακεταμόλη έντεκα το βράδυ….
Οδηγίες του οικογενειακού γιατρού στην Ολλανδία;
Χαχαχα καλό!!!
Μου βάζετε ιδέες για το τι πρέπει να έχει το φαρμακείο του σπιτιού (ΜΣΦ – παυσίπονα, κρέμες για την αλλεργία/τσιμπήματα και φάρμακα για τη διάρροια). Αλλες ιδέες;
Θερμόμετρο, αντιφλεγμονώδη, αντισηπτικό ιωδιούχο (betadine), γάζες, χανσαπλαστ.
Αντισταμινικό για πιθανό αλλεργικό σοκ!
Observer, έχουμε ελάχιστα φάρμακα στο σπίτι (συμπεριλαμβανομένης της χρονιας θεραπείας του συζύγου), που είναι για φροντίδα από πεσιματα/κοψίματα. Μετά τη λαχτάρα που πάθαμε να ψάχνουμε παρακεταμόλη νυχτιατικα έχουμε και από αυτες,νομίζω δηλαδή κάτσε πάω να δω.
αντιόξινα και κάποιο τύπου Ζαντάκ για γαστροπροστασία. Και μια αμοξικιλίνη δεν είναι κακό να υπάρχει για έναν έκτακτο πονόδοντο!
Γαζες, οινοπνευμα, μπεταντιν, επιδεσμο.
Observer θα μπορούσες να έχεις έναν φυσιολογικό ορό, θερμόμετρο, ένα μπενταντίν, γάζες ή/και χανζαπλάστ, αποσυμφορητικό, αντιπυρετικό, ένα αντιεμετικό, μια κορτιζονούχα αλοιφή, παστίλιες για πονόλαιμο και ενδεχομένως κάποια σκευάσματα για θέματα που αντιμετωπίζεις πιο συχνά, πχ. ένα μυοχαλαρωτικό ή μια θερμαντική αν έχεις συχνά πιασίματα, ένα αντισταμινικό αν έχεις αλλεργίες κ.ο.κ.
Ευχαριστώ και εφεδρικές μπαταρίες για το θερμόμετρο περίπου ένα χρόνο αφού τη μέρα που έβαλες τις προηγούμενες.
Ειχα την ίδια απορία/ανασφάλεια και ρώτησα φαρμακοποιό μια μέρα που είχε κέφια και χρόνο, πολύ με χαλάρωσε.
Ψαλίδι και σελοτειπ επίσης, κάποιες φορές χρειάζεται αυτοσχεδιασμός.
Πολύ βασικό να υπάρχει και κανένα πατατάκι/σοκολάτα και ένα φλασκί με λίγο τζιν, άντε ένα κονιάκ, δεν το πιστεύω ότι γράφω το τέταρτο (!) σχόλιο και δεν έχουν αναφερθεί ακόμα. Είδη έκτακτης ανάγκης, αν είναι δυνατόν.
Πόσο να φτουρίσουν ρε συ Anna τα έρμα στο κουτί πρώτων βοηθειών? Από το πρώτο βράδυ θα εξαφανιστούν!
Αυτό θα είναι το secret stash, για έκτακτες ανάγκες 😉
Ακούγεται σαν να συνειδητοποίησε τώρα μόλις την θνητότητα και την ματαιότητα της υπαρξης, μάλλον θα του περάσει.
Τώρα, αν κρατήσει πάνω από το διάστημα που αντέχεις, πείσε τον ότι ο καλύτερος τρόπος να νικήσει το θάνατο είναι να αποκτήσει όσο γίνεται περισσότερες εμπειρίες στη ζωή του, τουλάχιστον θα φάτε τα λεφτά σας σε καταδύσεις, πτώσεις με αλεξίπτωτα και ταξίδια αντί για οινοπνεύματα.
“Πεισε τον”? Δεν ειναι εντελως παρεμβατικό αυτο; Δεν νομιζω οτι της τρωει λεφτά για να αγοράσει οινόπνευμα . Αλλα και έτσι να είναι, το να έρχεσαι αντιμέτωπος με σοβαρή ασθενια και θάνατο δεν λύνεται με εμπειρίες και ταξίδια.
Βρε πάπια, προφανώς δεν κυριολεκτώ, φαντάζεσαι πώς θα πήγαινε αυτή η συζήτηση;
“Ναι μωρό μου, χαίρομαι που βρήκες αυτή την προσφορά στα μπενταντίν, αλλά εγώ βρήκα μαθήματα για πιλοτάρισμα ελικοπτέρου στα πέντε το ένα δώρο, κοίτα!”
Χαχα, ΟΚ, αφού δεν κυριολεκτεις ,στο δίνω οτι ειναι αστείο. Αλήθεια γέλασα με το σχόλιο.
Τα ωραία του γραπτού λόγου όταν χρησιμοποιείται σαν προφορικός 😉
Ο φίλος σου εκτός από το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει θα πρέπει να δει και ειδικό για την ψυχική του υγεία. Όχι δεν είναι λογικό αυτό που κάνει, όπως δεν είναι λογικοι αυτοί που εξαφάνισαν τα χαρτιά υγείας και τη μαγιά από τα σούπερ μάρκετ. Στα capital control με πιο πολλή συμπάθεια τους έβλεπα, τώρα απλά θέλω να τους πετάξω παγωμένο νερό στο κεφάλι. Μέσα στο σούπερ μάρκετ.
Ενταξει, προφανως ο φίλος σου εχει θέματα, αλλα ειναι βαριά άρρωστος και φοβάται για τη ζωή του, δικαιολογημενα. Όλοι κανουμε υπομονη και περιμένουμε να περάσει αυτή η κρίση για να επανέλθουμε στα φυσιολογικά. Ποσο μαλλον εσεις που ζείτε στην Ιταλία, η οποια δοκιμάστηκε όσο καμία αλλη ευρωπαϊκή χωρα. Νομιζω δεν ειναι καιρός να τον πιέσεις για κατι ούτε να προτείνεις θεραπεία (εκτός αν το σκεφτει μονος του). Δεν κανει κατι που σε βλάπτει, εκτός από το άσχημο θέαμα στο σαλονι. Αν αυτό το στοκ τον κανει να αισθάνεται ασφαλής για μερικούς μήνες ακόμα μέχρι να κανει το εμβόλιο, δεν βρίσκω… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν κάνουμε διαγνώσεις από το ίντερνετ, αλλά η περιγραφή “έχει θέματα” είναι ευφημισμός για κάποιον που αποθησαυρίζει σε όλο το σπίτι κούτες με αντισηπτικά για ετήσια χρήση. Δυστυχώς ίσως πρόκειται για δυσλειτουργική συμπεριφορά και ένα πιθανό καμπανάκι για την ψυχική υγεία του ταλαιπωρημένου φίλου της. κΙ όσο για την ίδια την ερωτώσα, όταν ο άνθρωπός της εμφανίζει τέτοια δυσλειτουργία είναι λογικό να αισθάνεται ανησυχία και δυσφορία, που ξεπερνάει κατά πολύ την ενόχληση από το καλυμμένο παράθυρο στο σαλόνι. Εγώ στη θέση της αυτό θα αναρωτιόμουν, τι σημαίνουν όλα αυτά για την ψυχική υγεία του συντρόφου μου. Ένας ειδικός νομίζω επιβάλλεται.… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν λέω ότι πρόκειται για παραξενιά, αλλά δεδομένης της κατάστασης που όλη η ανθρωπότητα πρέπει να αντιμετωπίσει, ας δώσουμε στον κόσμο, ειδικά σε αυτούς που αντικειμενικά κινδυνεύουν, την ελευθερία να έχουν θέματα και δυσλειτουργίες για κάποιο καιρό.
Η υγεία μας δεν είναι μόνο σωματική, είναι και ψυχική και δυστυχώς η ψυχική υγεία θεωρείται πολυτέλεια. Το διαπιστώνουμε και τώρα που κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για αυτή, το μόνο που ακούμε είναι νούμερα,κρούσματα , θανάτους και γενικά ζούμε σε ένα περιβάλλον τρομοκρατίας. Ναι, υπάρχει πρόβλημα με τον ιό, στοιχίζει ζωές ανθρώπων άλλα θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα και για την ψυχολογική πίεση που δημιουργεί αυτή η κατάσταση. Αν βρισκόμουν στη θέση σου θα προσπαθούσα να πείσω τον φίλο μου να δεχτεί βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας. Είναι άδικο να ταλαιπωρείται και να υποφέρει γιατί αυτό συμβαίνει.
Σίγουρα υποφέρει ο φίλος της. Αλλά δεν νομίζω ότι ο ειδικός θα βοηθήσει πολύ. “Η απειλή του θανάτου είναι κάτι πολύ προσωπικό και υπαρξιακό”. Η ψυχοθεραπεία δεν νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει πολύ σε αυτό, είναι πολύ δύσκολη πίστα. Εξάλλου, τώρα με την πανδημία, και οι ειδικοί ψυχικής υγείας βρέθηκαν απροετοίμαστοι, δεν νομίζω ότι ήταν στα θέματα που αντιμετώπιζαν συχνά στον σύγχρονο κόσμο.
Οι ειδικοί ψυχική υγείας γνωρίζουν πως να αντιμετωπίσουν τον φόβο του θανάτου. Δεν προέκυψε αυτός ο φόβος από την πανδημία,πάντα υπήρχε.
Κατερινιώ μπορεί και να έχεις δίκιο, αλλά ελπίζω να μην έχεις. Σκέψου τις ομαδικές ψυχοθεραπείες για καρκινοπαθείς, ας πούμε, ελπίζω πολύ ότι θα βοηθάνε και σε ζητήματα άγχους θανάτου, όπως αντίστοιχα βοηθάνε και σε ζητήματα πένθους. Υπάρχουν τέτοιες ομάδες οι οποίες κατά καιρούς χάνουν μέλη τους, και οι άνθρωποι συνεχίζουν να πηγαίνουν, γιατί βοηθιούνται. Νομίζω ότι είναι στον άνθρωπο και στην καλή επιλογή ειδικού, αν θα βοηθηθείς ή όχι. Μπορεί και να κάνω λάθος.
Μα στην ψυχοθεραπεία δουλευονται κατά κόρον τα υπαρξιακα ζητήματα του καθενός κ η διαχειριση τους, οσο θελει κ επιτρέπει. Η πανδημία ανέδειξε χρόνια προβληματα των ανθρώπων, η κατάθλιψη, οι ψυχαναγκαστικες διαταραχές, προβληματα που πριν ψιλοπαλευονταν με τον εναν ή τον αλλο τροπο, τώρα ειναι σε έξαρση. Δε νομιζω οτι οι ειδικοι ψυχικής υγείας εχουν να αντιμετωπισουν κάτι διαφορετικό ποιοτικά για να βρεθουν απροετοιμαστοι. Ποσοτικά ίσως .
Ελπίζω αυτή η φάση που περνάει να μην επηρεάζει την προσωπική σου ελευθερία. Να έχεις το ελεύθερο να πας μία βόλτα με φίλες για παράδειγμα, εάν εσύ το επιθυμείς. Εάν υπάρχει μεγάλη διαφορά απόψεων σχετικά με τη διαχείριση της κρίσης, θα πρέπει να σε προβληματίσει.
Το πες μόνη σου:είναι ζήτημα ζωής ή ΘΑΝΑΤΟΥ γι αυτόν.
Ελπίζω αυτό να το κατανοείς τουλάχιστον. Η ζωή του κινδυνεύει.δεν είναι σαν εσένα.κινδυνευει άμεσα κ ιδίως αυτή τη περίοδο.
Θα σου πω το εξης:μένω εδώ κ κάποια χρόνια μόνη μου.εχω δει το χάρο με τα μάτια μου σε θέματα ιατρικά.απ το να μην μπορώ ν περπατήσω ούτε μέσα στο σπίτι μου,μέχρι ν μην μπορώ ν σηκωθώ απ το κρεβάτι ενώ είχα τις αισθήσεις μου. Τρόμαξα. Φοβήθηκα.ηξερα ότι ήμουν αβοήθητη.δεν μπορούσα ούτε το τηλέφωνο ν πιάσω ν καλέσω ασθενοφόρο.ειναι τρομακτικό ν νιώθεις τόσο ευάλωτος…αυτο σκέψου γ το φίλο σου.ΦΟΒΑΤΑΙ!
Επειδή αυτή η στάση του δεν μπορεί να μην συνοδεύεται από άγχος, πρότεινέ του να κάνει ψυχοθεραπεία μέσω skype. Κατά τ’ άλλα, ισχύει ότι μόνο τη δική σου συμπεριφορά μπορείς να ελέγξεις. Μπορείς ας πούμε να του εκφράσεις ότι αυτό που κάνει δημιουργεί σε σένα άγχος και δυσφορία. Εντωμεταξύ έχω την εντύπωση ότι μετά τις αρχικές ελλείψεις σε απολυμαντικά, μάσκες, κτλ αυτό λύθηκε και πλέον θα υπάρχει απόθεμα. Υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτό, που θα μπορούσες να βρεις και να του τα πεις; Βέβαια, η συμπεριφορά του δεν έχει να κάνει με τη λογική, αλλά αν συνειδητοποιούσε ότι ξεφεύγει, μπορεί να… Διαβάστε περισσότερα »